IPTPP2/4512-266/15-2/IR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2015 r. (data wpływu 5 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu rozliczenia w deklaracji VAT faktur korygujących - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu rozliczenia w deklaracji VAT faktur korygujących.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

.... Sp. z o.o. (dalej "Spółka" lub "Wnioskodawca") prowadzi działalność w zakresie produkcji maszyn rolniczych oraz części do maszyn rolniczych, takich jak podnośniki hydrauliczne, zaczepy trzypunktowe, urządzenia do holowania i inne. Zdarza się, że Spółka dokonuje zakupu towarów znajdujących się w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, tj. towarów objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia.

Spółka dokonuje sprzedaży oraz zakupu towarów zarówno od podmiotów krajowych, jak i od podmiotów zarejestrowanych na potrzeby podatku VAT w krajach Unii Europejskiej. W związku z tym, Spółka jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym również dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W ramach prowadzonej działalności Spółka zawiera następujące transakcje podlegające obowiązkowi rozliczenia z podatku od towarów i usług:

* sprzedaż towarów na rzecz podmiotów krajowych;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (dalej: "WDT");

* eksport towarów,

* zakup towarów od podmiotów krajowych oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: "WNT"),

* zakup usług od podmiotów krajowych oraz od podmiotów zagranicznych stanowiący import usług,

* zakup od podmiotów krajowych towarów ujętych w załączniku nr 11 ustawy o VAT z zastosowaniem do zawieranych transakcji mechanizmu odwrotnego obciążenia w VAT.

Powyższe transakcje dokumentowane są odpowiednio fakturami wystawianymi przez Spółkę (dla transakcji polegających na sprzedaży przez Spółkę towarów lub usług), bądź przez kontrahentów Spółki dla transakcji polegających na nabyciu towarów lub usług. Zdarzają się sytuacje, w których do wystawionych faktur pierwotnych wystawiane są faktury korygujące.

Zdarzenia powodujące konieczność dokonania korekt faktur pierwotnych (dokumentujących sprzedaż Spółki lub nabycie przez Spółkę) wystawianych zarówno przez Spółkę, jak i jej kontrahentów są następujące:

* pierwotne - istniejące już w momencie wystawienia faktury pierwotnej (np. błąd polegający na zaniżeniu/zawyżeniu wysokości kwoty należnej podatku należnego poprzez wskazanie nieprawidłowej ilości towaru lub błąd polegający na użyciu w fakturze pierwotnej nieprawidłowej stawki VAT);

* wtórne - powstałe w terminie późniejszym niż data transakcji oraz data wystawienia faktury pierwotnej i wykazujące zaniżenie/zawyżenie podatku należnego na fakturze pierwotnej (np. zwrot towaru, udzielenie rabatu, podwyższenie lub obniżenie ceny w wyniku ustaleń stron transakcji, które mają miejsce po transakcji).

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia rozpoznania prawidłowego okresu, w którym należy rozliczyć przedmiotowe faktury korygujące w deklaracji VAT Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W deklaracji za jaki okres w deklaracji VAT Spółka jest zobowiązana rozliczyć wystawiane przez nią faktury korygujące dotyczące krajowej sprzedaży towarów lub usług na rzecz podmiotów krajowych, sprzedaży w ramach WDT oraz sprzedaży w ramach eksportu towarów.

2. W deklaracji za jaki okres w deklaracji VAT Spółka powinna rozliczyć fakturę korygującą otrzymaną od dostawcy towaru lub usługi w transakcji krajowej.

3. W deklaracji za jaki okres w deklaracji VAT Spółka jest zobowiązana rozliczyć wystawiane przez jej kontrahentów faktury korygujące przy WNT oraz imporcie usług.

4. W deklaracji za jaki okres w deklaracji VAT Spółka jest zobowiązana rozliczyć wystawione przez nią lub wystawiane przez jej kontrahentów faktury korygujące dotyczące dokonanych krajowych dostaw towarów ujętych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, do których zastosowanie ma procedura odwrotnego obciążenia.

Zdaniem Wnioskodawcy w zależności od tego, jaki jest powód wystawienia faktury korygującej, różny powinien być moment jej rozliczenia.

W ramach działalności Spółki zdarzają się bowiem sytuacje powodujące konieczność rozliczania faktur korygujących in plus lub in minus, które można podzielić na dwa rodzaje.

Pierwszy rodzaj stanowią faktury korygujące wystawione w celu naprawienia błędu, który spowodował podanie nieprawidłowej kwoty należności na fakturze pierwotnej, a który istniał już w chwili wystawienia faktury pierwotnej. Błędy, te polegają w szczególności na nieprawidłowym określeniu ilości sprzedawanego towaru, błędnym określeniu w fakturze ceny towaru niezgodnej z ustaleniami między stronami transakcji, czy też nieprawidłowym ustaleniu stawki podatku VAT w wyniku błędu rachunkowego. Faktury te, zdaniem Wnioskodawcy, powinien ująć w rozliczeniu za okres, w którym wykazał podatek należny z tytułu pierwotnej transakcji. Zatem niezbędne będzie dokonanie korekty deklaracji VAT-7 za okres, w którym ujęto pierwotną fakturę VAT.

