IPTPP3/443-102/11-2/BJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP3/443-102/11-2/BJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2011 r. (data wpływu 23 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania podstawowej stawki podatku VAT z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług pomocniczych do usług ubezpieczeniowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23% na wykonywane przez Wnioskodawcę usługi pomocnicze do usług ubezpieczeniowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą przede wszystkim na świadczeniu usług pomocy drogowej i napraw samochodów.

Na podstawie pełnomocnictwa dalszego (substytucji) Wnioskodawca zamierza wykonywać na rzecz spółki, będącej pełnomocnikiem firmy ubezpieczeniowej następujące czynności:

1.

zdjęcia pojazdów i dokumentów;

2.

weryfikacja marki, modelu, numeru rejestracyjnego, numeru VIN pojazdu;

3.

inne czynności niezbędne do ubezpieczenia pojazdu.

Wnioskodawca oświadczył, iż nie wykonuje na rzecz zakładu ubezpieczeń czynności agencyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisane wyżej usługi podlegają zwolnieniu z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37.

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia lub opodatkowania podatkiem VAT przedmiotowych usług wzbudziło stanowisko spółki, na rzecz której Wnioskodawca zamierza wykonywać opisane czynności, zdaniem której Wnioskodawca powinien wystawiać faktury VAT na ww. usługi, stosując zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o podatku od towarów i usług. Na uzasadnienie swojego stanowiska Spółka, będąca pełnomocnikiem firmy ubezpieczeniowej powołała interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2011 r. - Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi polegające na wykonywaniu zdjęć pojazdów i dokumentów oraz na weryfikacji marki, modelu i numerów pojazdu, które Wnioskodawca zamierza wykonywać nie są usługami ubezpieczeniowymi, ani też nie są usługami pośrednictwa ubezpieczeniowego w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym i w związku z tym powinny być opodatkowane stawką VAT 23%. Wnioskodawca na poparcie własnego stanowiska w sprawie powołał interpretację indywidualną Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 maja 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). W dniu 1 kwietnia 2011 r. dodano ust. 2a, zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Stosownie do art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 41 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie podkreślić należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji. Należy stwierdzić, iż przepis ten jest odzwierciedleniem art. 135 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zwaną dalej Dyrektywą VAT (Dz. Urz. UE L Nr 347), który stanowi, że państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, wraz z usługami pokrewnymi świadczonymi przez brokerów ubezpieczeniowych i agentów ubezpieczeniowych.

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT, należy interpretować ściśle, zważywszy, ze zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zarówno dyrektywa VAT, jak i ustawa o VAT oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć: usługi ubezpieczeniowej, reasekuracyjnej ani usługi pośrednictwa.

Dlatego też w tym celu należy się odwołać do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 11, poz. 66 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy, przez działalność ubezpieczeniową rozumie się wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych.

Czynność ubezpieczeniowa charakteryzuje się tym, iż ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy.

Przez działalność reasekuracyjną, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy rozumie się wykonywanie czynności związanych z przyjmowaniem ryzyka cedowanego przez zakład ubezpieczeń lub przez zakład reasekuracji oraz dalsze cedowanie przyjętego ryzyka, w szczególności:

1.

zawieranie i wykonywanie umów reasekuracji czynnej i umów retrocesji;

2.

składanie oświadczeń woli w sprawach roszczeń o odszkodowania lub inne świadczenia należne z tytułu umów, o których mowa w pkt 1;

3.

ustalanie składek i prowizji należnych z tytułu zawieranych umów, o których mowa w pkt 1;

4.

wypłacanie odszkodowań i innych świadczeń należnych z tytułu umów, o których mowa w pkt 1;

5.

prowadzenie kontroli przestrzegania przez cedentów warunków umów, o których mowa w pkt 1.

Z kolei, zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego w zakresie ubezpieczeń osobowych i majątkowych sformułowane zostały przez ustawodawcę w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. Nr 124, poz. 1154, z późn. zm.) - dalej u.p.u. Zgodnie z art. 2 ust. 1 u.p.u., pośrednictwo ubezpieczeniowe polega na wykonywaniu przez pośrednika za wynagrodzeniem czynności faktycznych lub czynności prawnych związanych z zawieraniem lub wykonywaniem umów ubezpieczenia. Co istotne, pośrednictwo ubezpieczeniowe jest wykonywane wyłącznie przez agentów ubezpieczeniowych lub brokerów ubezpieczeniowych, z zastrzeżeniem art. 3 (art. 2 ust. 2 u.p.u.).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się głównie świadczeniem usług w zakresie pomocy drogowej oraz napraw samochodów. Jednocześnie zamierza na rzecz firmy, będącej pełnomocnikiem zakładu ubezpieczeń wykonywać usługi polegające na wykonywaniu zdjęć pojazdów i dokumentów oraz na weryfikacji marki, modelu i numerów pojazdu. Wnioskodawca nie wykonuje czynności agencyjnych w rozumieniu ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w rozumieniu powyższych przepisów Wnioskodawca nie jest ubezpieczycielem oraz nie będzie wykonywał usług ubezpieczeniowych, reasekuracyjnych, jak również nie będzie pośrednikiem ubezpieczeniowym. Wnioskodawca zamierza jedynie wykonywać na zlecenie firmy, będącej pełnomocnikiem ubezpieczyciela czynności dodatkowe i pomocnicze do usług ubezpieczeniowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT zwolnienie od podatku VAT stosuje się również w przypadku świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Tak więc dla zastosowania zwolnienia, wynikającego z art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, należy przeanalizować, czy mamy w danym przypadku do czynienia z usługą, spełniającą następujące warunki kumulatywnie:

a.

usługa ta musi stanowić element usługi podstawowej,

b.

musi stanowić odrębną całość,

c.

musi być właściwa i niezbędna do świadczenia usługi podstawowej czyli w danym przypadku do usługi ubezpieczeniowej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż czynności polegające na wykonaniu dokumentacji fotograficznej pojazdu oraz na jego identyfikacji nie stanowią usług pomocniczych do usługi ubezpieczeniowej w rozumieniu art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, gdyż czynności te nie są elementem usługi ubezpieczeniowej, właściwym dla usługi ubezpieczeniowej. Aby uznać usługę za właściwą musi ona z ogólnego punktu widzenia stanowić osobną całość, w rezultacie obejmując funkcje charakterystyczne dla usługi podstawowej, która jest zwolniona czyli w tym przypadku dla usługi ubezpieczeniowej. Charakterystyczną funkcją usługi ubezpieczeniowej, jak już wyżej wspomniano, jest oferowanie i udzielanie ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych, w ramach której ubezpieczyciel, w zamian za wcześniejsze opłacenie składki ubezpieczeniowej, zobowiązuje się w przypadku wystąpienia ryzyka objętego umową ubezpieczenia do spełnienia na rzecz ubezpieczonego świadczenia określonego w momencie zawarcia umowy. Czynności, które Wnioskodawca zamierza wykonywać nie spełniają wyżej wspomnianego warunku, to jest nie są właściwe dla usług ubezpieczeniowych.

Zatem zgodzić należy się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że świadczone przez Niego na zlecenie pełnomocnika firmy ubezpieczeniowej usługi sporządzania dokumentacji fotograficznej pojazdów oraz ich identyfikacji podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w powiązaniu z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ pragnie wyjaśnić, iż interpretacje organów podatkowych wydawane są w indywidualnych sprawach podatników, w oparciu o aktualnie obowiązujące przepisy prawa i stan faktyczny przedstawiony przez podatnika. Ponadto zgodnie z art. 14e. § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zatem tut. organ nie znajduje podstaw, aby podejmować polemikę z powołanymi we wniosku interpretacjami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl