IPTPP2/4512-81/15-4/JSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 marca 2015 r. (data wpływu 3 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania czynności wydania Kompleksu w zamian za odszkodowanie za dostawę towarów,

* opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie,

* obowiązku podatkowego z tytułu dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie

- jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania czynności wydania Kompleksu w zamian za odszkodowanie za dostawę towarów,

* opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie,

* obowiązku podatkowego z tytułu dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie,

* podstawy opodatkowania dla dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 marca 2015 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo. Spółka jawna (dalej jako: "Wnioskodawca" lub "Spółka") jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: "podatek VAT"). Spółka świadczy wyłącznie usługi opodatkowane VAT (nie dokonuje czynności zwolnionych z tego podatku). W 2008 r. prawomocną decyzją Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, Wnioskodawca oddał do użytkowania nieruchomość stanowiącą składnik jego majątku, zabudowaną stacją paliw płynnych oraz motelem wraz z zapleczem gastronomicznym (dalej jako: "Kompleks").

Przedmiotowy Kompleks w dniu 17 marca 2014 r. objęty został decyzją Wojewody (dalej: "Wojewoda") o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla przedsięwzięcia budowy dwujezdniowej drogi ekspresowej. W związku z powyższym - zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 687 z późn. zm., dalej jako: "Ustawa o realizacji inwestycji") - stał się on z mocy prawa własnością Skarbu Państwa. W dniu 25 września 2014 r. (dalej: "Decyzja"), po rozpatrzeniu sprawy o ustalenie odszkodowania za wywłaszczenie Kompleksu, Wojewoda zobowiązał Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do wypłaty odszkodowania na rzecz Spółki. Podstawą do określenia wysokości odszkodowania był operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawców majątkowych, którzy ustalili wartość odtworzeniową nieruchomości z wyłączeniem podatku VAT (tekst jedn.: w wartości netto).

Kwota odszkodowania przyznanego Wnioskodawcy powinna być równa kwocie wynikającej z ww. operatu szacunkowego powiększonej o należny VAT. Decyzja Wojewody ustalająca odszkodowanie opiewa jednak wyłącznie na kwotę netto (tekst jedn.: nie uwzględnia podatku VAT), a nie na kwotę brutto (tekst jedn.: łącznie z podatkiem VAT), pomijając fakt, że dokument będący podstawą kalkulacji odszkodowania wynikającego z Decyzji, tj. operat szacunkowy, wyraźnie wskazuje wyłącznie kwotę netto. W rezultacie, mocą Decyzji zaniżono kwotę należnej Spółce rekompensaty za wywłaszczenie nieruchomości. Decyzja ta jest jednak nieprawomocna, a kwota ustalonego odszkodowania została zakwestionowana przez Wnioskodawcę, który wniósł odwołanie od ww. Decyzji. Spółka w odwołaniu powołała się m.in. na art. 18 ust. 1 ustawy o realizacji inwestycji, który stanowi, że wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

W okresie pomiędzy oddaniem do użytkowania a przejęciem przez Skarb Państwa, Kompleks służył wykonywaniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej określonej w umowie Spółki. Nie był on w tym czasie oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT definiującego pojęcie "pierwszego zasiedlenia", a także nie podlegał modernizacji przekraczającej 30% wartości początkowej obiektu. Ponadto, Spółce przysługiwało w stosunku do nakładów na jego budowę pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W piśmie z dnia 30 marca 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że Kompleks położony jest w obrębie..., gmina... - ob. wiejski, województwo.

W ewidencji gruntów Kompleks oznaczony jest działkami ewidencyjnymi nr:

W skład Kompleksu wchodzi:

* budynek zasadniczy stacji paliw z częścią gastronomiczną i motelem;

* wiata nad dystrybutorami wraz ze świetlikiem zadaszenia stanowiącym połączenie wiaty z budynkiem zasadniczym;

* instalacja rurociągowa z dystrybutorami - 4 szt.;

* zbiorniki na paliwo:

* paliwowe - 2 szt.,

* LPG - 1 szt.;

* utwardzenie terenu:

* pas wjazdowy i zjazdowy,

* drogi wewnętrzne,

* parkingi,

* place,

* chodniki łącznie z podbudową,

* oświetlenie terenu;

* zbiorniki betonowe:

* zbiornik na nieczystości z toalet autobusowych; pod kanalizację

* zbiornik szczelny (szambo); pod kanalizację

* ujęcie wody - studnia wiercona; pod wodociąg

* śmietnik murowany;

* pylon informacyjno-cenowy oraz kasetony kierunkowe;

* sieć wodociągowa z przyłączami;

* sieć kanalizacji sanitarnej z przyłączami;

* sieć kanalizacji deszczowej z przyłączami i osadnikiem - zbiornikiem na odparowanie;

* przyłącze energetyczne wraz ze stacją transformatorową;

* inne budowle i urządzenia:

* słupki ogrodzeniowe i barierka zbiornika na odparowanie,

* słupy reklamowe,

* kompresor zewnętrzny.

Wnioskodawca informuje, że wszystkie ww. budynki i budowle znajdują się na działkach o nr ewidencyjnych 1624/4 oraz 1624/11.

Zgodnie z PKOB, poszczególne budynki i budowle wyżej wymienione należy klasyfikować następująco:

* budynek zasadniczy stacji paliw z częścią gastronomiczną i motelem - PKOB 1.12.121-1211;

* wiata nad dystrybutorami wraz ze świetlikiem zadaszenia stanowiącym połączenie wiaty z budynkiem zasadniczym - PKOB 1-12-123-1230;

* instalacja rurociągowa z dystrybutorami - 4 szt. - PKOB 2-22-221-2211;

* zbiorniki na paliwo - PKOB 1-12-125-1252;

* paliwowe - 2 szt.,

* LPG - 1 szt.;

* utwardzenie terenu - PKOB 2-21-211-2112:

* pas wjazdowy i zjazdowy,

* drogi wewnętrzne,

* parkingi,

* place,

* chodniki łącznie z podbudową,

* oświetlenie terenu;

* zbiorniki betonowe - PKOB 2-24-242-2420:

* biornik na nieczystości z toalet autobusowych,

* zbiornik szczelny (szambo);

* ujęcie wody - studnia wiercona - PKOB 2-22-222-2222;

* śmietnik murowany - PKOB 2-24-242-2420;

* pylon informacyjno-cenowy oraz kasetony kierunkowe - PKOB 2-24-242-2420;

* sieć wodociągowa z przyłączami - PKOB 2-22-221-2212;

* sieć kanalizacji sanitarnej z przyłączami - PKOB 2-22-221-2212;

* sieć kanalizacji deszczowej z przyłączami i osadnikiem - zbiornikiem na odparowanie - PKOB 2-22-221-2212;

* przyłącze energetyczne wraz ze stacją transformatorową - PKOB 2-22-221-2214;

* inne budowle i urządzenia - PKOB 2-24-242-2420:

* słupki ogrodzeniowe i barierka zbiornika na odparowanie,

* słupy reklamowe,

* kompresor zewnętrzny.

Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie budynki i budowle wyżej wymienione należy uznać za "trwale związane z gruntem". Wszystkie ww. budynki i budowle były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności opodatkowanej VAT. Żaden z ww. budynków i budowli nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę na cele działalności zwolnionej z podatku VAT.

W odpowiedzi na pytanie "Czy kwota wynikająca z Decyzji jest jedyną kwotą należną na rzecz Wnioskodawcy z tytułu przejęcia z mocy prawa przedmiotowego Kompleksu..." Wnioskodawca wskazał, że kwota wynikająca z Decyzji jest kwotą należną na rzecz Wnioskodawcy z tytułu przejęcia z mocy prawa przedmiotowego Kompleksu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ustalone Decyzją Wojewody odszkodowanie z tytułu wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności przedmiotowego Kompleksu stanowi dostawę towaru w rozumieniu Ustawy o VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

2. Czy dostawa Kompleksu w zamian za wynagrodzenie (odszkodowanie) podlega opodatkowaniu podstawową stawką VAT wynoszącą obecnie 23%.

