IPTPP2/4512-578/15-4/PRP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2015 r. (data wpływu 30 października 2015 r.), uzupełniony pismem z dnia 30 listopada 2015 r. (data wpływu 4 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania rozliczeń podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania rozliczeń podatku należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania towarów. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 listopada 2015 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Miasto... (dalej: Miasto) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Miasto wykonuje zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, dla których realizacji zostało powołane. Większość z tych zadań jest realizowana przez Miasto w ramach reżimu publicznoprawnego. Niemniej jednak, wybrane czynności Miasto wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom VAT.

W ramach czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych Miasto dokonuje:

A. zarówno czynności opodatkowanych VAT według odpowiednich stawek - Miasto w szczególności dokonuje sprzedaży działek pod zabudowę oraz świadczy usługi dzierżawy lokali użytkowych. Transakcje te Miasto dokumentuje fakturami oraz wykazuje w rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT;

B. jak również czynności podlegających opodatkowaniu VAT, aczkolwiek zwolnionych z podatku - w szczególności sprzedaży tzw. "starszych/używanych" budynków i lokali oraz dzierżawy lokali mieszkalnych na rzecz spółki, która wynajmuje przedmiotowe mieszkania na rzecz osób fizycznych. Transakcje te Miasto dokumentuje fakturami ze stawką "zw" oraz wykazuje w rejestrach sprzedaży i deklaracjach VAT jako zwolnione z podatku.

Po stronie Miasta występują również zdarzenia spoza zakresu VAT (tekst jedn.: zdarzenia w ogóle niepodlegające regulacjom o VAT):

C. zarówno polegające na uzyskiwaniu przez Miasto określonych wpływów - w szczególności dochody z podatku od nieruchomości i opłaty skarbowej oraz udział w podatkach dochodowych, jak również

D. niezwiązane z uzyskiwaniem wpływów - w szczególności budowa ogólnodostępnej infrastruktury jak drogi gminne, chodniki, oświetlenie, plac zabaw.

W związku z prowadzoną przez siebie działalnością, Miasto obecnie dąży do zintensyfikowania działań promocyjnych (w tym np. celem promocji wśród potencjalnych inwestorów zainteresowanych zakupem gruntów stanowiących mienie Miasta, ale nie tylko).

Zatem, Miasto dokonuje zakupu różnego rodzaju gadżetów/upominków promocyjnych. Zakup przez Miasto ww. towarów dokumentowany jest wystawianymi przez dostawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Ponadto, Miasto, nabywa przedmiotowe towary, a następnie nieodpłatnie przekazuje je w celach związanych prowadzoną przez Miasto działalnością promocyjną.

Przedmiotowe towary stanowią artykuły o różnej wartości, tj.:

A. o jednostkowej cenie nabycia towaru (bez podatku) nieprzekraczającej 10 zł;

B. o jednostkowej cenie nabycia towaru (bez podatku) przekraczającej 10 zł, ale o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym 100 zł (bez podatku).

W drugim z powyższych przypadków, Miasto zamierza prowadzić ewidencję osób obdarowanych, która będzie pozwalała ustalić ich tożsamość.

Prowadzone przez Miasto działania promocyjne, w ramach których wykorzystywane są ww. nabywane towary, mają charakter ogólny, a co za tym idzie, ponoszone przez Miasto wydatki są związane zarówno z czynnościami opodatkowanymi VAT i zwolnionymi z podatku (A-B) oraz występującymi po jej stronie zdarzeniami spoza zakresu VAT (C-D).

Ponadto, na podstawie uzyskanej przez Miasto interpretacji indywidualnej Ministra Finansów, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, Miastu w odniesieniu do wydatków mieszanych przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż przekazuje/będzie przekazywać nieodpłatnie takie gadżety/upominki jak: notesy, apaszki w ozdobnym opakowaniu, zestawy - notes i długopis, magnesy, kubki, filiżanki, długopisy, balony, pierniczki, pins z herbem Miasta, ozdobne torebki papierowe. Ponadto, Miasto planuje druk mapy turystycznej oraz folderu promocyjnego, które również będzie nieodpłatnie przekazywać.

Miasto nie jest w stanie jednoznacznie stwierdzić jaka jest/będzie wartość użytkowa przekazywanego towaru dla poszczególnego odbiorcy - jest to bowiem kwestia indywidualna danej osoby, jej odczuć i potrzeb. Jednakże, mając na uwadze rodzaj przekazywanych towarów, można wyjść z założenia, iż co do zasady przedmiotowe towary mają/będą miały wartość użytkową - konsumpcyjną z punktu widzenia odbiorcy - konsumenta. Jedynie, w przypadku ewentualnego przekazywania folderów promocyjnych, przedmiotowe foldery mogą nie mieć wartości użytkowej - konsumpcyjnej dla ich odbiorców (jest to bowiem jedynie zbiór informacji).

