IPTPP2/4512-293/15-2/AJB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej przez Wnioskodawcę prowizji - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej przez Wnioskodawcę prowizji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (jako Zleceniobiorca/Agent) zamierza nawiązać współpracę z firmą działającą na terytorium Polski (Zleceniodawcą) na podstawie umowy agencyjnej-pośrednictwa.

W ramach współpracy Wnioskodawca zobowiązuje się do stałego pośredniczenia za wynagrodzeniem (prowizją) przy zawieraniu umów sprzedaży na rzecz Zleceniodawcy (mającego siedzibę w Polsce) w ramach prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa. Stałe pośrednictwo ma polegać na stworzeniu sposobności do zawierania umów sprzedaży w szczególności poprzez wyszukiwanie potencjalnych kontrahentów oraz uczestniczenie w negocjacjach między stronami.

Agent (Wnioskodawca) na podstawie umowy nie może podpisywać umów i zaciągać zobowiązań w imieniu Zleceniodawcy, nie jest również uprawniony do odbierania oświadczeń woli skierowanych do Zleceniodawcy, ani też do przyjmowania jakichkolwiek świadczeń w imieniu Zleceniodawcy, umowa którą zamierza zawrzeć Wnioskodawca nie oznacza również udzielenia mu jakiegokolwiek pełnomocnictwa.

Agent (Wnioskodawca) będzie poszukiwał potencjalnych klientów na terenie krajów UE, ale poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca będzie więc poszukiwał kontrahentów wyłącznie poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej - na terenie Unii Europejskiej.

Agentowi należy się od Zleceniodawcy prowizja od każdej z umów zawartych w czasie trwania umowy przez Klienta pozyskanego przez Agenta, jeżeli do zawarcia takiej umowy doszło w wyniku działań Agenta.

Wnioskodawca:

* rozlicza się z podatku na zasadach ogólnych;

* ma zamiar świadczyć usługi zwane pośrednictwem handlowym wyłącznie na terenie UE - poza granicami Polski;

* nie jest i nie chce być właścicielem towaru;

* nie jest importerem towaru i nie sprowadza towaru na własny rachunek ani w niczyim imieniu;

* rolą Wnioskodawcy będzie pozyskiwanie na rzecz Zleceniodawcy zamówień na dostawy towarów, które znajdują się w ofercie Zleceniodawcy;

* zakupiony towar.nigdy nie trafia do pośrednika handlowego, lecz zawsze do klienta;

* jako pośrednik, Wnioskodawca nie posiada fizycznie towaru w swojej firmie, a co za tym idzie nie dysponuje dokumentem zakupu towaru, jakim jest faktura lub rachunek;

* nabywca towaru podaje Zleceniodawcy (świadczącemu usługę) numer, pod którym jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prowizja otrzymana przez Agenta od Zleceniodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też powinna być wykazana jako niepodlegająca VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowizja, którą będzie otrzymywał od Zleceniodawcy z tytułu pozyskiwania na rzecz Zleceniodawcy kontrahentów z terenu UE ale spoza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich i świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału: ilekroć jest mowa o

Powyższy przepis wprowadza drugą, po art. 15 ustawy, definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1 a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Skoro więc w okolicznościach przedmiotowej sprawy Wnioskodawca, działając jako podmiot świadczący usługę pośrednictwa w ramach przyjętego modelu, będzie ją wykonywał - jak wskazano - na rzecz podmiotu z siedzibą w UE - ale spoza terenu Polski, to w konsekwencji, w oparciu o normę art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu w kraju siedziby tego usługobiorcy.

W sytuacji natomiast, gdyby nabywca towaru nie był podatnikiem zastosowanie znajdzie przepis art. 28d ustawy o VAT (usługi pośrednictwa na rzecz niepodatników - miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami przez pośredników działających w imieniu i na rzecz osób trzecich jest miejsce, w którym dokonana jest transakcja podstawowa) ww. usługa pośrednictwa nie będzie opodatkowana podatkiem VAT w kraju. Tak więc i w tym przypadku Wnioskodawca nie ma obowiązku naliczania i odprowadzania podatku VAT od wystawianych przez siebie faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z treści cytowanego wyżej przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów". Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Z powyższego wynika, że pojęcie "świadczenia usług" ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - niebędące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieuczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca (jako Zleceniobiorca/Agent) zamierza nawiązać współpracę z firmą działającą na terytorium Polski (Zleceniodawcą) na podstawie umowy agencyjnej-pośrednictwa. W ramach współpracy Wnioskodawca zobowiązuje się do stałego pośredniczenia za wynagrodzeniem (prowizją) przy zawieraniu umów sprzedaży na rzecz Zleceniodawcy (mającego siedzibę w Polsce) w ramach prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa. Stałe pośrednictwo ma polegać na stworzeniu sposobności do zawierania umów sprzedaży w szczególności poprzez wyszukiwanie potencjalnych kontrahentów oraz uczestniczenie w negocjacjach między stronami. Agent (Wnioskodawca) będzie poszukiwał potencjalnych klientów na terenie krajów UE, ale poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawcy będzie należała się od Zleceniodawcy prowizja od każdej z umów zawartych w czasie trwania umowy przez klienta pozyskanego przez Agenta, jeżeli do zawarcia takiej umowy doszło w wyniku działań Agenta.

Odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa, stwierdzić należy, że opisane działania Wnioskodawcy (Agenta) wskazują, że wynagrodzenie (prowizja) wypłacane przez Zleceniodawcę Zainteresowanemu stanowić będzie zapłatę za świadczone przez Wnioskodawcę usługi na podstawie umowy agencyjnej - pośrednictwa. W zaistniałych okolicznościach dojdzie bowiem do zawiązania stosunku zobowiązaniowego, w ramach którego Wnioskodawca zobowiąże się za wynagrodzeniem do stałego pośrednictwa przy zawieraniu umów sprzedaży na rzecz Zleceniodawcy. Stałe pośrednictwo ma polegać na stworzeniu sposobności do zawierania umów sprzedaży w szczególności poprzez wyszukiwanie potencjalnych kontrahentów oraz uczestniczenie w negocjacjach między stronami.

W związku z powyższym, skoro w analizowanej sprawie ww. usługi pośrednictwa będą wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy - firmy działającej na terytorium Polski mającej siedzibę działalności w Polsce, to stwierdzić należy, iż przedmiotowe czynności, z tytułu których Zainteresowany będzie otrzymywał wynagrodzenie (prowizję) będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jako świadczenie usług na terytorium Polski.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, iż prowizja otrzymywana od Zleceniodawcy z tytułu pozyskiwania na rzecz Zleceniodawcy kontrahentów z terenu UE ale spoza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.