IPTPP3/443-62/12-2/BJ - Prawo do odliczenia podatku VAT od ponoszonych wydatków związanych z realizacją remontu placu przykościelnego i chodników przy kościele.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2012 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej: 25 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od ponoszonych wydatków związanych z realizacją remontu placu przykościelnego i chodników przy kościele - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od ponoszonych wydatków związanych z realizacją remontu placu przykościelnego i chodników przy kościele.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Parafia Rzymskokatolicka nie prowadzi działalności gospodarczej w myśl przepisów o podatku od towarów i usług art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535). Parafia, jako osoba prawna, zarejestrowana jest w tutejszym Urzędzie Skarbowym i posiada NIP i nie jest zarejestrowana jako podatnik czynny podatku od towarów i usług. Parafia nie wykonuje żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w związku z tym w żaden sposób nie może odzyskać podatku VAT. Parafia będzie ubiegać się o zwrot wydatków ze środków pochodzących w ramach działania 413,Wdrażanie Lokalnych Strategii Rozwoju" w zakresie operacji odpowiadających warunkom przyznania pomocy w ramach działania "Odnowa i Rozwój Wsi" objętego PROW na lata 2007-2013. Wydatki Parafii związane z dofinansowaniem ze środków unijnych nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT w ramach prowadzonej działalności. Przedmiotowe wydatki zawarte są w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania oraz wypłaty pomocy finansowej w ramach działania "Odnowa i Rozwój Wsi" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 - 2013 (Dz. U. Nr 38, poz. 220 z późn. zm.). Zestawienie rzeczowo-finansowe sporządzone przez Parafię przewiduje następujące wydatki opodatkowane podatkiem od towarów usług na rok 2012: remont placu przykościelnego i chodników przy Kościele roboty remontowo - budowlane polegające na zakupie oraz wymianie kostki brukowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Parafii Rzymskokatolickiej przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od ponoszonych wydatków w ramach realizacji projektu finansowanego dotacją pochodzącą ze środków unijnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, W myśl art. 88 ust. 4 ustawy z dnia 1I.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, obniżenie kwoty lub różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. W związku z tym, iż Parafia Rzymskokatolicka nie jest podmiotem zarejestrowanym jako podatnik czynny podatku od towarów i usług, nie może ubiegać się o zwrot podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług na realizację projektu finansowanego ze środków unijnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższych przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko w przypadku, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy dokonywane zakupy towarów i usług mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, iż Parafia, niebędąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz niewykonująca czynności opodatkowanych podatkiem VAT realizuje zadanie z zakresu remontu placu i chodników przy kościele, współfinansowane w ramach funduszy Unii Europejskiej z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich "Odnowa i rozwój wsi". Przedmiotowe wydatki Parafii nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ - jak wynika z wniosku - wykonanie przedmiotowego zadania inwestycyjnego nie będzie wykorzystywane przez Parafię do wykonywania czynności opodatkowanych i Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, Parafia nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione z tytułu realizacji przedmiotowego zadania. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje z tego tytułu prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Zainteresowany, w zakresie przedmiotowego projektu, nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego, pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, zatem nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy przedstawiony we wniosku, należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od poniesionych wydatków w ramach realizacji projektu polegającego na remoncie placu i chodników przykościelnych, ponieważ wydatki poniesione w ramach realizacji zadania nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT, a ponadto Zainteresowany nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie się pokrywał z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, a w szczególności wykorzystywania przez Zainteresowanego powstałego w wyniku realizacji projektu mienia do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.