IPTPP2/443-832/14-7/PRP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lutego 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-832/14-7/PRP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 22 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r.) oraz z dnia 6 lutego 2015 r. (data wpływu 13 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* nierozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy sprzedaży oprzyrządowania na rzecz kontrahenta węgierskiego/czeskiego - jest prawidłowe,

* rozpoznania sprzedaży oprzyrządowania kontrahentowi węgierskiemu/czeskiemu jako dostawy towarów poza terytorium kraju, z tytułu której Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe,

* wystawienia faktury bez wykazania kwoty podatku VAT i ujęcia sprzedaży w pozycji 11 deklaracji VAT-7 - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* nierozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z zakupem oprzyrządowania od kontrahenta włoskiego,

* nierozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy sprzedaży oprzyrządowania na rzecz kontrahenta węgierskiego/czeskiego,

* rozpoznania sprzedaży oprzyrządowania kontrahentowi węgierskiemu/czeskiemu jako dostawy towarów poza terytorium kraju, z tytułu której Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego,

* wystawienia faktury bez wykazania kwoty podatku VAT oraz ujęcia sprzedaży w pozycji 11 deklaracji VAT-7,

* elementów jakie winna zawierać faktura dokumentująca sprzedaż oprzyrządowania poza terytorium kraju; umieszczenia na fakturze informacji dotyczącej przyczyny niepodlegania opodatkowaniu VAT w Polsce; wskazania na fakturze adnotacji "odwrotne obciążenie",

* momentu wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż oprzyrządowania.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 22 stycznia 2015 r. oraz z dnia 6 lutego 2015 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zakupił od włoskiego kontrahenta oprzyrządowanie, które pozostanie we Włoszech. Na oprzyrządowaniu kontrahent włoski będzie wytwarzał na rzecz Wnioskodawcy detale, które następnie będzie Wnioskodawcy sprzedawał. Oprzyrządowanie nigdy nie przekroczyło granicy Polski (nie było transportowane ani wysyłane). Wnioskodawca w przyszłości (np. po pół roku, roku, dwóch latach) ma zamiar odsprzedać oprzyrządowanie np. do firmy na Węgrzech lub do Czech (oprzyrządowanie nie trafi raczej do Polski na żadnym etapie), o ile oprzyrządowanie będzie jeszcze zdatne do użytku. Firma włoska w związku ze sprzedażą oprzyrządowania na rzecz Wnioskodawcy wystawiła fakturę bez włoskiego podatku VAT (wg kontrahenta włoskiego zastosowanie znajdzie zwolnienie z VAT na podstawie art. 41 włoskiej ustawy o VAT, no.....).

W pismach stanowiących uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1.

jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;

2.

jest podatnikiem zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych;

3.

sprzedaż u Wnioskodawcy nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług;

4.

kontrahent, na rzecz którego Wnioskodawca dokona dostawy przedmiotowego oprzyrządowania (tłocznika) będzie podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

5.

oprzyrządowanie nigdy nie przekroczy granicy Polski, zarówno na etapie jego zakupu przez Zainteresowanego od włoskiego kontrahenta, jak również na etapie dalszej odsprzedaży przez Wnioskodawcę, tym samym w przypadku sprzedaży przedmiotowego oprzyrządowania (przez Wnioskodawcę) nie nastąpi jego wywóz z terytorium Polski;

6.

kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego oprzyrządowania mogłyby być odliczone, gdyby dostawa tego oprzyrządowania była wykonywana na terytorium kraju;

7. Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, z których będzie wynikał związek odliczonego podatku z dostawą oprzyrządowania (tłocznika), o którym mowa we wniosku;

8.

w stosunku do nabytego oprzyrządowania Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług;

9.

tłocznik, o którym mowa we wniosku stanowi oprzyrządowanie. Wnioskodawca we wniosku celem zachowania odpowiedniej stylistki językowej posługuje się zamiennie tymi pojęciami (tłocznik = oprzyrządowanie). Natomiast detale to elementy, które powstają w procesie produkcji z użyciem tłocznika (oprzyrządowania). Detale nie stanowią oprzyrządowania (tłocznika);

10. Wnioskodawca nie prowadzi i nie będzie prowadził działalności gospodarczej zarejestrowanej na terytorium Włoch;

11. opisane transakcje, o których mowa w pkt 1 i 2 opisu stanu faktycznego wniosku ORD-IN z dnia 29 października 2014 r. nie są i nie będą dokonywane w ramach działalności gospodarczej poza terytorium Polski. Wnioskodawca dla uszczegółowienia przedmiotowego zagadnienia wskazuje, że przedmiotem jego działalności jest produkcja elementów wyposażenia pojazdów samochodowych, a następnie ich sprzedaż do kontrahentów w kraju i zagranicę. W stanie faktycznym objętym przedmiotowym wnioskiem Wnioskodawca posługuje się firmą włoską do wytwarzania pewnego detalu, który następnie jest wkomponowywany w wyrób gotowy (element wyposażenia pojazdu samochodowego), który jest produkowany w Polsce przez Wnioskodawcę, tym samym Wnioskodawca zamawiając detal od kontrahenta włoskiego w żaden sposób nie przenosi swojej działalności produkcyjnej poza terytorium Polski;

12. Wnioskodawca nie jest i nie będzie zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Włoch;

13. W odpowiedzi na pytanie "Czy zakres zadanych pytań nr Ad. 2 pkt 2 i 3 wniosku ORD-IN obejmuje kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupów na terytorium Polski, czy też na terytorium innego kraju..." Wnioskodawca odpowiedział, iż zakres zadanych pytań nr Ad. 2 pkt 2 i 3 wniosku ORD-IN obejmuje kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupów na terytorium innego kraju.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w zaistniałym przypadku ewentualna sprzedaż oprzyrządowania na rzecz kontrahenta węgierskiego/czeskiego będzie stanowić wewnątrzwspólnotową dostawę towarów... (oznaczone we wniosku jako pytanie Ad.2 pkt 1)

2. Czy sprzedaż oprzyrządowania kontrahentowi węgierskiemu/czeskiemu stanowić będzie dostawę towarów poza terytorium kraju z tytułu której Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego... (oznaczone we wniosku jako pytanie Ad.2 pkt 2)

3. Czy w takiej sytuacji Wnioskodawca powinien wystawić fakturę bez wykazania kwoty VAT należnego oraz ująć sprzedaż w pozycji 11 Deklaracji VAT-7... (oznaczone we wniosku jako pytanie Ad.2 pkt 3)

4. Jakie elementy powinna zawierać faktura dokumentująca dostawę towaru poza terytorium kraju... (oznaczone we wniosku jako pytanie Ad.2 pkt 4)

5. Kiedy powinna zostać wystawiona faktura dokumentująca sprzedaż oprzyrządowania... (oznaczone we wniosku jako pytanie Ad.2 pkt 5)

6. Czy na fakturze powinna zostać umieszczona informacja, z której będzie wynikać przyczyna niepodlegania opodatkowaniu VAT w Polsce (np. art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT)... (oznaczone we wniosku jako pytanie Ad.2 pkt 6)

7. Czy na fakturze powinna zostać wskazana adnotacja "odwrotne obciążenie"... (oznaczone we wniosku jako pytanie Ad.2 pkt 7)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 13 ustawy o VAT dostawa oprzyrządowania nie będzie stanowić WDT. Tłocznik nie zostanie przemieszczony z terytorium Polski na Węgry/Czechy.

W związku ze sprzedażą Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wykazania tej transakcji w polskiej informacji podsumowującej, jak również w zgłoszeniu Intrastat.

Zgodnie z wyjaśnieniami do poz. 11 deklaracji VAT-7 w pozycji tej wskazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tym samym przedmiotowa sprzedaż oprzyrządowania na rzecz kontrahenta węgierskiego/czeskiego jako sprzedaż poza terytorium kraju powinna zostać ujęta we wskazanej wyżej pozycji deklaracji VAT-7. Sprzedaż tłocznika węgierskiemu/czeskiemu kontrahentowi stanowi dostawę towarów poza terytorium kraju, z tytułu której Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, co tym samym czyni zasadnym wykazanie tej sprzedaży w poz. 11 deklaracji VAT-7.

W ocenie Wnioskodawcy dokumentując sprzedaż oprzyrządowania Wnioskodawca powinien wystawić fakturę bez wykazania kwoty podatku VAT należnego.

Wobec faktu, ze przepisy ustawy o VAT nie przewidują szczególnych przepisów dla wystawiania faktur dla takiego rodzaju sprzedaży - w ocenie Wnioskodawcy - winny mieć zastosowanie ogólne reguły.

Faktura dokumentująca sprzedaż oprzyrządowania powinna zostać wystawiona nie później niż 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy oprzyrządowania (art. 106i ust. 1 ustawy o VAT). Faktura powinna zawierać wszystkie elementy takie jak faktura dokumentująca sprzedaż krajową oraz numer za pomocą, którego zarówno Wnioskodawca, jak i kontrahent (nabywca) są identyfikowani na potrzeby VAT wraz z oznaczeniem kodu kraju właściwym dla danego państwa.

W ocenie Wnioskodawcy, na fakturze powinna zostać umieszczona informacja, z której wynikać będzie przyczyna niepodlegania opodatkowaniu VAT w Polsce. W tym zakresie zasadnym jest wskazanie na art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, zgodnie z którym miejscem dostawy towarów transportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki.

Wobec faktu, że na węgierskim kontrahencie może ciążyć obowiązek rozliczenia podatku VAT właściwym byłoby umieszczenie na fakturze adnotacji "odwrotne obciążenie" (art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* nierozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy sprzedaży oprzyrządowania na rzecz kontrahenta węgierskiego/czeskiego - jest prawidłowe,

* rozpoznania sprzedaży oprzyrządowania kontrahentowi węgierskiemu/czeskiemu jako dostawy towarów poza terytorium kraju, z tytułu której Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe,

* wystawienia faktury bez wykazania kwoty podatku VAT i ujęcia sprzedaży w pozycji 11 deklaracji VAT-7 - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 - w myśl art. 13 ust. 1 ustawy - rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika - art. 13 ust. 3 ustawy.

Artykuł 13 ust. 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. stanowi, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

W tym miejscu wskazać należy, iż podatek od towarów i usług ma charakter terytorialny, bowiem opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia było/jest lub będzie terytorium kraju (tekst jedn.: Rzeczypospolitej Polskiej).

Miejsce świadczenia to nic innego jak miejsce opodatkowania danej czynności. Zatem, jego określenie ma istotne znaczenie dla prawidłowego ustalenia państwa, w którym powstaje obowiązek podatkowy z tytułu danej czynności.

Regulacje dotyczące tzw. miejsca świadczenia przy dostawie towarów, zostały zawarte w art. 22 ustawy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zakupił od włoskiego kontrahenta oprzyrządowanie, które pozostanie we Włoszech. Na oprzyrządowaniu kontrahent włoski będzie wytwarzał na rzecz Wnioskodawcy detale, które następnie będzie Wnioskodawcy sprzedawał. Oprzyrządowanie nigdy nie przekroczyło granicy Polski (nie było transportowane ani wysyłane). Wnioskodawca w przyszłości (np. po pół roku, roku, dwóch latach) ma zamiar odsprzedać oprzyrządowanie np. do firmy na Węgrzech lub do Czech (oprzyrządowanie nie trafi raczej do Polski na żadnym etapie), o ile oprzyrządowanie będzie jeszcze zdatne do użytku. Firma włoska w związku ze sprzedażą oprzyrządowania na rzecz Wnioskodawcy wystawiła fakturę bez włoskiego podatku VAT (wg kontrahenta włoskiego zastosowanie znajdzie zwolnienie z VAT na podstawie art. 41 włoskiej ustawy o VAT). Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Sprzedaż u Wnioskodawcy nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Kontrahent, na rzecz którego Wnioskodawca dokona dostawy przedmiotowego oprzyrządowania (tłocznika) będzie podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Oprzyrządowanie nigdy nie przekroczy granicy Polski, zarówno na etapie jego zakupu przez Zainteresowanego od włoskiego kontrahenta, jak również na etapie dalszej odsprzedaży przez Wnioskodawcę, tym samym w przypadku sprzedaży przedmiotowego oprzyrządowania (przez Wnioskodawcę) nie nastąpi jego wywóz z terytorium Polski. Nadto Zainteresowany wskazał, że kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego oprzyrządowania mogłyby być odliczone, gdyby dostawa tego oprzyrządowania była wykonywana na terytorium kraju. Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, z których będzie wynikał związek odliczonego podatku z dostawą oprzyrządowania (tłocznika), o którym mowa we wniosku. W stosunku do nabytego oprzyrządowania Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Tłocznik, o którym mowa we wniosku stanowi oprzyrządowanie. Detale nie stanowią oprzyrządowania (tłocznika).

Wnioskodawca nie prowadzi i nie będzie prowadził działalności gospodarczej zarejestrowanej na terytorium Włoch. Opisane transakcje, o których mowa w pkt 1 i 2 opisu stanu faktycznego nie są i nie będą dokonywane w ramach działalności gospodarczej poza terytorium Polski. Wnioskodawca dla uszczegółowienia przedmiotowego zagadnienia wskazuje, że przedmiotem jego działalności jest produkcja elementów wyposażenia pojazdów samochodowych, a następnie ich sprzedaż do kontrahentów w kraju i zagranicę. W stanie faktycznym objętym przedmiotowym wnioskiem Wnioskodawca posługuje się firmą włoską do wytwarzania pewnego detalu, który następnie jest wkomponowywany w wyrób gotowy (element wyposażenia pojazdu samochodowego), który jest produkowany w Polsce przez Wnioskodawcę, tym samym Wnioskodawca zamawiając detal od kontrahenta włoskiego w żaden sposób nie przenosi swojej działalności produkcyjnej poza terytorium Polski. Wnioskodawca nie jest i nie będzie zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Włoch. Zakres pytań nr Ad. 2 pkt 2 i 3 wniosku obejmuje kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupów na terytorium innego kraju.

Ad. 1 (we wniosku Ad. 2 pkt 1)

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przedmiotowa transakcja sprzedaży oprzyrządowania na rzecz kontrahenta węgierskiego/czeskiego nie będzie stanowić wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, gdyż - jak wynika z okoliczności sprawy - w ramach tej dostawy nie nastąpi przemieszczenie oprzyrządowania z terytorium kraju (Polski) na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju (Węgry/Czechy). A zatem nie nastąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy.

Jednocześnie należy nadmienić, iż mając na względzie przepisy art. 22 ustawy regulujące zasady ustalania miejsca świadczenia (opodatkowania) dostawy towarów, dokonywana przez Wnioskodawcę dostawa towarów na rzecz kontrahenta węgierskiego/czeskiego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Uznając terytorialność podatku VAT należy wskazać, że zasady opodatkowania przedmiotowej transakcji będą podlegać regulacjom tego kraju, w którym znajdować się będzie miejsce świadczenia dostawy przedmiotowego towaru. A zatem w niniejszej sprawie to przepisy tego kraju, w którym będzie znajdować się miejsce świadczenia wskażą, w jaki sposób należy opodatkować przedmiotową transakcję.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 (we wniosku Ad. 2 pkt 1) należało uznać je za prawidłowe.

Ad. 2 (we wniosku Ad. 2 pkt 2)

Odnosząc się do wątpliwości przedstawionych w ww. pytaniu 2 należy zauważyć, iż w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi:

1.

suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

2.

w przypadku importu towarów - kwota podatku:

a.

wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b.

należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c.

wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b;

3.

zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

4.

kwota podatku należnego z tytułu:

a.

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b.

dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca,

c.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,

d.

wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11;

5.

(uchylony);

6.

różnica podatku, o której mowa w art. 30c ust. 2 i art. 37;

7.

u podatnika, o którym mowa w art. 16, kwota stanowiąca równowartość 23% kwoty należnej z tytułu dostawy nowego środka transportu, nie wyższa jednak niż kwota podatku zawartego w fakturze stwierdzającej nabycie tego środka lub dokumencie celnym, albo podatku zapłaconego przez tego podatnika od wewnątrzwspólnotowego nabycia tego środka.

Z kolei jak stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Jednakże należy zauważyć, iż hipoteza art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy zakłada, że po stronie podatnika (nabywcy) pojawi się podatek naliczony, wynikający z konkretnego dokumentu (np. faktury, czy dokumentu celnego). Przy czym podatkiem naliczonym "nadającym" się do odliczenia w krajowym systemie podatku od towarów i usług jest podatek generowany tylko w ramach krajowych transakcji opodatkowanych.

Natomiast - jak wskazał Wnioskodawca - zakresem ww. pytania są objęte kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupów na terytorium innego kraju. A zatem kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupów na terytorium innego kraju nie podlegają odliczeniu od podatku należnego, na podstawie przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, bowiem przepis ten dotyczy podatku powstałego w ramach transakcji opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

W związku z powyższym przedmiotowa transakcja stanowi dostawę towarów poza terytorium kraju, w stosunku do której Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wobec powyższego oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 (we wniosku Ad. 2 pkt 2), należało uznać je za nieprawidłowe.

Ad. 3 (we wniosku Ad. 2 pkt 3)

Odnosząc się do kwestii wykazania sprzedaży poza terytorium kraju poz. 11 deklaracji VAT-7 należy zauważyć, iż Minister Finansów, rozporządzeniem z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394), określił m.in. wzór deklaracji podatkowej VAT-7, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K, VAT-7D) stanowiącymi załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia z dnia 18 marca 2013 r. w części C. Rozliczenie podatku należnego, w pozycji 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Jak wskazał Wnioskodawca zakresem ww. pytania są objęte kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupów na terytorium innego kraju. A zatem kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupów na terytorium innego kraju nie podlegają odliczeniu od podatku należnego, na podstawie przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, bowiem przepis ten dotyczy podatku powstałego w ramach transakcji opodatkowanych podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu zakupów na terytorium innego kraju, na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy. Ponadto, z uwagi na okoliczność, iż podatek z tytułu zakupów towarów i usług na terytorium innego kraju nie dotyczy podatku powstałego w ramach krajowych transakcji opodatkowanych, to również Wnioskodawcy nie przysługuje zwrot podatku naliczonego na podstawie art. 87 ust. 5 ustawy.

Wobec powyższego Wnioskodawca nie może ująć sprzedaży dokonanej poza terytorium kraju, objętej zakresem wniosku, w poz. 11 deklaracji VAT-7.

Odnosząc zaś do kwestii wystawienia faktury dokumentującej dostawę poza terytorium kraju należy wyjaśnić, iż jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1.

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;

2.

dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a.

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b.

państwa trzeciego.

Przepis art. 106a określa - z terytorialnego punktu widzenia - zakres przedmiotowy obowiązku wystawiania faktur. Tym samym formułuje ogólne zasady fakturowania, stanowiąc implementację art. 219 dyrektywy 2006/112/WE (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), dodanego przez dyrektywę 2010/45/UE.

Zgodnie z art. 219a dyrektywy 2006/112/WE, podstawową zasadą jest, że państwo członkowskie, w którym ma miejsce dostawa, określa zasady fakturowania, tzn. fakturowanie podlega przepisom mającym zastosowanie w państwie, na którego terytorium ma miejsce dostawa albo świadczenie usług.

Istnieją jednak dwa wyjątki od tej zasady, które zostały zawarte w art. 219a lit. a i b). Dotyczą one dostaw transgranicznych objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia oraz dostaw podlegającym opodatkowaniu poza terytorium UE.

W takich przypadkach zastosowanie mają przepisy w zakresie państwa członkowskiego, w którym dostawca ma siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności, z którego wykonywana jest dostawa towaru lub w którym dostawca ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Dla dostawców mających siedzibę poza UE, dokonujących dostawy towarów lub świadczenia usług podlegających opodatkowaniu w UE, wyjątki nie mają zastosowania, natomiast zawsze stosuje się podstawową zasadę fakturowania, czyli zasadę państwa członkowskiego, w którym ma miejsce dostawa.

W okolicznościach niniejszej sprawy nie mamy do czynienia z wyjątkami od podstawowej zasady (nieopodatkowanie w Polsce dostawy oprzyrządowania nie wynikało z zastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia, ponadto okoliczności sprawy nie wskazują, że dostawa oprzyrządowania będzie podlegać opodatkowaniu poza terytorium UE). Zatem dla udokumentowania przedmiotowej transakcji Wnioskodawca powinien zastosować przepisy obowiązujące w kraju, w którym zostanie ustalone miejsce świadczenia przedmiotowej dostawy, a nie przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obowiązujące na terytorium Polski.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 (we wniosku Ad. 2 pkt 3) należało uznać je za nieprawidłowe.

W związku z uznaniem stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 (we wniosku Ad. 2 pkt 3) za nieprawidłowe, udzielenie odpowiedzi na pytania nr 4 - 7 (we wniosku Ad. 2 pkt 4- 7) stało się bezprzedmiotowe.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w związku z opisem niniejszej sprawy oraz zakresem zadanych pytań, tut. Organ uznał, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej:

* nierozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy sprzedaży oprzyrządowania na rzecz kontrahenta węgierskiego/czeskiego,

* rozpoznania sprzedaży oprzyrządowania kontrahentowi węgierskiemu/czeskiemu jako dostawy towarów poza terytorium kraju, z tytułu której Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego,

* wystawienia faktury bez wykazania kwoty podatku VAT oraz ujęcia sprzedaży w pozycji 11 deklaracji VAT-7.

Natomiast wniosek w części dotyczącej nierozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z zakupem oprzyrządowania od kontrahenta włoskiego został rozpatrzony interpretacją nr IPTPP2/443-832/14-6/PRP.

Końcowo nadmienia się, iż w związku z okolicznością, że Wnioskodawca w dniach 30 października 2014 r. oraz 22 stycznia 2015 r. wniósł opłatę w łącznej wysokości 480 zł, natomiast wydano interpretacje nr IPTPP2/443-832/14-6/PRP wyłącznie w zakresie stanu faktycznego oraz niniejszą interpretację wyłącznie w zakresie zdarzenia przyszłego, to kwota 240 zł na podstawie art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, będzie zwrócona na rachunek bankowy wskazany we wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl