IPTPP2/443-820/11-2/IR - Opodatkowanie czynności dokonywanych w ramach świadczeń Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-820/11-2/IR Opodatkowanie czynności dokonywanych w ramach świadczeń Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2011 r. (data wpływu 1 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dokonywanych w ramach świadczeń Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dokonywanych w ramach świadczeń Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest państwową szkołą wyższą z mocy ustawy o finansach publicznych zaliczaną do sektora finansów publicznych. Zgodnie z ustawą o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych z dnia 4 marca 1994 r. uczelnia jest obowiązana tworzyć Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych, gospodarować środkami tego Funduszu z przeznaczeniem na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z tego Funduszu.

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych, działalność socjalna oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Osobami uprawnionymi do korzystania z funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy.

Środkami Funduszu administruje pracodawca, środki te gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym. W ramach prowadzonej działalności socjalnej pracownicy uczelni otrzymują dofinansowanie do wycieczek, biletów na imprezy artystyczne, biletów na imprezy kulturalne oraz imprezy sportowe. Dopłata do imprez kulturalnych i rekreacyjnych zgodnie z regulaminem ZFŚS Wnioskodawcy nie może być wyższa niż 50% kosztów imprezy, w konsekwencji 50% wartości usługi finansuje ZFŚS, a pozostałe 50% pracownik.

Od zakupu ww. usług nie odliczono podatku VAT, ze względu na brak bezpośredniego i bezspornego związku zakupów z wykonywanymi czynnościami podatkowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy finansowanie kosztów imprez w wysokości do 50% przez pracownika i do 50% przez pracodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeśli tak to z jaką stawką podatku VAT i w jakiej formie należałoby obciążać pracownika: czy na podstawie faktury, faktury wewnętrznej, refaktury, noty księgowej czy też są to czynności wyłączone z ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, jest On z mocy ustawy o ZFŚS zobowiązany do utworzenia i administrowania Zakładowym Funduszem Świadczeń Socjalnych i podejmuje działania techniczne o charakterze nieodpłatnym, które pozostają całkowicie poza prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

W ocenie Zainteresowanego wykonuje On ww. czynności tylko dlatego, że taki obowiązek nakłada ustawa o ZFŚS, nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług i w związku z tym powyższe czynności zdaniem Wnioskodawcy nie mogą podlegać opodatkowaniu tym podatkiem zarówno w części finansowanej ze środków funduszu, jak i części, za którą obciążani są pracownicy.

Zdaniem Wnioskodawcy ZFŚS (jako instytucja prawna, która ma łagodzić różnice w poziomie życia pracowników i ich rodzin, a także emerytów i rencistów) składa się z pieniędzy pracowników, którymi gospodaruje pracodawca. Jednakże to gospodarowanie nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż Wnioskodawca nie występuje w charakterze podatnika w tym zakresie. Ponadto w ocenie Zainteresowanego nie można utożsamiać działalności socjalnej z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 5 ust. 1 podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (podobnie art. 8 ustawy o VAT). Tak więc zdaniem Wnioskodawcy elementem definicji transakcji opodatkowanych jest wynagrodzenie. Skoro działalność gospodarczą cechuje dążenie do otrzymania wynagrodzenia, to działalność polegającą na świadczeniu usług bez otrzymywania bezpośrednio z nimi powiązanego wynagrodzenia, nie można uznać za działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu.

W przypadku częściowej odpłatności wpływy z opłat pobieranych od osób korzystających z działalności socjalnej, zwiększają środki funduszu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ponadto, przez dostawę towarów rozumie się również - w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług, uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o ZFŚS.

Przedmiotem działania Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS), zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o ZFŚS jest finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu, dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

W myśl pkt 5 powołanego przepisu, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Z powołanych przepisów wynika, iż zakładowa działalność socjalna dotyczy określonych rodzajów świadczeń pracodawcy na rzecz osób uprawnionych i tylko te świadczenia mogą być finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Ponadto, Fundusz jest tworzony na rzecz ww. osób i prawo do korzystania ze świadczeń finansowanych z Funduszu jest ich kolektywnym prawem.

Stosownie natomiast do art. 10 i art. 12 ustawy o ZFŚS, środkami Funduszu administruje pracodawca i gromadzi je na odrębnym rachunku bankowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest zobowiązany do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w oparciu o przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. Środkami Funduszu administruje Wnioskodawca jako pracodawca, środki te gromadzone są na odrębnym rachunku bankowym. W ramach prowadzonej działalności socjalnej pracownicy Wnioskodawcy otrzymują dofinansowanie do wycieczek, biletów na imprezy artystyczne, biletów na imprezy kulturalne oraz imprezy sportowe. Dopłata do imprez kulturalnych i rekreacyjnych zgodnie z regulaminem ZFŚS nie może być wyższa niż 50% kosztów imprezy, w konsekwencji 50% wartości usługi finansuje ZFŚS, a pozostałe 50% pracownik. Od zakupu ww. usług Wnioskodawca nie odlicza podatku VAT, ze względu na brak bezpośredniego i bezspornego związku zakupów z wykonywanymi czynnościami podatkowymi.

Mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa w przypadku, gdy czynność zakupu od osoby trzeciej świadczenia w części finansowanego z ZFŚS, takich jak np. wycieczek, biletów na imprezy artystyczne, kulturalne oraz imprezy sportowe, jest działaniem o charakterze techniczno - administracyjnym, podejmowanym

dodatkowo, całkowicie poza sferą prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej (poza sferą jego aktywności biznesowej), to czynność ta nie jest podejmowana przez pracodawcę w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji należy stwierdzić, że nie jest on podatnikiem tego podatku w tym zakresie. Powyższe odnieść należy zarówno do sytuacji, gdy ww. świadczenie jest w całości lub części finansowane ze środków ZFŚS, albowiem pracodawca występuje jedynie w roli administratora tych środków, nie zaś jego dysponenta, jak i do sytuacji, gdy świadczenie to współfinansuje beneficjent, tj. osoba uprawniona do korzystania z Funduszu, albowiem udziału i zaangażowania osoby uprawnionej we współfinansowaniu świadczenia nie można kwalifikować, jako świadczenia wzajemnego uzyskiwanego z Funduszu, co oznacza, że nie stanowi ono wynagrodzenia dla pracodawcy i nie ma tym samym cechy odpłatności, stanowiącej warunek i kryterium kwalifikowania świadczenia z Funduszu, jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że czynności podejmowane w ramach ZFŚS na rzecz osób uprawnionych finansowane w 50% przez pracownika i do 50% przez Wnioskodawcę jako pracodawcę (administratora ZFŚS), nie mieszczą się w pojęciu odpłatnego świadczenia usług, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym odpowiedź na drugie pytanie Wnioskodawcy jest bezprzedmiotowa.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl