IPTPP2/443-691/14-2/JSz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2014 r. (data wpływu 12 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktur korygujących w związku z rabatem z tytułu wcześniejszej zapłaty - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktur korygujących w związku z rabatem z tytułu wcześniejszej zapłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest podmiotem z siedzibą w Polsce i prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji i sprzedaży płytek ceramicznych. Spółka sprzedaje produkowane przez siebie towary do Odbiorców zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Spółka udziela niektórym klientom z tytułu wcześniejszej płatności tzw. skonta. Przyznanie skonta ma charakter warunkowy, tj. to od kontrahenta zależy, czy zapłaci za zakupiony towar przed terminem płatności. Warunek końcowy przyznania skonta w ustalonej wysokości realizuje się po dokonaniu płatności przez Odbiorcę - jeśli płatność jest dokonana w umówionym krótszym niż standardowy terminie płatności, to Odbiorca nabywa prawo do skonta. Jeśli zaś zapłata następuje po ustalonym, skróconym terminie, to Odbiorca nie nabywa prawa do skonta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2014 r., tj. w świetle art. 29a ust. 7 oraz i 106e ust. 1 pkt 1, Spółka prawidłowo wystawia faktury uwzględniając na wystawionych fakturach sprzedaży wartość podstawy opodatkowania netto i brutto bez wykazywania wartości skonta oraz bez wykazywania podstawy opodatkowania po zastosowaniu skonta, a następnie po przyznaniu skonta kontrahentowi wystawia fakturę VAT korygującą in minus.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty. Jednocześnie na podstawie art. 106e ust. 1 ustawy faktura m.in. powinna zawierać kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto jak również wartość sprzedaży netto oraz kwotę należności ogółem. Przy tym przepisy art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy przewidują, że w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1 ustawy podatnik wystawia fakturę korygującą. W przedmiotowym przypadku Spółka w momencie wystawienia faktury nie wie, czy skonto faktycznie zostanie przyznane, czy też nie - uzależnione jest to od spełnienia przesłanki w postaci wcześniejszej zapłaty.

Zdaniem Spółki, wykazując w wystawianej fakturze wartość podstawy opodatkowania netto i brutto bez skonta, oraz bez podstawy opodatkowania po zastosowaniu rabatu z tytułu wcześniejszej płatności, wystawia fakturę zgodnie z przepisami ustawy regulującymi sposób dokumentowania. Kiedy Odbiorca skorzysta ze skonta, Spółka jest zobowiązana w świetle aktualnie obowiązujących przepisów, do wystawienia faktury korygującej do faktury wcześniej wystawionej na rzecz danego Odbiorcy, tj. stosownie do art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym gdy po wystawieniu faktury udzielono obniżki ceny w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę korygującą in minus. Z chwilą zrealizowania skonta przez Odbiorcę (ziszczenia się warunku w postaci wcześniejszej zapłaty) staje się ono prawnie skuteczne i tym samym wpływa na podstawę opodatkowania.

W ocenie Spółki, skonto stanowi rabat z tytułu wcześniejszej zapłaty, który jest przyznawany po wystawieniu faktury. Tym samym Spółka nie może uwzględniać przedmiotowego skonta w momencie wystawienia faktury. Spółka nie ma zatem możliwości wykazywania w pierwotnej fakturze ceny jednostkowej netto po skoncie, wartości netto i brutto po skoncie, a następnie, w przypadku niespełnienia przez Odbiorcę warunków do otrzymania skonta, wystawiania faktury korygującej na plus zwiększającej wartość podstawy opodatkowania o wartość udzielonego skonta.

Reasumując, w świetle obowiązujących obecnie przepisów, nie można uwzględniać skonta "od razu" w podstawie opodatkowania pierwotnie wystawionej faktury. Ziszczenie się warunku w postaci skorzystania ze skonta przez nabywcę wpływa na podstawę opodatkowania, w związku z czym konieczne jest wystawienie faktury korygującej in minus. Tym samym postępowanie Spółki jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.