Drugi rodzaj stanowią faktury korygujące wystawione z przyczyn o charakterze wtórnym, które nie istniały w momencie wystawienia faktury pierwotnej i których powstanie nie jest uzależnione od błędu popełnionego przez wystawcę. Przyczyny powodujące konieczność wystawienia takich faktur to m.in.: podwyższenie ceny towaru już po wystawieniu faktury pierwotnej, czy następcze udzielenie rabatu, skonta, upustu na zakupiony towar. Przyczyną wtórną może być również zwrot towaru. Faktury te, zdaniem Wnioskodawcy, powinien ująć w deklaracji VAT w bieżącym okresie rozliczeniowym, a więc w okresie, w którym wystawiona została faktura korygująca.

Przepisy art. 19a ust. 1, art. 20 ust. 1 oraz art. 29a ust. 1 ustawy VAT, stanowią odpowiednio:

* w sprzedaży krajowej towarów lub usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi,

* w przypadku WDT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później niż 15. dnia miesiąca po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy,

* w przypadku WNT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia;

* w przypadku importu usług obowiązek podatkowy powstaje, z zasady, z chwilą wykonania usługi lub z chwilą zapłaty, jeśli taka zapłata następuje wcześniej,

* podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Regulacje te jednoznacznie wskazują moment rozpoznania obowiązku podatkowego oraz sposób ustalenia podstawy opodatkowania, na moment powstania obowiązku podatkowego, w sytuacji, gdy na dzień jego powstania znana jest wielkość należności za sprzedane towary. Natomiast wskazane powyżej przepisy nie zawierają bezpośrednich regulacji w odniesieniu do sytuacji, w których cena sprzedaży (należna od nabywcy) ulega zmianie już po dokonaniu transakcji.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, w przypadku udzielenia po dokonaniu sprzedaży upustów i obniżek cen, zwrotu towarów, obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę.

Przepis ten stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia omyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 14 ustawy o VAT).

Warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej nie stosuje się w przypadku m.in. WDT, dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Zdaniem Spółki, powyższe regulacje znajdą zastosowanie (w odniesieniu do opisanego we wniosku stanu faktycznego) jedynie w przypadku faktur dokumentujących obniżenie kwoty podatku, w przypadkach, gdy pierwotna faktura zawiera kwotę VAT należnego i takie obniżenie wynika z przyczyn wprost wskazanych w przepisie: udzielenia po dokonaniu sprzedaży upustów i obniżek cen, zwrotu towarów, stwierdzenia omyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

W ocenie Spółki, przepis ten nie ma zastosowania do innych przypadków, w których sprzedaż krajowa Spółki jest korygowana, np.:

* wszelkie korekty in plus lub

* wszelkie korekty faktur, w których nie wykazano kwoty należnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis ten ma zastosowanie do wszystkich faktur korygowanych in minus, jeśli w fakturze pierwotnej ujęto kwotę podatku należnego i korekta powoduje zmniejszenie kwoty tego podatku, niezależnie od przyczyny. Korekty takie bowiem zdaniem Spółki są spowodowane albo przyczynami wskazanymi w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT albo błędem co do kwoty należnej i kwoty podatku, czyli przyczyną wskazaną w art. 29a ust. 14 ustawy o VAT.

Spółka stoi na stanowisku, że o ile nie znajdzie zastosowania art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT, moment rozliczenia faktury korygującej uzależniony będzie od przyczyny jej dokonania. Kwestia ta winna być rozpatrywana z punktu widzenia danej transakcji oraz bezpośrednich przyczyn zmiany wysokości podatku VAT skutkujących obowiązkiem wystawienia faktur korygujących do faktur pierwotnych.

Stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii znajduje uzasadnienie również w orzecznictwie sądów, tak np.:

* wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2011 r., sygn. I FSK 853/10: "(...) gdy podatek należny został obliczony w prawidłowej wysokości, a zdarzenie będące przyczyną korekty, która powoduje zwiększenie podstawy opodatkowania, powstało w terminie późniejszym, po upływie danego okresu obliczeniowego, korekta powinna być uwzględniona w rozliczeniu za miesiąc, w którym zdarzenie to wystąpiło. Wówczas to bowiem dopiero na skutek tego zdarzenia, doszło do zwiększenia wielkości prawidłowo wcześniej wykazanego zobowiązania podatkowego z tytułu wykonanej dostawy (usługi)";

