IPTPP2/4512-205/15-5/IR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/4512-205/15-5/IR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2015 r. (data wpływu 7 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2015 r. (data wpływu 8 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektów pn. "...." - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektów pn. "..." oraz "..." jak również dotyczącej przepisów Ordynacji podatkowej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 czerwca 2015 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz pytania nr 1.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 3 czerwca 2015 r.).

Gmina... (Wnioskodawca) posiada status podatnika VAT czynnego o numerze NIP.... Jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną nadaną ustawowo przez art. 165 Konstytucji RP i art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm. zwaną dalej: u.s.g.) W myśl art. 1 u.s.g mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową, ilekroć w ustawie jest mowa o gminie, należy przez to rozumieć wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium. Zadania własne gminy określone są w art. 7 u.s.g. oraz uszczegółowione w przepisach szczególnych - konkretyzujących ich realizację. Zgodnie z art. 7 u.s.g. zaspokajanie potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania te obejmują w szczególności sprawy: 1) ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, 2) gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, 3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz, 3a) działalności w zakresie telekomunikacji, 4) lokalnego transportu zbiorowego, 5) ochrony zdrowia, 6) pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych, 6a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej, 7) gminnego budownictwa mieszkaniowego, 8) edukacji publicznej, 9) kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, 10) kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, 11) targowisk i hal targowych, 12) zieleni gminnej i zadrzewień, 13) cmentarzy gminnych, 14) porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego, 15) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, 16) polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej, 17) wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej, 18) promocji gminy, 19) współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.), 20) współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

W myśl art. 9 ust. 1 u.s.g w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Wnioskodawca wskazał, że gmina oprócz zadań własnych realizuje wiele zadań zleconych - co wynika z art. 162 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, że "jeżeli wynika to z uzasadnionych potrzeb państwa, ustawa może zlecić jednostkom samorządu terytorialnego wykonywanie innych zadań publicznych. Ustawa określa tryb przekazywania i sposób wykonywania zadań zleconych". Zgodnie z art. 11a ust. 1 u.s.g. organami gminy są: 1) rada gminy, 2) wójt (burmistrz, prezydent miasta). W myśl art. 26 ust. 1 u.s.g. organem wykonawczym gminy jest wójt, zaś zgodnie z ust. 4 w miastach powyżej 100 000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent miasta. Wójt wykonuje swoje zadania za pośrednictwem urzędu, którego jest kierownikiem (art. 33 u.s.g.). Zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 595, zwanej dalej u.s.p.) prawa powiatu przysługują miastom, które w dniu 31 grudnia 1998 r. liczyły więcej niż 100 000 mieszkańców (...). Miastem takim jest więc Gmina..... Zadania powiatu określone są w art. 4 u.s.p. Tak więc do zadań gminy będącej miastem na prawach powiatu oprócz zadań nałożonych przez u.s.g. dochodzą także zadania nałożone przez u.s.p. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236, zwaną dalej u.g.k.), gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego. Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240, zwaną dalej u.f.p.) sektor finansów publicznych tworzą: pkt 2) jednostki samorządu terytorialnego i ich związki (a więc gminy, powiaty i województwa), pkt 3) jednostki budżetowe, pkt 4) samorządowe zakłady budżetowe, pkt 10) samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, pkt 13) państwowe i samorządowe instytucje kultury. Gospodarkę nieruchomościami tak Skarbu Państwa jak i jednostek samorządu terytorialnego reguluje oprócz ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm., zwanej dalej: k.c.) również szczególny akt prawny jakim jest ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 518, z późn. zm., zwana dalej u.g.n.). W myśl art. 13 ust. 1 u.g.n., z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

Zgodnie z kolei z art. 710 k.c. przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Ww. podmioty mają odrębne numery identyfikacji podatkowej i odrębny od Gminy status podatnika VAT, rozliczają się z danin publicznych odrębnie, prowadzą odrębne księgi zarówno rachunkowe i podatkowe, są pracodawcami dla zatrudnianych przez siebie pracowników oraz w związku z powyższym - płatnikami zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Jednak rozesłane do instytucji wdrażających środki unijne pisma autorstwa innych organów administracji rządowej wskazywać mogą, że mogą one mieć odmienny pogląd w ww. kwestiach niż wyrażony przez Ministra Finansów. Świadczą o tym pisma Ministerstwa Rozwoju Regionalnego z dnia 20 września 2013 r., znak:... i...... z dnia 24 września 2013 r., pismo Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 4 października 2013 r., znak:....., pismo Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju (powstałe z połączenia dotychczasowych resortów rozwoju regionalnego oraz transportu, budownictwa i gospodarki morskiej) z dnia 12 maja 2014 r., znak.... kierowane do Dyrektorów Instytucji Zarządzających stanowiące podstawę do wystąpień do gmin celem przeanalizowania przez nie uchwały NSA pod kątem ewentualnej konieczności zwrotu dotacji unijnych, w których podatek VAT uznany był za wydatek kwalifikowalny ze względu na deklarowany brak prawa do odliczenia.

Co więcej, już po skierowaniu przez NSA pytania prejudycjalnego do TSUE Minister Finansów skierował do Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju pismo z dnia 13 grudnia 2013 r., znak:..., w którym czytamy, że " (...) za niewłaściwe, a z całą pewnością za przedwczesne należy uznać skierowane do Dyrektorów Instytucji Zarządzających pismo (...) stanowiące wytyczne w zakresie zmiany sposobu rozliczania przyznanej pomocy w ramach projektów (...), oraz " (...) za przedwczesne uznaję konstruowanie wytycznych w sytuacji, gdy nie zostały jeszcze podjęte ostateczne decyzje w zakresie fundamentalnej dla sprawy kwestii, tj. sposobu i zakresu zastosowania się do wykładni wskazanej w omawianej uchwale, które to kwestie leżą w gestii resortu finansów". Jednak z pisma Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju z dnia 12 maja 2014 r., znak:. skierowanego do jednej z instytucji wdrażających i rozesłanej do gmin, jak też pisma Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 23 maja 2014 r., znak:. również rozesłanego do wielu samorządów wysnuć można wniosek, że trwają prace koncepcyjne zmierzające do ewentualnego kwestionowania kwalifikowalności podatku jako wydatku kwalifikowalnego już nie tylko w kontekście relacji Gmina - jednostka budżetowa, ale nawet na linii Gmina - zakład budżetowy oraz Gmina - inne jednostki (samorządowe instytucje kultury, spółki prawa handlowego, w których gminy posiadają udziały).

Gmina dysponując środkami publicznymi oraz wielomilionowym budżetem nie jest w stanie prawidłowo prowadzić gospodarki finansowej w sytuacji gdy inne organa niebędące organami podatkowymi w rozumieniu przepisów ustaw podatkowych oraz Ordynacji podatkowej rozpoczynają dokonywanie analiz w kwestiach zagadnień wstępnych i zasadniczych, a dotyczących praw i obowiązków podatkowych, które na gruncie przepisów podatkowych nie mają mocy prawnej i są zastrzeżone do wyłącznej kompetencji organów podatkowych - literalnie wymienionych w art. 13 Ordynacji podatkowej. Tylko stanowisko organów podatkowych, w tym przede wszystkim Ministra Finansów takie skutki rodzi, zapewniając ochronę prawną (art. 14k Ordynacji podatkowej) - przynajmniej jest tak w ocenie Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko czy rozstrzygnięcia innych organów niebędących organami podatkowymi nie zapewnia Gminie ani jej władzom ochrony prawnej (w tym przed skutkami karnymi i karno-skarbowymi) w przypadku błędnych rozliczeń podatkowych, nie jest też, ani nawet nie może być w jakiejkolwiek mierze wiążące dla terenowych organów podatkowych (naczelnicy urzędów skarbowych, dyrektorzy izb skarbowych, dyrektorzy urzędów kontroli skarbowych) podległych Ministerstwu Finansów.

W miesiącu marcu b.r. z Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju, PARP, Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska Wnioskodawca otrzymał zapytania o podatek VAT od szeregu projektów (nawet dotyczących dróg publicznych), w których używa się w stosunku do nieodliczonego w deklaracjach podatku VAT terminu "zagrożony".

Wskazać należy, według Wnioskodawcy, że jednostki samorządu terytorialnego, w tym Wnioskodawca od większości wydatków nie dokonywały, nie dokonują i zapewne nie będą dokonywać odliczeń podatkowych (poza pewnymi zidentyfikowanymi sferami działania) choćby z uwagi na fakt, że jednostki takie są - przede wszystkim - organami władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, który to przepis jest implementacją do polskiego porządku prawnego art. 13 Dyrektywy Rady w sprawie podatku od wartości dodanej. W przeciwieństwie do przedsiębiorców wykonują więc bardzo często czynności w sposób nieodpłatny lub w trybie "władztwa publicznego". Niektóre instytucje państwowe - poza ministrem właściwym ds. finansów publicznych - zdają się tego fundamentalnego faktu nie brać pod uwagę lub nie dostrzegać.

Są to działania jednoznacznie wskazujące, że w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju i innych instytucjach prowadzone są prace przygotowujące się do ewentualnego żądania zwrotu dotacji w części nieodliczonego podatku VAT, który resort ten identyfikuje jako "zagrożony". Żądanie takie mogłoby być wysunięte w zasadzie tylko wtedy gdyby organa te uznały arbitralnie, że przysługuje odliczenie w deklaracji VAT nieodliczonego podatku w konkretnej sprawie. Jest to w ocenie Wnioskodawcy, wyłączna kompetencja właściwych organów podatkowych, w państwie prawa nie dopuszczalne byłoby stosowanie uprawnień przez jedne organa przypisane innym organom państwowym. Stanowisko Ministra Finansów w piśmie z dnia 13 grudnia 2013 r. skierowane do Ministra Infrastruktury i Rozwoju zdaje się tę wykładnię przepisów prawa potwierdzać.

W świetle ww. faktów, Gmina zmuszona jest wystąpić do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie dwóch projektów o istotnym ciężarze finansowym, w stosunku do których nie odliczono podatku VAT oraz o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie stosowania art. 13 Ordynacji podatkowej.

Pytania 1-2 zadane są w trybie zaistniałego stanu faktycznego, pytanie trzecie dotyczy zdarzenia przyszłego, gdyż działania innych organów państwowych niebędących organami podatkowymi zdają się zmierzać do przyznania sobie praw do rozstrzygania odliczeń podatku VAT w rozliczeniach z urzędem skarbowym - zaś według Wnioskodawcy może być to tylko działaniem zastrzeżonym dla organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej.

Opis projektów będących przedmiotem pytań 1 i 2 przedstawia się następująco:

1. Gmina jest właścicielem nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę nr 99 (obr...., ark..... o powierzchni 518 m2, zabudowanej zabytkowym Budynkiem Kultury - "..." o powierzchni użytkowej 1.500 m2, położonej w..... Ww. obiekt był przedmiotem umowy o dofinansowanie projektu "..." zawartej 18 czerwca 2010 r. pomiędzy Gminą a Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego nr.... w ramach działania 11.1 Ochrona i zachowanie dziedzictwa kulturowego o znaczeniu ponadregionalnym priorytetu XI kultura i dziedzictwo kulturowe programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013. Przedmiotem nabywanych usług w ramach projektu były głównie roboty budowlane związane z renowacją. Faktury były wystawiane na Wnioskodawcę. Podatek VAT z tytułu dokonywanych nabyć nie był odliczany w deklaracjach VAT-7. Gmina złożyła oświadczenie, że takie uprawnienie Jej nie przysługuje. Podatek VAT uznany został więc za wydatek kwalifikowalny (dotacja unijna objęła też podatek) z uwagi na deklarowany przez beneficjenta, tj. Gminę brak prawa do odliczenia. Nie odliczanie podatku VAT w ramach ww. projektu spowodowane było faktem, że po zrealizowaniu projektu pn. "...", to nie Gmina będąca właścicielem nieruchomości i ponosząca wydatki miała czerpać obroty (dochody) z działalności merytorycznej obiektu, tylko Teatr....., NIP:.., REGON:..- samorządowa instytucja kultury, zaś po zakończeniu robót pomiędzy dwoma osobami prawnymi, tj. Gminą a Teatrem zawarta została w dniu 8 listopada 2011 r. - jako tytuł prawny do gospodarowania na nieruchomości - na podstawie art. 710 Kodeksu cywilnego umowa użyczenia nr.... Ww. umowę zawarto na okres trzech lat, następnie kolejną umową nr.... zawartą w dniu 30 stycznia 2015 r. przedłużono użyczenie na czas nieoznaczony. Reasumując, na ww. nieruchomości i obiekcie nie wygenerowany został dotychczas obowiązek podatkowy obciążający Wnioskodawcę, Gmina nie odprowadziła w związku z tym jakiegokolwiek podatku należnego w rozliczeniu z urzędem skarbowym. Nie jest to przewidywane, planowane czy prognozowane - w szczególności, w kontekście interpretacji indywidualnej Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 sierpnia 2014 r., znak: IPTPP2/443-433/14-3/JN.

