IPTPP2/443-931/13-2/JN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 2 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz jest zarejestrowana jako podatnik VAT-UE. Zainteresowany jest producentem elementów RTV oraz części dla branży A. Nabywcy towarów, na rzecz których firma... - Wnioskodawca będzie dokonywał dostaw na rzecz kontrahenta posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Towary dostarczane są przez firmę transportowo-spedycyjną. Wnioskodawca gromadzi takie dokumenty jak: kopie faktur sprzedaży zawierające specyfikację sprzedawanych towarów, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, czyli WZ podpisaną przez firmę transportową oraz odbiorcę towaru. Zainteresowany przechowuje również oryginał i kopię dokumentu CMR (oryginał podpisany przez firmę transportową oraz kopię, która wraca do Wnioskodawcy podpisana przez firmę transportową oraz odbiorcę).

List przewozowy CMR zawiera następujące dane:

* odbiorcę,

* miejsce przeznaczenia,

* miejsce i datę załadowania,

* nr dokumentów załączonych (WZ),

* ilość załadowanych elementów.

Wszystkie kompletne dokumenty przechowywane są w segregatorach w dziale sprzedaży oraz dodatkowo kopie ww. dokumentacji przechowywane są przez dział księgowości. Do tej pory firma potwierdzała dostawy wewnątrzwspólnotowe na podstawie art. 42 ust. 3 według ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W przyszłości Wnioskodawca będzie posiadał większą ilość klientów zagranicznych co spowoduje problem z dotychczasowym potwierdzaniem dokumentów CMR (powrót podpisanej kopii dokumentu CMR przez klienta).

W związku z wieloma interpretacjami - dotyczącymi potwierdzania dostaw wewnątrzwspólnotowych Zainteresowany rozważa możliwość stosowania 0% stawki VAT na podstawie dokumentu WZ potwierdzonego przez klienta - nabywcę lub/oraz dokumentu CMR potwierdzonego tylko przez firmę transportową bez potwierdzenia przez nabywcę.

Wnioskodawca będzie posiadał następujące dokumenty potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy:

* korespondencję handlową z nabywcą potwierdzającą zamówienie o odbiór towaru,

* dokumenty potwierdzające zapłatę za towar,

* dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku Wnioskodawcy będzie to dokument WZ, na którym widnieje adres klienta/nabywcy odbierającego towar. Klient potwierdza odebranie towaru poprzez przybicie pieczątki na dok. WZ oraz podpisanie jej co jest jednoznaczne z wywiezieniem go poza granice kraju.

Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, o których mowa we wniosku, czyli podpisane dok. WZ przez firmę transportową oraz klienta, jak również CMR "wyjścia" podpisany jedynie przez firmę transportową przed złożeniem deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy posiadanie oryginałów dokumentów CMR "wyjścia" podpisanych jedynie przez firmę transportową oraz dokumentu WZ podpisanego przez firmę transportową i klienta/nabywcę uprawnia do zastosowania stawki VAT 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołując się na istniejące interpretacje możliwe jest zastosowanie stawki VAT 0% bez konieczności posiadania wszystkich dokumentów wymienionych w ustawie VAT.

W ocenie Zainteresowanego, w świetle istniejących interpretacji przy dostawie wewnątrzwspólnotowej wystarczające jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów poza terytorium kraju.

Artykuł 42 ust. 11, wskazuje, że w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Owe interpretacje, a także ust. 11 przedmiotowej ustawy VAT wskazują, iż wystarczające będą dokumenty WZ potwierdzone przez firmę transportową oraz klienta stwierdzającego dostarczenie danego towaru. Wnioskodawca dodał, że na dokumentach WZ widnieje adres nabywcy/klienta wraz z pieczątką, na której widnieje adres klienta odbierającego towar poza granicami Polski. Potwierdzenie przez klienta dostarczenia towaru na dok. WZ będzie jednoznaczne z wywiezieniem go poza granice kraju. Dodatkowym dokumentem jest CMR "wyjścia" potwierdzona tylko przez firmę transportową w dniu dokonania wywozu towaru. Podpisanie dokumentu CMR przez firmę transportową zobowiązuje ją do dostarczenia danego towaru pod wskazany adres, który widnieje na dokumencie. Innym potwierdzeniem dostarczenia towaru klientowi, który posiada siedzibę poza granicami kraju jest zapłata za dany towar.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

Stosownie do art. 13 ust. 6 ustawy wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Przywołane powyżej przepisy wskazują, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas transakcja - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

W świetle art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy, dowodami o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W świetle art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku, gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:

Analiza regulacji dotyczących transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy pozwala na wskazanie dwóch podstawowych warunków, od spełnienia których uzależnione jest potraktowanie danej czynności jako dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Pierwszy z tych warunków dotyczy aspektu prawnego transakcji - jego spełnienie ma gwarantować, że czynność ta zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w państwie przeznaczenia i zostanie tam faktycznie opodatkowana.