3. W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie nr 2, czy obowiązek podatkowy w VAT z tytułu dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie powstanie w dniu otrzymania zapłaty tego odszkodowania - w części, w jakiej otrzyma je Spółka.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Ustalone decyzją Wojewody odszkodowanie z tytułu wywłaszczenia na rzecz Skarbu Państwa prawa własności przedmiotowego Kompleksu stanowi dostawę towaru w rozumieniu Ustawy o VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 7 ust. 1 pkt 1 stanowi, iż przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie. Przyjmuje się, iż dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości. Spełniona zostaje wówczas przedmiotowa przesłanka opodatkowania.

Nie ulega natomiast wątpliwości, że wypłata odszkodowania w zamian za wywłaszczoną na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość co do zasady podlega opodatkowaniu VAT. Potwierdza to również art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o VAT regulujący zasady powstawania obowiązku podatkowego w VAT. Przepis ten odnosi się wprost do wywłaszczenia nieruchomości. Zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Odnosząc powyższe do opisanego w niniejszym Wniosku stanu faktycznego, należy uznać, iż - zgodnie z zamiarem ustawodawcy - odszkodowanie wypłacone Wnioskodawcy pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności Kompleksu na rzecz Skarbu Państwa. Kwota odszkodowania podlega więc opodatkowaniu VAT jako wynagrodzenie za wydaną nieruchomość (Kompleks).

Zidentyfikowanie danej dostawy jako spełniającej kryteria przedmiotowe określone w przytoczonych powyżej przepisach nie jest jedynym elementem warunkującym opodatkowanie otrzymanego odszkodowania. Z punktu widzenia ustawy o VAT, aby dostawa towaru podlegała podatkowi VAT konieczne jest także posiadanie statusu podatnika przez podmiot, który jej dokonuje. Zgodnie z art. 15 ust. 1 podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na jej cel lub rezultat. Działalność gospodarcza obejmuje zaś - przytaczając art. 15 ust. 2 wspomnianej ustawy - w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Warto przy tym zaznaczyć, iż działalność gospodarczą należy odnosić do całości zdarzeń gospodarczych związanych z daną nieruchomością.

Wnioskodawca, jako czynny podatnik VAT wykorzystujący Kompleks do celów zarobkowych zgodnie z umową Spółki, bez wątpienia występuje jako podatnik także w sytuacji wywłaszczenia. Przedmiotowe nieruchomości służyły bowiem do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT obejmującej sprzedaż paliw płynnych oraz wykonywanie usług noclegowych i gastronomicznych. Funkcjonowały one jedynie w ramach majątku Spółki, zaś żadna ich część nie była wykorzystywana przez wspólników do celów osobistych.

Powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje organów podatkowych, m.in.:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 września 2014 r. (sygn. ILPP2/443-568/14-5/MN);

* Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 1 sierpnia 2014 r. (sygn. IPTPP4/443-284/14-6/JM),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 maja 2014 r. (sygn. ITPP1/443-239/14/MS)

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 maja 2014 r. (sygn. IBPP1/443-133/14/AW);

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 marca 2014 r. (sygn. IBPP1/443-1186/13/AW);

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 października 2014 r. (sygn. ILPP2/443-766/14-4/SJ);

* Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 stycznia 2014 r. (sygn. ILPP1/443-954/13-3/JSK);

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 marca 2013 r. (sygn. ITPP3/443-35/13/MD);

* Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 czerwca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-438/13-2/MP);

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 stycznia 2013 r. (sygn. IBPP3/443-1087/12/ASz).

Ad. 2

Dostawa Kompleksu w zamian za wynagrodzenie (odszkodowanie) podlega opodatkowaniu podstawową stawką VAT wynoszącą obecnie 23%.

Do dostawcy Kompleksu nie znajdą zastosowania przepisy dotyczące zwolnienia z VAT. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, zwalnia się z podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przepis ten nie ma zastosowania do dostawy kompleksu, bowiem:

1. Wnioskodawca świadczy wyłącznie czynności podlegające opodatkowaniu VAT (nie dokonuje czynności zwolnionych z tego podatku);

2. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od nakładów związanych z budową Kompleksu. Ustawodawca przewidział także możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT w przypadku innego rodzaju nieruchomości. Zgodnie bowiem z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się z tego obowiązku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Z uwagi na zabudowania wchodzące w skład Kompleksu, przepis ten nie znajduje zastosowania do jego dostawy.

Do dostawy Kompleksu nie znajdą również zastosowania przepisy dotyczące zwolnienia nieruchomości zabudowanych. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, zwalnia się z podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, dostawa Kompleksu nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed takim pierwszym zasiedleniem. Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez "pierwsze zasiedlenie" rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętych zwolnieniem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, pod warunkiem, że:

Analizując przedstawione przepisy należy stwierdzić, iż dostawa towaru (poprzez wywłaszczenie), jakim jest opisany w stanie faktycznym Kompleks, nie spełnia żadnego z powyższych kryteriów zwolnienia, co przesądza o jej opodatkowaniu. Obiekt stanowi bowiem nieruchomość zabudowaną, dostarczaną Skarbowi Państwa poprzez wywłaszczenie w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, względem której przysługiwało Spółce prawo do odliczenia oraz na którą Wnioskodawca nie ponosił wydatków modernizacyjnych przekraczających 30% jej wartości początkowej.

Ponadto, jak zostało to już wskazane, w odniesieniu do nakładów związanych z budową Kompleksu przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia VAT naliczonego, co wyłącza możliwość zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT.

W świetle powyższych argumentów Wnioskodawca uważa, że opodatkowanie takiej dostawy pomimo tego, iż dochodzi do niej niezależnie od jego woli - jest zasadne z punktu widzenia zachowania rynkowej konkurencyjności. Zapobiega bowiem wystąpieniu sytuacji, w której jedynie podatnicy sprzedający nieruchomość zgodnie z własnym uznaniem zmuszeni zostaliby do zapłaty podatku.

Do dostawy Kompleksu nie znajdzie wreszcie zastosowania przepis dotyczący preferencyjnej stawki VAT związanej z dostawą obiektów budownictwa mieszkaniowego. Zgodnie z art. 41 ust. 12 Ustawy o VAT, stawkę VAT w wysokości (obecnie) stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Z racji tego, że Kompleks jest typowym obiektem użytkowym, wykorzystywanym przez Spółkę w działalności komercyjnej, zastosowanie tej stawki nie znajduje do jego dostawy zastosowania.

W tych okolicznościach, w ocenie Wnioskodawcy, dostawa Kompleksu w zamian za wynagrodzenie (odszkodowanie) podlega opodatkowaniu podstawową stawką VAT wynoszącą obecnie 23%.

Ad. 3

Obowiązek podatkowy w VAT z tytułu dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie powstanie w dniu otrzymania zapłaty tego odszkodowania - w części, w jakiej otrzyma je Spółka.

Oznacza to, że w części nieuregulowanej, tj. w odniesieniu do części odszkodowania nie wypłaconego Spółce, nie powstanie obowiązek podatkowy w VAT po stronie Spółki. Obowiązku podatkowego w VAT nie zmaterializuje w tej sytuacji samo wydanie nieruchomości z nakazu organu władzy publicznej. Powstaje on bowiem na zasadzie kasowej w dacie otrzymania zapłaty (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 listopada 2014 r., sygn. ITPP1/443-982/14/AP).

