IPTPP2/443-666/14-3/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usług produkcji materiałów filmowych w sytuacji, gdy Wnioskodawca jest:

* twórcą i producentem całości materiału potrzebnego do wykonania zlecenia oraz dokonuje przeniesienia praw autorskich na odbiorcę na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - jest prawidłowe,

* wyłącznie producentem i nabywa usługi podwykonawców oraz prawa autorskie - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usług produkcji materiałów filmowych w sytuacji, gdy Wnioskodawca jest twórcą i producentem całości materiału potrzebnego do wykonania zlecenia oraz dokonuje przeniesienia praw autorskich na odbiorcę na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz kiedy Wnioskodawca jest wyłącznie producentem i nabywa usługi podwykonawców oraz prawa autorskie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się m.in. realizacją filmów dokumentalnych, filmów reklamowych, produkcją reklam radiowych, tworzeniem prezentacji multimedialnych, a następnie odsprzedawaniem ich swoim klientom, którymi są zarówno podmioty gospodarcze, jak i instytucje samorządowe. Zainteresowany jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Działalność ta sklasyfikowana jest według klasyfikacji PKD 2007 m.in.: 59.11.Z Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych, 59.12.Z Działalność postprodukcyjna związana z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi, 73.11.Z Działalność agencji reklamowych. Realizacja polega na zebraniu dokumentacji fotograficznej, materiałów filmowych, napisaniu scenariusza i stworzenie gotowego produktu, którym jest materiał filmowy, reklama radiowa czy też prezentacja multimedialna. Następnie zostaje przekazany odbiorcy i Wnioskodawca wystawia fakturę VAT ze stawką podstawową 23%, przenosząc prawa autorskie do ich wykonywania i odtwarzania w przyszłości na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wykonywane zlecenia mają charakter dwojaki. W pierwszym przypadku Wnioskodawca jest autorem zdjęć filmowych i sam posiada do nich prawa autorskie i majątkowe prawa autorskie, które następnie zbywa (czyli jest zarówno autorem, jak i producentem). W drugiej sytuacji Zainteresowany jest producentem i zatrudnia na podstawie umów cywilno-prawnych lub jako podwykonawców, osoby lub firmy, którym zleca wykonanie materiałów potrzebnych do realizacji projektu, a następnie tworzy projekt, który zostaje sprzedany razem z przekazaniem praw autorskich. Z tytułu świadczenia usług produkcji materiałów filmowych zarówno gdy jest twórcą i producentem oraz gdy jest tylko producentem otrzymuje część wynagrodzenia w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Jest to związane z przeniesieniem tych praw na kontrahenta i wynika z zawartej umowy na świadczenie usługi. Wnioskodawca działa jako twórca w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zlecenia wykonania materiałów niezbędnych do realizacji projektów potwierdzane są umowami cywilnoprawnymi, zazwyczaj jest to umowa o dzieło lub jeśli zleceniobiorca (podwykonawca) prowadzi działalność gospodarczą dokumentowane są wystawieniem faktury.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Pytanie dotyczy możliwości zastosowania obniżonej stawki VAT w wysokości 8% na podstawie pozycji 181 (Usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania) Załącznika numer 3 Wykazu towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% do Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, na wykonywane przez Wnioskodawcę usługi realizacji materiałów filmowych. W związku z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą, aby uzyskać nowe zlecenia uczestniczy w przetargach. Wnioskodawca zaobserwował, że konkurujące z nim firmy często stosują obniżoną stawkę VAT w wysokości 8%, na usługi realizacji materiałów filmowych. W związku z tym Zainteresowany ma 2 pytania:

1. Czy może zastosować obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% na świadczone usługi produkcji materiałów filmowych, gdy sam jest twórcą i producentem całości materiału potrzebnego do wykonania zlecenia oraz dokonuje przeniesienia praw autorskich na odbiorcę na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

2. Czy może zastosować obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% na świadczone usługi produkcji materiałów filmowych kiedy jest producentem, ale korzysta z usług podwykonawców, którym zleca wykonanie poszczególnych materiałów, do których następnie nabywa prawa autorskie i je dalej odsprzedaje w ramach zrealizowanego projektu (część kosztów zlecenia to jego koszt realizacji, a część to zakup materiałów do realizacji z prawami autorskimi, czyli tak jakby był pośrednikiem w obrocie prawami autorskimi).

Zdaniem Wnioskodawcy, w kontekście ostatnio przeczytanych licznych interpretacji oraz rozmów z innymi firmami z jego branży, zaczyna mieć wątpliwości nad stosowaną przez niego podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23% na wykonywane usługi realizacji dokumentacji filmowej wraz z przekazaniem praw autorskich. Pragnie więc potwierdzić, czy wykonywane usługi opodatkowuje właściwie w ramach podatku od towarów i usług.

Z uwagi na brzmienie art. 41 ust. 2 w związku z pozycją 181 (bez względu na symbol PKWiU) usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania Załącznik numer 3 Wykazu towarów i usług opodatkowaną stawką podatku w wysokości 8% do Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca uważa, że będzie mógł zastosować obniżoną stawkę podatku VAT w wysokości 8% na świadczone przez niego usługi realizacji materiałów filmowych zarówno w sytuacji kiedy sam jest producentem i wykonawcą materiałów potrzebnych do wykonania zlecenia, jak i w sytuacji, gdy korzysta z usług osób trzecich jako podwykonawców i nabywa prawa autorskie, a później je odsprzedaje, czyli przenosi na nabywcę razem ze zrealizowanym materiałem filmowym na podstawie Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku VAT dla usług produkcji materiałów filmowych w sytuacji, gdy Wnioskodawca jest:

* twórcą i producentem całości materiału potrzebnego do wykonania zlecenia oraz dokonuje przeniesienia praw autorskich na odbiorcę na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - jest prawidłowe,

* wyłącznie producentem i nabywa usługi podwykonawców oraz prawa autorskie - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146a pkt 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 181, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami do załącznika nr 3 ustawy, wykaz towarów i usług objętych tym załącznikiem nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka 8%.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Jak wynika z treści art. 43 ust. 19, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Jak wynika z powyższego ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl ust. 2 ww. artykułu, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Z treści ww. przepisów można wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie "przejaw działalności twórczej", należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi. Zasadą jest, że z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub - jeżeli z mocy ww. ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca, osoba, która je nabyła lub na rzecz której została ustanowiona licencja.

W myśl art. 8 ust. 1-3 ustawy o prawie autorskim, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Twórcy przysługują autorskie prawa osobiste. Przepis art. 16 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa osobiste chronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem, a w szczególności prawo do: autorstwa utworu, oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo, nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania, decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności, nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.

Zgodnie z art. 17 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (autorskie prawa majątkowe).

Należy podkreślić, że autorskie prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych przypadkach także innym podmiotom niż twórca.

W rozdziale 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych uregulowano kwestie dotyczące przejścia autorskich praw majątkowych. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

Z powołanych powyżej unormowań ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna (człowiek) będący autorem utworu w rozumieniu tej ustawy.

Prawo autorskie przysługuje twórcy. Natomiast współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie (art. 9 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Zgodnie z art. 69 tej ustawy, współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno-muzycznych oraz twórca scenariusza.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

* mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),

* stanowić przejaw działalności twórczej,

* posiadać indywidualny charakter.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się m.in. realizacją filmów dokumentalnych, filmów reklamowych, produkcją reklam radiowych, tworzeniem prezentacji multimedialnych, a następnie odsprzedawaniem ich swoim klientom, którymi są zarówno podmioty gospodarcze, jak i instytucje samorządowe. Zainteresowany jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Działalność ta sklasyfikowana jest według klasyfikacji PKD 2007 m.in.: 59.11.Z Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych, 59.12.Z Działalność postprodukcyjna związana z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi, 73.11.Z Działalność agencji reklamowych. Realizacja polega na zebraniu dokumentacji fotograficznej, materiałów filmowych, napisaniu scenariusza i stworzenie gotowego produktu, którym jest materiał filmowy, reklama radiowa czy też prezentacja multimedialna. Następnie zostaje przekazany odbiorcy i Wnioskodawca wystawia fakturę VAT ze stawką podstawową 23%, przenosząc prawa autorskie do ich wykonywania i odtwarzania w przyszłości na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wykonywane zlecenia mają charakter dwojaki. W pierwszym przypadku Wnioskodawca jest autorem zdjęć filmowych i sam posiada do nich prawa autorskie i majątkowe prawa autorskie, które następnie zbywa (czyli jest zarówno autorem, jak i producentem). W drugiej sytuacji Zainteresowany jest producentem i zatrudnia na podstawie umów cywilno-prawnych lub jako podwykonawców, osoby lub firmy, którym zleca wykonanie materiałów potrzebnych do realizacji projektu, a następnie tworzy projekt, który zostaje sprzedany razem z przekazaniem praw autorskich. Z tytułu świadczenia usług produkcji materiałów filmowych zarówno gdy jest twórcą i producentem oraz gdy jest tylko producentem otrzymuje część wynagrodzenia w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Jest to związane z przeniesieniem tych praw na kontrahenta i wynika z zawartej umowy na świadczenie usługi. Wnioskodawca działa jako twórca w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zlecenia wykonania materiałów niezbędnych do realizacji projektów potwierdzane są umowami cywilnoprawnymi, zazwyczaj jest to umowa o dzieło lub jeśli zleceniobiorca (podwykonawca) prowadzi działalność gospodarczą dokumentowane są wystawieniem faktury.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT z uwagi na wyłączenie, o którym mowa w art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy.

Zatem skoro - jak wynika z wniosku - Wnioskodawca jest twórcą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, to w przypadku świadczonych usług produkcji materiałów filmowych, gdy Zainteresowany jest twórcą i producentem całości materiału potrzebnego do wykonania zlecenia oraz dokonuje przeniesienia praw autorskich na odbiorcę na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%, obowiązująca na mocy art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 i poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu natomiast do świadczonych przez Wnioskodawcę usług produkcji materiałów filmowych w sytuacji, gdy jest producentem, ale korzysta z usług podwykonawców, którym zleca wykonanie poszczególnych materiałów, do których następnie nabywa prawa autorskie i je dalej odsprzedaje należy stwierdzić, że Zainteresowany nie może zastosować obniżonej stawki podatku VAT, ponieważ w tym przypadku - zlecając podwykonawcom wykonanie poszczególnych materiałów i je odsprzedając - nie działa jako twórca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem właściwą stawką dla ww. usług jest stawka podatku w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.