IPTPP2/4512-660/15-2/KK - Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT usługi zarządzania pożyczkami.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 30 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usługi zarządzania pożyczkami - jest prawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usługi zarządzania pożyczkami.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

"..." Sp. z o.o. (dalej jako: "Wnioskodawca" lub "Spółka") ma swoją siedzibę w Polsce. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest w szczególności świadczenie usług finansowych polegających na udzielaniu pożyczek.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca otrzymuje od pożyczkobiorców wynagrodzenie z tytułu udzielenia, bądź udzielenia i obsługi przedmiotowych pożyczek. Spółka w odniesieniu do udzielonych pożyczek wykonuje szereg czynności mających na celu odpowiednie zarządzanie tymi pożyczkami, m.in.:

* gromadzi, kompletuje oraz przechowuje dokumenty dotyczące przedmiotowych pożyczek,

* prowadzi rozliczenia związane z przedmiotowymi pożyczkami,

* dostarcza pożyczkobiorcom informacji o stanie rozliczeń związanych z realizacją umów pożyczek,

* sporządza i negocjuje z pożyczkobiorcą harmonogram spłaty oraz nadzoruje jego realizację, w przypadku możliwości zawarcia takiego harmonogramu,

* kontroluje jakość pożyczki, w tym sprawuje kontrolę nad jej spłatą.

Z tytułu przedmiotowych czynności Spółka, otrzymuje określone wynagrodzenie od pożyczkobiorcy.

W związku z potrzebą dalszego rozwoju oraz pozyskania finansowania, a także uporządkowania struktury posiadanych aktywów, Spółka dokonała przeniesienia (cesji) wierzytelności z określonych portfeli udzielonych pożyczek na rzecz innego podmiotu (dalej: "Nowego Wierzyciela").

Jednocześnie jednak, z uwagi na posiadane zasoby (infrastruktura techniczna, personel oraz kompetencje) zamierza nadal aktywnie zarządzać wierzytelnościami z udzielonych przez siebie pożyczek przeniesionych do Nowego Wierzyciela.

Wnioskodawca w odniesieniu do portfeli wierzytelności z pożyczek, które zostały pierwotnie przez niego udzielone, będzie podejmować na podstawie zawartej z Nowym Wierzycielem umowy określone działania w zakresie zarządzania i administrowania poprzez (dalej: "Usługa zarządzania pożyczkami"):

* gromadzenie, kompletowanie oraz przechowywanie dokumentów dotyczących pożyczek objętych zarządzaniem,

* prowadzenie wszelkich rozliczeń związanych z przedmiotowymi pożyczkami,

* dostarczanie Nowemu Wierzycielowi raportów informujących o stanie rozliczeń związanych z realizacją umowy,

* sporządzenie i negocjowanie z pożyczkobiorcą harmonogramu spłaty oraz nadzorowanie jego realizacji, w przypadku możliwości zawarcia takiego harmonogramu,

* kontrolę jakości pożyczki, w tym kontrolę jej spłaty.

Z tytułu przedmiotowych czynności Spółka otrzyma wynagrodzenie (dalej: "Wynagrodzenie za zarządzanie") od Nowego Wierzyciela.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie za zarządzanie, przysługujące Wnioskodawcy z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę Usługi zarządzania pożyczkami, będzie zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie za zarządzanie, przysługujące Wnioskodawcy z tytułu świadczenia Usługi zarządzania pożyczkami będzie zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, jako usługa w zakresie zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku cd towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: "ustawa o VAT"), zwalnia się od podatku od towarów i usług, usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia "zarządzania pożyczką" w związku czym, należy przede wszystkim sięgnąć do wykładni językowej aby zinterpretować znaczenie tego pojęcia a przez to odkodować zakres zwolnienia z VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) słowo "zarządzać" oznacza "wydać polecenie" oraz "sprawować nad czymś zarząd". Zarządzanie w szerokim ujęciu oznacza "zrobienie czegoś za pomocą wysiłków innych osób" (B. Kudrycka, B.G. Peters, P.J. Suwaj, Nauka administracji, Warszawa 2009); organizowanie działań dla osiągnięcia określonych celów przy zachowaniu zasad skuteczności i sprawności organizacyjnej z uwzględnieniem realnej odpowiedzialności za osiągnięte rezultaty.

W świetle powyższego wskazać należy, że Usługa zarządzania pożyczkami, a w szczególności prowadzenie rozliczeń pożyczek, sporządzanie i negocjowanie z pożyczkobiorcą harmonogramu spłaty oraz nadzorowanie jego realizacji oraz kontrola jakości pożyczek stanowi ingerencję w trwający stosunek prawny, który odpowiadałby nadal interesom obu stron umowy pożyczki. Powyższe mieści się w zakresie pojęcia "zarządzanie" rozumianym potocznie. Usługa zarządzania pożyczkami stanowi zatem czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.

Ponadto należy zauważyć, ze przepis ten stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy Rady 2006/112WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L z 2006 r. Nr 347, poz. 1 z późn. zm., dalej: "Dyrektywa 112"), zgodnie z którym zwalnia się od podatku "udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę".

Konieczne w tym miejscu jest odwołanie się do kwestii prawidłowości implementacji do polskiego porządku prawnego, a w szczególności analiza taka musi być poprzedzona określeniem zakresu pojęciowego wyrażenia "kredyt", tj. - czy na gruncie polskiego systemu prawnego wyrażenie "kredyt" ma być rozumiane wyłącznie jako czynność prawna, określona w ustawie z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, czy też należy temu pojęciu nadać szerszy charakter.

Definicja pojęcia "kredytu" użytego w Dyrektywie 112 została rozstrzygnięta w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE"), przykładowo, w orzeczeniu z dnia 27 października 1993 r. o sygn. C-281/91 w sprawie Muys en De Winter's Bouv, TSUE stwierdził m.in., że wyrażenie "udzielanie i negocjowanie kredytu" jest w zasadzie dostatecznie pojemne, by obejmować kredyt udzielany przez dostawcę towarów w formie odroczonej płatności. Ponadto stwierdził, że brzmienie tego przepisu w żaden sposób nie sugeruje, że istnieje jakiekolwiek ograniczenie zakresu jego stosowania jedynie do "pożyczek lub kredytów udzielanych przez instytucje bankowe i finansowe".

Co istotne, w uzasadnieniu wyroku TSUE przyjął, że w art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 112 nie chodzi tylko o czynności nazywane w danym prawie krajowym jako "kredyty", ale również o czynności polegające na oddaniu do dyspozycji środków pieniężnych pod tytułem zwrotnym np. czynności zwane " pożyczką".

Należy podkreślić, że zgodnie z orzecznictwem TSUE przedmiotowe zwolnienie przewidziane w Dyrektywie 112 należy traktować ściśle i precyzyjnie, gdyż stanowi ono wyjątek od generalnej zasady opodatkowania każdej dostawy i świadczenia usług.

Mając na uwadze powyższe, zastosowanie zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, stanowiące swoiste zwolnienie podmiotowo-przedmiotowe wymaga:

(I)precyzyjnego wskazania podmiotu świadczącego usługę - jako tożsamego z udzielającym pożyczki i

(II) jednocześnie określenia odpowiednich działań w zakresie udzielonych pożyczek.

Należy wskazać, że warunek (I) jest spełniony, gdyż Wnioskodawca pierwotnie udzielił pożyczek i to on jest wskazany jako pożyczkodawca w umowie pożyczki z konsumentem.

Jak zostało to wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca, jako podmiot udzielający pożyczki wykonuje jednocześnie czynności polegające na jej zarządzaniu i administrowaniu poprzez czynności takie jak m.in.:

* gromadzenie, kompletowanie oraz przechowywanie dokumentów dotyczących pożyczki,

* prowadzenie wszelkich rozliczeń związanych z udzielonymi przez niego pożyczkami,

* sporządzanie i nadzorowanie z pożyczkobiorcą harmonogramu spłaty oraz nadzorowanie jego realizacji.

Wnioskodawca zmierza więc do doprowadzenia do jak najbardziej korzystnego zarządzania udzieloną przez niego pożyczką, kształtując jej istotne elementy, wpływając na szeroko rozumianą kwestię jej spłaty, kierując się korzyścią zarówno pożyczkobiorcy, Nowego Wierzyciela, jak i własną.

Zatem warunek (II) jest również spełniony.

W interpretacji z dnia 3 listopada 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPP3/443-770/14-3/IG potwierdził, że usługa zarządzania pożyczkami, świadczona w analogicznym stanie faktycznym jak zaprezentowany przez Spółkę w niniejszym wniosku, stanowi usługę zarządzania pożyczkami zwolnioną z VAT. W interpretacji tej organ uznał: "Zatem jeżeli wziąć pod uwagę, że na podstawowe i kluczowe etapy zarządzania składają się: planowanie, organizowanie zasobów, wdrażanie tego, co zaplanowane oraz monitoring, ewaluacja i kontrola przeprowadzonych działań, to świadczenie usług: gromadzenia, kompletowania oraz przechowywania dokumentów dotyczących wierzytelności i pożyczek objętych zarządzaniem, prowadzenie wszelkich rozliczeń związanych z przedmiotowymi pożyczkami, dostarczenie raportów informujących o stanie rozliczeń związanych z realizacją umowy, sporządzenie i negocjowanie z pożyczkobiorcą harmonogramu spłaty, nadzorowanie jego realizacji, w przypadku możliwości zawarcia takiego harmonogramu, oraz kontrola jakości pożyczki, w tym kontrola jej spłaty - mieści się w pojęciu usług zarządzania pożyczką.

Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że opisana powyżej Usługa zarządzania pożyczkami świadczona przez Spółkę wpisuje się w normę prawną wskazaną w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, jako "usługi zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę". W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, Wynagrodzenie za zarządzanie, przysługujące Wnioskodawcy z tytułu świadczenia Usługi zarządzania pożyczkami będzie zwolnione od podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze. Wnioskodawca uprzejmie wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca przewidział jednak w ustawie o VAT opodatkowanie stawkami obniżonymi oraz szereg zwolnień od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwolnione są od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Uwzględniając powyższe należy wskazać, że w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT wskazane zostały jako zwolnione usługi:

* udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych,

* pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych,

* zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest w szczególności świadczenie usług finansowych polegających na udzielaniu pożyczek. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca otrzymuje od pożyczkobiorców wynagrodzenie z tytułu udzielenia, bądź udzielenia i obsługi przedmiotowych pożyczek. Spółka w odniesieniu do udzielonych pożyczek wykonuje szereg czynności mających na celu odpowiednie zarządzanie tymi pożyczkami, m.in.:

* gromadzi, kompletuje oraz przechowuje dokumenty dotyczące przedmiotowych pożyczek,

* prowadzi rozliczenia związane z przedmiotowymi pożyczkami,

* dostarcza pożyczkobiorcom informacji o stanie rozliczeń związanych z realizacją umów pożyczek,

* sporządza i negocjuje z pożyczkobiorcą harmonogram spłaty oraz nadzoruje jego realizację, w przypadku możliwości zawarcia takiego harmonogramu,

* kontroluje jakość pożyczki, w tym sprawuje kontrolę nad jej spłatą.

Z tytułu przedmiotowych czynności Spółka, otrzymuje określone wynagrodzenie od pożyczkobiorcy. W związku z potrzebą dalszego rozwoju oraz pozyskania finansowania, a także uporządkowania struktury posiadanych aktywów, Spółka dokonała przeniesienia (cesji) wierzytelności z określonych portfeli udzielonych pożyczek na rzecz innego podmiotu (dalej: "Nowego Wierzyciela"). Jednocześnie jednak, z uwagi na posiadane zasoby (infrastruktura techniczna, personel oraz kompetencje) zamierza nadal aktywnie zarządzać wierzytelnościami z udzielonych przez siebie pożyczek przeniesionych do Nowego Wierzyciela. Wnioskodawca w odniesieniu do portfeli wierzytelności z pożyczek, które zostały pierwotnie przez niego udzielone, będzie podejmować na podstawie zawartej z Nowym Wierzycielem umowy określone działania w zakresie zarządzania i administrowania poprzez (dalej: "usługa zarządzania pożyczkami"):

* gromadzenie, kompletowanie oraz przechowywanie dokumentów dotyczących pożyczek objętych zarządzaniem,

* prowadzenie wszelkich rozliczeń związanych z przedmiotowymi pożyczkami,

* dostarczanie Nowemu Wierzycielowi raportów informujących o stanie rozliczeń związanych z realizacją umowy,

* sporządzenie i negocjowanie z pożyczkobiorcą harmonogramu spłaty oraz nadzorowanie jego realizacji, w przypadku możliwości zawarcia takiego harmonogramu,

* kontrolę jakości pożyczki, w tym kontrolę jej spłaty.

Z tytułu przedmiotowych czynności Spółka otrzyma wynagrodzenie od Nowego Wierzyciela.

Wątpliwości Strony dotyczą tego czy "Wynagrodzenie za zarządzanie", przysługujące Wnioskodawcy z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług zarządzania pożyczkami, będzie zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Przepisy ustawy nie wyjaśniają, co należy rozumieć pod pojęciem zarządzania pożyczką. Zarządzanie w szerokim ujęciu oznacza "zrobienie czegoś za pomocą wysiłków innych osób" (por. B. Kudrycka, B.G. Peters, P.J. Suwaj, Nauka administracji, Warszawa 2009); organizowanie działań dla osiągnięcia określonych celów przy zachowaniu zasad skuteczności i sprawności organizacyjnej z uwzględnieniem realnej odpowiedzialności za osiągnięte rezultaty.

Zatem jeżeli wziąć pod uwagę, że na podstawowe i kluczowe etapy zarządzania składają się: planowanie, organizowanie zasobów, wdrażanie tego, co zaplanowane oraz monitoring, ewaluacja i kontrola przeprowadzonych działań, to świadczenie usług: gromadzenia, kompletowania oraz przechowywania dokumentów dotyczących wierzytelności i pożyczek objętych zarządzaniem, prowadzenie wszelkich rozliczeń związanych z przedmiotowymi pożyczkami, dostarczenie raportów informujących o stanie rozliczeń związanych z realizacją umowy, sporządzenie i negocjowanie z pożyczkobiorcą harmonogramu spłaty, nadzorowanie jego realizacji, w przypadku możliwości zawarcia takiego harmonogramu, oraz kontrola jakości pożyczki, w tym kontrola jej spłaty - mieści się w pojęciu usług zarządzania pożyczką.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że przysługujące Wnioskodawcy wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi zarządzania pożyczkami przez Wnioskodawcę będzie zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.