Do 31 grudnia 2013 r. obowiązek podatkowy od przekazania własności towarów w zamian za odszkodowanie określony był w § 3 ust. 3 nieaktualnego już rozporządzenia Ministra Finansów z 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.) i powstawał on również z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty. Od 1 stycznia 2014 r. obowiązek podatkowy w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie uregulowany jest w art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o VAT. Obecnie więc, podobnie jak przed 1 stycznia 2014 r., ustawodawca przewidział szczególny moment powstania obowiązku podatkowego, tj. w momencie otrzymania całości lub części zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, pod pojęciem dostawy towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa, prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Przepis powyższy określa szczególny przypadek dostawy towarów, który ma na celu wskazanie, że dostawą towarów jest nawet tak nietypowa sytuacja, jak władcze działanie organu lub samego przepisu prawa, w którym towar (także wbrew woli) zmienia właściciela za odszkodowaniem. Własność towaru nie jest tu najistotniejszą cechą opisanego przypadku, lecz nierówna pozycja stron takiej specyficznej dostawy, w której jedna niejako "zmuszona" jest poddać się określonym nakazom płynącym z organu lub z mocy prawa.

Zatem jeśli przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel następuje za odszkodowaniem, to wówczas stanowi ono odpłatną dostawę towarów i ze względu na przedmiot czynność taka jest objęta opodatkowaniem. W tym przypadku odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Zaznaczyć należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Tym samym, dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa, prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości.

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

W myśl art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Jak stanowi art. 19a ust. 6 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i najem, dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać, że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

Natomiast w świetle art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

Jednocześnie zauważyć należy, iż kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy - obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r. - w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W tym miejscu wskazać należy, iż stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę rozumie się natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane).

Z kolei w myśl art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane przez urządzenie budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Jednocześnie zauważyć należy, że w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 687, z późn. zm.) - ustawa określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 260), zwanych dalej "drogami", a także organy właściwe w tych sprawach.

Artykuł 11a ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych stanowi, że wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Zgodnie z art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (art. 12 ust. 4a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna (art. 12 ust. 4b ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Według art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka świadczy wyłącznie usługi opodatkowane VAT (nie dokonuje czynności zwolnionych z tego podatku). W 2008 r. prawomocną decyzją Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, Wnioskodawca oddał do użytkowania nieruchomość stanowiącą składnik jego majątku, zabudowaną stacją paliw płynnych oraz motelem wraz z zapleczem gastronomicznym (dalej jako: "Kompleks").

Przedmiotowy Kompleks w dniu 17 marca 2014 r. objęty został decyzją Wojewody o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla przedsięwzięcia budowy dwujezdniowej drogi ekspresowej. W związku z powyższym - zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - stał się on z mocy prawa własnością Skarbu Państwa. W dniu 25 września 2014 r., po rozpatrzeniu sprawy o ustalenie odszkodowania za wywłaszczenie Kompleksu, Wojewoda zobowiązał Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do wypłaty odszkodowania na rzecz Spółki. Podstawą do określenia wysokości odszkodowania był operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawców majątkowych, którzy ustalili wartość odtworzeniową nieruchomości z wyłączeniem podatku VAT (tekst jedn.: w wartości netto).

Kwota odszkodowania przyznanego Wnioskodawcy powinna być równa kwocie wynikającej z ww. operatu szacunkowego powiększonej o należny VAT. Decyzja Wojewody ustalająca odszkodowanie opiewa jednak wyłącznie na kwotę netto (tekst jedn.: nie uwzględnia podatku VAT), a nie na kwotę brutto (tekst jedn.: łącznie z podatkiem VAT), pomijając fakt, że dokument będący podstawą kalkulacji odszkodowania wynikającego z Decyzji, tj. operat szacunkowy, wyraźnie wskazuje wyłącznie kwotę netto. W rezultacie, mocą Decyzji zaniżono kwotę należnej Spółce rekompensaty za wywłaszczenie nieruchomości. Decyzja ta jest jednak nieprawomocna, a kwota ustalonego odszkodowania została zakwestionowana przez Wnioskodawcę, który wniósł odwołanie od ww. Decyzji. Spółka w odwołaniu powołała się m.in. na art. 18 ust. 1 ustawy o realizacji inwestycji, który stanowi, że wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

W okresie pomiędzy oddaniem do użytkowania a przejęciem przez Skarb Państwa, Kompleks służył wykonywaniu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej określonej w umowie Spółki. Nie był on w tym czasie oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT definiującego pojęcie "pierwszego zasiedlenia", a także nie podlegał modernizacji przekraczającej 30% wartości początkowej obiektu. Ponadto, Spółce przysługiwało w stosunku do nakładów na jego budowę pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w ewidencji gruntów Kompleks oznaczony jest działkami ewidencyjnymi nr: 1624/4 oraz 1624/11. Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie budynki i budowle wyżej wymienione należy uznać za "trwale związane z gruntem". Wszystkie ww. budynki i budowlę były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności opodatkowanej VAT. Żaden z budynków i budowli nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę na cele działalności zwolnionej z podatku VAT. Kwota wynikająca z Decyzji jest kwotą należną na rzecz Wnioskodawcy z tytułu przejęcia z mocy prawa przedmiotowego Kompleksu.

Ad. 1

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że przeniesienie przez Wnioskodawcę prawa własności nieruchomości, o której mowa we wniosku w zamian za odszkodowanie stanowi odpłatną dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ad. 2

Odnosząc się do kwestii stawki podatku dla dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie należy wskazać, że analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jak wynika z okoliczności sprawy - w okresie pomiędzy oddaniem do użytkowania a przejęciem przez Skarb Państwa, Kompleks nie był oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy definiującego pojęcie "pierwszego zasiedlenia". Zatem dostawa przedmiotowego Kompleksu nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W związku z powyższym, należy rozważyć, czy w przedmiotowej sytuacji możliwe będzie zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Z opisu sprawy wynika, że Spółce przysługiwało w stosunku do nakładów na jego budowę pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Zatem przesłanka, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy nie została spełniona.

Mając na uwadze fakt, iż aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule, zatem niespełnienie jednej z przesłanek z tego przepisu, powoduje, że zwolnienie to nie będzie miało zastosowania.

Tym samym, dostawa Kompleksu, o którym mowa we wniosku nie korzysta ze zwolnienia przewidzianego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Ponadto Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, iż wszystkie budynki i budowle były wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie na cele działalności opodatkowanej VAT oraz Spółce przysługiwało w stosunku do nakładów na ich budowę pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Zatem dostawa Kompleksu nie korzysta również ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż dostawa przedmiotowego Kompleksu nie korzysta ze zwolnienia od podatku, to zbycie gruntu, na którym ww. nieruchomość jest posadowiona, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy również nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, iż przedmiotem dostawy są również znajdujące się na przedmiotowych działkach urządzenia budowlane, które Wnioskodawca zaliczył do budynków/budowli np. parkingi, place. Urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ww. ustawy - Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować, jako elementy przynależne do poszczególnych budynków lub budowli i opodatkować łącznie z tym budynkiem lub budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla całej sprzedawanej nieruchomości.

Wobec powyższego, dostawa przedmiotowego Kompleksu w zamian za odszkodowanie podlega opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku VAT, tj. 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Ad. 3

W opisanym we wniosku stanie faktycznym, obowiązek podatkowy z tytułu dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie powstał zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy, z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, tj. w otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu przeniesienia własności nieruchomości, należącej do Wnioskodawcy na rzecz Skarbu Państwa.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań 1-3 wniosku ORD-IN należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie:

* uznania czynności wydania Kompleksu w zamian za odszkodowanie za dostawę towarów,

* opodatkowania stawką podatku w wysokości 23% dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie,

* obowiązku podatkowego z tytułu dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie.

Natomiast wniosek w zakresie podstawy opodatkowania dla dostawy Kompleksu w zamian za odszkodowanie, został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.