IPTPP2/4512-91/15-7/JS - Podatek od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości w związku z realizacją zadania inwestycyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2015 r. (data wpływu 12 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismami z dnia 16 lutego 2015 r. (data wpływu 19 lutego 2015 r.) oraz z dnia 9 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 12 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w całości w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "...".

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 16 lutego 2015 r. oraz z dnia 9 kwietnia 2015 r. o doprecyzowanie celu złożenia wniosku oraz opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 kwietnia 2015 r.).

Gmina... realizuje zadanie inwestycyjne pn. "...". W ramach tego projektu zakończona została budowa ogólnodostępnych boisk wielofunkcyjnych przy Gimnazjum. Całkowity koszt budowy ww. boisk wynosi... zł brutto. Boiska zostały oddane do użytkowania 28 listopada 2014 r. Całkowity koszt realizacji inwestycji zawiera koszty inwestycyjne oraz koszty ogólne. Do kosztów inwestycyjnych zaliczono koszty kwalifikowalne i koszty niekwalifikowalne związane z operacją z wyłączeniem kosztów ogólnych. Gmina jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina w trakcie realizacji nie korzystała z odliczenia od podatku należnego podatku VAT naliczonego zawartego w fakturach stanowiących koszty budowy tego obiektu. Zadanie jest realizowane w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa... na lata 2007-2013 dla projektu pn. "...", złożonego do Osi priorytetowej 6. Wzmocnienie ośrodków miejskich i rewitalizacja małych miast do Działania 6.1 Wzmocnienie regionalnych i sub-regionalnych ośrodków wzrostu.

Gmina oświadcza, że decyzją Nr.. z dnia 5 października 2004 r. oddała w trwały zarząd nieruchomość zabudowaną obiektami sportowymi, Gimnazjum z przeznaczeniem na realizację zadań sportowych, których to dotyczy wyżej wymieniona inwestycja. Oddanie w trwały zarząd nieruchomości zabudowanej obiektami sportowymi Gimnazjum ma charakter nieodpłatny. Gimnazjum jest jednostką organizacyjną Gminy bez osobowości prawnej. Gimnazjum nie dokonuje rozliczeń podatku VAT. Towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę są czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto we wniosku ORD-IN Wnioskodawca wskazał, że faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji zadania, o którym mowa we wniosku, wystawiane są na Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina jako beneficjent w odniesieniu do kosztów kwalifikowalnych czyli wykonania zadania inwestycyjnego pn. "..." ma możliwość odliczenia podatku VAT w całości.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma możliwości w całości bądź w części odliczenia podatku VAT naliczonego, dotyczącego zrealizowanego zadania, ponieważ koszty kwalifikowalne nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina, będąca czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, realizuje zadanie inwestycyjne pn. "...". W ramach tego projektu zakończona została budowa ogólnodostępnych boisk wielofunkcyjnych przy Gimnazjum. Całkowity koszt budowy ww. boisk wynosi... zł brutto. Boiska zostały oddane do użytkowania 28 listopada 2014 r. Całkowity koszt realizacji inwestycji zawiera koszty inwestycyjne oraz koszty ogólne. Gmina w trakcie realizacji nie korzystała z odliczenia od podatku należnego podatku VAT naliczonego zawartego w fakturach stanowiących koszty budowy tego obiektu. Zadanie jest realizowane w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa... na lata 2007-2013 dla projektu pn. "...", złożonego do Osi priorytetowej 6. Wzmocnienie ośrodków miejskich i rewitalizacja małych miast do Działania 6.1 Wzmocnienie regionalnych i sub-regionalnych ośrodków wzrostu. Gmina decyzją Nr.. z dnia 5 października 2004 r. oddała w trwały zarząd nieruchomość zabudowaną obiektami sportowymi, Gimnazjum z przeznaczeniem na realizację zadań sportowych, których to dotyczy wyżej wymieniona inwestycja. Oddanie w trwały zarząd nieruchomości zabudowanej obiektami sportowymi Gimnazjum ma charakter nieodpłatny. Gimnazjum jest jednostką organizacyjną Gminy bez osobowości prawnej. Gimnazjum nie dokonuje rozliczeń podatku VAT. Towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę są czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji zadania, o którym mowa we wniosku, wystawiane są na Wnioskodawcę.

W celu udzielenia odpowiedzi na pytanie Gminy należy przeanalizować, z jakimi czynnościami Wnioskodawcy jest związana realizacja zadania inwestycyjnego, o którym mowa we wniosku.

Zagadnienie dotyczące instytucji trwałego zarządu regulują przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518, z późn. zm.). W świetle art. 24 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie - w myśl art. 4 pkt 10 powołanej wyżej ustawy, należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Trwały zarząd, jak stanowi art. 43 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Stosownie do treści art. 44 ust. 1 i art. 45 ust. 1 powołanej ustawy, trwały zarząd ustanawia się na czas nieoznaczony lub czas oznaczony. Trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej ustanawia właściwy organ, w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3.

Wyżej wymienione przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, na podstawie których następuje oddanie nieruchomości gminnych w trwały zarząd ich jednostkom organizacyjnym, wskazują na inny niż cywilnoprawny charakter przekazania nieruchomości w trwały zarząd.

W komentarzu do ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazano, że: "Trwały zarząd jest prawem niezbywalnym. Podlega ochronie prawnej i jest instytucją prawa administracyjnego powodującą powstanie stosunku prawnego pomiędzy osobą prawną prawa publicznego a jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej. Wobec powyższego Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego, przyznając trwałemu zarządcy określone uprawnienia w stosunku do nieruchomości, są zobligowane uregulować prawa i obowiązki związane z gospodarowaniem mieniem publicznym. Chodzi tu przede wszystkim o zakres odpowiedzialności jednostki organizacyjnej wobec organu wykonawczego reprezentującego właściciela oraz uprawnienia tej jednostki w stosunku do posiadanej nieruchomości. Ponieważ tych stosunków nie można regulować przepisami prawa cywilnego, ustawodawca postanowił, że ustanowienie na rzecz jednostki organizacyjnej trwałego zarządu odbywać się będzie w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez upoważnione właściwe organy, tj. w odniesieniu do nieruchomości Skarbu Państwa - starostę, zaś jednostek samorządu terytorialnego odpowiednio wójta, burmistrza, prezydenta miasta, zarząd powiatu lub zarząd województwa. Natomiast upoważnienie ustawowe do oddania nieruchomości Skarbu Państwa w trwały zarząd na rzecz jednostek organizacyjnych wymienionych w art. 60 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy posiada wyłącznie minister właściwy do spraw administracji publicznej" - Michał Horoszko w: "Gospodarka nieruchomościami. Komentarz", red. dr Dariusz Pęchorzewski, C.H. Beck 2009 r.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w przypadku oddania nieruchomości zabudowanej obiektami sportowymi Gimnazjum w nieodpłatny trwały zarząd, Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym ww. oddanie nieruchomości w trwały zarząd nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT po stronie Gminy. W konsekwencji nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi w związku z realizacją przedmiotowego zadania inwestycyjnego są wykorzystywane przez Gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Zatem w przypadku oddania Gimnazjum nieruchomości zabudowanej obiektami sportowymi w nieodpłatny trwały zarząd nie są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, ponieważ nabywane towary i usługi w związku z realizacją przedmiotowego zadania inwestycyjnego są wykorzystywane przez Gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. "...", ponieważ wydatki ponoszone w ramach realizacji tego zadania nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.