IPTPP2/443-679/13-6/AW - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem, wykorzystywanej na cele prowadzonej działalności gospodarczej, a także obowiązek korekty podatku naliczonego odliczonego od wydatków poniesionych na modernizację budynku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 22 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 28 października 2013 r. (data wpływu 29 października 2013 r.) oraz z dnia 18 listopada 2013 r. (data wpływu 19 listopada 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe,

* braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na modernizację w 2005 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości i braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na modernizację w 2005 r. oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 28 października 2013 r. oraz z dnia 18 listopada 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W lutym 2002 r. została zakupiona nieruchomość zabudowana budynkiem na działalność gospodarczą. Nieruchomość zakupiono na własność dwóch właścicieli po 50% (ojciec i syn). Nieruchomość w momencie zakupu była zwolniona z VAT - nie odliczono podatku naliczonego. Wartość zakupu 107.000 zł (sto siedem tysięcy złotych) w tym budynek 92.000 + działka 15.000. Jeden z współwłaścicieli (syn) od daty zakupu wykorzystuje cały budynek do działalności gospodarczej związanej z czynnościami opodatkowanymi (restauracja, usługi gastronomiczne). Drugi współwłaściciel (ojciec) użyczył mu swoją część nieodpłatnie. Budynek wchodzący w skład nieruchomości był modernizowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w okresie III-VII 2002 r. na wartość 82.400 zł. Od nakładów modernizacyjnych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystano. W wyniku modernizacji księgowa wartość nieruchomości wzrosła do kwoty 174.400 zł. Następnie w roku 2005 dokonano drugiej modernizacji o wartości nakładów 35.300 zł, co stanowi mniej niż 30% wartości nieruchomości po modernizacji. Odliczono podatek naliczony od wydatków na modernizację. Nieruchomość ta ciągle wykorzystywana jest do działalności gospodarczej (czynności opodatkowane podatkiem VAT). Planowane jest zbycie przedmiotowej nieruchomości.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku, w odpowiedzi na pytanie dotyczące jednoznacznego wskazania, czy w świetle przedstawionego opisu sprawy Wnioskodawca jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą (syn), czy też osobą użyczająca część nieruchomości (ojciec), Wnioskodawca wskazał, iż jest osobą prowadzącą działalność gospodarczą, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto Zainteresowany wskazał, iż nieruchomość jest zakwalifikowana do środków trwałych w firmie Wnioskodawcy - o wartości początkowej 50% kwoty nabycia i od takiej podstawy liczono amortyzację. Na drugą modernizację Wnioskodawca ponosił nakłady w okresie od czerwca 2005 r. do grudnia 2005 r., zakończona w XII 2005 r. Po zakończeniu modernizacji budynku w 2002 r. przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem umowy najmu ani dzierżawy i innej umowy o podobnym charakterze.

Wnioskodawca ponadto doprecyzował opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, iż dokonana w 2002 r. modernizacja przedmiotowego budynku stanowi ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, poniesione nakłady na ww. modernizację przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Także dokonana w 2005 r. modernizacja przedmiotowego budynku stanowi ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż tej nieruchomości będzie zwolniona z podatku VAT... (pytanie nr 1 wniosku ORD-IN)

2. Czy należy dokonać korekty podatku naliczonego od modernizacji dokonanej w 2005 r... (pytanie nr 2 wniosku ORD-IN)

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Sprzedaż tej nieruchomości będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

2. Nie należy dokonywać korekty podatku naliczonego, ponieważ w chwili sprzedaży nieruchomość jest ustawowo zwolniona z VAT, a korekty dokonuje się jeśli zmienia się przeznaczenie użytkowania nieruchomości również do czynności zwolnionych (art. 90a).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie:

* zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości - za prawidłowe,

* braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na modernizację w 2005 r. - za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b - zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Należy również zauważyć, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, w lutym 2002 r. wraz z ojcem zakupił nieruchomość zabudowaną budynkiem na działalność gospodarczą (po 50%). Wartość zakupu 107.000 zł (sto siedem tysięcy złotych) w tym budynek 92.000 + działka 15.000. Nieruchomość w momencie zakupu była zwolniona z VAT - nie odliczono podatku naliczonego. Wnioskodawca od daty zakupu wykorzystuje cały budynek do działalności gospodarczej związanej z czynnościami opodatkowanymi (restauracja, usługi gastronomiczne). Nieruchomość jest zakwalifikowana do środków trwałych w firmie Wnioskodawcy - o wartości początkowej 50% kwoty nabycia i od takiej podstawy liczono amortyzację Drugi współwłaściciel (ojciec) użyczył Wnioskodawcy swoją część nieodpłatnie. Budynek wchodzący w skład nieruchomości był modernizowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w okresie III-VII 2002 r. na wartość 82.400 zł. Dokonana w 2002 r. modernizacja przedmiotowego budynku stanowi ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym a poniesione nakłady na ww. modernizację przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Od nakładów modernizacyjnych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystano. Po zakończeniu modernizacji budynku w 2002 r. przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem umowy najmu ani dzierżawy i innej umowy o podobnym charakterze. Następnie w okresie VI-XII 2005 r. dokonano drugiej modernizacji o wartości nakładów 35.300 zł, co stanowi mniej niż 30% wartości nieruchomości po modernizacji. Dokonana w 2005 r. modernizacja przedmiotowego budynku stanowi ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Odliczono podatek naliczony od wydatków na modernizację. Nieruchomość ta ciągle wykorzystywana jest do działalności gospodarczej (czynności opodatkowane podatkiem VAT). Planowane jest zbycie przedmiotowej nieruchomości.

Mając na uwadze opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy w pierwszej kolejności przeanalizować możliwość zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jak wynika z wniosku, w 2002 r. Zainteresowany poniósł wydatki na modernizację budynku w kwocie 82.400 zł, tj. w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej (92.000 zł) przedmiotowego budynku. Z uwagi na fakt, iż - jak wskazał Wnioskodawca - po zakończeniu modernizacji budynku w 2002 r. przedmiotowa nieruchomość nie była przedmiotem umowy najmu ani dzierżawy i innej umowy o podobnym charakterze, to tym samym nie doszło do oddania do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu po jego ulepszeniu co oznacza, iż nie doszło do pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. W konsekwencji przedmiotowa dostawa nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy jednak zauważyć, iż przy dostawie przedmiotowego budynku, spełniony będzie warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy, ponieważ w stosunku do budynku nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Odnosząc się natomiast do warunku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy należy wskazać, iż jakkolwiek Zainteresowany ponosił wydatki na ulepszenie ww. budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej, to jednak po ulepszeniu Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowy budynek do czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat (nieruchomość jest ciągle wykorzystywana do działalności gospodarczej). W sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie stosowania art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy, określone w art. 43 ust. 7a ustawy, bowiem po ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej przedmiotowego budynku, Wnioskodawca wykorzystywał go do czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż 5 lat. Zatem, dostawa przedmiotowego budynku będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy.

W świetle powołanego wyżej art. 29 ust. 5 ustawy, w związku z tym, że dostawa przedmiotowego budynku będzie korzystać ze zwolnienia, również dostawa gruntu, na którym jest on posadowiony korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości uznać należy za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na modernizację w 2005 r. należy wskazać, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz art. 91 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Metody i termin korekt podatku naliczonego określają przepisy art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Przepisy art. 91 ust. 4-6 ustawy normują sytuację, gdy w trakcie okresu korekty podatnik dokona sprzedaży środka trwałego, wartości niematerialnej i prawnej, gruntu lub prawa użytkowania wieczystego gruntu. W takim przypadku nie dokonuje się korekty corocznie, lecz jednorazowo, w stosunku do całego pozostałego do końca okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż.

Istotnym jest przy tym, czy sprzedaż określonego składnika majątku będzie miała charakter sprzedaży opodatkowanej, czy zwolnionej od podatku.

Jeżeli sprzedaż ta będzie opodatkowana - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi.

Gdy sprzedaż ta będzie zwolniona od podatku lub nie będzie w ogóle podlegała opodatkowaniu - do obliczenia jednorazowej korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zatem w przypadku nakładów na modernizację przedmiotowego budynku poniesionych przez Wnioskodawcę w 2005 r. należy wskazać, iż wobec braku regulacji, która wprost dotyczyłaby kwestii korekty podatku naliczonego w związku z nakładami poniesionymi na remont środków trwałych, nakłady na środek trwały należy traktować dla celów podatku VAT tak jak zakup odrębnego środka trwałego.

Tym samym ww. nakłady poniesione przez Wnioskodawcę należy traktować jak wydatki na zakup odrębnego środka trwałego. W tej sytuacji korekta dotyczyć będzie zatem nieruchomości, a nie towarów i usług zużytych w celu poniesienia na nią nakładów. W związku z powyższym, Wnioskodawca powinien dokonywać korekty podatku naliczonego związanego z ww. nakładami z uwzględnieniem 10-letniego okresu, licząc od roku, w którym nakłady (traktowane jako odrębny środek trwały) zostały oddane do użytkowania, na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy.

Skoro zatem sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, jak wskazano wyżej, będzie korzystała ze zwolnienia oraz nastąpi w okresie korekty, Wnioskodawca będzie miał obowiązek korekty podatku naliczonego odliczonego od wydatków poniesionych na modernizację w 2005 r. według zasad wymienionych przepisach art. 91 ust. 4-6 ustawy.

Ponadto, należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie zastosowania nie będzie miał wskazany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku art. 90a ustawy, zgodnie z którym w przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu.

W świetle okoliczności sprawy nie nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania nieruchomości do celów działalności gospodarczej, w której mowa ww. przepisie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na modernizację w 2005 r. uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela nieruchomości (ojca Wnioskodawcy).

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży nieruchomości i braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na modernizację w 2005 r. Natomiast w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.