IPTPP2/443-735/14-8/16-S/IR - Ustalenie w zakresie ustalenia przychodu w związku z zawartą umową leasingową.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 10 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Ke 317/15, otrzymanym w dniu 4 marca 2016 r. stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2014 r. (data wpływu 26 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę Infrastruktury - jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* uznania nieodpłatnego udostępnienia Infrastruktury na rzecz Zakładu za czynność niepodlegającą opodatkowaniu,

* opodatkowania podatkiem VAT czynności odpłatnego udostępnienia Infrastruktury na rzecz Zakładu oraz stawki podatku VAT,

* prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę Infrastruktury,

* prawa do zastosowania korekty podatku naliczonego oraz określenia jej wysokości.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz przedmiotu wniosku jak również wpłatę brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina... (dalej: "Wnioskodawca" lub "Gmina") jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od 1 grudnia 2013 r. Urząd Gminy... również był czynnym podatnikiem VAT (Urząd, jako podatnik VAT działał od 1 marca 2001 r. do 31 maja 2014 r.) Kwestia podmiotowości podatkowej Wnioskodawcy za okres, gdy czynnym podatnikiem VAT był tylko Urząd Gminy..., była przedmiotem oddzielnego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest m.in. budowa infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej (dalej także jako: "Infrastruktura") na obszarach położonych na terenie Gminy.

W latach 2006 - 2013 Gmina realizowała następujące zadania inwestycyjne w zakresie Infrastruktury (dalej również: "Projekty"):

Tabela 1. Projekty inwestycyjne zrealizowane w latach 2006 - 2013

L.p.-Rok (lata) oddania do użytkowania-Projekt

1.-2006-"...".

2.-2009/2010-"...".

3.-2010-"...".

4.-2011-"...".

5.-2012-"...".

6.-2010-"...".

7.-2011-"..."

8.-2010-"..." w miejscowości... gm.... na działce nr ew. 4441/1".

9.-2010-"...".

10.-2010-"...".

11.-2010-"...".

12.-2012-"..."

13.-2012-"...".

14.-2012-"..."

15.-2013-"..."

16.-2013-"...".

17.-2013-"...".

18.-2013-"...".

Projekty realizowane były częściowo ze środków własnych Gminy, a częściowo z uzyskanego dofinansowania ze źródeł zewnętrznych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa... na lata 2007-2013 (dalej: "RPO"), Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (dalej: "PROW") oraz pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w... (dalej: "WFOŚiGW").

Wnioskodawca dodał, że Projekty wymienione w poz. 1 - 5 Tabeli nr 1 stanowiły elementy realizacji jednej wieloletniej inwestycji, tj.: "..." Zarówno pierwszy etap tej inwestycji (tekst jedn.: "..." - poz. nr 1 Tabeli nr 1) - ukończony w grudniu 2006 r., jak i drugi jej etap (tekst jedn.: "..."- poz. nr 2 w Tabeli nr 1) - zakończony w lipcu 2009 r. nie były użytkowane ani przez Gminę ani przez żaden inny podmiot aż do września 2010 r. z uwagi na brak oczyszczalni ścieków (brak technicznej możliwości ich wykorzystywania). Użytkowanie wybudowanych w ramach wskazanych wyżej dwóch etapów odcinków, rozpoczęto dopiero po oddaniu do użytkowania oczyszczalni ścieków w... (poz. 3 w Tabeli nr 1) i podłączeniu ich do ww. oczyszczalni, tj. po 20 września 2010 r.

Gmina klasyfikuje poszczególne elementy składające się na Infrastrukturę, jako środki trwałe podlegające amortyzacji dla potrzeb rachunkowości prowadzonej przez Gminę zgodnie z wymogami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Gmina nie dokonuje amortyzacji w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: "Ustawa o CIT"), gdyż jako jednostka samorządu terytorialnego Gmina jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 1 pkt 6 Ustawy o CIT: "Zwalnia się od podatku (...) jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego". Tym samym Gmina nie stosuje przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do środków trwałych, lecz dokonuje amortyzacji na zasadach przewidzianych w ustawie o rachunkowości.

Powstałe w ramach budowy Infrastruktury środki trwałe obejmują zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, a ich wartość początkowa zasadniczo przekracza 15 000 zł. Środki trwałe o wartości początkowej poniżej 15 000 zł nie są przedmiotem pytań nr 4 i 5 zadanych przez Gminę w ramach niniejszego wniosku o interpretację. Poniżej Gmina prezentuje listę poszczególnych środków trwałych, których dotyczą pytania zadane w niniejszym wniosku o interpretację.

Tabela 2. Środki trwałe o wartości powyżej 15 tys. zł powstałe w ramach Projektów

Lp.-Nazwa środka trwałego-Nr dokumentu OT

1.-Sieć kanalizacyjna...-16/2011

2.-Sieć kanalizacyjna...-19/2012

3.-Sieć kanalizacyjna w miejscowości...-20/2012

4.-Sieć wodociągowa... w kierunku p....-3/2011

5.-Wodociąg rozdzielczy w miejscowości...-11/2010

6.-Kanalizacja...-22/2010

7.-Sieć kanalizacyjna Gmina... etap III, miejscowość..., miejscowość...-53/2012

8.-Wodociąg rozdzielczy -...-24/2012

9.-Sieć kanalizacyjna w miejscowości...-17/2011

10.-Sieć kanalizacyjna...-31/2013

11.-Sieć kanalizacyjna w miejscowości...-17/2013

12.-Projekt i budowa wodociągu w miejscowości...-25/2013

13.-Budynek socjalno-techniczny oczyszczalni ścieków... (kubatura 828 m³, pow. zabudowy 130,5 m²)-42/2010

14.-Przepompownia ścieków oczyszczonych - oczyszczalnia ścieków...-43/2010

15.-Zbiorniki żelbetowe oczyszczalni ścieków...-44/2010

16.-Zbiorniki zlewne ścieków oczyszczalnia ścieków...-47/2010

17.-Wiata do składowania osadu oczyszczalnia...-48/2010

18.-Wiata Wt-1, Wt-2 dla urządzeń mechanicznego oczyszczania ścieków-49/2010

19.-Droga do oczyszczalni ścieków...-51/2010

20.-Stacja zlewcza ścieków dowożonych oczyszczalnia ścieków...-53/2010

21.-Sieciowa przepompownia wody dla istniejącej sieci wodociągowej wodociągu gminnego "..." w miejscowości...-4/2010

22.-Droga dojazdowa do oczyszczalni ścieków...-30/2010

23.-Wiata do składowania osadu-oczyszczalnia ścieków...-29/2010

24.-Zbiornik zlewny ścieków dowożonych-25/2010

25.-Pompownia ścieków oczyszczonych - Oczyszczalnia ścieków...-24/2010

26.-Budynek socjalno-techniczny oczyszczalnia ścieków...-23/2010

27.-Stacja zlewcza ścieków - oczyszczalnia ścieków...-32/2010

28.-Komora z tworzywa sztucznego - oczyszczalnia ścieków...-38/2010

29.-Działka nr 375/1 o pow. 0,74 ha położona w miejscowości...-1dz/2012

30.-Place i chodniki przy oczyszczalni ścieków...-5/2012

31.-Ogrodzenie oczyszczalni ścieków...-4/2012

32.-Budynek technologiczny oczyszczalni ścieków...-3/2012

33.-Budynek technologiczno-socjalny oczyszczalni ścieków...-2/2012

34.-Biologiczna oczyszczalnia ścieków...-1/2012

35.-Zestaw do mechanicznego oczyszczania ścieków z sitem ślimakowym, oczyszczalnia ścieków...-52/2010

36.-Pompy technologiczne na oczyszczalni...-54/2010

37.-Mieszadła wraz z prowadnicą i wciągarką elektryczną-55/2010

38.-Prasy do odwadniania osadu z zestawem dozowania oczyszczalnia...-57/2010

39.-Dmuchawa z obudową dźwiękochłonną na oczyszczalni ścieków...-58/2010

40.-Rurociągi technologiczne na oczyszczalni...-45/2010

41.-Stacja TRAFO - transformator oczyszczalnia ścieków...-59/2010

42.-Rurociąg tłoczny ścieków oczyszczonych - Oczyszczalnia...-27/2010

43.-Zasilanie elektryczne na oczyszczalni ścieków...-41/2010

44.-Ruszty napowietrzające oczyszczalnia ścieków...-37/2010

45.-Prasa do odwadniania osadu - oczyszczalnia...-36/2010

46.-Dmuchawa - 2 kpl na oczyszczalni ścieków...-35/2010

47.-Pompy technologiczne - Oczyszczalnia ścieków...-33/2010

48.-Zestaw do mechanicznego oczyszczania ścieków - Oczyszczalnia ścieków...-31/2010

49.-Przyłącze energetyczne i oświetlenie terenu oczyszczalni ścieków...-6/2012

50.-Stacja transformatorowa - oczyszczalnia ścieków...-7/2012

51.-Kontener na odwodniony osad - oczyszczalnia ścieków...-28/2010

52.-Kontener na odwodniony osad - oczyszczalnia ścieków...-40/2010

Środki trwałe wymienione w pozycjach 1-12 Tabeli nr 2 to sieci wodociągowe lub kanalizacyjne. Środki trwałe wymienione w pozycjach 13-34 Tabeli nr 2 to różnego rodzaju budynki i budowle oraz działka, stanowiące elementy oczyszczalni ścieków (budynki socjalno-techniczne, wiaty, stacje zlewcze, zbiorniki, drogi, place, chodniki, pompownie ścieków itp.) lub związane z funkcjonowaniem wodociągów (sieciowa przepompownia wody). Środki trwałe wymienione w pozycjach 35-50 Tabeli nr 2 to z kolei różnego rodzaju urządzenia zamontowane na stałe (trwale) w oczyszczalniach ścieków jako niezbędne elementy technologii funkcjonowania danej oczyszczalni (przyłącza energetyczne, stacje transformatorowe, oświetlenie, dmuchawy, pompy technologiczne, rurociągi, ruszty napowietrzające, mieszadła itp.). Środki trwałe wymienione w pozycjach 51 i 52 Tabeli nr 2 to natomiast mienie ruchome (kontenery na osad).

Początkowo Gmina planowała, że Infrastruktura zrealizowana w ramach Projektów pozostanie w jej władaniu i że we własnym zakresie będzie prowadziła działalność związaną z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków oraz dostawą wody (Gmina nie posiadała wówczas własnego zakładu komunalnego).

Plany te uległy jednak zmianie i w maju 2010 r., uchwałą Rady Gminy nr... z dnia 20 maja 2010 r., został utworzony Zakład Gospodarki Komunalnej w... (dalej: "Zakład lub "ZGK"), działający w formie samorządowego zakładu budżetowego, który zgodnie z nadanym mu Statutem miał przejąć od Gminy m.in. prowadzenie działalności w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków (dalej jako: "usługi wod-kan").

Z uwagi na przedłużający się okres pozostawania Zakładu w fazie organizacji, kiedy to Zakład nie był jeszcze w stanie przejąć od Gminy obowiązków związanych ze świadczeniem usług wod-kan, Gmina zmuszona była do końca grudnia 2010 r. samodzielnie świadczyć na rzecz mieszkańców usługi wod-kan z wykorzystaniem wybudowanej do tego czasu Infrastruktury, wystawiając świadczeniobiorcom faktury VAT.

Od początku stycznia 2011 r. Zakład ostatecznie zrealizował zamiar Gminy wyrażony w uchwale powołującej go do życia (uchwała z 20 maja 2010 r.) i przejął od Gminy zadania związane ze świadczeniem usług wod-kan (rozpoczęcie działalności związanej ze świadczeniem usług wod-kan przez ZGK nastąpiło z dniem 1 stycznia 2011 r.). Od tego czasu Zakład zawiera z mieszkańcami i innymi podmiotami funkcjonującymi na terenie Gminy umowy i wystawia faktury VAT za dostawę wody i odbiór ścieków we własnym imieniu. Jednocześnie z dniem 31 grudnia 2010 r. Gmina przestała wykonywać jakiekolwiek usługi wod-kan.

Przez pierwsze lata funkcjonowania Zakład wykorzystywał Infrastrukturę do świadczonych przez siebie usług wyłącznie na podstawie uchwały Rady Gminy z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie wyposażenia ZGK w majątek. Zgodnie z tą uchwałą Infrastrukturę nieruchomą powierzono mu w nieodpłatne użytkowanie, natomiast mienie ruchome przekazano bez wyszczególnienia formy. Nie zawarto jednak wówczas żadnego porozumienia z ZGK ani nie przeniesiono środków trwałych wchodzących w skład Infrastruktury księgowo do ZGK. Formalne przekazanie Infrastruktury wybudowanej do końca 2012 r. miało miejsce dopiero od 1 stycznia 2013 r. protokołem zdawczo odbiorczym (dalej: "Protokół") z dnia 31 grudnia 2012 r. Gmina przekazała Zakładowi środki trwałe wyszczególnione w załącznikach do Protokołu w nieodpłatne użytkowanie od 1 stycznia 2013 r. Infrastruktura zrealizowana w 2013 r. i później nie została dotychczas przekazana w taki sposób do Zakładu i pozostaje na stanie środków trwałych Gminy, niemniej jednak jest ona przez Zakład wykorzystywana za zgodą Gminy, gdyż taki jest cel funkcjonowania ZGK. Rola Zakładu od momentu jego powołania nie uległa zmianie - tj. wykorzystuje on Infrastrukturę do świadczenia we własnym imieniu usług wod-kan na rzecz mieszkańców Gminy. Zakład realizuje w ten sposób zadanie własne Gminy - i taki był m.in. cel jego powołania

Gmina zamierza zmienić dotychczasowy sposób zarządzania swoim majątkiem tak, aby przedmiotowa Infrastruktura była wykorzystywana przez Zakład w oparciu o porozumienie zawarte pomiędzy Gminą a Zakładem jeszcze w 2014 r. (dalej: "Porozumienie"). Na podstawie tego Porozumienia Gmina udostępni Zakładowi ww. Infrastrukturę za wynagrodzeniem. W rezultacie, na podstawie Porozumienia, Gmina zamierza pobierać wynagrodzenie od Zakładu z tytułu użytkowania Infrastruktury.

Stosowne Porozumienie pomiędzy Gminą a Zakładem potwierdzi prawo Zakładu do używania Infrastruktury i pobierania pożytków z tego tytułu w szczególności, w formie opłat za dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków. Gmina z tego tytułu zamierza wystawiać na Zakład faktury VAT z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT oraz wykazywać te transakcje w swoich rejestrach VAT, jak i rozliczać podatek VAT należny z tego tytułu.

Gmina zaznacza, że Porozumieniem będzie objęta Infrastruktura, co do której w żadnym wypadku nie minie więcej niż 10 lat od roku oddania jej do używania (wliczając rok oddania Infrastruktury do użytkowania) do roku objęcia jej opisanym Porozumieniem.

W piśmie z dnia 10 grudnia 2014 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Poniżej przedstawia informacje dotyczące dokładnego dnia i miesiąca oddania do użytkowania poszczególnych etapów budowy sieci wodociągowej i kanalizacyjnej oraz oczyszczalni (dalej również "Infrastruktura").

Tabela 1 "Projekty inwestycyjne zrealizowane w latach 2006-2013"

L.p.-Data oddania do użytkowania-Projekt

1.-27.12.2006-"...".

2.-09.07.2009-"...".

3.-20.09.2010-"...".

4.-18.08.2011-"...".

5.-17.05.2012-"...".

6.-01.12.2010-"...".

7.-29.04.2011-"..."

8.-05.02.2010-"...".

9.-20.08.2010-"...".

10.-10.14.2010

28.10.2010

10.28.2010

30.12.2010-"...".

11.-21.10.2009-"...".

12.-08.10.2012-"..."

13.-31.07.2012-"...".

14.-04.01.2012-"..."

15.-22.11.2011-"..."

16.-07.06.2013-"...".

17.-10.10.2013-"...".

18.-07.06.2013-"...".

2. Od początku realizacji inwestycji Gmina zamierzała wykorzystywać towary i usługi nabyte w związku z budowaną siecią wodociągową i kanalizacyjną oraz oczyszczalnią (dalej również "Infrastruktura") do wykonywania odpłatnych usług dostawy wody i odprowadzania ścieków, przy czym usługi te obecnie wykonywane są nie bezpośrednio przez Gminę, a poprzez utworzony przez nią zakład budżetowy, tj. Zakład Gospodarki Komunalnej w... (dalej: "Zakład"), który to - jak wskazywano w stanie faktycznym przedstawionym we Wniosku - utworzony został w maju 2010 r. i od początku stycznia 2011 r. ostatecznie przejął od Gminy zadania związane ze świadczeniem usług wodociągowo-kanalizacyjnych (dalej: "wod-kan").

W ocenie Gminy należy zatem uznać, że Gmina od początku realizacji wszystkich 18 inwestycji wyszczególnionych w Tabeli 1 "Projekty inwestycyjne zrealizowane w latach 2006-2013" zamieszczonej we Wniosku, zamierzała wykorzystywać nabyte towary i usługi do czynności opodatkowanych VAT. Jednocześnie, zdaniem Gminy, nabycie towarów i usług w związku z budową Infrastruktury miało nastąpić i nastąpiło w ramach wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej. W konsekwencji Gmina już w momencie tego nabycia działała w charakterze podatnika VAT.

Gmina zwróciła uwagę, iż działalność gmin w zakresie świadczenia usług wod-kan, zasadniczo nie jest wykluczona poza obszar działalności gospodarczej, niezależnie od faktu, czy gmina świadczy powyższe usługi samodzielnie, poprzez zakłady budżetowe, czy też poprzez powołane do tego celu spółki prawa handlowego.

Gmina wyjaśniła jednocześnie, że przed majem 2010 r. planowała, że środki trwałe powstałe w ramach inwestycji, będą pozostawać na stanie Gminy i że Gmina będzie bezpośrednio prowadzić usługi wod-kan z ich wykorzystaniem. Plany te uległy zmianie i w maju 2010 r. Gmina utworzyła Zakład, który przejął od niej wykonywanie usług wod-kan od stycznia 2011 r. Oznacza to, że wobec inwestycji rozpoczętych przed majem 2010 r. przystępując do ich realizacji Gmina miała zamiar bezpośredniego wykorzystywania ich do czynności opodatkowanych VAT. Są to inwestycje określone w pozycjach 1-4, 8, 10 i 11 Tabeli 1 "Projekty inwestycyjne zrealizowane w latach 2006-2013" przedstawionej na str. 2-3 Wniosku. Z kolei w stosunku do inwestycji rozpoczętych po maju 2010 r. przystępując do ich realizacji Gmina miała zamiar wykorzystywać je do czynności opodatkowanych za pośrednictwem Zakładu. Są to inwestycje określone w pozycjach 5-7, 9 oraz 12-18 Tabeli 1 "Projekty inwestycyjne zrealizowane w latach 2006-2013" przedstawionej na str. 2-3 Wniosku.

Bez wpływu na powyższe, zdaniem Gminy, pozostaje sposób udostępniania Infrastruktury przez Gminę na rzecz Zakładu w celu umożliwienia Zakładowi świadczenia ww. usług, gdyż cały czas udostępnienie odbywało się w ramach wykonywanej przez Gminę działalności gospodarczej. Niemniej jednak Gmina informuje, że przekazanie Infrastruktury Zakładowi w celu świadczenia ww. usług miało charakter nieodpłatny (taki też był zamiar Gminy od momentu utworzenia Zakładu) i czynność ta w ocenie Gminy nie podlega opodatkowaniu VAT.

3. W opinii Gminy cechą charakterystyczną infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej jest wykorzystywanie jej do odprowadzania ścieków i dostarczania wody. W takim właśnie celu Infrastruktura jest wykorzystywana w Gminie i potwierdzają to w pierwszej kolejności dokumenty techniczne jak np. projekt budowlany. Usługi odprowadzania ścieków i dostawy wody świadczone są w Gminie na rzecz mieszkańców za wynagrodzeniem, przy czym obecnie Gmina nie świadczy ich bezpośrednio, ale poprzez Zakład. Usługi te podlegają i podlegały opodatkowaniu VAT, co wynika z ustawy o VAT, która w ocenie Gminy - w powiązaniu z technicznym przeznaczeniem Infrastruktury opisanym powyżej - jest podstawowym dokumentem potwierdzającym fakt wykorzystania (czy planowanego wykorzystania) Infrastruktury do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Wykorzystywanie Infrastruktury do czynności opodatkowanych realizowanych przez Gminę poprzez Zakład potwierdzają natomiast m.in. opisane we Wniosku (str. 5-6) uchwała Rady Gminy powołująca do życia Zakład, uchwała w sprawie wyposażenia Zakładu w majątek oraz Protokół, jak również zawierane przez Zakład umowy z mieszkańcami i rozliczenia VAT prowadzone przez Zakład, a także dokumenty księgowe PT przekazujące poszczególne środki trwałe w ramach Infrastruktury do Zakładu.

4. Wydatki poniesione w ramach inwestycji wyszczególnionych w Tabeli 1 "Projekty inwestycyjne zrealizowane w latach 2006-2013" zamieszczonej we Wniosku, Gmina po oddaniu do użytkowania poszczególnych środków trwałych powstałych w efekcie ww. wydatków, wykorzystywała zgodnie z pierwotnym zamiarem (vide ad.2) do wykonywania odpłatnych usług dostawy wody i odprowadzania ścieków, świadcząc początkowo usługi wod-kan bezpośrednio, a następnie, tj. od 1 stycznia 2011 r. poprzez działający na terenie Gminy Zakład.

W ocenie zatem Gminy wszystkie inwestycje wymienione we Wniosku w Tabeli 1 "Projekty inwestycyjne zrealizowane w latach 2006-2013" tj. inwestycje wymienione w poz. 1-18 od momentu oddania do użytkowania, wykorzystywane były przez Gminę do czynności opodatkowanych VAT, przy czym od 1 stycznia 2011 r. wykorzystywane są one nie bezpośrednio przez Gminę a poprzez utworzony przez nią Zakład.

Gmina sprecyzowała jednocześnie, że inwestycje oddane do użytkowania przed 2011 r., w pierwszym okresie (do momentu przejęcia przez Zakład gospodarki wod-kan, tj. do końca grudnia 2010 r.) były wykorzystywane bezpośrednio przez Gminę do świadczenia usług opodatkowanych VAT. Są to inwestycje określone w pozycjach 1, 2, 3, 6, 8, 9, 10 i 11 Tabeli 1 "Projekty inwestycyjne zrealizowane w latach 2006-2013" przedstawionej na str. 2-3 Wniosku. Z kolei inwestycje oddawane do użytkowania od stycznia 2011 r. były od razu wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT za pośrednictwem Zakładu. Są to inwestycje określone w pozycjach 4, 5, 7, 12-18 Tabeli 1 "Projekty inwestycyjne zrealizowane w latach 2006-2013" przedstawionej na str. 2-3 Wniosku.

Gmina jednocześnie zaznaczyła, że sama czynność przekazania do Zakładu Infrastruktury po oddaniu jej do użytkowania miała charakter nieodpłatny i w ocenie Gminy nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT. Szczegółowe informacje na temat formy udostępnienia Infrastruktury Zakładowi Gmina przedstawiła na str. 6 Wniosku.

5. Poszczególne środki trwałe wchodzące w skład Infrastruktury wyszczególnione w Tabeli 2 "Środki trwale o wartości powyżej 15 tys. zł powstałe w ramach Projektów" zamieszczonej we Wniosku, Gmina po oddaniu do użytkowania wykorzystywała zgodnie z pierwotnym zamiarem (vide ad.2) do wykonywania odpłatnych usług dostawy wody i odprowadzania ścieków, świadcząc początkowo usługi wod-kan bezpośrednio, a następnie, tj. od 1 stycznia 2011 r. poprzez działający na terenie Gminy Zakład.

W ocenie zatem Gminy wszystkie środki trwałe wchodzące w skład Infrastruktury wymienione we Wniosku w Tabeli 2 "Środki trwale o wartości powyżej 15 tys. zł powstałe w ramach Projektów" od momentu oddania do użytkowania, wykorzystywane były przez Gminę do czynności opodatkowanych VAT, przy czym od 1 stycznia 2011 r. wykorzystywane są one nie bezpośrednio przez Gminę, ale poprzez utworzony przez nią Zakład.

Gmina sprecyzowała jednocześnie, że środki trwałe oddane do użytkowania przed 2011 r., w pierwszym okresie (do momentu przejęcia przez Zakład gospodarki wod-kan, tj. do końca grudnia 2010 r.) były wykorzystywane bezpośrednio przez Gminę do świadczenia usług opodatkowanych VAT, zaś środki trwałe oddawane do użytkowania od stycznia 2011 r. były od razu wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT za pośrednictwem Zakładu.

Gmina wyjaśniła jednocześnie, że wszystkie środki trwałe od momentu przejęcia przez Zakład gospodarki wod-kan, tj. od 1 stycznia 2011 r., wykorzystywane są do czynności opodatkowanych VAT za pośrednictwem Zakładu.

6. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty jest podstawowym zadaniem własnym Gminy zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.). W celu tym mieści się także realizacja inwestycji w zakresie Infrastruktury jako sprawa z zakresu "wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych" związana z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty. Podstawę prawną stanowi tu przede wszystkim art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem "Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: (...) 3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych (...)".

Wnioskodawca wskazał również na art. 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.), zgodnie z którym "Dostarczanie wody lub odprowadzanie ścieków odbywa się na podstawie pisemnej umowy o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków zawartej między przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym a odbiorcą usług". W przypadku Gminy rolę przedsiębiorstwa wodociągowo - kanalizacyjnego pełniła początkowo bezpośrednio Gmina, a od 1 stycznia 2011 r. rolę tę pełni jej Zakład.

Gmina realizuje zatem inwestycje w Infrastrukturze, aby zapewnić możliwość zaspokajania potrzeb mieszkańców w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz dostawy wody i jest to jej zasadniczy cel jako realizacja jej zadania własnego. Niemniej jednak, realizacja tego celu polega na wykorzystywaniu Infrastruktury od początku jej powstania do wykonywania opodatkowanych VAT usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków, początkowo bezpośrednio przez Gminę, a następnie za pośrednictwem jej Zakładu. Jednocześnie, jak zostało to szczegółowo wyjaśnione we Wniosku, Gmina ma zamiar udostępnić Infrastrukturę Zakładowi za wynagrodzeniem na podstawie Porozumienia i czynność ta w ocenie Gminy podlega opodatkowaniu VAT.

Tym samym, choć budowa Infrastruktury mieści się w zakresie zadań własnych Gminy, to jednocześnie stanowi inwestycję wykorzystywaną do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Należy tu bowiem podkreślić, że zaliczenie określonych czynności, do zadań własnych Gminy nie oznacza automatycznie, że wykonywanie przez Gminę tych czynności nie podlega VAT.

7. W odpowiedzi na pytanie o następującej treści "Czy Wnioskodawca zrealizowałby przedmiotową Infrastrukturę, gdyby miała ona być wykorzystana wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu tj. do celów publicznych..." Wnioskodawca wskazał, iż Gmina nie rozważała tak hipotetycznego rozwiązania, jak to, o które pyta Organ. Pytanie to ponadto w żaden sposób nie wiąże się z Wnioskiem Gminy, który dotyczy konkretnej opisanej w nim sytuacji. Gmina przypomina, że przedmiotem interpretacji jest opisany we Wniosku stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe i pytania zadawane przez Organ mają zmierzać do wyjaśnienia ew. wątpliwości, które Organ może mieć w związku z takim stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Nie jest natomiast zasadne zadawanie pytań dowolnych, hipotetycznych i teoretycznych, które nie dotyczą sytuacji Gminy. Pytania takie prowadzą jedynie do nieuzasadnionego przedłużenia postępowania.

Inwestycje w Infrastrukturę w ocenie Gminy wiążą się z wykorzystywaniem ich do czynności opodatkowanych VAT i Gmina nie ma obowiązku teoretycznego rozważania, czy zrealizowałaby daną inwestycję, gdyby było inaczej. Niemniej jednak, wychodząc naprzeciw ciekawości Organu, należy wskazać, że gdyby tego typu inwestycje z zakresu infrastruktury wod-kan nie mogły być wykorzystywane do świadczenia usług za wynagrodzeniem (i w efekcie opodatkowanych VAT), to szanse ich realizacji, a zwłaszcza utrzymania w dłuższym okresie byłyby znacznie niższe. W praktyce ostateczna decyzja o realizacji danej inwestycji musiałaby zapaść po gruntownej analizie każdego indywidualnego przypadku. Sytuacja taka nie występuje jednak w Gminie.

8. W odpowiedzi na pytanie o następującej treści "Jaki jest całkowity koszt wybudowanej Infrastruktury, objętej zakresem zadanych we wniosku pytań..." Wnioskodawca wskazał, iż w ocenie Gminy odpowiedź na to pytanie nie ma żadnego wpływu na interpretację, o którą wnioskuje Gmina. Wysokość całkowitego kosztu wybudowanej Infrastruktury nie ma żadnego związku z opodatkowaniem VAT świadczeń Gminy na podstawie Porozumienia ani z prawem Gminy do odliczenia podatku VAT.

Niemniej jednak, Gmina wskazała, że koszt całej wybudowanej Infrastruktury, objętej zakresem zadanych we Wniosku pytań wynosi ok. 39 917 000 zł. Jednocześnie mając na uwadze fakt, iż jak wskazywano we Wniosku środki trwałe o wartości początkowej poniżej 15 000 zł nie są przedmiotem pytań nr 4 i 5 zadanych przez Gminę, wartość inwestycji nie uwzględniająca ww. środków trwałych o wartości poniżej 15 000 zł wynosi ok. 39 895 000 zł.

9. Zawarcie Porozumienia, o którym mowa we Wniosku planowane jest na końcówkę roku 2014. Planuje się, że będzie ono zawarte na czas nieokreślony. Do dnia sporządzenia odpowiedzi na wezwanie nie zostało ono jeszcze podpisane. Ostateczna decyzja odnośnie zawarcia Porozumienia zapadła 16 lipca 2014 r.

10. W odpowiedzi na pytanie o następującej treści "Czy obrót z tytułu odpłatnego udostępnienia Infrastruktury jest/będzie znaczący dla Gminy..." Wnioskodawca wskazał, iż Gminie trudno jest ocenić, co w ocenie Organu oznacza sformułowanie "znaczący" obrót, natomiast w jej ocenie wysokość tego obrotu będzie ustalona na przeciętnym poziomie. Jednocześnie Gmina podkreśliła, że z perspektywy zadanych we Wniosku pytań, odpowiedź na to pytanie nie ma żadnego znaczenia dla określenia konsekwencji VAT opisanych przez Gminę zagadnień.

11. Poziom miesięcznego (i rocznego) obrotu nie został jeszcze ustalony przez Gminę. Obecnie trwają odpowiednie analizy w celu ustalenia właściwego poziomu wynagrodzenia za korzystanie z Infrastruktury na podstawie Porozumienia. Jednocześnie Gmina ponownie podkreśliła, że z perspektywy zadanych we Wniosku pytań, odpowiedź na to pytanie nie ma żadnego znaczenia dla określenia konsekwencji VAT opisanych przez Gminę zagadnień.

12. Gmina nie odliczała dotychczas podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę ww. Infrastruktury. Brak dotychczasowego odliczenia VAT wynikał wyłącznie ze stopnia skomplikowania regulacji ustawy o VAT i pojawiających się w praktyce wątpliwości interpretacyjnych dotyczących prawa do odliczenia w przypadku inwestycji realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego. Jakkolwiek Gmina uważa, że prawo do odliczenia VAT przysługuje jej w zaistniałej sytuacji, ze względów ostrożnościowych przed podjęciem jakichkolwiek działań korygujących Gmina zdecydowała się potwierdzić prawo do odliczenia i jego zakres w drodze indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

13. Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 6 w ocenie Gminy realizacja inwestycji w zakresie Infrastruktury należy do zadań własnych Gminy jako sprawa z zakresu "wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych" związana z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty. Podstawę prawną stanowi tu przede wszystkim art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem "Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: (...) 3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych (...)".

Wnioskodawca wskazał również na art. 6 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.), zgodnie z którym "Dostarczanie wody lub odprowadzanie ścieków odbywa się na podstawie pisemnej umowy o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków zawartej między przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym a odbiorcą usług". W przypadku Gminy rolę przedsiębiorstwa wodociągowo - kanalizacyjnego pełniła początkowo bezpośrednio Gmina, a od 1 stycznia 2011 r. rolę tę pełni jej Zakład.

Gmina realizuje zatem inwestycje w Infrastrukturze, aby zapewnić możliwość zaspokajania potrzeb mieszkańców w zakresie odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz dostawy wody i jest to jej zasadniczy cel jako realizacja jej zadania własnego. Niemniej jednak, realizacja tego celu polega na wykorzystywaniu Infrastruktury od początku jej powstania do wykonywania opodatkowanych VAT usługi dostarczania wody i odprowadzania ścieków, początkowo bezpośrednio przez Gminę, a następnie za pośrednictwem jej Zakładu. Jednocześnie, jak zostało to szczegółowo wyjaśnione we Wniosku, Gmina ma zamiar udostępnić Infrastrukturę Zakładowi za wynagrodzeniem na podstawie Porozumienia i czynność ta w ocenie Gminy podlega opodatkowaniu VAT.

Tym samym, choć budowa Infrastruktury mieści się w zakresie zadań własnych Gminy, to jednocześnie stanowi inwestycję wykorzystywaną do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Należy tu bowiem podkreślić, że zaliczenie określonych czynności do zadań własnych Gminy nie oznacza automatycznie, że wykonywanie przez Gminę tych czynności nie podlega VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowanym zawarciem opisanego Porozumienia i wykonywaniem na jego podstawie odpłatnego świadczenia usług przez Gminę na rzecz Zakładu, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę Infrastruktury.

(oznaczone we wniosku ORD-IN jako nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowanym zawarciem opisanego Porozumienia i wykonywaniem na jego podstawie odpłatnego świadczenia usług przez Gminę na rzecz Zakładu, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę Infrastruktury.

Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art, 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przedstawiona wyżej norma wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich przeznaczenia do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W związku z argumentacją przedstawioną w uzasadnieniu do Pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2 Wnioskodawca uważa, że skoro zawarcie planowanego Porozumienia między Gminą a Zakładem będzie odpłatnym świadczeniem usług zgodnie z art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, to Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług potrzebnych do realizacji inwestycji w zakresie Infrastruktury. Gmina dodatkowo podkreśliła, że towary i usługi nabyte w trakcie inwestycji będą po zawarciu Porozumienia bezpośrednio związane tylko z czynnościami opodatkowanymi VAT Gminy, tj. ze świadczeniem Gminy na rzecz Zakładu usług udostępnienia Infrastruktury za wynagrodzeniem na podstawie zawartego Porozumienia.

Takie stanowisko Gminy zostało potwierdzone w szeregu indywidualnych interpretacji wydawanych przez Ministra Finansów w analogicznych sprawach.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 2 stycznia 2013 r. (IPTPP1/443-776/12-4/MW) potwierdził w całości stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym: "Gmina na mocy Porozumienia odda ZGKiM infrastrukturę kanalizacyjną (...) skoro czynsz będzie stanowił obligatoryjny element powyższego stosunku zobowiązaniowego, to uznać należy, iż świadczenie Gminy na rzecz ZGKiM na podstawie podpisanego Porozumienia stanowić będzie odpłatne świadczenie usług dla potrzeb VAT i czynność ta będzie opodatkowana VAT".

Dodatkowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 12 listopada 2010 r. (IBPP4/443-1494/10/EJ): "(...) oddanie przez Wnioskodawcę w ramach umowy dzierżawy tj. czynności cywilnoprawnej innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy. W konsekwencji dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, albowiem nabyte w ramach realizacji projektu towary i usługi będą służyły wykonywanym przez Wnioskodawcę czynnościom opodatkowanym. Tym samym Wnioskodawca będzie miał możliwość odliczenia podatku VAT w całości z faktur VAT potwierdzających nabycie towarów i usług w ramach realizowanego zadania inwestycyjnego (...), pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT".

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w indywidualnej interpretacji z 14 sierpnia 2008 r. (ITPP3/443-149/08/ZG) uznał, że " (...) wybudowana hala zostanie wydzierżawiona odpłatnie szkole co podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem stwierdzić należy, że w opisanej sprawie Gmina będzie miała możliwość odliczenia podatku od towarów i usług od realizowanej inwestycji w całości, gdyż wybudowana hala służyć będzie wyłącznie odpłatnemu świadczeniu usług, podlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy".

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 14 sierpnia 2008 r. (IBPP1/443-1148/07/AZ): "(...) odpłatnie realizowane w ramach umów cywilnoprawnych świadczenie usług przez Gminę na rzecz Gminnego Ośrodka Kultury podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z tytułu najmu Gmina będąca podatnikiem podatku VAT, osiągać będzie obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a zatem w związku z przekazaniem hali sportowej do odpłatnego używania na podstawie umowy dzierżawy (najmu), poniesione przez Gminę wydatki na inwestycje są wydatkami związanymi z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W świetle powyższego, ze względu na związek poniesionych wydatków na inwestycje pod nazwą "Budowa Hali Sportowej przy publicznym Gimnazjum nr 2 w S." z czynnościami opodatkowanymi (uzyskiwaniem obrotów z tytułu dzierżawy), Gmina nabyła prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie. Tym samym w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, będzie w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik będzie miał prawo do zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika według zasad określonych w art. 87 ust. 2-6 ustawy o VAT."

Reasumując należy uznać, że w związku z wykonywaniem świadczenia przez Gminę na rzecz Zakładu na podstawie planowanego Porozumienia, które to Porozumienie potwierdzi prawo Zakładu do używania Infrastruktury oraz prawo Gminy do otrzymywania w związku z powyższym wynagrodzenia - Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupów inwestycyjnych w zakresie przedmiotowej Infrastruktury.

W dniu 7 stycznia 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający na podstawie przepisu § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), w imieniu Ministra Finansów - wydał interpretację indywidualną IPTPP2/443-735/14-6/IR, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę Infrastruktury za nieprawidłowe.

Pismem z dnia 26 stycznia 2015 r. (data wpływu 28 stycznia 2015 r.) Wnioskodawca wystąpił z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, wnosząc o zmianę interpretacji indywidulanej nr IPTPP2/443-735/14-6/IR z dnia 7 stycznia 2015 r. i uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z dnia 25 lutego 2015 r. nr IPTPP2/4512-1-9/15-2/DK udzielił odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, stwierdzając, że brak jest podstaw do zmiany ww. interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Powyższa interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, działającego w imieniu Ministra Finansów, została zaskarżona przez Wnioskodawcę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, który wyrokiem z dnia 10 grudnia 2015 r. (data otrzymania 28 grudnia 2015 r.) sygn. akt I SA/Ke 317/15 uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 4 marca 2016 r. do tut. Organu wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 10 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Ke 317/15 wraz z aktami sprawy.

Mając na uwadze rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 10 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Ke 317/15 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym "artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie." Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tą ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Wyrok TSUE nie dotyczył samorządowych zakładów budżetowych, niemniej tezy w nim zawarte znajdują odpowiednie zastosowanie do samorządowych zakładów budżetowych.

Kwestia ta została rozstrzygnięta przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów, który - po rozpatrzeniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 17 marca 2015 r. (sygn. akt I FSK 1725) - podjął uchwałę I FPS 4/15, w której udzielając odpowiedzi na zadane pytanie stwierdził, że w świetle art. 15 ust. 1, art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie przekazane do gminnego zakładu budżetowego, o ile są przez niego wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Uzasadniając podjętą uchwałę NSA wskazał powyższy wyrok TSUE z dnia 29 września 2015 r. i podkreślił, że w wyroku tym TSUE udzielił bardzo szczegółowych wskazówek dotyczących warunków, jakie muszą spełniać publiczne jednostki organizacyjne aby mogły one być uznane za podatników VAT czynnych, tj. działanie we własnym imieniu i na własny rachunek, ponoszenie ryzyka gospodarczego, brak hierarchicznego podporządkowania, itp. W tym kontekście NSA stwierdził, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków - nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również, że dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii należy uznać za nieaktualne. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie gmina.

W konsekwencji podjętej przez NSA uchwały należy uznać, że zakłady budżetowe - tak jak jednostki budżetowe - nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. Zatem wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach tej jednostki (zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi, jak i zakładami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą". W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Wskazać należy, że Gmina w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.) wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej.

Z treści powołanych art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, jednoznacznie wynika, że Gmina wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2, działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, tym samym dla tych czynności podlega rejestracji dla potrzeb tego podatku na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta). Wójt (burmistrz, prezydent miasta) jest organem wykonawczym gminy (art. 26 ust. 1 powołanej ustawy), który - w myśl art. 33 ustawy o samorządzie gminnym - wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy oraz gminnych jednostek organizacyjnych. Na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, organizację i zakres działania jednostki pomocniczej określa rada gminy odrębnym statutem (...).

Według ust. 3 tego artykułu, statut jednostki pomocniczej określa w szczególności:

Z przywołanych przepisów wynika, że jednostki organizacyjne gminy wykonują określone zadania gminy, dla których zostały powołane. W zakresie tych zadań podlegają również kontroli i nadzorowi przez organy gminy. Są zatem częścią struktury aparatu pomocniczego gminy, służącego do właściwego wywiązywania się z obowiązków ustawowych.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do niej nie definiują terminu "samorządowy zakład budżetowy", wobec czego należy posiłkować się przepisami zawartymi w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.).

W myśl art. 9 ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

W świetle z kolei art. 14 ustawy o finansach publicznych, zadania własne jednostki samorządu terytorialnego w zakresie:

7a)pomocy społecznej, reintegracji zawodowej i społecznej oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,

- mogą być wykonywane przez samorządowe zakłady budżetowe.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Gmina będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest m.in. budowa infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej ("Infrastruktura") na obszarach położonych na terenie Gminy. W latach 2006 - 2013 Gmina realizowała zadania inwestycyjne w zakresie Infrastruktury ("Projekty") przedstawione w ww. Tabeli 1. Projekty inwestycyjne zrealizowane w latach 2006 - 2013. Początkowo Gmina planowała, że Infrastruktura zrealizowana w ramach Projektów pozostanie w jej władaniu i że we własnym zakresie będzie prowadziła działalność związaną z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków oraz dostawą wody (Gmina nie posiadała wówczas własnego zakładu komunalnego). Plany te uległy jednak zmianie i w maju 2010 r., uchwałą Rady Gminy z dnia 20 maja 2010 r., został utworzony Zakład Gospodarki Komunalnej (dalej: "Zakład" lub "ZGK"), działający w formie samorządowego zakładu budżetowego, który zgodnie z nadanym mu Statutem miał przejąć od Gminy m.in. prowadzenie działalności w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków (dalej jako: "usługi wod-kan"). Z uwagi na przedłużający się okres pozostawania Zakładu w fazie organizacji, kiedy to Zakład nie był jeszcze w stanie przejąć od Gminy obowiązków związanych ze świadczeniem usług wod-kan, Gmina zmuszona była do końca grudnia 2010 r. samodzielnie świadczyć na rzecz mieszkańców usługi wod-kan z wykorzystaniem wybudowanej do tego czasu Infrastruktury, wystawiając świadczeniobiorcom faktury VAT. Od początku stycznia 2011 r. Zakład ostatecznie zrealizował zamiar Gminy wyrażony w uchwale powołującej go do życia (uchwała z 20 maja 2010 r.) i przejął od Gminy zadania związane ze świadczeniem usług wod-kan (rozpoczęcie działalności związanej ze świadczeniem usług wod-kan przez ZGK nastąpiło z dniem 1 stycznia 2011 r.). Od tego czasu Zakład zawiera z mieszkańcami i innymi podmiotami funkcjonującymi na terenie Gminy umowy i wystawia faktury VAT za dostawę wody i odbiór ścieków we własnym imieniu. Jednocześnie z dniem 31 grudnia 2010 r. Gmina przestała wykonywać jakiekolwiek usługi wod-kan. Gmina zamierza zmienić dotychczasowy sposób zarządzania swoim majątkiem tak, aby przedmiotowa Infrastruktura była wykorzystywana przez Zakład w oparciu o porozumienie zawarte pomiędzy Gminą a Zakładem jeszcze w 2014 r. (dalej: "Porozumienie"). Na podstawie tego Porozumienia Gmina udostępni Zakładowi ww. Infrastrukturę za wynagrodzeniem.

Rozstrzygnięcie kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z poniesionymi przez Gminę wydatkami na budowę Infrastruktury wodno-kanalizacyjnej w ramach realizowanych w latach 2006-2013 zadań inwestycyjnych, które zostały następnie przekazane do ZGK wymaga przeanalizowania, w jakim charakterze Gmina występowała w przedstawionych okolicznościach sprawy.

W związku z tym, że Gmina jest podmiotem prawa publicznego w rozumieniu art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE istotne znaczenie dla przesądzenia kwestii prawa do odliczenia jest ustalenie czy w momencie nabywania towarów i usług koniecznych do budowy przedmiotowej Infrastruktury Gmina działała w charakterze podatnika VAT, czy jako organ władzy publicznej. Problematyka oceny działania podmiotów prawa publicznego w momencie nabywania towarów i usług była przedmiotem analizy w dotychczasowym orzecznictwie TSUE oraz sądów administracyjnych.

Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 12 sierpnia 2015 r. sygn. akt I FSK 943/14 "5.13. W wyroku TS w sprawie Waterschap Zeeuws Vlaanderen, C-278/02, EU:C:2005:335, stwierdzono, że podmiot prawa publicznego, który nabywa dobro inwestycyjne jako władza publiczna, w rozumieniu art. 4 ust. 5 akapit pierwszy szóstej dyrektywy (art. 13 dyrektywy 112), a zatem nie działając w charakterze podatnika, i który następnie sprzedaje to dobro, działając w charakterze podatnika, nie korzysta w zakresie tej sprzedaży z prawa do dokonania korekty na podstawie art. 20 szóstej dyrektywy (obecnie art. 184 i nast. dyrektywy 112) na potrzeby odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu tego dobra. W wyroku tym TS podkreślił, że przymiot podatnika jest decydujący i jego posiadanie ocenia się w chwili nabycia danego dobra przez ten podmiot (wyroki TS w sprawie Waterschap Zeeuws Vlaanderen, EU:C:2005:335, pkt 41; Kłub OOD, C-153/11, EU:C:2012:163, pkt 37). Jeśli chodzi o art. 20 ust. 2 szóstej dyrektywy (obecnie art. 187 dyrektywy 112), Trybunał stwierdził, że ustanawia on jedynie procedurę obliczania korekt początkowych odliczeń. Nie może zatem stanowić źródła żadnego prawa do odliczenia ani nie zmienia podatku zapłaconego przez podatnika w związku z transakcjami niepodlegającymi opodatkowaniu w podatek podlegający odliczeniu w rozumieniu art. 17 (wyrok TS w sprawie Lennarz, C-97/90, EU:C:1991:315, pkt 12). W chwili nabycia organ władzy publicznej, działający w takim charakterze, będzie podlegał obciążeniu podatkowemu, które ma inny charakter niż obciążenie podatnika VAT. Nabycia dokonuje za cenę obejmującą VAT, ale w odróżnieniu od podatnika, nie może odliczyć podatku naliczonego. Obciążenie VAT jest zatem ustalone w chwili dokonania nabycia i nie będzie zmienione w drodze jakiejkolwiek kolejnej transakcji objętej podatkiem należnym (por. opinia RG Jacobsa w sprawie C-378/02, EU:C:2004:726, pkt 39)".

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z poniesionymi przez Gminę wydatkami na budowę Infrastruktury w ramach realizowanych w latach 2006-2013 zadań inwestycyjnych wskazać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy powstałe efekty ww. inwestycji oddane do użytkowania przed 1 stycznia 2011 r. wymienione w pozycjach 1, 2, 3, 6, 8, 9, 10 i 11 Tabeli 1 były wykorzystywane - jak wskazał Wnioskodawca - bezpośrednio przez Gminę do świadczenia usług opodatkowanych VAT. A zatem Wnioskodawca dokonując tych czynności zmierzających do wykorzystywania nabytych w ramach ww. inwestycji towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, działał w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem skoro Gmina, po zakończeniu budowy Infrastruktury w ramach ww. inwestycji, zrealizowała zamiar wykorzystywania jej efektów wymienionych w pozycjach 1, 2, 3, 6, 8, 9, 10 i 11 Tabeli 1 do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to w konsekwencji Wnioskodawca nabył na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na ich budowę.

W związku natomiast z faktem, że - jak wynika z wniosku - Gmina w okresie realizacji inwestycji traktowała siebie i Zakład jako odrębnych podatników, Gminie w stosunku do Infrastruktury wymienionej w pozycjach 4, 5, 7, 12-18 Tabeli 1 oddanej do użytkowania po 1 stycznia 2011 r. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych przez nią wydatków inwestycyjnych związanych z ww. opisanymi inwestycjami wykorzystywanymi przez Zakład (Zakład bowiem był sprzedawcą usług dostawy wody i odprowadzania ścieków). Gmina nabyła więc towary i usługi w celu wytworzenia ww. Infrastruktury i jej bezpłatnego udostępnienia zakładowi budżetowemu, mimo że prowadzi ona działalność opodatkowaną (por. wyrok TSUE w sprawie C-204/13 Malburg).

W przywołanym orzeczeniu Trybunał stwierdził m.in.: "Tak więc, jak już orzekł Trybunał, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. wyrok z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C 104/12 Becker, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo).

Tymczasem należy stwierdzić, że w sporze rozstrzygniętym w ww. wyroku w sprawie Polski Trawertyn transakcja objęta podatkiem należnym przeprowadzona przez dwóch przyszłych wspólników, czyli wniesienie nieruchomości do spółki z tytułu wydatków inwestycyjnych do celów działalności gospodarczej tej spółki, objęta była niewątpliwie zakresem stosowania podatku VAT, ale stanowiła transakcję zwolnioną z tego podatku. Natomiast w sprawie rozpatrywanej w postępowaniu głównym transakcja objęta podatkiem należnym nie jest objęta zakresem stosowania podatku VAT, ponieważ nieodpłatne udostępnienie klienteli nowej spółce nie może być uznane za "działalność gospodarczą" w rozumieniu szóstej dyrektywy.

Wspomniane udostępnienie klienteli nowej spółce jest bowiem "nieodpłatne" i w związku z tym nie jest objęte ani zakresem stosowania art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy, który dotyczy wyłącznie dostawy towarów lub świadczenia usług dokonywanych odpłatnie, ani zakresem stosowania art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, który dotyczy wyłącznie wykorzystywania własności dóbr materialnych lub niematerialnych celem stałego osiągania zysku" (pkt 34-36 wyroku).

Natomiast w punktach 42-44 ww. orzeczenia w sprawie C 204/13 Malburg, TSUE wskazał "42. Zasada neutralności podatkowej nie znajduje zatem zastosowania do sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym, ponieważ, jak wynika z pkt 35 i 36 niniejszego wyroku, nieodpłatne udostępnienie klienteli spółce nie jest transakcją objętą zakresem stosowania podatku VAT.

43. Skądinąd, jak już orzekł Trybunał, zasada neutralności podatkowej nie jest normą prawa pierwotnego, lecz wskazówką interpretacyjną, którą należy stosować łącznie z regułą, od której stanowi wyjątek (wyrok z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie C-44/11 Deutsche Bank, pkt 45). Wobec jednoznacznego przepisu szóstej dyrektywy zasada neutralności podatkowej nie pozwala zatem na rozszerzenie zakresu zastosowania odliczenia podatku naliczonego. Co się tyczy sporu rozstrzygniętego w ww. wyroku w sprawie Polski Trawertyn, okazało się, że zastosowanie rozpatrywanych w tej sprawie przepisów krajowych nie pozwala ani przyszłym wspólnikom spółki, której utworzenie jest planowane, ani tej spółce na skuteczne powoływanie się na zasadę neutralności.

44. W trzeciej kolejności należy podnieść, że okoliczności faktyczne leżące u podstaw sporu rozstrzygniętego w ww. wyroku w sprawie Polski Trawertyn różnią się także pod innymi względami od sytuacji rozpatrywanej w sprawie w postępowaniu głównym. W tej ostatniej sprawie bowiem nowa spółka była już utworzona, kiedy H. Malburg nabył klientelę, i w przeciwieństwie do sytuacji rozpatrywanej w sporze rozstrzygniętym w ww. wyroku w sprawie Polski Trawertyn, nie doszło do wniesienia dobra inwestycyjnego, w tym przypadku klienteli, do majątku tej spółki Wreszcie prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT zapłaconego przez wspólnika w ramach czynności przygotowawczych do działalności spółki nie dochodziła nowo utworzona spółka."

Przywołane orzeczenie TSUE potwierdza zatem, że prawo do odliczenia może powstać tylko w przypadku, gdy podatnik podatku od towarów i usług w momencie nabycia towarów/usług przeznacza je do wykonywania czynności opodatkowanych. Oznacza to, że jeżeli w momencie ich nabycia podmiot niedziałający w charakterze podatnika przeznacza takie towary/usługi na cele inne niż wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, wtedy takiemu podmiotowi nie przysługuje w żadnym momencie prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy i cytowanych regulacji prawnych w świetle przywołanych wcześniej wyroku TSUE C-276/14 Gmina Wrocław oraz uchwały NSA (I FPS 4/15) prowadzi do stwierdzenia, że skoro Gmina - stosując utrwaloną praktykę krajową - traktowała siebie i Zakład (działający w formie zakładu budżetowego) jako odrębnych podatników, nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na budowę Infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oddanej do użytkowania po 1 stycznia 2011 r. i przekazanej, bezpośrednio po oddaniu jej do użytkowania, Zakładowi. W takich okolicznościach bowiem Gmina, nabywając towary i usługi służące realizacji tej inwestycji, nie występowała w charakterze podatnika VAT. Skoro już na etapie realizacji inwestycji wyłączyła je poza regulacje objęte przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, to nawet późniejsze włączenie efektów tej inwestycji do działalności gospodarczej poprzez przeznaczenie do czynności opodatkowanych, nie daje prawa do korekty stosownej części podatku naliczonego związanego z jej realizacją. Gmina nie nabyła bowiem prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji wymienionej w pozycjach 4, 5, 7, 12-18 Tabeli 1 oddanej do użytkowania po 1 stycznia 2011 r., a zatem nie istnieje podatek, który można odliczyć poprzez dokonanie korekty.

Jednakże, skoro zgodnie z wyrokiem WSA w Kielcach o sygn. akt I SA/Ke 317/15 oraz orzeczeniami, na które powołuje się Sąd, z tytułu wykonywania przez zakład budżetowy czynności opodatkowanych podatkiem VAT, podatnikiem jest Gmina, a nie zakład budżetowy, to należy uznać, że Gmina ma obowiązek wykazania podatku należnego z tytułu odpłatnego świadczenia usług wodno-kanalizacyjnych oraz ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi na budowę Infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, zarówno w sytuacji Infrastruktury oddanej do użytkowania przed jak i po 1 stycznia 2011 r., przekazanej zakładowi budżetowemu, niezależnie od tego czy przekazanie przedmiotowej Infrastruktury do Zakładu nastąpiło/nastąpi w sposób nieodpłatny czy odpłatny.

Podkreślenia jednak wymaga, że Gmina nie może wybiórczo uwzględniać i wykazywać odliczenia podatku naliczonego tylko od wybranych inwestycji lub/i wybranych jednostek organizacyjnych. Jeżeli Gmina zdecyduje się na model "scentralizowany" to musi tego dokonać całościowo, tj. uwzględniając w ewentualnych składanych przez siebie korektach deklaracji cały podatek należny i cały podatek naliczony od wszystkich swoich jednostek i zakładów budżetowych. Uznanie, że Gmina wraz z jej jednostkami organizacyjnymi stanowi jednego podatnika (a co za tym idzie wykonywanie przez jej jednostki organizacyjne czynności opodatkowane należy przypisać Gminie z tym skutkiem, że istnieje prawo do odliczenia) rodzi konieczność rozliczania się jako jeden podatnik ze wszystkimi tego konsekwencjami.

W ocenie tut. Organu, powołanego w ww. uchwale NSA, orzeczenia TSUE w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław nie można stosować w sposób "wybiórczy" przez odliczenie podatku naliczonego związanego np. tylko z wybranymi zakupami lub tylko w odniesieniu do wybranych jednostek budżetowych bez dokonania przez Gminę rozliczenia wszystkich czynności, wszystkich jej jednostek organizacyjnych.

Tym samym Gmina jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi na budowę Infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, gdy traktuje siebie i swoje jednostki budżetowe oraz zakłady budżetowe jako jednego podatnika (Gminę) - co rodzi konsekwencje w postaci sposobu rozliczenia deklaracji (i ewentualnie dokonanie ich korekt) w tym zakresie. Ponadto korekty nie mogą dotyczyć wybranych okresów rozliczeniowych lecz całego poprzedniego 5 letniego okresu nieobjętego przedawnieniem.

W świetle powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 3, należy uznać je za prawidłowe, bowiem Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny w postaci prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę ww. Infrastruktury, jednakże zaznaczyć należy, że wynika on z innych argumentów niż wskazał tut. Organ.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania zaskarżonej interpretacji indywidualnej tj. w dniu 7 stycznia 2015 r., która następnie została uchylona w postępowaniu sądowym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę Infrastruktury. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. , poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 10 grudnia 2015 r. sygn. akt I SA/Ke 317/15, otrzymanym w dniu 4 marca 2016 r. stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2014 r. (data wpływu 26 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na budowę Infrastruktury - jest prawidłowe.