IPTPP2/443-665/13-6/PR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 listopada 2013 r. (data wpływu 6 listopada 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży udziałów w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży udziałów w nieruchomości. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 listopada 2013 r. poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca informuje, iż wraz z żoną są współwłaścicielami nieruchomości położonej. Udziały Wnioskodawcy i Jego żony łącznie w ww. nieruchomości wynoszą 72,92%. W wyniku postępowania spadkowego po zmarłym ojcu, żona Wnioskodawcy, nabyła w roku 1977 prawo udziału w nieruchomości wynoszące 1/24 części z całości. Będąc w związku małżeńskim z Wnioskodawcą w roku 2007 małżonkowie wspólnie nabyli/kupili od ciotki część jej udziałów w nieruchomości wynoszącą 3/16 części z całości. W roku 2010 małżonkowie nabyli/kupili od ciotki pozostałą część jej udziałów w nieruchomości wynoszącą 1/2 części całości.

W związku z powyższym łączne udziały małżonków w nieruchomości z wyliczenia ułamkowego wynoszą obecnie 70/96 części z całości, a w przeliczeniu na udział procentowy stanowi to 72,92%.

Nieruchomość jest zabudowana częścią frontową i dzienną, oficynami i stanowi charakter budownictwa wielorodzinnego z mieszkaniami wynajmowanymi w oparciu o umowy najmu lokalu mieszkalnego. W części frontowej znajdują się dwa lokale użytkowe, wynajmowane na podstawie umów cywilno - prawnych. Na podstawie udzielonych pełnomocnictw przez wszystkich współwłaścicieli nieruchomości żona Wnioskodawcy sprawuje zarząd nad nieruchomością oraz zajmuje się wszelkimi rozliczeniami finansowymi, w tym podatkowymi. W związku z wpływami z najmu lokali zarówno mieszkalnych, jak i użytkowych żona Wnioskodawcy, na podstawie obowiązujących przepisów podatkowych, jest płatnikiem podatku VAT. Czy w przypadku sprzedaży swoich udziałów w ww. nieruchomości Wnioskodawca wraz z żoną będą zobligowani do zapłacenia podatku VAT od kwoty transakcji.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż w chwili obecnej żona Wnioskodawcy jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadzi on działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Jest stroną umów najmu jako zarządca nieruchomością działając na podstawie pełnomocnictw współwłaścicieli.

Z kolei Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie zawiera umów najmu we własnym imieniu. Umowy najmu zawierane są przez zarządcę nieruchomością.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż udziałów w omawianej nieruchomości będzie potraktowana jak zbycie majątku osobistego i Wnioskodawca oraz Jego żona nie staną się z tego tytułu podatnikami podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie udziałów w nieruchomości nie uczyni z Wnioskodawcy i Jego żony podatników podatku VAT, gdyż dokonując tego zbycia/sprzedaży nie staną się osobami wykonującymi działalność gospodarczą. Działanie Zainteresowanego i Jego żony będzie miało charakter incydentalny. Nabyte udziały w nieruchomości stanowią źródło spadkowe oraz pochodzą od osoby fizycznej (zostały zakupione od ciotki, która jest osobą fizyczną i nie była w chwili transakcji podatnikiem podatku VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), a zatem niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie skutków prawnopodatkowych dla Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Wskazać także należy, iż stosownie do treści art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)

Zgodnie z zapisem art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W konsekwencji najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy, stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych

Jednocześnie wskazać należy, iż nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą i jest wykorzystywany na potrzeby osobiste. Sprzedaż majątku prywatnego oznacza, że majątek ten nabywany był na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, a zatem jego zbycie zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznane za działalność gospodarczą ze skutkiem uznania tej osoby za podatnika.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywana w sposób ciągły do celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe).

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

Natomiast, w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 cyt. ustawy, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

W konsekwencji ww. przepisów, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu.

Wobec powyższego podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem ten będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej). Natomiast jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną są współwłaścicielami nieruchomości. W wyniku postępowania spadkowego po zmarłym ojcu, żona Wnioskodawcy, nabyła w roku 1977 prawo udziału w nieruchomości wynoszące 1/24 części z całości. Będąc w związku małżeńskim z Wnioskodawcą w roku 2007 małżonkowie wspólnie nabyli/kupili od ciotki część jej udziałów w nieruchomości wynoszącą 3/16 części z całości. W roku 2010 małżonkowie nabyli/kupili od ciotki pozostałą część jej udziałów w nieruchomości wynoszącą 1/2 części całości.

W związku z powyższym łączne udziały małżonków w nieruchomości z wyliczenia ułamkowego wynoszą obecnie 70/96 części z całości, a w przeliczeniu na udział procentowy stanowi to 72,92%.

Nieruchomość jest zabudowana częścią frontową i dzienną, oficynami i stanowi charakter budownictwa wielorodzinnego z mieszkaniami wynajmowanymi w oparciu o umowy najmu lokalu mieszkalnego. W części frontowej znajdują się dwa lokale użytkowe, wynajmowane na podstawie umów cywilno - prawnych. Na podstawie udzielonych pełnomocnictw przez wszystkich współwłaścicieli nieruchomości żona Wnioskodawcy sprawuje zarząd nad nieruchomością oraz zajmuje się wszelkimi rozliczeniami finansowymi, w tym podatkowymi. W związku z wpływami z najmu lokali zarówno mieszkalnych, jak i użytkowych żona Wnioskodawcy, na podstawie obowiązujących przepisów podatkowych, jest płatnikiem podatku VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Nie zawiera umów najmu we własnym imieniu. Z kolei żona Wnioskodawcy w chwili obecnej jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Żona Wnioskodawcy jest stroną umów najmu jako zarządca nieruchomością działając na podstawie pełnomocnictw współwłaścicieli.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż - jak wynika z okoliczności sprawy - Wnioskodawca nie zawiera umów najmu we własnym imieniu. W rozpatrywanej sprawie żona Wnioskodawcy jest stroną umów najmu jako zarządca nieruchomością działając na podstawie pełnomocnictw współwłaścicieli. A zatem na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług w zakresie usługi najmu nieruchomości w części należącej do małżonków i stanowiącej 72,92%, żona Wnioskodawcy działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie Wnioskodawca nie jest podmiotem świadczącym usługę najmu. Wobec powyższego sprzedaż przez Wnioskodawcę udziałów w prawie własności należących do małżonków i stanowiących 72,92%, w przedmiotowej sprawie nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i z tego tytułu Wnioskodawca nie będzie występował w charakterze podatnika podatku do towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.