2. Gmina jest właścicielem nieruchomości położonej w... oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 43/7 o powierzchni 4.929 m2 zabudowanej budynkiem dawnego klasztoru.... W dniu 10 sierpnia 2009 r. pomiędzy Gminą a Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego została zawarta umowa o dofinansowanie nr... projektu "..." w ramach działania 11.1 ochrona i zachowanie dziedzictwa kulturowego o znaczeniu ponadregionalnym priorytetu XI kultura i dziedzictwo kulturowe Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013. Przedmiotem nabywanych usług w ramach projektu były głównie roboty budowlane związane z renowacją. Faktury były wystawiane na Wnioskodawcę. Podatek VAT z tytułu dokonywanych nabyć nie był odliczany w deklaracjach VAT-7. Gmina złożyła oświadczenie, że takie uprawnienie Jej nie przysługuje. Podatek VAT uznany został więc za wydatek kwalifikowalny (dotacja unijna objęła też podatek) z uwagi na deklarowany przez beneficjenta, tj. Gminę brak prawa do odliczenia. Nie odliczanie podatku VAT w ramach ww. projektu spowodowane było faktem, że po zrealizowaniu projektu pn. "...", to nie Gmina będąca właścicielem nieruchomości i ponosząca wydatki miała czerpać obroty (dochody) z działalności merytorycznej obiektu, tylko Centrum... NIP:.., REGON:... - samorządowa instytucja kultury, zaś po zakończeniu robót pomiędzy dwoma osobami prawnymi, tj. Gminą a Centrum.... zawarta została w dniu 10 sierpnia 2013 r. - jako tytuł prawny do gospodarowania na nieruchomości - na podstawie art. 710 Kodeksu cywilnego umowa użyczenia nr.... Ww. umowę zawarto na czas nieokreślony. Reasumując, na ww. nieruchomości i obiekcie nie wygenerowany został dotychczas obowiązek podatkowy obciążający Wnioskodawcę i Gmina nie odprowadziła w związku z tym jakiegokolwiek podatku należnego w rozliczeniu z urzędem skarbowym. Nie jest to przewidywane, planowane czy prognozowane - w szczególności w kontekście interpretacji indywidualnej Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 sierpnia 2014 r., znak: IPTPP2/443-433/14-3/JN.

Nadto Wnioskodawca wskazał, iż odnośnie projektu:

* "...": Dokładna data rozpoczęcia inwestycji w ramach projektu: 5 listopada 2007 r. Dokładna data zakończenia inwestycji w ramach projektu: 18 czerwca 2012 r. Wnioskodawca jako daty rozpoczęcia i zakończenia inwestycji przyjął ujęcie rachunkowo-finansowe, tj. daty wystawienia pierwszego i ostatniego dokumentu dotyczącego poniesienia wydatków, które zaliczono do wartości inwestycji objętej projektem (zarachowano na nakłady inwestycyjne). Faktury dotyczące ww. inwestycji w ramach projektu Wnioskodawca otrzymywał od 5 listopada 2007 r. (data wpływu pierwszej faktury do Wnioskodawcy) do 25 czerwca 2012 r. (data wpływu do Wnioskodawcy ostatniej faktury). I odnośnie faktur z tego przedziału czasowego oczekuje wydania interpretacji indywidualnej.

* "...": Dokładna data rozpoczęcia inwestycji w ramach projektu: 7 marca 2007 r. Dokładna data zakończenia inwestycji w ramach projektu: 10 lipca 2013 r. Wnioskodawca jako daty rozpoczęcia i zakończenia inwestycji przyjął ujęcie rachunkowo-finansowe, tj. daty wystawienia pierwszego i ostatniego dokumentu dotyczącego poniesienia wydatków, które zaliczono do wartości inwestycji objętej projektem (zarachowano na nakłady inwestycyjne). Faktury dotyczące ww. inwestycji w ramach projektu otrzymywał od 12 marca 2007 r. (data wpływu pierwszej faktury do Wnioskodawcy) do 16 lipca 2013 r. (data wpływu do Wnioskodawcy ostatniej faktury). I odnośnie faktur z tego przedziału czasowego oczekuje wydania interpretacji indywidualnej.

Z kolei w odpowiedzi na pytanie o następującej treści "Do jakich czynności Wnioskodawca wykorzystuje towary i usługi nabyte w związku z realizacją ww. projektów, tj. proszę jednoznacznie wskazać czy do czynności:

a.

opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

b.

zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,

c.

niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług..."

Wnioskodawca wskazał, iż wykorzystuje nabyte towary i usługi w związku z realizacją projektu pn. "..." jak również pn. "..." wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Odpowiedź na ww. pytanie w ocenie Wnioskodawcy wynika z treści złożonego wniosku, jest udzielona w dobrej wierze i prawidłowa, o ile uznać za prawidłową całą dotychczasową - trwającą nieprzerwanie od 1 maja 2004 r., tj. od wejścia Polski do Unii Europejskiej i wejścia w życie obowiązującej ustawy zharmonizowanej z Dyrektywą w sprawie podatku od wartości dodanej - linię interpretacyjną organów podatkowych, iż działania nieodpłatne (np. użyczenie, nieodpłatne przekazanie, darowizny, nieodpłatne udostępnienie przestrzeni publicznej na zasadach ogólnodostępności społeczeństwu - place, ulice, drogi, chodniki, skwery, parki) ze strony samorządów mające na celu realizację zadań nałożonych na nie przez przepisy prawa i wykonywane na warunkach i formie przez te przepisy przewidzianej, nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabywaniu towarów i usług służących tej nieodpłatnej działalności. Teatr... jak i Klasztor.... jest obiektem kulturalnym i jest ze strony Gminy przedmiotem użyczenia, a więc umowy nieodpłatnej zdefiniowanej w art. 710 Kodeksu cywilnego. Wnioskodawca wskazał, iż samorządy w Polsce (gminy, powiaty, województwa) jako podmioty prawa publicznego mają inne zadania i inną rolę niż przedsiębiorcy, których celem działań jest osiągnięcie zysku jako kategorii ekonomicznej. Dla samorządów działania nieodpłatne mające na celu zaspokajanie potrzeb zbiorowych społeczeństwa są normą wynikającą z usytuowania prawnego i nałożonych zadań. Dla przedsiębiorców działania nieodpłatne są wyjątkiem i odstępstwem od ogólnie przyjętych celów-mogą wspierać działania odpłatne (być "do celów prowadzonej działalności gospodarczej") lub mieć charakter działań na cele osobiste. Istota umowy użyczenia ma charakter nieodpłatny. Nie generuje ona dla Gminy - w przeciwieństwie do odpłatnych czynności cywilnoprawnych - jako strony oddającej obiekt w użyczenie obrotu opodatkowanego podatkiem VAT, więc w ocenie Wnioskodawcy nie dawała i nie daje uprawnień wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca wysnuwa także wnioski z orzecznictwa sądów administracyjnych, które wypowiadały się jak należy interpretować termin "wykorzystywać do czynności". W polskim prawie podatkowym wiodącą linią interpretacji jest wykładnia literalna, w związku z czym należy posiłkować się Słownikiem języka polskiego PWN gdzie: "wykorzystać/wykorzystywać oznacza użyć czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku". W ww. przypadkach Wnioskodawca wykorzystuje obiekty w sposób nieodpłatny poprzez oddanie ich w użyczenie na podstawie obowiązujących przepisów innej osobie prawnej. Jest to działanie zgodne z przepisami prawa opisanymi poniżej i jest realizacją zadań ustawowych. Taki sposób wykorzystywania i do takich celów nie rodzi powstania obowiązku podatkowego w postaci wystąpienia obrotu opodatkowanego podatkiem VAT (w przeciwieństwie do innych, odpłatnych form wykorzystywania, np. najmu, dzierżawy, oddania w użytkowanie wieczyste, czy w użytkowanie w rozumieniu art. 252-270 Kodeksu cywilnego).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż realizacja inwestycji w ramach ww. projektów należała do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.). W myśl ww. przepisu zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Dodatkowo Gmina przywołała uregulowania ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 406 z późn. zm.), a konkretnie art. 9 ust. 1 i ust. 2. W myśl art. 9 ust. 1 jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym, w myśl ust. 2. prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym. Samorządowe instytucje kultury posiadają osobowość prawną - co wynika z art. 14 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, kwestie jej gospodarki finansowej reguluje rozdział 3 ww. ustawy. Są one odrębnymi od Gminy podatnikami (czynnymi lub zwolnionymi), posiadają odrębne numery NIP i REGON, są także odrębnymi jednostkami w rozumieniu przepisów o rachunkowości i ustawy o finansach publicznych oraz odrębnymi zakładami pracy w rozumieniu przepisów kodeksu pracy. Sprawa ich statusu podatkowego (odrębności prawno-podatkowej) objęta jest interpretacją indywidualną Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 18 sierpnia 2014 r. znak: IPTPP2/443-433/14-3/JN.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił i doprecyzował, iż realizacja inwestycji jest także zadaniem wynikającym z uprawnień właścicielskich, tj. z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, w szczególności z przepisu tego wynika zadanie i forma późniejszego gospodarowania majątkiem Gminy wytworzonym w ramach projektu (należącym do Gminy, a nie do samorządowej instytucji kultury). W myśl ww. przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 tej ustawy w szczególności zadania własne obejmują sprawy (...) gospodarki nieruchomościami (...). Sprawy z zakresu gospodarki nieruchomościami należącymi do gmin reguluje, oprócz Kodeksu cywilnego, specjalna ustawa, tj. ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 518, z późn. zm.). W myśl art. 1 ust. 1. ustawa określa zasady:

1. gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego. W myśl art. 13 ust. 1. ww. ustawy zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w ramach projektu pn. "..."... (pytanie oznaczone we wniosku ORD-IN jako nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w ramach projektu pn. "...".

Działalność samorządowych instytucji kultury uregulowana jest ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 406, zwaną dalej u.o.p.d.k.).

W myśl art. 9 ust. 1 jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Zgodnie z ust. 2 prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym. Instytucje kultury posiadają osobowość prawną co wynika z art. 14 ust. 1 tej ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy wynika z art. 15 ust. 1 u.p.t.u. w związku z art. 86 ust. 1, a więc z wykładni zarówno podmiotowej jak i przedmiotowej (oba warunki muszą być spełnione łącznie by wywieść stanowisko odwrotne od zaprezentowanego przez Wnioskodawcę). Ww. przepis stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie posiadające prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jednak w ocenie Wnioskodawcy - oprócz faktu posiadania osobowości prawnej - samorządowe instytucje kultury posiadają znaczny stopień samodzielności wynikający z przepisów prawa, co oznacza że spełniają warunek uznania za podatnika VAT (nawet na gruncie argumentacji dokonanej przez uchwałę 7 sędziów NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. I FPS 1/13), a tym samym nie uznania ich za podatkową (wewnętrzną) część składową Gminy. Zdaniem Gminy za przedstawionym więc przez Wnioskodawcę stanowiskiem przemawia wykładnia literalna jako wiodąca i podstawowa wykładnia przepisów prawa podatkowego.

Z kolei w myśl art. 86 ust. 1 u.p.tu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W ocenie Wnioskodawcy - podatnik analizuje art. 86 ust. 1 w związku ze swoimi czynnościami jako podatnika, a nie innego podatnika, abstrahując już od faktu, że byłoby to niemożliwe, gdyż kontroluje się, planuje, wykonuje, ponosi odpowiedzialność co do obowiązków wywodząc prawa, a w szczególności ma pełną wiedzę i wgląd w działalność swoją, a nie czyjąś. Zdaniem Gminy, podkreślić należy, iż ani wykładnia literalna, ani dotychczasowa praktyka stosowania prawa podatkowego nigdy nie dopuszczały za poprawny poglądu aby jednym podatnikiem na gruncie podatku od towarów i usług mogło być klika jednostek posiadających osobowość prawną. Jedyną taką możliwość na zasadzie absolutnego wyjątku przewidują w specyficznej sytuacji jedynie przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.) w zakresie tzw. podatkowych grup kapitałowych, o których mowa w art. 1a tej ustawy, lecz nie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Uchwała 7 sędziów NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. I FPS 1/13 dotycząca gminnych jednostek budżetowych i nie uznająca ich za podatników podatku od towarów i usług, a uznająca za podatnika z tytułu czynności przez nie wykonywanych gminy, kładzie nacisk i wyciąga ww. wniosek głównie z braku przymiotu ich samodzielności w prowadzeniu działalności gospodarczej. Jednak są to jednostki organizacyjne gminy nieposiadające osobowości prawnej, niemogące zaciągać zobowiązań w imieniu własnym, nie dysponują i dysponować nie mogą własnym mieniem tylko powierzonym należącym kodeksowo do j.s.t (gmin). Inaczej rzecz wygląda z samorządowymi instytucjami kultury.

Samorządowe instytucje kultury: gospodarują samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzą samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania, mogą zbywać środki trwałe, przy zbywaniu środków trwałych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przedsiębiorstw państwowych, podstawą gospodarki finansowej instytucji kultury jest plan finansowy ustalony przez dyrektora, z zachowaniem wysokości dotacji organizatora, sporządzają plan finansowy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.) - art. 27 u.o.p.d.k., pokrywają koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów-art. 28 u.o.p.d.k.

Z interpretacji indywidualnej wydanej dla Wnioskodawcy przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 18 sierpnia 2014 r. znak: IPTPP2/443-433/14-3/JN wynika:

* nieuznanie Gminy za podatnika z tytułu czynności dokonywanych przez jednostki organizacyjne tj. samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, samorządowe instytucje kultury oraz spółki prawa handlowego,

* niewykazywanie przez Gminę podatku należnego i podatku naliczonego związanego z czynnościami wykonywanymi przez ww. jednostki w deklaracji dla celów rozliczeń podatku VAT.

Tak więc stojąc na stanowisku, które Minister Finansów reprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi uznał już wcześniej za prawidłowe - Gmina nie będąc podatnikiem z tytułu czynności dokonywanych przez samorządowe instytucje kultury nie miała prawa do odliczenia podatku związanego z realizacją ww. projektów, gdyż rodzą one ewentualne powstanie obowiązku podatkowego z tytułu czynności wykonywanych przez innego podatnika, będącego odrębną od Gminy osobą prawną, działającą we własnym imieniu i na własny rachunek, prowadzącą samodzielną gospodarkę finansową.

Zdaniem Wnioskodawcy, odrębnej analizy wymaga z kolei stosunek prawny łączący Gminę jako właściciela nieruchomości z ww. odrębnymi osobami prawnymi i podatnikami, tj. samorządowymi instytucjami kultury - Teatrem... i Centrum..... Stosunkiem tym jest użyczenie, a więc stosunek cywilnoprawny, lecz nieodpłatny. Zgodnie z dotychczasową jednolitą i wieloletnią wykładnią Ministra Finansów w tym dla Wnioskodawcy wszelkie działania o charakterze nieodpłatnym ze strony jednostek samorządu terytorialnego mające na celu realizację zadań własnych, choć są czynnościami cywilnoprawnymi, to nie są czynnościami opodatkowanymi, więc w konsekwencji nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z ww. działaniami nieodpłatnymi, w przeciwieństwie do działań cywilnoprawnych, lecz odpłatnych (np. najmu, dzierżawy, oddania terenu w użytkowanie wieczyste, sprzedaży, zamiany, aportu) - np: interpretacje Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi:

* z dnia 29 sierpnia 2013 r. znak IPTPP1/443-421/13-3/MW oraz IPTPP1/443-421/13-2/MW w sprawie imprez, na których wstęp jest nieodpłatny i nie towarzyszy im zawieranie odpłatnych umów tzw. "sponsorskich",

* z dnia 5 lutego 2014 r. znak IPTPP4/443-785/13-5/OS i IPTPP4/443-785/13-8/OS w sprawie skutków podatkowych działań nieodpłatnych w postaci usług nieodpłatnego udostępniania szaletów i skutków zastąpienia ww. czynności usługami o charakterze odpłatnym.

W ocenie Gminy, podkreślić należy, iż w analogiczny sposób do działań o charakterze nieodpłatnym podchodził także naczelnik właściwego dla Gminy Urzędu Skarbowego, a od 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, gdy to on wcześniej, przed Dyrektorem Izby Skarbowej w Łodzi, w imieniu Ministra Finansów był organem interpretacyjnym dla podatników z terenów woj.... Wnioskodawca był adresatem takich interpretacji w zakresie skutków działań nieodpłatnych (brak wystąpienia obowiązku podatkowego, brak prawa do odliczenia podatku naliczonego) np. interpretacja indywidualna z dnia 9 marca 2009 r. znak IPPP2/443-159/09-2/PW dla Gminy.... zarejestrowanej ówcześnie jako Urząd Miasta....- brak prawa do odliczenia podatku VAT przy realizacji inwestycji oddanej w nieodpłatne użytkowanie.

Reasumując z uwagi na fakt, iż samorządowe instytucje kultury są odrębnymi od Gminy osobami prawnymi i podatnikami, zaś pomiędzy Gminą jako właścicielem nieruchomości, na których zrealizowane zostały inwestycje a ww. osobami prawnymi istniał, istnieje i będzie trwać stosunek prawny użyczenia, o którym mowa w art. 710 Kodeksu cywilnego Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku przy realizacji ww. projektów nie przysługiwało.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o przepisy prawa podatkowego w zakresie podatku VAT obowiązujące w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym tj. wg stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r.), rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Gmina będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług jest właścicielem m.in. nieruchomości położonej w.... oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 43/7, zabudowanej budynkiem dawnego klasztoru.... W dniu 10 sierpnia 2009 r. pomiędzy Gminą a Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego została zawarta umowa o dofinansowanie projektu "..." w ramach działania 11.1 ochrona i zachowanie dziedzictwa kulturowego o znaczeniu ponadregionalnym priorytetu XI kultura i dziedzictwo kulturowe Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007-2013. Dokładna data rozpoczęcia inwestycji w ramach projektu: 7 marca 2007 r. Dokładna data zakończenia inwestycji w ramach projektu: 10 lipca 2013 r. Wnioskodawca jako daty rozpoczęcia i zakończenia inwestycji przyjął ujęcie rachunkowo-finansowe, tj. daty wystawienia pierwszego i ostatniego dokumentu dotyczącego poniesienia wydatków, które zaliczono do wartości inwestycji objętej projektem (zarachowano na nakłady inwestycyjne). Faktury dotyczące ww. inwestycji w ramach projektu otrzymywał od 12 marca 2007 r. do 16 lipca 2013 r. Przedmiotem nabywanych usług w ramach projektu były głównie roboty budowlane związane z renowacją. Faktury były wystawiane na Wnioskodawcę. Podatek VAT z tytułu dokonywanych nabyć nie był odliczany w deklaracjach VAT-7. Gmina złożyła oświadczenie, że takie uprawnienie Jej nie przysługuje. Nie odliczanie podatku VAT w ramach ww. projektu spowodowane było faktem, że po zrealizowaniu projektu pn. "..", to nie Gmina będąca właścicielem nieruchomości i ponosząca wydatki miała czerpać obroty (dochody) z działalności merytorycznej obiektu, tylko Centrum..... - samorządowa instytucja kultury, zaś po zakończeniu robót pomiędzy dwoma osobami prawnymi, tj. Gminą a Centrum.... zawarta została w dniu 10 sierpnia 2013 r. - jako tytuł prawny do gospodarowania na nieruchomości - na podstawie art. 710 Kodeksu cywilnego umowa użyczenia nr.... Ww. umowę zawarto na czas nieokreślony. Na ww. nieruchomości i obiekcie nie wygenerowany został dotychczas obowiązek podatkowy obciążający Wnioskodawcę i Gmina nie odprowadziła w związku z tym jakiegokolwiek podatku należnego w rozliczeniu z urzędem skarbowym. Nie jest to przewidywane, planowane czy prognozowane.

Nadto Wnioskodawca wskazał, iż wykorzystuje nabyte towary i usługi w związku z realizacją projektu pn. "..." wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Realizacja inwestycji w ramach ww. projektu należała do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie ww. warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - nabyte towary i usługi w związku z realizacją ww. projektu są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym Zainteresowanemu z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "...", ponieważ nabyte towary i usługi w ramach realizacji ww. projektu - jak wskazał Wnioskodawca - są wykorzystywane do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, mając na uwadze stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją ww. projektu, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo nadmienia się, że niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w zakresie podatku od towarów i usług dotyczący braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "...". Natomiast wniosek w zakresie podatku od towarów i usług dotyczący braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "..." oraz w zakresie przepisów Ordynacji podatkowej został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl