IPTPP2/443-831/14-6/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 22 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r.) oraz z dnia 6 lutego 2015 r. (data wpływu 13 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* nierozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z zakupem oprzyrządowania od kontrahenta francuskiego,

* braku obowiązku wykazania transakcji nabycia oprzyrządowania w informacji podsumowującej,

- jest prawidłowe,

* wykazania nabycia tłocznika w deklaracji VAT-7 oraz w rejestrze zakupów w wartości netto,

- jest nieprawidłowe.

W dniu 3 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* nierozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z zakupem oprzyrządowania od kontrahenta francuskiego,

* braku obowiązku wykazania transakcji nabycia oprzyrządowania w informacji podsumowującej,

* wykazania nabycia tłocznika w deklaracji VAT-7 oraz w rejestrze zakupów w wartości netto,

* nierozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy sprzedaży oprzyrządowania na rzecz kontrahenta węgierskiego,

* rozpoznania sprzedaży oprzyrządowania kontrahentowi węgierskiemu jako dostawy towarów poza terytorium kraju, z tytułu której Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego,

* wystawienia faktury bez wykazania kwoty podatku VAT oraz ujęcia sprzedaży w pozycji 11 deklaracji VAT-7,

* elementów jakie winna zawierać faktura dokumentująca sprzedaż oprzyrządowania poza terytorium kraju; umieszczenia na fakturze informacji dotyczącej przyczyny niepodlegania opodatkowaniu VAT w Polsce; wskazania na fakturze adnotacji "odwrotne obciążenie",

* momentu wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż oprzyrządowania.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 22 stycznia 2015 r. oraz z dnia 6 lutego 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania i własnego stanowiska oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zakupił od francuskiego kontrahenta oprzyrządowanie, które pozostanie we Francji. Na oprzyrządowaniu kontrahent francuski będzie wytwarzał na rzecz Wnioskodawcy detale, które następnie będzie Wnioskodawcy sprzedawał. Oprzyrządowanie pozostanie we Francji, nigdy nie przekroczy granicy (nie będzie transportowane ani wysyłane). Firma francuska w związku ze sprzedażą oprzyrządowania na rzecz Wnioskodawcy wystawi fakturę ze stawką 0% (obecnie wystawiane są faktury zaliczkowe).

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

4. Wnioskodawca zakupił od francuskiego kontrahenta oprzyrządowanie w dniu 20 czerwca 2014 r.;

7. Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, z których będzie wynikał związek odliczonego podatku z dostawą tłocznika (oprzyrządowania), o którym mowa we wniosku;

8. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej zarejestrowanej na terytorium Francji;

9. opisane transakcje, o których mowa w pkt 1 i 2 opisu stanu faktycznego wniosku ORD-IN z dnia 29 października 2014 r. nie są dokonywane w ramach działalności gospodarczej poza terytorium Polski. Wnioskodawca dla uszczegółowienia przedmiotowego zagadnienia wskazuje, że przedmiotem jego działalności jest produkcja elementów wyposażenia pojazdów samochodowych, a następnie ich sprzedaż do kontrahentów w kraju i zagranicę. W stanie faktycznym objętym przedmiotowym wnioskiem Wnioskodawca posługuje się firmą francuską do wytwarzania pewnego detalu, który następnie jest wkomponowywany w wyrób gotowy (element wyposażenia pojazdu samochodowego), który jest produkowany w Polsce, tym samym Wnioskodawca zamawiając detal od kontrahenta francuskiego w żaden sposób nie przenosi swojej działalności produkcyjnej poza terytorium Polski;

10. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Francji.

11. na pytanie o treści: "Czy zakres zadanych pytań nr Ad. 2 pkt 2 i 3 wniosku ORD-IN obejmuje kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupów na terytorium Polski, czy też na terytorium innego kraju..." Wnioskodawca udzielił następującej odpowiedzi: "zakres pytań nr Ad. 2 pkt 2 i 3 wniosku ORD-IN obejmuje kwoty podatku naliczonego z tytułu zakupów na terytorium innego kraju".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w zaistniałym przypadku na Wnioskodawcy ciąży obowiązek rozliczenia podatku VAT (jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów)... (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku). Zakres powyższego pytania dotyczy nabycia oprzyrządowania, nie dotyczy natomiast nabycia detali. (oznaczone w uzupełnieniu wniosku jako pytanie Ad. 1 pkt 1)

2. Czy po stronie Wnioskodawcy wystąpi obowiązek wykazania transakcji nabycia oprzyrządowania w informacji podsumowującej przewidziany w art. 100 ust. 1 ustawy o VAT... (oznaczone we wniosku jako pytanie Ad. 1 pkt 2)

3. Czy Wnioskodawca powinien wykazać nabycie tłocznika w deklaracji VAT-7 oraz w rejestrze zakupów w wartościach netto... (oznaczone we wniosku jako pytanie Ad. 1 pkt 3)

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania nr 1 ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), brak jest podstaw do opodatkowania polskim podatkiem VAT tej transakcji (ewentualne opodatkowanie bądź zwolnienie z francuskiego podatku VAT tej transakcji będzie zależało od przepisów wewnętrznych Francji). Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju (WNT) oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT). Pod pojęciem WNT rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz, pod warunkiem że zarówno nabywca jak i dostawca są podatnikami VAT, a towary będą służyć działalności gospodarczej nabywcy (art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o VAT). Z kolei pod pojęciem WDT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu dostawy towarów na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, pod warunkiem, że zarówno dostawca jak i nabywca są podatnikami VAT zarejestrowanymi jako podatnicy VAT UE. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Wnioskodawca nabył prawo do dysponowania towarem jak właściciel na terytorium Francji. Towar nie został przetransportowany z Francji do Polski. Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT miejscem dostawy towarów niewysłanych i nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Zatem biorąc pod uwagę, że w momencie dostawy oprzyrządowanie znajdowało się we Francji, jego miejscem dostawy, a zarazem miejscem gdzie powinien być pobrany podatek VAT jest Francja. Oznacza to, że brak jest podstaw do opodatkowania tej transakcji polskim podatkiem VAT. Opodatkowanie polskim podatkiem VAT również nie będzie miało miejsca w oparciu o przepisy dotyczące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Nabycie oprzyrządowania od kontrahenta francuskiego nie może zostać uznane za WNT w Polsce, ponieważ oprzyrządowanie nie zostało przemieszczone z Francji do Polski. Tym samym przedmiotowe nabycie nie może podlegać opodatkowaniu polskim VAT.

Tłocznik, o którym mowa we wniosku, stanowi oprzyrządowanie. Wnioskodawca we wniosku celem zachowania odpowiedniej stylistki językowej posługuje się zamiennie tymi pojęciami (tłocznik=oprzyrządowanie). Natomiast detale to elementy, które powstają w procesie produkcji z użyciem tłocznika (oprzyrządowania). Detale nie stanowią oprzyrządowania (tłocznika).

Ponadto, zdaniem Zainteresowanego, po stronie Wnioskodawcy nie wystąpi obowiązek wykazania nabycia oprzyrządowania w informacji podsumowującej przewidziany w art. 100 ust. 1 ustawy o VAT. Dostawa oprzyrządowania nie stanowi transakcji, z którą polska ustawa VAT wiąże obowiązek jej złożenia. Obowiązek taki wystąpiłby tylko w sytuacji gdyby oprzyrządowanie zostało przetransportowane do Polski. Nadto w ocenie Wnioskodawcy nabycie oprzyrządowania Wnioskodawca powinien wykazać w deklaracji VAT-7 oraz w rejestrze zakupów, ale tylko w wartościach netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

* nierozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z zakupem oprzyrządowania od kontrahenta francuskiego,

* braku obowiązku wykazania transakcji nabycia oprzyrządowania w informacji podsumowującej,

- jest prawidłowe,

* wykazania nabycia tłocznika w deklaracji VAT-7 oraz w rejestrze zakupów w wartości netto,

- jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż mając na uwadze okoliczność, że transakcja nabycia przedmiotowego oprzyrządowania miała miejsce w dniu 20 czerwca 2014 r., niniejszą interpretację wydano w oparciu o przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2014 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Przez terytorium kraju - zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy). Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz jest podatnikiem zarejestrowanym dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Zainteresowany w dniu 20 czerwca 2014 r. zakupił od francuskiego kontrahenta oprzyrządowanie, które pozostanie we Francji. Na oprzyrządowaniu kontrahent francuski będzie wytwarzał na rzecz Wnioskodawcy detale, które następnie będzie Wnioskodawcy sprzedawał. Oprzyrządowanie pozostanie we Francji, nigdy nie przekroczy granicy (nie będzie transportowane ani wysyłane). Firma francuska w związku ze sprzedażą oprzyrządowania na rzecz Wnioskodawcy wystawi fakturę ze stawką 0% (obecnie wystawiane są faktury zaliczkowe). Francuski kontrahent jest podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Nabyte oprzyrządowanie, o którym mowa we wniosku, ma służyć działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowego oprzyrządowania mogłyby być odliczone, gdyby dostawa tego oprzyrządowania była wykonywana na terytorium kraju. Wnioskodawca będzie posiadał dokumenty, z których będzie wynikał związek odliczonego podatku z dostawą tłocznika (oprzyrządowania), o którym mowa we wniosku.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej zarejestrowanej na terytorium Francji. Opisane transakcje, o których mowa w pkt 1 i 2 opisu stanu faktycznego nie są dokonywane w ramach działalności gospodarczej poza terytorium Polski. Wnioskodawca dla uszczegółowienia przedmiotowego zagadnienia wskazuje, że przedmiotem jego działalności jest produkcja elementów wyposażenia pojazdów samochodowych, a następnie ich sprzedaż do kontrahentów w kraju i zagranicę. W stanie faktycznym objętym przedmiotowym wnioskiem Wnioskodawca posługuje się firmą francuską do wytwarzania pewnego detalu, który następnie jest wkomponowywany w wyrób gotowy (element wyposażenia pojazdu samochodowego), który jest produkowany w Polsce, tym samym Wnioskodawca zamawiając detal od kontrahenta francuskiego w żaden sposób nie przenosi swojej działalności produkcyjnej poza terytorium Polski. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Francji.

Ad. 1 (we wniosku Ad. 1 pkt 1)

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Natomiast art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów co do zasady wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

* po pierwsze podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa;

* po drugie po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zatem transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik o którym mowa w art. 15 lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem o którym mowa w art. 15, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem o którym mowa w art. 15 lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji gdy spełnione zostaną powyższe warunki - transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przedmiotowa transakcja nabycia przez Zainteresowanego oprzyrządowania, znajdującego się we Francji, nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów po stronie Wnioskodawcy, gdyż - jak wynika z okoliczności sprawy - w wyniku dokonania przedmiotowej transakcji nie nastąpiło przemieszczenie zakupionego oprzyrządowania z terytorium Francji na terytorium innego państwa członkowskiego (Polski). W konsekwencji, przedmiotowa transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2 (we wniosku Ad. 1 pkt 2)

W odniesieniu do kwestii obowiązku wykazania transakcji nabycia oprzyrządowania w informacji podsumowującej należy wskazać, że stosownie do art. 100 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

- zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Skoro zatem - jak wyżej wskazano - przedmiotowa transakcja dotycząca nabycia przez Wnioskodawcę oprzyrządowania nie spełnia warunków do uznania jej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru na terytorium Polski, to Zainteresowany nie wykazuje ww. transakcji w informacji podsumowującej przewidzianej w art. 100 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 3 (we wniosku Ad. 1 pkt 3)

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister Finansów, rozporządzeniem z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394), określił m.in. wzór deklaracji podatkowej VAT-7, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia.

W myśl art. 109 ust. 1 ustawy, podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dniem dokonania sprzedaży w dniu następnym.

Jak stanowi ust. 3 tego artykułu, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134 oraz art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, iż z uwagi na fakt, że przedmiotowa transakcja nabycia oprzyrządowania (tłocznika) nie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju, to Zainteresowany nie wykazuje tej transakcji w deklaracji VAT-7 oraz w rejestrze zakupów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej nierozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w związku z zakupem oprzyrządowania od kontrahenta francuskiego, braku obowiązku wykazania transakcji nabycia oprzyrządowania w informacji podsumowującej, wykazania nabycia tłocznika w deklaracji VAT-7 oraz w rejestrze zakupów w wartości netto. Natomiast wniosek w części dotyczącej:

* nierozpoznania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów przy sprzedaży oprzyrządowania na rzecz kontrahenta węgierskiego,

* rozpoznania sprzedaży oprzyrządowania kontrahentowi węgierskiemu jako dostawy towarów poza terytorium kraju, z tytułu której Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego,

* wystawienia faktury bez wykazania kwoty podatku VAT i ujęcia sprzedaży w pozycji 11 deklaracji VAT-7,

został rozpatrzony interpretacją nr IPTPP2/443-831/14-7/JS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.