* wyrok WSA z dnia 31 marca 2011 r., sygn. I SA/Ke 172/11: "termin rozliczenia przez sprzedawcę faktur korygujących zwiększających kwotę podatku VAT należnego uzależniony jest od okoliczności powodujących konieczność dokonania korekt faktur pierwotnych. Przesłanką decydującą o momencie wykazania obrotu z tytułu korekty podstawy opodatkowania jest charakter zdarzenia powodującego konieczność dokonania korekty faktury. Jeżeli przyczyna korekty istniała już w momencie wystawienia faktury pierwotnej (np. popełniono błąd), wówczas korekta powinna być dokonana wstecz (tekst jedn.: ujęta w rozliczeniu za okres, w którym w wyniku błędu zaniżony został podatek należny). Jeżeli natomiast przyczyna korekty powstała w terminie późniejszym (np. następuje uzgodniona zmiana ceny), korekta in plus powinna zostać ujęta na bieżąco, tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty (ponieważ faktura pierwotna była wystawiona poprawnie i w przeszłości nie doszło do zaniżenia podatku należnego)".

Ad. 1)

Jak wskazano, korekty powodujące obniżenie kwoty podatku należnego w transakcjach krajowych powinny być ujmowane w okresie określonym zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, sposób rozliczenia wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących, w sytuacji, gdy korekta powoduje podwyższenie podstawy opodatkowania, uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury.

Kiedy podwyższenie ceny przedmiotu krajowej sprzedaży towarów lub usług, dla których Spółka wykazała na fakturze pierwotnej kwotę podatku należnego jest spowodowane:

* pierwotną okolicznością - w takiej sytuacji, faktura korygująca dokumentuje jedynie prawidłową wielkość zobowiązania podatkowego (podatku należnego) z tytułu danej sprzedaży, odnośnie której obowiązek podatkowy powstał w momencie jej realizacji i wystawienia faktury pierwotnej. Wobec tego sam fakt wystawienia faktury korygującej nie ma wpływu na obiektywną wielkość ukonstytuowanego już zobowiązania (podatku należnego) w miesiącu powstania obowiązku podatkowego, co do którego doszło jedynie do wadliwego jego udokumentowania i wykazania w rozliczeniu za ten okres. Wówczas korektę należy ująć w okresie, w którym ujęto transakcję (w którym powstał obowiązek podatkowy) na podstawie pierwotnie wystawionej faktury;

* jeśli korekta jest spowodowana przyczyną "następczą" - obowiązek podatkowy z tytułu wystawienia faktury korygującej powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty. W konsekwencji, Spółka, w takiej sytuacji nie będzie miała obowiązku rozliczać faktury korygującej w miesiącu, w którym wykazała pierwotny obowiązek podatkowy. Spółka będzie zobowiązana rozliczyć wystawioną fakturę korygującą do faktury pierwotnej in plus w deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna korekty (poznana została ostateczna podstawa opodatkowania - cena sprzedaży towarów).

Kiedy podwyższenie lub obniżenie ceny przedmiotu WDT lub eksportu jest spowodowane:

* pierwotną okolicznością - w takiej sytuacji faktura korygująca dokumentuje jedynie prawidłową wielkość zobowiązania podatkowego (podatku należnego) z tytułu danej sprzedaży, odnośnie której obowiązek podatkowy powstał w momencie jej realizacji i wystawienia faktury pierwotnej. Wobec czego sam fakt wystawienia faktury korygującej nie ma wpływu na obiektywną wielkość ukonstytuowanego już zobowiązania (podatku należnego) w miesiącu powstania obowiązku podatkowego, co do którego doszło jedynie do wadliwego jego udokumentowania i wykazania w rozliczeniu za ten okres. Wówczas korektę należy ująć w okresie, w którym ujęto transakcje (WDT lub eksport) na podstawie pierwotnie wystawionej faktury;

* "następczą", nową okolicznością, nieistniejącą w chwili wystawienia pierwotnej faktury sprzedaży, obowiązek podatkowy z tytułu wystawienia faktury korygującej powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty. W konsekwencji Spółka, w tak przedstawionej sytuacji nie będzie miała obowiązku rozliczać faktury korygującej w miesiącu, w którym wykazała pierwotny obowiązek podatkowy z tytułu WDT. Spółka będzie zobowiązana rozliczyć wystawioną fakturę korygującą do faktury pierwotnej in plus lub in minus w deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym powstała przyczyna korekty (znana jest ostateczna cena sprzedaży towarów).

Zdaniem Spółki, w szczególności, w przypadku korekt WDT lub eksportu nie stosuje się wymogu dotyczącego otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. Tym samym, nie znajdzie zastosowania art. 29a ust. 13 ustawy o VAT.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 86 ust. 19a ustawy o VAT, w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Zdaniem Spółki, powyższy przepis znajdzie zastosowanie do wszystkich faktur korygujących, które spełniają łącznie następujące warunki:

* dotyczą transakcji krajowych (dostawa towarów, świadczenie usługi w kraju), w których Spółka jest nabywcą,

* są wystawione do faktury pierwotnej, w której wykazano kwotę podatku VAT,

* powodują zmniejszenie kwoty podatku.

W ocenie Spółki, w przypadkach, gdy faktura korygująca dotyczy transakcji krajowej, w której Spółka jest nabywcą i faktura korygująca powoduje zwiększenie kwoty podatku naliczonego, należy stosować ogólne zasady. Prawo do odliczenia podatku VAT (ściślej: kwoty podatku naliczonego, o którą ulega zwiększeniu podatek VAT) powstanie więc w okresie, w którym Spółka otrzyma fakturę korygującą, z której takie zwiększenie wynika. Prawo to nie może jednak powstać wcześniej, niż w dacie wykonania usługi lub dokonania dostawy towaru. Podstawą w tym zakresie są zasady ogólne wynikające z art. 86 ustawy o VAT.

Ad. 3)

Zdaniem Spółki, jeśli korekta WNT powstała z przyczyn "następczych" (zarówno korekty in plus, jak korekty in minus) korektę wartości WNT, należy ujmować wykazując w deklaracji VAT czynności opodatkowane oraz podatek należny w miesiącu (okresie) otrzymania od kontrahenta dokumentu (faktury korygującej bądź innego dokumentu wystawionego przez kontrahenta) przez Spółkę. W tym samym okresie należy wykazać tę korektę w deklaracji VAT oraz w informacji podsumowującej VAT UE.

W takich przypadkach, Wnioskodawca nabywa prawo do dokonania korekty WNT z chwilą spełnienia warunków do jego zastosowania, określonych przez sprzedawcę w wystawionym przez niego dokumencie korygującym - ponieważ to sprzedawca, poprzez wystawienie dokumentu korygującego, ostatecznie określa zmiany dotyczące sprzedanego wcześniej towaru.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie Spółka będzie zobowiązana do rozliczenia korekty wartości z tytułu danego WNT w okresie otrzymania dokumentu korygującego, na którym dostawca towarów potwierdza istnienie nowych, "następczych" okoliczności powodujących konieczność korekty pierwotnie dokonanej transakcji.

Jeśli natomiast korekta dotycząca WNT (in plus lub in minus) jest spowodowana przyczyną "pierwotną", korektę wartości WNT, należy ujmować wykazując w deklaracji VAT czynności opodatkowane oraz podatek należny w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu WNT (okresie, w którym została wykazana pierwotnie transakcja WNT).

Zdaniem Spółki, zasady ujmowania korekt dotyczących transakcji stanowiących import usług będą identyczne jak opisane powyżej zasady dotyczące ujmowania korekt WNT.

Ad. 4)

W przypadku dokonywania rozliczeń związanych z transakcjami krajowymi w systemie odwrotnego obciążenia, faktura korygująca wystawiona przez dostawcę nie zawiera podatku, a więc to nabywca towaru lub usługi zobowiązany będzie do zadeklarowania podatku. System odwrotnego obciążenia znajduje zastosowanie do transakcji dotyczących specyficznej kategorii towarów ujętych w załączniku nr 11 ustawy o VAT. Zdarzają się więc sytuacje, w których wartość transakcji dotyczących towarów objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia i sprzedawanych przez Wnioskodawcę lub nabywanych przez Wnioskodawcę od podmiotów trzecich ulegają zmianie. Powyższe powoduje odpowiednio obowiązek wystawienia przez kontrahentów Wnioskodawcy faktur korygujących do faktur pierwotnych objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia lub obowiązek wystawienia faktury korygującej przez Spółkę (dla transakcji sprzedaży towarów przez Spółkę).

Zdaniem Spółki, art. 29a ust. 13 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania. Tym samym moment, w którym Spółka ujmie po stronie czynności opodatkowanych:

* zmianę wartości transakcji nabycia towarów wymienionych w załączniku 11 do ustawy o VAT,

* zmianę wartości transakcji sprzedaży towarów wymienionych w załączniku 11 do ustawy o VAT,

zależy od przyczyny korekty: czy jest to przyczyna "pierwotna", czy "następcza".

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku korekt z przyczyn pierwotnych (dotyczy to zarówno transakcji sprzedaży, jak i transakcji nabycia towarów określonych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT), korektę należy rozliczyć w okresie, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu pierwotnej transakcji.

W przypadku natomiast korekt z przyczyn "następczych" (dotyczy to zarówno transakcji sprzedaży, jak i transakcji nabycia towarów określonych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT), korektę należy rozliczyć w okresie w którym:

* dla transakcji sprzedaży - Spółka wystawia fakturę korygującą,

* dla transakcji nabycia - Spółka otrzymuje fakturę korygującą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.