IPTPP2/443-875/13-6/AW - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2013 r. (data wpływu 8 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 20 stycznia 2014 r. (data wpływu 22 stycznia 2014 r.) oraz z dnia 13 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania sprzedaży działki nr 50/3 oraz udziału w działce nr 50/9 za dostawę towarów dokonaną w ramach działalności gospodarczej oraz opodatkowania ww. dostawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania sprzedaży działki nr 50/3 oraz udziału w działce nr 50/9 za dostawę towarów dokonaną w ramach działalności gospodarczej oraz opodatkowania ww. dostawy.

Pismami z dnia 20 stycznia 2014 r. oraz z dnia 13 lutego 2014 r. wniosek został uzupełniony poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(Wnioskodawczyni), X, Y, Z, W, w drodze umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego nabyli na własność działkę gruntu rolnego, oznaczoną numerem 50/1. Nieruchomość została nabyta od Oddziału Terenowego Agencji Nieruchomości Rolnych, w wyniku przeprowadzonego przetargu. Powierzchnia działki wynosi 2 ha 28 arów 49 m^2. Na podstawie umowy strony wniosły, aby Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych odłączył z księgi wieczystej KW nr.... działkę 50/1, urządził dla tej działki oddzielną księgę wieczystą i wpisał Z i W małżonków na prawach wspólności ustawowej w 1/2 części, Wnioskodawczynię w 1/4 części oraz X, Y małżonków na prawach wspólności ustawowej w 1/4 części, jako współwłaścicieli nieruchomości objętych tą księgą wieczystą.

W dniu 19 listopada 2009 r. Sąd Rejonowy, Wydział I Cywilny w drodze postanowienia (postanowienie w załączeniu) zniósł współwłasność powyżej opisanej nieruchomości, składającej się z siedmiu działek gruntów oznaczonych numerami: 50/3, 50/4, 50/5, 50/6, 50/7, 50/8, 50/9. Sąd przyznał działki o numerach 50/6, 50/7, 50/8 na rzecz Z, W we wspólności małżeńskiej majątkowej, działki o numerach 50/4 i 50/5 na rzecz X, Y we wspólności małżeńskiej majątkowej, działkę 50/3 na rzecz Wnioskodawczyni oraz działkę numer 50/9 na współwłasność w częściach ułamkowych po: 1/4 (jednej czwartej) części na rzecz Wnioskodawczyni oraz X, Y we wspólności małżeńskiej majątkowej i 1/2 (jednej drugiej) części na rzecz Z i W we wspólności małżeńskiej majątkowej. Sąd nie zasądził żadnych spłat i dopłat.

7 stycznia 2013 r. Prezydent Miasta wydał decyzję o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu do 6 budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących lub w zabudowie bliźniaczej, przewidzianej do realizacji, na działkach o nr 50/3, 50/4, 50/5, 50/6, 50/7, 50/8, 50/9, w obrębie....

Wszystkie powyżej wskazane działki są niezabudowane, nieuzbrojone i nieogrodzone. Działki nie zostały nabyte, celem ich dalszej odsprzedaży. Działki, nabyte w celach mieszkaniowych powiększyły majątek prywatny Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni, w związku ze zmianą planów dotyczących przeznaczenia nabytych nieruchomości, zamierza zbyć te działki bez korzystania w tym zakresie z usług biur pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Dochód ze sprzedaży działek nie zostanie przeznaczony na zakup następnych nieruchomości bądź na inwestycje na dotychczasowych nieruchomościach.

X wraz z Wnioskodawczynią (córką) w latach 2010-2011 dokonała sprzedaży 6 niezabudowanych działek wraz udziałami w działkach drogi. Wnioskodawczyni dokonała także sprzedaży udziału w działkach drogi. Działki te zostały jednak nabyte w celach mieszkaniowych. Działki zostały zbyte w związku ze zmianą planów dotyczących przeznaczenia nieruchomości.

W pismach stanowiących uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż zakresem pytania objęte są działki: 50/3 i 50/9. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami lub działalności deweloperskiej. Wnioskodawczyni nie prowadziła dotychczas działalności gospodarczej, mającej związek z działkami objętymi zakresem pytania zadanego we wniosku. Działka 50/1 została podzielona 19 listopada 2009 r. na 7 działek (działki 50/3, 50/4, 50/5, 50/6, 50/7, 50/8, 50/9). W ramach dokonanego podziału działki nr 50/1 została wydzielona droga wewnętrzna (działka 50/9). Działki objęte zakresem pytania zadanego we wniosku Wnioskodawczyni nie udostępniała ani nie udostępnia innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Do momentu sprzedaży nie poniesiono i nie będą poniesione jakiekolwiek nakłady w celu przygotowania działek do sprzedaży. Wnioskodawczyni nie zamierza sprzedawać nieruchomości za pośrednictwem biura nieruchomości; grunty zostaną sprzedane nabywcy znalezionemu za pośrednictwem znajomych. Wnioskodawczyni nie posiada innych, niż wskazane we wniosku, nieruchomości gruntowych które są przeznaczone w przyszłości do sprzedaży.

Nadto Wnioskodawczyni wskazała, że nie wystąpiła samodzielnie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu do 6 budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących lub w zabudowie bliźniaczej, o której mowa w przedstawionym opisie sprawy. Z wnioskiem wystąpił - Architekt - osoba trzecia (nie zaś współwłaściciel działek). Osoba trzecia nie jest i nie będzie nabywcą udziałów w nieruchomości. Osoba trzecia nie ma żadnego interesu w wydaniu decyzji o warunkach zabudowy. Osoba trzecia, będąc profesjonalistą, pomogła, bazując na swojej wiedzy i doświadczeniu w sporządzeniu stosownego wniosku (wypełnienie wniosku wymaga specjalistycznej wiedzy i umiejętności). Wnioskodawczyni zleciła osobie trzeciej sporządzenie wniosku, strony nie zawarły umowy pisemnej. Wnioskodawczyni nie zamierza na chwilę obecną zawierać żadnego rodzaju umowy z osobą trzecią. Między stronami obowiązywała umowa ustna na sporządzenie wniosku. Przedmiotem umowy było sporządzenie i wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wobec tak opisanego zdarzenia przyszłego, w przypadku dokonania sprzedaży działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości, sprzedaż taka powinna zostać uznana za dokonaną w ramach wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym powinna zostać opodatkowana tym podatkiem... (pytanie nr 1 wniosku ORD-IN)

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działek opisanych we wniosku nie nastąpi w rezultacie wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: u.p.t.u.). W rezultacie, sprzedaż ta pozostanie poza zakresem przepisów u.p.t.u.

Przede wszystkim wskazać należy, że opisana we wniosku sprzedaż działek wypełniać będzie przesłanki odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 u.p.t.u. (zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 w zw. z pkt 6 u.p.t.u.).

Jednakże Wnioskodawczyni nie będzie mogła zostać uznana za podatnika w rozumieniu tej ustawy. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.t.u., podatnikami są osoby prawne jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ustęp 2 tego przepisu definiuje działalność gospodarczą jako wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Brzmienie powyższych przepisów wskazuje na to, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega profesjonalny obrót nieruchomościami, tj. taki, który jest dokonywany przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą w tym zakresie - podatników podatku od towarów i usług. Działalność gospodarcza w rozumieniu u.p.t.u. powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania.

W pierwszej kolejności wskazać trzeba na cel nabycia działek przez Wnioskodawczynię. Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, nabyte prawo współwłasności nieruchomości powiększyło majątek prywatny Wnioskodawczyni. W momencie nabycia nieruchomości Wnioskodawczyni nie planowała jej dalszego zbycia (nieruchomość została nabyta na cele mieszkaniowe).

W dalszej kolejności podkreślić należy, że nie sposób przyjąć, że Wnioskodawczyni angażować będzie w planowanej operacji sprzedaży środki typowe dla podmiotów "profesjonalnych", tj. producentów, handlowców lub usługodawców w rozumieniu u.p.t.u. Kwestia ta jest wręcz kluczowa dla oceny działania Wnioskodawczyni, a jej znaczenie bezpośrednio wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. W wyroku tym TSUE wskazał, że "sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT."

Biorąc pod uwagę zakres planowanych przez Wnioskodawczynię działań związanych ze sprzedażą działek podkreślić należy, że angażowane przez nią środki będą typowe i powszechne dla podmiotów "nieprofesjonalnych", dokonujących zarządu jedynie majątkiem prywatnym. Sam podział nieruchomości nie wskazuje na profesjonalny charakter działalności, co dobitnie podkreślił TSUE w powołanym wyżej wyroku. Stanowisko takie ponadto dominuje w dotychczasowym orzecznictwie sądów administracyjnych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z 12 stycznia 2010 r. sygn. I FSK 1575/08, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 22 stycznia 2009 r., sygn. I SA/Łd 1189/08). Podział nieruchomości ułatwia sprzedaż działek i uatrakcyjnia taką sprzedaż rynkowo, jednakże żadna z tych okoliczności nie stanowi o profesjonalnym charakterze działalności, co podkreślił także wyraźnie TSUE. Wynika to ponadto w sposób oczywisty z zasad logiki i doświadczenia życiowego - także bowiem podmioty "nieprofesjonalne", dokonujące sprzedaży rzeczy z majątku prywatnego dążą do ułatwienia sobie sprzedaży i maksymalizacji zysków. Warto wskazać w tym zakresie na wyrok NSA z 7 października 2011 r. (sygn. I FSK 1289/10), w którym Sąd podkreślił, że "to, że sprzedaż miała i ma na celu pozyskanie środków pieniężnych, samo w sobie nie ma przesądzającego znaczenia, jak chce organ, bo każda sprzedaż ma, co do zasady, taki cel."

W dalszej kolejności podkreślić trzeba, że Wnioskodawczyni nie zamierza w procesie sprzedaży korzystać z usług biura pośrednictwa nieruchomości. Świadczyć to może o nieangażowaniu środków, jakie są wykorzystywane przez podmioty "profesjonalne".

Warto zwrócić uwagę na okoliczności, które potencjalnie mogłyby świadczyć o działaniu Wnioskodawczyni jako podmiotów wykonujących działalność gospodarczą w rozumieniu u.p.t.u. Okolicznościami takimi mogłyby być np. czynności grodzenia i uzbrojenia nieruchomości, chęć przeznaczenia zysków ze sprzedaży nieruchomości na zakup kolejnych nieruchomości do sprzedaży lub na dokonanie inwestycji na nieruchomości - zatem sytuacje typowe dla podatników podatku od towarów i usług zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami. Okoliczności takie nie występują jednak w niniejszym zdarzeniu przyszłym.

Na ocenę przedstawionego zdarzenia przyszłego nie wpływa okoliczność, że Wnioskodawczyni w przeszłości zbyła kilka działek. Działki te zostały nabyte w celach mieszkaniowych. Ich zbycie nastąpiło w związku ze zmianą planów dotyczących przeznaczenia nieruchomości. W odniesieniu do tamtych transakcji Wnioskodawczyni nie występowała w charakterze podatnika VAT, zatem także w tym przypadku nie można uznać Jej za podatnika tego podatku.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie będzie występować w charakterze podatników podatku od towarów i usług.

Podobne stanowisko, w tożsamym stanie faktycznym zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 lipca 2013 r., IPPP1/443-565/13-3/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie zatem z ww. przepisami ustawy, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 ww. Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy - Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na gruncie powołanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni - X, Y, Z, W, w drodze umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego, nabyli na własność działkę gruntu rolnego, oznaczoną numerem 50/1. Nieruchomość została nabyta w wyniku przeprowadzonego przetargu. Powierzchnia działki wynosi 2 ha 28 arów 49 m^2. Na podstawie umowy strony wniosły, aby Sąd Rejonowy urządził dla tej działki oddzielną księgę wieczystą i wpisał Z, W małżonków na prawach wspólności ustawowej w 1/2 części, Wnioskodawczynię w 1/4 części oraz X, Y małżonków na prawach wspólności ustawowej w 1/4 części, jako współwłaścicieli nieruchomości objętych tą księgą wieczystą. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W 2009 r. działka 50/1 została podzielona na siedem działek (50/3, 50/4, 50/5, 50/6, 50/7, 50/8, 50/9). W dniu 19 listopada 2009 r. Sąd Rejonowy w drodze postanowienia zniósł współwłasność powyżej opisanej nieruchomości, składającej się z siedmiu działek gruntów oznaczonych numerami: 50/3, 50/4, 50/5, 50/6, 50/7, 50/8, 50/9. Sąd przyznał działki o numerach 50/6, 50/7, 50/8 na rzecz Z, W we wspólności małżeńskiej majątkowej, działki o numerach 50/4 i 50/5 na rzecz Xi Y we wspólności małżeńskiej majątkowej, działkę 50/3 na rzecz Wnioskodawczyni oraz działkę numer 50/9 na współwłasność w częściach ułamkowych po: 1/4 (jednej czwartej) części na rzecz Wnioskodawczyni oraz X, Y we wspólności małżeńskiej majątkowej i 1/2 (jednej drugiej) części na rzecz Z i W we wspólności małżeńskiej majątkowej. Sąd nie zasądził żadnych spłat i dopłat.

W dniu 7 stycznia 2013 r. Prezydent Miasta wydał decyzję o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu do 6 budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących lub w zabudowie bliźniaczej, przewidzianej do realizacji na działkach o nr 50/3, 50/4, 50/5, 50/6, 50/7, 50/8, 50/9, w obrębie..... Wszystkie powyżej wskazane działki są niezabudowane, nieuzbrojone i nieogrodzone. Działki nie zostały nabyte, celem ich dalszej odsprzedaży. Działki, nabyte w celach mieszkaniowych powiększyły majątek prywatny Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni, w związku ze zmianą planów dotyczących przeznaczenia nabytych nieruchomości, zamierza zbyć te działki bez korzystania w tym zakresie z usług biur pośrednictwa sprzedaży nieruchomości. Dochód ze sprzedaży działek nie zostanie przeznaczony na zakup następnych nieruchomości bądź na inwestycje na dotychczasowych nieruchomościach.

X wraz z Wnioskodawczynią (córką) w latach 2010-2011 dokonała sprzedaży 6 niezabudowanych działek wraz udziałami w działkach drogi. Wnioskodawczyni dokonała także sprzedaży udziału w działkach drogi. Działki te zostały jednak nabyte w celach mieszkaniowych. Działki zostały zbyte w związku ze zmianą planów dotyczących przeznaczenia nieruchomości.

Wnioskodawczyni wskazała ponadto, iż zakresem pytania objęte są działki 50/3 i 50/9. Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami lub działalności deweloperskiej. Wnioskodawczyni nie prowadziła dotychczas działalności gospodarczej, mającej związek z działkami objętymi zakresem pytania zadanego we wniosku. W ramach dokonanego podziału działki nr 50/1 została wydzielona droga wewnętrzna (działka 50/9). Działki objęte zakresem pytania zadanego we wniosku Wnioskodawczyni nie udostępniała ani nie udostępnia innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Do momentu sprzedaży nie poniesiono i nie będą poniesione jakiekolwiek nakłady w celu przygotowania działek do sprzedaży. Wnioskodawczyni nie zamierza sprzedawać nieruchomości za pośrednictwem biura nieruchomości; grunty zostaną sprzedane nabywcy znalezionemu za pośrednictwem znajomych. Wnioskodawczyni nie posiada innych, niż wskazane we wniosku, nieruchomości gruntowych które są przeznaczone w przyszłości do sprzedaży.

Nadto Wnioskodawczyni wskazała, że nie wystąpiła samodzielnie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu do 6 budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących lub w zabudowie bliźniaczej, o której mowa w przedstawionym opisie sprawy. Z wnioskiem wystąpił - Architekt - osoba trzecia (nie zaś współwłaściciel działek). Osoba trzecia nie jest i nie będzie nabywcą udziałów w nieruchomości. Osoba trzecia nie ma żadnego interesu w wydaniu decyzji o warunkach zabudowy. Osoba trzecia, będąc profesjonalistą, pomogła, bazując na swojej wiedzy i doświadczeniu w sporządzeniu stosownego wniosku (wypełnienie wniosku wymaga specjalistycznej wiedzy i umiejętności). Wnioskodawczyni zleciła osobie trzeciej sporządzenie wniosku, strony nie zawarły umowy pisemnej. Wnioskodawczyni nie zamierza na chwilę obecną zawierać żadnego rodzaju umowy z osobą trzecią. Między stronami obowiązywała umowa ustna na sporządzenie wniosku. Przedmiotem umowy było sporządzenie i wystąpienie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie wystąpią okoliczności, które łącznie wskazują, iż planowaną sprzedaż działki nr 50/3 będącej własnością Wnioskodawczyni, oraz udziału we współwłasności działki nr 50/9 stanowiącej drogę wewnętrzną, powstałych w wyniku podziału działki nr 50/1, należy uznać za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, która podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Są to takie okoliczności jak: podział działki nr 50/1, będącej własnością kilku osób na 7 działek i zniesienie współwłasności, wydzielenie drogi wewnętrznej, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących lub w zabudowie bliźniaczej, przewidzianej do realizacji m.in. na działkach nr 50/3 i 50/9, zmiana przeznaczenia ww. nieruchomości z nieruchomości rolnych na budowlane, fakt sprzedaży przez Wnioskodawczynię wraz z X (Matką) w latach 2010-2011 niezabudowanych działek wraz udziałami w działkach drogi jak również odrębna sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału w działkach drogi. Nadto należy zauważyć, iż Wnioskodawczyni nie wystąpiła samodzielnie z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy lecz w celu uzyskania przedmiotowej decyzji skorzystała z pomocy profesjonalnej osoby będącej architektem, której w ramach ustnej umowy zleciła sporządzenie i wystąpienie z wnioskiem o wydanie ww. decyzji. Ponadto należy podkreślić, iż jakkolwiek Zainteresowana twierdzi, że nabyła przedmiotowe działki (nr 50/3, 50/9) w celach mieszkaniowych, to z okoliczności sprawy nie wynika, aby od chwili nabycia ich w 2004 r. podjęła czynności zmierzające do osiągnięcia tego celu mieszkaniowego. Wskazane działania oceniane łącznie, w świetle całokształtu obiektywnych okoliczności faktycznych towarzyszących tym czynnościom, nie pozwalają uznać w niniejszej sprawie, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, lecz wskazują na zamiar prowadzenia profesjonalnej działalności gospodarczej.

Tym samym, powyższe podjęte przez Wnioskodawczynię działania, brane pod uwagę łącznie - wbrew stanowisku Zainteresowanej - będą świadczyć o zorganizowanym charakterze sprzedaży. Takie aktywne działanie w zakresie obrotu nieruchomościami świadczą o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W związku z powyższym, w ocenie tut. Organu, planowanych sprzedaży nieruchomości i udziału w nieruchomości nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, bowiem opisana sytuacja będzie przesądzać o wykorzystywaniu ww. działek w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zainteresowana będzie spełniała warunki określone w art. 15 ust. 2 ustawy i będzie podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w związku z planowanym dokonywaniem sprzedaży udziału w działkach powstałych w wyniku podziału w celu uzyskania stałych dochodów, jako czynności nienależącej do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Reasumując, Wnioskodawczyni dokonując dostawy działki nr 50/3 i udziału w działce nr 50/9, pozostającej we współwłasności w częściach ułamkowych, powstałych w wyniku podziału działki nr 50/1, będzie wypełniała definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i będzie spełniała przesłanki do uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym planowana dostawa przedmiotowych działek będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Odnosząc się z kolei do powołanych przez Wnioskodawczynię wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi o sygn. akt I FSK 1575/08, I FSK 1289/10 i I SA/Łd 1189/08, tut. Organ wskazuje, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i wiążący charakter mają w tychże sprawach, w których zapadły. Tymczasem żadne ze wskazanych przez Zainteresowaną rozstrzygnięć nie odnosi się do sprawy analogicznej do zaprezentowanej w przedmiotowym wniosku. Z powołanego wyroku NSA z dnia 12 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1575/08 wynika, że dotyczy on sprawy, w której przedmiotem sprzedaży były działki nabyte przez skarżącego w drodze przekazania przez rodziców gospodarstwa rolnego. Podobnie wyrok NSA z dnia 7 października 2011 r., sygn. akt I FSK 1289/10, dotyczy sytuacji, w której skarżąca zamierzała sprzedać nieruchomości m.in. w postaci gospodarstwa rolnego otrzymanego w drodze darowizny, wykorzystywanego rolniczo, jak i nieruchomość zabudowaną domem zamieszkanym przez jej rodzinę. Także w powołanym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi sygn. akt I SA/Łd 1189/08 z dnia 22 stycznia 2009 r. przedstawiona sprawa dotyczy odmiennego stanu faktycznego od przedstawionego w niniejszej sprawie. W ww. wyroku bowiem sprzedaż odnosiła się do działek użytkowanych przez wnioskodawcę rolniczo.

Mając zatem powyższe na uwadze, nie negując orzecznictwa sądowego jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zwrócić uwagę, iż organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę.

Odnośnie powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej o sygn. IPPP1/443-565/13-3/AW, należy zauważyć, że została ona wydana w indywidualnej sprawie, w której oceniono opis zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Nie sposób zgodzić się z Zainteresowaną, iż przedstawiony w ww. interpretacji opis sprawy jest tożsamy z opisem zdarzenia przyszłego wskazanego przez Wnioskodawczynię.

Przywołując cytowany już przepis art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej należy podkreślić, że powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa. Stosownie zaś do treści art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14 m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Z kolei według art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Jednocześnie wskazać należy, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanej, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli przedmiotowych działek.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy wskazać również, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanej, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o zdarzenie przyszłe w nim przedstawione.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania sprzedaży działki nr 50/3 oraz udziału w działce nr 50/9 za dostawę towarów dokonaną w ramach działalności gospodarczej oraz opodatkowania ww. dostawy Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.