IPTPP2/443-696/13-4/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2013 r. (data wpływu 29 sierpnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2013 r. (data wpływu 31 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 października 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz pytania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie turystyki żeglarskiej oraz szkoleń żeglarskich. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT i świadczy usługi opodatkowane (czartery jachtów, organizacja imprez turystycznych), jak i zwolnione z podatku od towarów i usług (szkolenia). Siedziba firmy znajduje się w... przy ul..... Natomiast ośrodek szkoleniowy znajduje się w... (województwo...).

W 2008 r. Zainteresowany złożył wniosek o dofinansowanie inwestycji polegającej na termomodernizacji Ośrodka Szkoleniowego - "...". Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 Oś 1 Przedsiębiorczość, Działanie 1.1 Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw, Poddziałanie 1.1.5 Wsparcie MŚP - promocja produktów i procesów przyjaznych dla środowiska. Składając dokumentację projektową, Wnioskodawca złożył oświadczenie, w którym zadeklarował, że podatek VAT z tytułu wydatków w ramach projektu jest kosztem według proporcji sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej, ponieważ wydatki związane z projektem (termomodernizacja Ośrodka Szkoleniowego w...) są ściśle związane zarówno ze sprzedażą opodatkowaną, jak i zwolnioną, a tym samym są wydatkami kwalifikowalnymi.

Inwestycja została w całości zrealizowana w 2009 r. Ogółem obrót firmy Zainteresowanego w roku 2009 to 2.476.160,75, w tym sprzedaż opodatkowana 610.281,09 zł - co stanowi 24,60% sprzedaży ogółem, sprzedaż zwolniona 1.865.879,66 zł - co stanowi 75,40% sprzedaży ogółem.

W roku 2008 całkowity obrót firmy wyniósł 2.060.726,82 zł, w tym sprzedaż opodatkowana 985.800,20 zł - co stanowi 47,84% sprzedaży ogółem, sprzedaż zwolniona 1.074.926,62 zł - co stanowi 52,16% sprzedaży ogółem.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

W jakiej wysokości (%) Wnioskodawca ma prawo odliczyć (obniżyć podatek należny) zapłacony podatek VAT w 2009 r., wynikający z faktur dotyczących zrealizowanego projektu, a w jakim nie ma takiego prawa, na podstawie proporcji ustalonej za rok 2008.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 90 ustawy VAT od wydatków, które poniósł w roku 2009 w związku z realizacją projektu "...", mógł odliczyć podatek VAT w proporcji odpowiadającej w 2008 r. udziałowi obrotu sprzedaży opodatkowanej w całkowitym obrocie i zgodnie z wytycznymi w ustawie, zaokrąglając w górę od najbliższej liczby całkowitej. W przypadku Wnioskodawcy, ta część odzyskanego podatku, z faktur dotyczących zrealizowanego projektu, to 48%. Natomiast 52% to część podatku, której Zainteresowany nie mógł odliczyć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z uwagi, że przedstawiony opis stanu faktycznego oraz zadane pytanie dotyczą zdarzeń zaistniałych w 2009 r., tut. Organ dokonał rozstrzygnięcia w niniejszej interpretacji indywidualnej w świetle stanu prawnego obowiązującego w roku 2009.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku natomiast, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdą przepisy art. 90 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Artykuł 90 ust. 2 ustawy stanowi, że jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Na mocy art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy w poz. 3, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

W myśl art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

W odniesieniu do metod wyodrębnienia podatku wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie, by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże należy podkreślić, iż wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz zwolnionymi, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności, stosuje się odliczenie częściowe według proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

W związku z powyższym w chwili nabycia towaru lub usługi podatek rozliczany jest wstępnie w oparciu o współczynnik obliczony na podstawie obrotów osiągniętych w ubiegłym roku podatkowym, natomiast po zakończeniu roku, w którym dokonywane były zakupy, dokonywana jest korekta rozliczana, w oparciu o faktyczną proporcję sprzedaży, jaką uzyskano w roku, w którym te zakupy były dokonywane.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzi działalność gospodarczą w zakresie turystyki żeglarskiej oraz szkoleń żeglarskich. Zainteresowany świadczy usługi opodatkowane (czartery jachtów, organizacja imprez turystycznych), jak i zwolnione z podatku od towarów i usług (szkolenia). W 2008 r. Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie inwestycji polegającej na termomodernizacji Ośrodka Szkoleniowego - "...". Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 Oś 1 Przedsiębiorczość, Działanie 1.1 Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw, Poddziałanie 1.1.5 Wsparcie MŚP - promocja produktów i procesów przyjaznych dla środowiska. Składając dokumentację projektową, Wnioskodawca złożył oświadczenie, w którym zadeklarował, że podatek VAT z tytułu wydatków w ramach projektu jest kosztem według proporcji sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej, ponieważ wydatki związane z projektem są ściśle związane zarówno ze sprzedażą opodatkowaną jak i zwolnioną, a tym samym są wydatkami kwalifikowalnymi. Inwestycja została w całości zrealizowana w 2009 r. Ogółem obrót firmy Zainteresowanego w roku 2009 to 2.476.160,75 - w tym sprzedaż opodatkowana 610.281,09 zł - co stanowi 24,60% sprzedaży ogółem, sprzedaż zwolniona 1.865.879,66 zł - co stanowi 75,40% sprzedaży ogółem. W roku 2008 całkowity obrót firmy wyniósł 2.060.726,82 zł, w tym sprzedaż opodatkowana 985.800,20 zł - co stanowi 47,84% sprzedaży ogółem, sprzedaż zwolniona 1.074.926,62 zł - co stanowi 52,16% sprzedaży ogółem.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że wydatki związane z realizacją projektu, o którym mowa w pierwotnym wniosku, zostały poniesione w całości w roku 2009. Podatek naliczony z tytułu zakupów związanych z projektem był odliczony w całości w roku 2009. Odliczając podatek naliczony z tytułu zakupów związanych z projektem, nie było obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonanych w ramach zrealizowanego projektu zakupów do czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz do czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługiwało.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro w stosunku do wydatków ponoszonych w ramach realizowanego projektu Wnioskodawca nie miał obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonanych zakupów do czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz do czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługiwało, to miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z proporcją, obliczoną według zasad określonych w art. 90 ustawy.

Wobec powyższego Wnioskodawca od wydatków, które poniósł w związku z realizacją ww. projektu w 2009 r. miał prawo odliczyć podatek naliczony w wysokości obliczonej z uwzględnieniem proporcji ustalonej jako roczny udział obrotu ze sprzedaży opodatkowanej w 2008 r. (985.800,20 zł) w całkowitym obrocie za 2008 r. (2.060.726,82 zł). Tak obliczoną proporcję Zainteresowany winien określić procentowo, zaokrąglając w górę do najbliższej liczby całkowitej, co w przedmiotowej sprawie stanowiło 48%. W pozostałej zaś części obliczonej z zastosowaniem proporcji Zainteresowany nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku w szczególności dotyczące korekty kwoty podatku odliczonego w 2009 r. po zakończeniu ww. roku podatkowego stosownie do przepisów art. 91 ustawy, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto wskazać należy, że pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.