W zamian za przekazane towary potencjalni inwestorzy nie są/nie będą zobowiązani do wykonania jakichkolwiek czynności na rzecz Miasta. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż ww. przekazania następują/będą następowały na cele związane z całokształtem działalności Miasta, zatem będą związane zarówno z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT i zwolnionych z podatku VAT, jak i czynności niepodlegających ustawie o VAT, tj. zdarzeniami spoza zakresu ustawy o VAT. Ponadto, Miasto wskazuje, iż nie zna sposobu, aby przekazywane towary bezpośrednio i wyłącznie przyporządkować do czynności opodatkowanych VAT, zwolnionych od VAT lub też do zdarzeń w ogóle niepodlegających regulacjom VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Miasto dokonując nieodpłatnego przekazania towarów o jednostkowej cenie nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, o jednostkowym koszcie wytworzenia, określonym w momencie przekazania towaru, nieprzekraczającym 10 zł, powinno dokonywać rozliczeń VAT należnego.

2. Czy Miasto dokonując nieodpłatnego przekazania towarów jednej osobie o łącznej wartości wyższej niż 10 zł (bez podatku), ale nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł (bez podatku), w przypadku prowadzenia przez Miasto ewidencji, która pozwala na ustalenie tożsamości osób obdarowanych, powinno dokonywać rozliczeń VAT należnego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Miasto nie ma obowiązku dokonywać rozliczeń VAT należnego w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania towarów o jednostkowej cenie nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, o jednostkowym koszcie wytworzenia określonym w momencie przekazania towaru, nieprzekraczającym 10 zł.

2. Miasto nie ma obowiązku dokonywać rozliczeń VAT należnego z tytułu nieodpłatnego przekazania towarów jednej osobie o łącznej wartości wyższej niż 10 zł (bez podatku), ale nieprzekraczającej w roku podatkowym 100 zł (bez podatku), w przypadku prowadzenia przez Miasto ewidencji, która pozwala na ustalenie tożsamości osób obdarowanych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. dalej: ustawa o VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponieważ jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT.

Natomiast stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W odniesieniu natomiast do art. 7 ust. 3 ustawy o VAT należy wskazać, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Z treści wskazanych powyżej regulacji wynika zatem, iż przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ich nabycia, jednakże powyższe nie znajduje zastosowania do przekazywanych prezentów o małej wartości, w przypadku gdy przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Powyższe zapisy są odzwierciedleniem art. 5 ust. 6 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347), zgodnie z którym za opodatkowaną dostawę towarów uznaje się również przekazanie przez podatnika towarów wchodzących w skład jego przedsiębiorstwa do jego celów prywatnych, na potrzeby jego pracowników, a także nieodpłatne zbycie tych towarów lub ogólne ich wykorzystanie do celów innych niż działalność gospodarcza. Przesłanką zastosowania tego przepisu jest prawo podatnika do odliczenia całości lub części podatku naliczonego w stosunku do tych towarów lub ich części. Przy czym nie uznaje się za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT przekazania próbek lub prezentów o niewielkiej wartości.

Powyższe regulacje wprowadzają obowiązek opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, podlegającą opodatkowaniu VAT, tj. produktów wytworzonych w ramach tej działalności lub towarów zakupionych na potrzeby jej wykonania, w związku z nabyciem lub wytworzeniem których podatnik dokonał odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu tych towarów lub produktów niezbędnych do wytworzenia przekazanego następnie nieodpłatnie towaru. Regulacje te odnoszą się zatem do takich okoliczności, w których przy nabyciu towarów podatnikowi co do zasady przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w momencie ich nabycia z uwagi na zamiar wykorzystania ich do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Miasta, należy mieć na uwadze, iż zasadniczą przesłanką warunkującą uznanie w danym przypadku nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jest istnienie prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. W związku bowiem z przysługującym podatnikowi prawem do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z nabyciem tych towarów, z tytułu ich późniejszego wykorzystania w celu nieodpłatnego przekazania lub zużycia na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, etc. podatnik ten zobowiązany jest dokonać rozliczenia VAT należnego.

Jednakże powyższe nie znajduje zastosowania w przypadku przekazywania prezentów o małej wartości i próbek na cele związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Zatem, w analizowanej sytuacji, opodatkowaniu VAT nie powinno podlegać nieodpłatne przekazywanie towarów, spełniających definicję prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, bowiem pomimo, iż Miastu przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku VAT również od przedmiotowych wydatków (zgodnie z uzyskaną interpretacją indywidualną Ministra Finansów, potwierdzającą prawo Miasta do odliczenia części kwoty VAT od wydatków mieszanych), ich przekazanie ma związek z prowadzoną przez Miasto działalnością promocyjną. W związku z powyższym, Miasto nie powinno być zobligowane do wykazywania i rozliczania VAT należnego z tytułu nieodpłatnego przekazywania prezentów o małej wartości na cele promocyjne.

Podsumowując, w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów o cenie nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, o jednostkowym koszcie wytworzenia określonym w momencie przekazania towaru, nieprzekraczającym 10 zł oraz w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów jednej osobie o łącznej wartości wyższej niż 10 zł (bez podatku), ale nieprzekraczającej w roku podatkowym 100 zł (bez podatku), w przypadku prowadzenia przez Miasto ewidencji, która pozwala na ustalenie tożsamości obdarowywanej osoby - Miasto nie ma obowiązku dokonywać rozliczeń VAT należnego.

Stanowisko Miasta znajduje potwierdzenie dla przykładu w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. IPPP3/443-316/14-2/LK, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, iż " (...) nieodpłatne przekazanie towarów będących przedmiotem wniosków, wytworzonych przez Spółkę, których jednostkowa cena nabycia netto lub jednostkowy koszt wytworzenia nie przekracza 10 zł, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż stanowią one prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 ustawy, a ich przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, bezpłatnie przekazane towary służą wyłącznie celom reklamowym, promocji towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę, ich przekazanie jest ściśle powiązane ze strategią marketingową Spółki."

Stanowisko Miasta znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 30 października 2013 r., sygn. IPTPP2/443-904/13-3/KOM, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym " (...) dokonywane przez Spółkę w ramach podejmowanych działań marketingowych nieodpłatne przekazania towarów, dla których jednostkowa cena nabycia towaru w momencie przekazania jest niższa niż 10 PLN należy zakwalifikować jako przekazanie prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Na kwalifikację tę nie będzie miał wpływu fakt, iż Spółka dokonuje przekazania towarów w opakowaniach zbiorczych (np. kartonach). Wystarczającą przesłanką do wyłączenia spod opodatkowania VAT nieodpłatnych przekazań towarów jest spełnienie przez każdą wydawaną sztukę kryterium niskiej (poniżej 10 PLN) jednostkowej ceny nabycia."

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 2 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Według art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie fizycznej, osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. promocji gminy (art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy).

Jak wynika z okoliczności sprawy, w związku z prowadzoną przez siebie działalnością, Miasto obecnie dąży do zintensyfikowania działań promocyjnych (w tym np. celem promocji wśród potencjalnych inwestorów zainteresowanych zakupem gruntów stanowiących mienie Miasta, ale nie tylko). Zatem, Miasto dokonuje zakupu różnego rodzaju gadżetów/upominków promocyjnych. Zakup przez Miasto ww. towarów dokumentowany jest wystawianymi przez dostawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Ponadto, Miasto, nabywa przedmiotowe towary, a następnie nieodpłatnie przekazuje je w celach związanych prowadzoną przez Miasto działalnością promocyjną.

Przy czym, jak wynika z powołanych wyżej przepisów prawa, działalność promocyjna gminy jest jej zadaniem własnym narzuconym przez ww. ustawę o samorządzie gminnym.

Mając na uwadze uregulowania zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca, nabywając gadżety/upominki, o których mowa we wniosku, w celach związanych z prowadzoną działalnością promocyjną Miasta, które następnie nieodpłatnie przekaże/będzie przekazywać m.in. potencjalnym inwestorom i nie tylko, nie wykonuje/nie będzie wykonywać ww. czynności w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i tym samym Miasto w ramach tych czynności nie działa/nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT. Jakkolwiek takie działania promocyjne opisane we wniosku mogą korzystnie wpłynąć na funkcjonowanie podmiotów gospodarczych działających na obszarze Miasta, to jednak podkreślenia wymaga, że z okoliczności sprawy wynika, iż wydatki objęte zakresem zadanego pytania, służą szeroko pojętej promocji regionu, wpisanej w zadania własne gminy, która z kolei służy rozwijaniu danego obszaru.

W świetle powyższego należy uznać, że Miasto dokonując nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów nie powinno dokonywać rozliczeń podatku VAT należnego, bowiem czynności te pozostają poza systemem podatku od towarów i usług.

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe. Jakkolwiek Zainteresowany wywiódł prawidłowy skutek prawny, jednakże dokonał tego w oparciu o inne argumenty niż tut. Organ.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnośnie natomiast powołanych interpretacji indywidualnych przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie. Ponadto powołane interpretacje w żaden sposób nie zaprzeczają stanowisku tut. Organu.

Z kolei wydana interpretacja indywidualna dla Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków mieszanych, była rozstrzygnięciem wyłącznie w zakresie zadanych pytań w świetle okoliczności przedstawionych w poprzednim wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.