IPTPP2/443-840/13-2/JN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia terminu wystawienia faktur na dostawę elementów pompowni - jest prawidłowe.

W dniu 24 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia terminu wystawienia faktur na dostawę elementów pompowni.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca jest firmą działającą na rynku od 16 marca 1988 r. i zajmuje się produkcją pomp i pompowni. Zgodnie z klasyfikacją statystyczną PKWiU 2008 przedmiot działalności Wnioskodawcy zajmuje pozycję 42.99.19.0 jako "pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej nie sklasyfikowane". Według prawa budowlanego pompownie występują jako obiekty budowlane (art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.).

Żaden obiekt budowlany nigdy nie jest fakturowany jednorazowo, ze względu zarówno na wartość dostaw, jak też rozłożenie w czasie dostaw poszczególnych jego elementów. Na zamówienie klienta, który chce nabyć pompownie (obiekty budowlane) - zgodnie z procesem technologii budowy - dostarczane są one jako samodzielne elementy budowlane, a więc: najpierw zbiorniki, a w dalszej kolejności sterowanie oraz pompy (wyposażenie, którego elementy są zawarte w ofercie). Elementy te sprzedawane są również na zamówienie pojedynczo, jako części zamienne pompowni. Prace związane z posadowieniem zbiorników oraz montażem otrzymanych elementów pompowni są wykonywane przez nabywcę. Nabywca otrzymuje instrukcję montażu zbiornika, obsługi pompy (DTR), opis wymogów montażowych oraz instrukcję montażu podzespołów pompowni.

W kwietniu 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę na dostawę pompowni z firmą X Sp. z o.o. (Nabywca), na którą składają się:

Umowa została zawarta w myśl art. 70 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że "umowę poczytuje się za zawartą, w chwili otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu (...)". W informacjach dodatkowych oferty Wnioskodawcy określono, że wszelkie prace związane z montażem pompowni należą do Nabywcy, natomiast Zainteresowany jest jedynie Dostawcą poszczególnych podzespołów pompowni. W zamówieniu z dnia 12 kwietnia 2013 r. Nabywca zlecił dostarczenie pompowni w ilości 490 sztuk jednopompowych oraz 7 sztuk dwupompowych. W piśmie z dnia 22 kwietnia 2013 r. Dostawca potwierdził przyjęcie zamówienia i określił terminy i sposób realizacji dostaw oraz płatności.

Realizacja dostaw przebiegała zgodnie z potwierdzeniem:

Za dostarczone samodzielne elementy pompowni (obiektu budowlanego) Dostawca każdorazowo wystawiał faktury w terminie określonym przez § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. "w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług" - czyli w czasie do 7 dni od wydania towaru (zbiorników oraz wyposażenia). Wystawiono dla Nabywcy 12 faktur, które figurują w rejestrach sprzedaży VAT oraz w deklaracjach podatkowych VAT Dostawcy. Łączna kwota brutto faktur wynosi 1.840.707,30 PLN, z czego VAT należny stanowi 344.197,30 PLN.

Nabywca nie zaakceptował jednak tych faktur, nie zaksięgował ich, ani nie zapłacił twierdząc, że faktury zostały wystawione za wcześnie. Według Nabywcy, Dostawca powinien wystawić fakturę stosując przepisy właściwe dla robót budowlanych lub budowlano-montażowych (traktując Wnioskodawcę, jak podwykonawcę), a więc zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. tekst ujednolicony: Dz. U. z 2012 r. poz. 1342) oraz § 11 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. "w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług", czyli do 30 dnia po zrealizowaniu całego zadania, które jest przedmiotem umowy pomiędzy Nabywcą, a Inwestorem, czyli Zakładem Wodociągów i Kanalizacji.

Firma X Sp. z o.o. zawarła w dniu 21 marca 2011 r. (nr...) umowę na wykonanie zadania oraz w dniu 15 kwietnia 2011 r. (nr...) na wykonanie zadania. Zawarte przez X Sp. z o.o. umowy są umowami o Wykonawstwo, w których X Sp. z o.o. występuje jako Wykonawca, natomiast umowa, jaką X Sp. z o.o. zawarła z Wnioskodawcą jest umową o Dostawę pompowni, w której Zainteresowany występuje jako Dostawca (a nie podwykonawca). Firma X Sp. z o.o. nie zgadza się z tym twierdzeniem i wobec faktu, że nie zaksięgowała 12-tu faktur Wnioskodawcy - stanowczo żąda ich anulowania i wystawienia jednej faktury w terminie zakończenia wszystkich dostaw poszczególnych elementów składających się na obiekt budowlany. Ponadto Nabywca stanowczo się nie zgadza, żeby Dostawca fakturował dostarczane części pompowni (oddzielnie zbiorniki i pozostałe elementy wyposażenia), tylko całe kompletne pompownie, nawet, jeżeli dostawy tych elementów są realizowane w odległych terminach przypadających na różne okresy rozliczeniowe CIT i VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo wystawiając faktury na dostawę elementów pompowni w terminie właściwym dla dostawcy, stosując przepisy odnoszące się do dostawy (§ 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług oraz art. 7 ust. 1, art. 19 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), a więc do 7 dni od daty dostawy - biorąc pod uwagę okoliczności opisane wyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwym terminem wystawiania przez Zainteresowanego faktur z tytułu realizowanych dostaw jest termin związany z powstaniem obowiązku podatkowego wynikającego z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, który mówi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później, niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT).

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a przez towar (według art. 2 pkt 6 ustawy o VAT)"rozumie się rzeczy oraz ich części (...)".

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, jak właściciel (...).

W związku z przytoczoną argumentacją, Wnioskodawca sądzi, że wystawił faktury w prawidłowym terminie 7 dni od daty dokonania dostawy, ponieważ nie dokonywał usług budowlano-montażowych, a więc nie miał prawa zastosować terminu wynikającego z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d. Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby zastosował się do żądania Nabywcy i wystawił jedną fakturę na wszystkie dostawy poszczególnych elementów obiektu budowlanego - uchybiłby przepisom wynikającym z art. 19 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (nie wystawiając we właściwym czasie faktur, a co za tym idzie - nie naliczając należnego podatku VAT wynikającego z faktur).

Zdaniem Wnioskodawcy żądanie Nabywcy wystawienia przez Zainteresowanego jednej faktury na przekazanie wszystkich, kompletnych, przekazanych pompowni jest bezzasadne i wynika tylko z tego, że kontrahent nie dysponuje odpowiednimi środkami pieniężnymi i nie może w terminie regulować zobowiązań (w załączeniu pismo X Sp. z o.o. skierowane do Inwestora Sp. z o.o.). Nie uregulował zobowiązań wobec Wnioskodawcy, mimo, iż otrzymał już środki od Inwestora za zamontowane pompownie Zainteresowanego. Wnioskodawca natomiast należny podatek VAT od faktur naliczył i przekazał należną, wynikającą z deklaracji VAT-7 kwotę na konto Urzędu Skarbowego.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na każdą dostawę elementów pompowni powinna być wystawiona oddzielna faktura, ponieważ odbywają się one w różnych, niezależnych od siebie terminach. Gdyby Wnioskodawca zaś czekał z wystawieniem faktury do czasu, kiedy kontrahent posadowi zbiorniki, a następnie dokona montażu i uruchomienia pompowni z otrzymanych elementów wyposażenia - uchybiłby przepisom wynikającym z art. 19 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535) oraz § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie maja zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Według tego przepisu "fakturę wystawia się nie później niż 7 dnia od wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2". Wnioskodawca uważa, że w jego przypadku nie ma zastosowania przepis wynikający z paragrafu 11 ust. 1 i 2 ww. rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (...).

Stosownie do ogólnej zasady wynikającej z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Ponadto w myśl art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Ustawodawca w art. 19 ust. 13 ustawy, w sposób szczególny uregulował powstanie obowiązku podatkowego dla określonych czynności, wśród których wymienił m.in. usługi budowlane i budowlano - montażowe.

I tak w świetle art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d cyt. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Przepis ten stosuje się również do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych, o czym stanowi art. 19 ust. 14 cyt. ustawy.

Jak wynika z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny. Faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały określone w § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia i są to:

W myśl § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.

Zgodnie z § 11 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-4 i 7-11 oraz ust. 16a i 16b ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (§ 11 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest firmą działającą na rynku od 16 marca 1988 r. i zajmuje się produkcją pomp i pompowni. Według prawa budowlanego pompownie występują jako obiekty budowlane (art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane). Żaden obiekt budowlany nigdy nie jest fakturowany jednorazowo, ze względu zarówno na wartość dostaw, jak też rozłożenie w czasie dostaw poszczególnych jego elementów. Na zamówienie klienta, który chce nabyć pompownie (obiekty budowlane) - zgodnie z procesem technologii budowy - dostarczane są one jako samodzielne elementy budowlane, a więc: najpierw zbiorniki, a w dalszej kolejności sterowanie oraz pompy (wyposażenie, którego elementy są zawarte w ofercie). Elementy te sprzedawane są również na zamówienie pojedynczo, jako części zamienne pompowni. Prace związane z posadowieniem zbiorników oraz montażem otrzymanych elementów pompowni są wykonywane przez nabywcę. Nabywca otrzymuje instrukcję montażu zbiornika, obsługi pompy (DTR), opis wymogów montażowych oraz instrukcję montażu podzespołów pompowni.

W kwietniu 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę na dostawę pompowni z firmą X Sp. z o.o. (Nabywca). Umowa została zawarta w myśl art. 70 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że "umowę poczytuje się za zawartą, w chwili otrzymania przez składającego ofertę oświadczenia o jej przyjęciu (...)". W informacjach dodatkowych oferty Wnioskodawcy określono, że wszelkie prace związane z montażem pompowni należą do Nabywcy, natomiast Zainteresowany jest jedynie Dostawcą poszczególnych podzespołów pompowni. W zamówieniu z dnia 12 kwietnia 2013 r. Nabywca zlecił dostarczenie pompowni w ilości 490 sztuk jednopompowych oraz 7 sztuk dwupompowych. W piśmie z dnia 22 kwietnia 2013 r. Dostawca potwierdził przyjęcie zamówienia i określił terminy i sposób realizacji dostaw oraz płatności.

Realizacja dostaw przebiegała zgodnie z potwierdzeniem:

Za dostarczone samodzielne elementy pompowni (obiektu budowlanego) Dostawca każdorazowo wystawiał faktury w czasie do 7 dni od wydania towaru (zbiorników oraz wyposażenia). Wystawiono dla Nabywcy 12 faktur, które figurują w rejestrach sprzedaży VAT oraz w deklaracjach podatkowych VAT Dostawcy.

Nabywca nie zaakceptował jednak tych faktur, nie zaksięgował ich, ani nie zapłacił twierdząc, że faktury zostały wystawione za wcześnie. Według Nabywcy, Dostawca powinien wystawić fakturę stosując przepisy właściwe dla robót budowlanych lub budowlano-montażowych (traktując Wnioskodawcę, jak podwykonawcę), czyli do 30 dnia po zrealizowaniu całego zadania, które jest przedmiotem umowy pomiędzy Nabywcą, a Inwestorem, czyli Zakładem Wodociągów i Kanalizacji.

Firma X Sp. z o.o. zawarła w dniu 21 marca 2011 r. umowę na wykonanie oraz w dniu 15 kwietnia 2011 r. na wykonanie zadania. Zawarte przez X Sp. z o.o. umowy są umowami o Wykonawstwo, w których X Sp. z o.o. występuje jako Wykonawca, natomiast umowa, jaką X Sp. z o.o. zawarła z Wnioskodawcą jest umową o Dostawę pompowni, w której Zainteresowany występuje jako Dostawca (a nie podwykonawca).

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy przeanalizować czy rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z usługą budowlaną lub budowlano-montażową.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei w myśl art. 3 pkt 7 Prawa budowlanego przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego, natomiast przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego (pkt 7a), a przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8).

W znaczeniu słownikowym ("Współczesny słownik języka polskiego", red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), "montaż" to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji.

Zgodnie z art. 647 z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Ponadto art. 66 § 1 ustawy - Kodeks cywilny stanowi, że oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy.

Z treści powyższych przepisów należy wnioskować, iż zawarcie umowy o roboty budowlane prowadzi do oddania określonego w umowie obiektu budowlanego, o którym mowa w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, w wyniku budowy, przebudowy, montażu, remontu lub też rozbiórki takiego obiektu lub jego części.

W przypadku zawierania umów cywilnoprawnych, strony określają jakie czynności wchodzą w zakres czynności będących przedmiotem transakcji. Pozwala na to zasada swobody umów wynikająca z art. 3531 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy należy zauważyć, że - jak wynika z okoliczności sprawy - w umowie zawartej przez Wnioskodawcę z kontrahentem (X Sp. z o.o.) określono w informacjach dodatkowych oferty, że wszelkie prace związane z montażem pompowni należą do Nabywcy, natomiast Zainteresowany jest jedynie Dostawcą poszczególnych podzespołów pompowni. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, prace związane z posadowieniem zbiorników oraz montażem otrzymanych elementów pompowni są wykonywane przez nabywcę. Nabywca otrzymuje instrukcję montażu zbiornika, obsługi pompy (DTR), opis wymogów montażowych oraz instrukcję montażu podzespołów pompowni. Zatem należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca nie świadczy na rzecz kontrahenta żadnych usług, w tym usług budowlanych lub budowlano-montażowych, ponieważ Zainteresowany nie wykonuje prac polegających m.in. na budowie, przebudowie, montażu lub remoncie obiektu budowlanego.

Skoro - jak wyżej wskazano - Wnioskodawca nie świadczy na rzecz kontrahenta żadnych usług, to przedmiotowe czynności należy rozpatrywać z punktu widzenia dostawy towarów.

Z wniosku wynika, że realizacja dostaw przebiegała zgodnie z potwierdzeniem:

Zatem, w świetle przedstawionych okoliczności, przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel nastąpiło po przekazaniu każdej części (elementu) pompowni. Wszystkie dostawy mogą być wyodrębnione co do daty i asortymentu.

W konsekwencji, w przypadku dokonanych przez Wnioskodawcę dostaw poszczególnych elementów pompowni mamy do czynienia z odrębnymi dostawami towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Obowiązek podatkowy dla każdej transakcji powstaje, zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy, czyli z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru.

Wobec powyższego, Wnioskodawca powinien dokumentować każdą dostawę elementów pompowni fakturą wystawioną nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru, stosownie do § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zaistniałego stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zaistniałego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo należy wskazać, iż analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Zatem tut. Organ w związku z § 2 i § 5a ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o zaistniały stan faktyczny w nim przedstawiony.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.