IPTPP2/443-869/11-5/JS - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy działki budowlanej wraz z posadowionym na niej budynkiem gospodarczym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 15 grudnia 2011 r., do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim 19 grudnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 marca 2012 r. (data wpływu 6 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki budowlanej wraz z posadowionym na niej budynkiem gospodarczym - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2011 r. do Izby Skarbowej w Łodzi (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim - 19 grudnia 2011 r.) został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki budowlanej wraz z posadowionym na niej budynkiem gospodarczym.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 marca 2012 r. (data wpływu 6 marca 2012 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest płatnikiem podatku VAT. Obowiązek podatkowy wynika z faktu, że Gmina posiada nieruchomości, które wynajmuje oraz grunty, które zbywa. Zainteresowany ogłosił przetarg na sprzedaż nieruchomości stanowiącej jego własność położonej na terenie Gminy o pow. 0,1200 m. Na działce znajduje się budynek gospodarczy parterowy, murowany o pow. zabudowy 51,31 m ² o bardzo niskim stanie technicznym, nienadający się do użytkowania.

Gmina została właścicielem nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej Wojewody z dnia 4 stycznia 2008 r. na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 z późn. zm.). W wyniku przetargu Gmina zbyła opisaną nieruchomość. Od chwili otrzymania tej nieruchomości Wnioskodawca nie ponosił wydatków na modernizację bądź ulepszenie znajdującego się na niej budynku gospodarczego. Gmina wystawiła fakturę za wyżej wymienioną nieruchomość, od ceny nabycia został naliczony VAT, który został pobrany od nabywcy i odprowadzony do Urzędu Skarbowego.

W piśmie z dnia 5 marca 2012 r., będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca poinformował, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, będąc właścicielem budynku gospodarczego, nigdy nie wynajmowała ani nie dzierżawiła go podmiotom trzecim. Ponadto Zainteresowany wskazał, iż budynek gospodarczy jest trwale związany z gruntem.

Jednocześnie Wnioskodawca powołując się na Operat szacunkowy określenia wartości rynkowej nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości..., gmina..., w ewidencji gruntów oznaczonej jako działka nr... o powierzchni 0,1200 ha, sporządzony dnia 6 września 2010 r., wskazał co następuje: "Zabudowę gruntu stanowi wolnostojący, murowany z cegły i kamienia polnego, parterowy, niepodpiwniczony budynek gospodarczy o pow. zabudowy 51,31 m ² (...), który ze względu na aktualny bardzo niski stan techniczny (zniszczoną konstrukcję dachową, zawilgocone i popękane ściany zewnętrzne, zerwany drewniany strop) nie nadaje się do użytkowania (budynek praktycznie nadaje się do wyburzenia)". "Oszacowana wartość nieruchomości nie uwzględnia wartości naniesień budowlanych zlokalizowanych na terenie nieruchomości wycenianej - naniesienia budowlane (budynek gospodarczy, fragmenty ogrodzenia) ze względu na ich bardzo niski stan techniczny nie przedstawiają żadnej wartości użytkowej (naniesienia te praktycznie kwalifikują się do wyburzenia)."

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina dokonała prawidłowych czynności naliczając podatek VAT dokonując sprzedaży opisanej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana sprzedaż nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535). Przedmiotem sprzedaży była działka budowlana, budynek gospodarczy znajdujący się na działce według rzeczoznawcy nie przedstawiał żadnej wartości i nie nadawał się do użytkowania. Wobec powyższego należało naliczyć podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 tej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział jednakże opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zauważyć, iż kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany ogłosił przetarg na sprzedaż nieruchomości stanowiącej jego własność położonej na terenie Gminy o pow. 0,1200 m. Zabudowę gruntu stanowi wolnostojący, murowany z cegły i kamienia polnego, parterowy, niepodpiwniczony budynek gospodarczy o pow. zabudowy 51,31 m ^2, który ze względu na aktualny bardzo niski stan techniczny nie nadaje się do użytkowania (budynek praktycznie nadaje się do wyburzenia). Z Operatu szacunkowego określenia wartości rynkowej nieruchomości gruntowej wynika, że oszacowana wartość nieruchomości nie uwzględnia wartości naniesień budowlanych zlokalizowanych na terenie nieruchomości wycenianej, ponieważ naniesienia budowlane (budynek gospodarczy, fragmenty ogrodzenia) ze względu na ich bardzo niski stan techniczny nie przedstawiają żadnej wartości użytkowej (naniesienia te praktycznie kwalifikują się do wyburzenia). Budynek gospodarczy jest trwale związany z gruntem. Gmina została właścicielem nieruchomości na podstawie decyzji administracyjnej Wojewody na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych. W wyniku przetargu Gmina zbyła opisaną nieruchomość. Od chwili otrzymania tej nieruchomości Wnioskodawca nie ponosił wydatków na modernizację bądź ulepszenie znajdującego się na niej budynku gospodarczego. Gmina, będąc właścicielem budynku gospodarczego, nigdy nie wynajmowała ani nie dzierżawiła go podmiotom trzecim.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, odnosi się wprost do budynków, budowli lub ich części, a nie do ich wartości, czy innych parametrów. W związku z tym, w sprawie będącej przedmiotem zapytania, dla zastosowania zwolnienia od podatku nie będzie miał znaczenia stan techniczny, a jedynie przesłanki wskazane wprost w cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowego budynku jest dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu użytkownikowi nie miało dotąd miejsca. Bowiem - jak wskazał Wnioskodawca - budynek gospodarczy nigdy nie był wynajmowany ani nie był dzierżawiony podmiotom trzecim.

Pierwszego zasiedlenia również nie wypełnia nabycie nieruchomości, stanowiących mienie komunalne, przekazanych Gminie na mocy ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych. W rozdziale 2 "Nabycie mienia komunalnego" powołanej ustawy postanowiono, że mienie ogólnonarodowe (państwowe) stało się z dniem wejścia w życie tej ustawy z mocy prawa mieniem właściwych gmin.

Wobec powyższego należy uznać, że dostawa budynku gospodarczego nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Sprzedaż ta korzysta natomiast ze zwolnienia, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ Wnioskodawcy w stosunku do budynku gospodarczego nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zainteresowany również nie ponosił wydatków na modernizację bądź ulepszenie przedmiotowego budynku.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż dostawa budynku gospodarczego, o której mowa wyżej jest zwolniona od podatku, zbycie gruntu, na którym ta nieruchomość jest posadowiona, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy, korzysta również ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Reasumując, zbycie przedmiotowego budynku gospodarczego wraz z działką budowlaną, na której ten budynek jest posadowiony, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz art. 29 ust. 5 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.