Drugi z warunków dotyczy aspektu faktycznego transakcji tj. udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia - jego spełnienie pozwala na przyjęcie, że faktycznie nastąpił wywóz towarów z kraju i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Ten ostatni warunek, od którego spełnienia zależy potraktowanie danej dostawy jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, dotyczy udokumentowania faktu wywozu towaru oraz dostarczenia go w ramach dostawy w państwie przeznaczenia. Koncentruje się on zatem na faktycznych, a nie prawnych aspektach transakcji. Powyższy warunek został określony wprost w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym ważne jest to, aby posiadane przez podatnika dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT oraz jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE. Wnioskodawca będzie dokonywał dostaw na rzecz kontrahenta posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Towary dostarczane są przez firmę transportowo-spedycyjną. Wnioskodawca gromadzi takie dokumenty jak: kopie faktur sprzedaży zawierające specyfikację sprzedawanych towarów, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku, czyli WZ podpisaną przez firmę transportową oraz odbiorcę towaru. Zainteresowany przechowuje również oryginał i kopię dokumentu CMR (oryginał podpisany przez firmę transportową oraz kopię, która wraca do Wnioskodawcy podpisana przez firmę transportową oraz odbiorcę).

List przewozowy CMR zawiera następujące dane:

* odbiorcę,

* miejsce przeznaczenia,

* miejsce i datę załadowania,

* nr dokumentów załączonych (WZ),

* ilość załadowanych elementów.

Wszystkie kompletne dokumenty przechowywane są w segregatorach w dziale sprzedaży oraz dodatkowo kopie ww. dokumentacji przechowywane są przez dział księgowości. Do tej pory firma potwierdzała dostawy wewnątrzwspólnotowe na podstawie art. 42 ust. 3 według ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W przyszłości Wnioskodawca będzie posiadał większą ilość klientów zagranicznych co spowoduje problem z dotychczasowym potwierdzaniem dokumentów CMR (powrót podpisanej kopii dokumentu CMR przez klienta).

W związku z wieloma interpretacjami - dotyczącymi potwierdzania dostaw wewnątrzwspólnotowych Zainteresowany rozważa możliwość stosowania 0% stawki VAT na podstawie dokumentu WZ potwierdzonego przez klienta - nabywcę lub/oraz dokumentu CMR potwierdzonego tylko przez firmę transportową bez potwierdzenia przez nabywcę.

Wnioskodawca będzie posiadał następujące dokumenty potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy:

* korespondencję handlową z nabywcą potwierdzającą zamówienie o odbiór towaru,

* dokumenty potwierdzające zapłatę za towar,

* dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku Wnioskodawcy będzie to dokument WZ, na którym widnieje adres klienta/nabywcy odbierającego towar. Klient potwierdza odebranie towaru poprzez przybicie pieczątki na dok. WZ oraz podpisanie jej co jest jednoznaczne z wywiezieniem go poza granice kraju.

Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, o których mowa we wniosku, czyli podpisane dok. WZ przez firmę transportową oraz klienta, jak również CMR "wyjścia" podpisany jedynie przez firmę transportową przed złożeniem deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Odnosząc się do wątpliwości Zainteresowanego, wskazać należy, iż jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski i dostarczenia ich do nabywcy w innym kraju UE. Istotą przywołanych przepisów jest przede wszystkim zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze skutki podatkowe, niż w przypadku dostaw krajowych.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji "dokumentu przewozowego". Nawiązując do cyt. art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy, dokument ten powinien być dowodem potwierdzającym (łącznie z pozostałymi dowodami wskazanymi w art. 42 ust. 3 ustawy), że towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy został wywieziony z terytorium kraju i dostarczony do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. List przewozowy opisany w Rozdziale III Konwencji Genewskiej o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238 z późn. zm.), jest niewątpliwie dowodem zawarcia umowy przewozu. Zgodnie z art. 4 oraz art. 9 Konwencji Genewskiej list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy przewozu, warunków tej umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, o ile nie zostanie przeprowadzony dowód przeciwny. Brak, nieprawidłowość lub utrata listu przewozowego nie wpływa na istnienie ani na ważność umowy przewozu, która mimo to podlega przepisom Konwencji. Zatem, sama Konwencja również nie ogranicza możliwości przeprowadzania dowodu w zakresie przewozu towarów tylko do listu przewozowego.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy z wymienionych we wniosku dokumentów potwierdzających dokonanie przedmiotowej transakcji dostawy towarów - jak wskazał Zainteresowany - będzie wynikał fakt wywiezienia towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, to w okolicznościach niniejszej sprawy oryginały dokumentów CMR "wyjścia" podpisane jedynie przez firmę transportową oraz dokument WZ podpisany przez firmę transportową i klienta/nabywcę łącznie z pozostałymi dokumentami, którymi będzie dysponować Spółka przed złożeniem deklaracji VAT-7 za dany okres rozliczeniowy w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, będą stanowiły podstawę do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Należy bowiem podkreślić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Przy czym dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), o ile potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów poza terytorium kraju.

Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.