IPTPP3/443-6/11-9/IB - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem paliwa wykorzystywanego do napędu wynajmowanych samochodów, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP3/443-6/11-9/IB Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem paliwa wykorzystywanego do napędu wynajmowanych samochodów, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2011 r. (data wpływu 9 maja 2011 r.) uzupełniony pismem z dnia 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 17 czerwca 2011 r.) oraz pismem z dnia 19 lipca 2011 r. (data wpływu 21 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania podatku VAT od paliwa nabywanego do wynajmowanych samochodów w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 15 czerwca 2011 r. (data wpływu 17 czerwca 2011 r.) oraz pismem z dnia 19 lipca 2011 r. (data wpływu 21 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczania podatku VAT od paliwa nabywanego do wynajmowanych samochodów w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. - jest prawidłowe.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu powierzchni oraz wynajmu samochodów. W szczególności, jako jeden z przedmiotów działalności Spółki do rejestru przedsiębiorców wpisana została działalność oznaczona symbolem PKD 77.11.Z.

Wnioskodawca jest właścicielem 3 samochodów osobowych (o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony) oraz jednego samochodu posiadającego homologację ciężarową. Samochody te zostały wniesione aportem do Spółki 30 grudnia 2010 r. Od 1 stycznia 2011 r. Spółka wynajmuje te samochody na rzecz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą (dalej: Najemca), na podstawie zawartej z Najemcą umowy najmu.

Zgodnie z tą umową, z dniem 1 stycznia 2011 r. Spółka oddala Najemcy wskazane wyżej samochody do używania. W zamian za wynajem, Najemca samochodów zobowiązany jest do zapłaty na rzecz Spółki miesięcznego wynagrodzenia. Ponadto, zgodnie z umową koszty zakupu paliwa do wynajmowanych samochodów ponosi Spółka jako wynajmujący. Koszty te powiększają wynagrodzenie należne Spółce. W przypadku dokonania płatności za paliwo przez Najemcę, zgodnie z umową uznaje się, że paliwo zakupione zostało w imieniu i na rzecz Spółki jako wynajmującego. W takim przypadku Najemca jest na podstawie umowy zobowiązany do dostarczenia Spółce faktury VAT dokumentującej zakup paliwa. Ponadto, Najemca zobowiązany jest dołożyć wszelkich starań, aby na takiej fakturze znalazł się numer rejestracyjny pojazdu, do którego zakupiono paliwo oraz dane Spółki jako nabywcy paliwa.

Umowa zawarta została na czas nieokreślony, przy czym jako minimalny czas trwania umowy wskazano 6 miesięcy. W czasie trwania umowy najmu samochody nie są wykorzystywane przez Spółkę do innych celów.

Spółka planuje kontynuowanie powyższej działalności także po 1 stycznia 2013 r., na podstawie opisanej umowy bądź nowych umów, których postanowienia będą identyczne do postanowień opisanych powyżej. Ewentualna zmiana może dotyczyć wysokości wynagrodzenia należnego Spółce lub podmiotu, na rzecz którego samochody będą wynajmowane.

W uzupełnieniu z dnia 21 lipca 2011 r. (data wpływu) Wnioskodawca dodał, iż dla samochodu typu VAN nie zostało wydane zaświadczenie o dodatkowym badaniu technicznym. Zarówno w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, jak i w wyciągu ze świadectwa homologacji wpisana została jedynie kategoria pojazdu (N1).

Powyższy pojazd jest przeznaczony przez podatnika, którego przedmiotem działalności jest oddanie w odpłatne używanie samochodów na podstawie umowy najmu, wyłącznie do wykorzystywania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy. W tym znaczeniu zatem samochód ten pozostaje pojazdem o którym mowa w art. 3 ust. 2-6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym. Przedmiotowy pojazd nie jest pojazdem o którym mowa w art. 3 ust. 2 pkt 2-6 powołanej wyżej ustawy. Nie jest również pojazdem o którym mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2-7 ustawy o podatku od towarów i usług (wprowadzonym przez art. 1 ust. 1 pkt 12 powołanej wyżej ustawy) w brzmieniu od 1 stycznia 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. Spółka będzie uprawniona do odliczania podatku od towarów i usług od paliwa nabywanego do wynajmowanych samochodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie prawnym od 1 stycznia 2013 r. Spółka będzie uprawniona do obniżania podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup paliwa do wynajmowanych samochodów

1.

Stan prawny od 1 stycznia 2013 r.

Zgodnie z art. 1 pkt 12 ustawy zmieniającej (w związku z art. 9 pkt 2 tej ustawy), z dniem 1 stycznia 2013 r. do ustawy o podatku od towarów i usług dodany zostanie art. 88a, który wprowadzi do tej ustawy ograniczenie w obniżeniu kwoty lub zwrocie różnicy podatku należnego w stosunku do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych. Przepis ten będzie odnosił się do samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych wskazanych w art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (który również zostanie do tej ustawy dodany z dniem 1 stycznia 2013 r.). Zwrócić należy jednak uwagę na brzmienie art. 86a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepis ust. 1 nie będzie dotyczył przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowić będzie przedmiot działalności podatnika.

Konsekwentnie, zdaniem Wnioskodawcy, ograniczenie w odliczeniu podatku od towarów i usług od nabywanego paliwa wprowadzone z dniem 1 stycznia 2013 r. nie będzie miało zastosowania w sytuacji, gdy paliwo nabywane będzie przez podatnika do samochodów oddanych w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, jeśli takie oddanie w odpłatne używanie stanowić będzie przedmiot działalności podatnika. Wniosek taki płynie z przepisu art. 88a ustawy o podatku od towarów i usług, który odwołuje się jedynie do art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie, w porównaniu do stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r., w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. brak będzie wymogu wykorzystywania przez podatnika samochodu wyłącznie na cele oddania w odpłatne użytkowanie przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

2.

Stanowisko Ministra Finansów

Stanowisko Wnioskodawcy opisane w pkt 1 znajduje potwierdzenie także w informacji opublikowanej przez Ministerstwo Finansów na stronie internetowej Ministerstwa Finansów (informacja opisana jako "Najważniejsze zmiany w VAT od dnia 1 stycznia 2011 r. (paliwa)"). W informacji tej Ministerstwo Finansów wskazało, że "od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenie w zakresie odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu dotyczy:

* samochodów osobowych oraz

* niektórych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (także tzw. samochodów z"kratką"), w tym użytkowanych na podstawie umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, z wyjątkiem pojazdów samochodowych objętych od dnia 1 stycznia 2011 r. pełnym odliczeniem podatku (tzn. z wyjątkiem pojazdów samochodowych, do których zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym - Dz. U. Nr 247, poz. 1652 - nie stosuje się ograniczenia podatku)."

Zatem zgodnie z powyższymi wyjaśnieniami, ograniczenie w zakresie odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu nie dotyczy pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy zmieniającej.

Ponadto, stanowisko takie znajduje potwierdzenie także w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 30 sierpnia 2010 r. (sygn. IPPP3/443-573/10-3/IB) w podobnym stanie faktycznym. W interpretacji tej organ podatkowy stwierdził, co następuje: "Zatem ponieważ, we wskazanych powyżej okolicznościach przedmiotowy samochód będzie spełniał przesłanki art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b), tym samym nie będą go obejmować regulacje zawarte w art. 88 ust. 1 pkt 3, odnoszące się do pojazdów o których mowa w art. 86 ust. 3. W związku z powyższym, Wnioskodawcy w przedmiotowej sytuacji będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od paliwa zakupywanego do napędu przedmiotowego samochodu osobowego." Warto wskazać, że powołane przez organ przepisy - art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b) oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług mają treść analogiczną do przepisów - odpowiednio - art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy zmieniającej.

Zdaniem Spółki, wnioski zawarte w powołanych pismach można odnieść także zasadniczo do stanu prawnego, który zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2013 r. - w części dotyczącej zakresu ograniczenia w odliczeniu podatku od towarów i usług od paliw nabywanych do samochodów. Zatem Spółka, w zdarzeniu przyszłym opisanym w niniejszym wniosku, zachowa prawo do odliczania podatku od towarów i usług od paliwa nabywanego do wynajmowanych przez Spółkę samochodów także po 1 stycznia 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na mocy art. 1 ust. 1 pkt 11 lit. b) ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej: "ustawą nowelizującą", z dniem 1 stycznia 2011 r. zostały uchylone przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy, natomiast dodano m.in.: przepis art. 86a ust. 1-10 oraz art. 88a, które stosowanie do treści art. 9 pkt 2 ustawy nowelizującej, wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.

I tak też w myśl powyższego art. 86a ust. 1 ustawy w przypadku nabycia:

1.

samochodów osobowych,

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

- kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Z kolei ust. 2 powyższego artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowvan;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów specjalnych - jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny;

6.

pojazdów samochodowych innych niż wymienione w pkt 1-5, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest równa lub większa niż 500 kg;

7.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Natomiast w myśl art. 86a ust. 3 przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze stanowi przedmiot działalności podatnika.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 5 ww. przepisu).

Zgodnie z art. 86a ust. 8 w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Natomiast w myśl nowego art. 88a obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86a ust. 1.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2013 r. ograniczenie w zakresie odliczania podatku naliczonego przy nabyciu paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu dotyczy:

* samochodów osobowych oraz

* niektórych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, z wyjątkiem pojazdów samochodowych objętych od dnia 1 stycznia 2013 r. pełnym odliczeniem podatku (tzn. z wyjątkiem pojazdów samochodowych, do których zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy nie stosuje się ograniczenia podatku).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu samochodów oznaczoną PKD 77.11.Z "Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek".

Wnioskodawca jest właścicielem 3 samochodów osobowych (o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony) oraz jednego samochodu typu VAN posiadającego homologację ciężarową. Ponadto dla samochodu typu VAN nie zostało wydane zaświadczenie o dodatkowym badaniu technicznym. Zarówno w dowodzie rejestracyjnym pojazdu, jak i w wyciągu ze świadectwa homologacji wpisana została jedynie kategoria pojazdu (N1). Powyższy pojazd nie jest pojazdem, o którym mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2-7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Od 1 stycznia 2011 r. Spółka wynajmuje te samochody na podstawie zawartej z Najemcą umowy najmu. Zgodnie z tą umową, z dniem 1 stycznia 2011 r. Spółka oddala Najemcy wskazane wyżej samochody do używania. W zamian za wynajem, Najemca samochodów zobowiązany jest do zapłaty na rzecz Spółki miesięcznego wynagrodzenia. Ponadto, zgodnie z umową koszty zakupu paliwa do wynajmowanych samochodów ponosi Spółka jako wynajmujący. Koszty te powiększają wynagrodzenie należne Spółce. W przypadku dokonania płatności za paliwo przez Najemcę, zgodnie z umową uznaje się, że paliwo zakupione zostało w imieniu i na rzecz Spółki jako wynajmującego. W takim przypadku Najemca jest na podstawie umowy zobowiązany do dostarczenia Spółce faktury VAT dokumentującej zakup paliwa. Ponadto, Najemca zobowiązany jest dołożyć wszelkich starań, aby na takiej fakturze znalazł się numer rejestracyjny pojazdu, do którego zakupiono paliwo oraz dane Spółki jako nabywcy paliwa.

Umowa zawarta została na czas nieokreślony, przy czym jako minimalny czas trwania umowy wskazano 6 miesięcy. W czasie trwania umowy najmu samochody nie są wykorzystywane przez Spółkę do innych celów. Spółka planuje kontynuowanie powyższej działalności także po 1 stycznia 2013 r., na podstawie opisanej umowy bądź nowych umów, których postanowienia będą identyczne do postanowień opisanych powyżej. Ewentualna zmiana może dotyczyć wysokości wynagrodzenia należnego Spółce lub podmiotu, na rzecz którego samochody będą wynajmowane.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż jeżeli nie wystąpi żadna z okoliczności wyłączających prawo do odliczenia podatku naliczonego (tj. brak związku z czynności opodatkowanymi lub wystąpienie przesłanek określonych w art. 88 ustawy), to ponieważ przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. wynajem samochodów, a przedmiotowe 3 samochody osobowe oraz pojazd typu VAN (o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony) będą wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy poprzez oddanie w odpłatne używanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, to od dnia 1 stycznia 2013 r. na podstawie art. 88a ustawy Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowych samochodów spełniających wymogi, o których mowa w art. 86a ust. 3 ustawy.

Jeżeli jednak dopuszczalna masa całkowita przedmiotowego VAN-u przekracza 3,5 tony, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowego pojazdu, jako nie objętego wyłączeniami wskazanymi w art. 88a ustawy.

Reasumując, jeżeli nie wystąpi żadna z okoliczności wyłączających prawo do odliczenia podatku naliczonego (tj. brak związku z czynności opodatkowanymi lub wystąpienie przesłanek określonych w art. 88 ustawy), to od dnia 1 stycznia 2013 r. Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanego paliwa do napędu przedmiotowych pojazdów na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Tut. Organ wyjaśnia, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny przedstawiony przez podatnika.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczania podatku VAT od paliwa nabywanego do wynajmowanych samochodów w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. Natomiast w zakresie dotyczącym prawa do odliczania podatku VAT od paliwa nabywanego do wynajmowanych samochodów w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. do końca 2012 r. zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie Nr IPTPP3/443-6/11-8/IB.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl