IPTPP2/443-664/13-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2013 r. (data wpływu 14 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2013 r. (data wpływu 21 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy kilku działek niezabudowanych i jednej działki zabudowanej domem mieszkalnym w trakcie budowy - jest prawidłowe.

W dniu 14 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy kilku działek niezabudowanych i jednej działki zabudowanej domem mieszkalnym w trakcie budowy.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 października 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

W 2000 r. Wnioskodawca dokonał zakupu działki rolnej 3,5 hektara, a następnie uzyskał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz pozwolenie na budowę na zasadzie siedliska. Budowa budynku została doprowadzona do stanu surowego otwartego. Ponieważ sytuacja finansowa Wnioskodawcy znacznie się pogorszyła, był on zmuszony podzielić ziemię na kilka działek niezabudowanych i jedną zabudowaną. Przed dokonaniem podziału i sprzedaży wystąpił w dniu 13 listopada 2007 r. z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku VAT (w załączniku kopia wniosku oraz otrzymana interpretacja). W 2009 r. Wnioskodawca sprzedał niezabudowaną działkę rolną wydzieloną z całości swojej nieruchomości.

Niestety sytuacja finansowa Wnioskodawcy w dalszym ciągu pogarszała się i 10 stycznia 2013 r. sprzedał on działkę zabudowaną z rozpoczętą budową domu w stanie surowym zadaszonym.

Ten sam kupujący w dniu 14 czerwca 2013 r. nabył od Wnioskodawcy działkę niezabudowaną, która miała być drogą dojazdową: na powyższą działkę nie było wydanej decyzji o warunkach zabudowy.

Zdarzenie przyszłe: ten sam kupujący chce kupić od Wnioskodawcy jedną działkę niezabudowaną sąsiadującą z nabytą przez niego działką zabudowaną. Ta działka niezabudowana jest działką rolną, nie była wydana żadna decyzja o warunkach zabudowy, a są to tereny rolnicze i nie ma planu przestrzennego zagospodarowania.

W piśmie z dnia 18 października 2013 r. Wnioskodawca wskazał, iż nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą w Spółce Jawnej i podatnikiem od podatku od towarów i usług jest spółka jawna.

Wnioskodawca wskazał, że nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Działalność spółki jawnej, w której jest wspólnikiem polega na produkcji i sprzedaży mebli i nie ma żadnego związku z obrotem nieruchomościami.

Nieruchomość została podzielona na 6 działek o następujących numerach geodezyjnych:

35)7 - działka sprzedana w 2009 r.,

35)10 - działka zabudowana domem w trakcie budowy sprzedana w dniu 10 stycznia 2013 r.,

35)12 - działka - droga dojazdowa do działki nr 35/11, sprzedana w dniu 14 maja 2013 r. - temu samemu nabywcy, który wcześniej kupił działkę zabudowaną (35/10),

35)11 - działka sąsiadująca z działką zabudowaną domem, którą Wnioskodawca planuje sprzedać nabywcy, który wcześniej kupił działkę zabudowaną (35/10) i działkę - drogę (35/12),

152)1 - działka, której Wnioskodawca nie planuje sprzedawać,

152)2 - działka, której Wnioskodawca nie planuje sprzedawać.

Budowany przez Wnioskodawcę budynek - dom planował przeznaczyć na cele mieszkalne - cele osobiste, chciał zamieszkać tam wraz ze swoją rodziną.

Na działkach będących przedmiotem sprzedaży Zainteresowany nigdy nie prowadził działalności gospodarczej.

Wnioskodawca oświadczył, iż jako osoba prywatna nie posiada innej nieruchomości przeznaczonej w przyszłości do sprzedaży. Ponadto poinformował, że jest wspólnikiem w Spółce Jawnej i powyższa spółka posiada nieruchomość, gdzie jest prowadzona działalność gospodarcza i spółka nie planuje sprzedaży tej nieruchomości.

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży innych nieruchomości niż wskazane we wniosku.

Ponadto nie udostępniał, nie wynajmował, nie wydzierżawiał innym osobom działek nr 35/7, 35/10, 35/12, 35/11, 152/1, 152/2.

Zainteresowany nie dokonywał żadnych nakładów w celu przygotowania gruntów do sprzedaży (uzbrojenie terenu, ogrodzenie itp.) dla działek nr 35/7, 35/12, 35/11, 152/1.

Do sprzedanej przez Wnioskodawcę działki zabudowanej domem (w stanie surowym zadaszonym) (35/10), przed rozpoczęciem jego budowy został doprowadzony prąd, co było konieczne do rozpoczęcia budowy.

Na działce nr 152/2 Wnioskodawca planuje wybudowanie w przyszłości, mniejszego od sprzedanego, domu jednorodzinnego na potrzeby prywatne to jest zamieszkanie w nim, co będzie się wiązało z koniecznością doprowadzenia prądu i w przyszłości ogrodzenia, ale Zainteresowany nie planuje sprzedaży tej działki.

Wnioskodawca nie podejmował działań marketingowych (reklama, ogłoszenia w prasie itp.) w związku ze sprzedażą działek nr 35/7, 35/10, 35/12, 35/11; nie podejmował i nie planuje działań marketingowych (reklama, ogłoszenia w prasie itp.) w związku z ewentualną sprzedażą działek nr 152/1 i 152/2 (nie planuje sprzedaży tych działek).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powyższa sytuacja, to znaczy okazjonalne zbycie działek z majątku osobistego Wnioskodawcy obliguje go, a jeśli tak to od kiedy, do zapłaty podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż kilku działek, w tym jednej z rozpoczętą budową będących osobistym majątkiem Wnioskodawcy, nie czyni z Zainteresowanego podatnika VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Do sprzedaży zmusiła Wnioskodawcę sytuacja życiowa. Nie nabywał nieruchomości w celu jej sprzedaży. Zakup gruntów rolnych nie był związany z działalnością rolniczą - nigdy nie prowadził działalności rolniczej, a grunty nie były nikomu wynajmowane. Oprócz rozpoczętej budowy domu nieruchomość ta nie była do niczego wykorzystywana. Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest rolnikiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak bowiem stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości gruntowej jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Ponadto, z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180 i C-181, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 ww. Kodeksu, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek "Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z przedstawionego opisu sprawy przyszłego wynika, iż w 2000 r. Wnioskodawca dokonał zakupu działki rolnej 3,5 hektara, a następnie uzyskał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz pozwolenie na budowę na zasadzie siedliska. Budowa budynku została doprowadzona do stanu surowego otwartego. Ponieważ sytuacja finansowa Wnioskodawcy znacznie się pogorszyła, był on zmuszony podzielić ziemię na kilka działek niezabudowanych i jedną zabudowaną o numerach geodezyjnych 35/7, 35/10, 35/11, 35/12, 152/1, 152/2.

W 2009 r. Wnioskodawca sprzedał niezabudowaną działkę rolną wydzieloną z całości swojej nieruchomości (35/7). Niestety sytuacja finansowa Wnioskodawcy w dalszym ciągu pogarszała się i 10 stycznia 2013 r. sprzedał on działkę zabudowaną z rozpoczętą budową domu w stanie surowym zadaszonym (35/10). Ten sam kupujący w dniu 14 czerwca 2013 r. nabył od Wnioskodawcy działkę niezabudowaną, która miała być drogą dojazdową: na powyższą działkę nie było wydanej decyzji o warunkach zabudowy (35/12) i chce kupić od Wnioskodawcy jedną działkę niezabudowaną sąsiadującą z nabytą przez niego działką zabudowaną. Ta działka niezabudowana jest działką rolną, nie była wydana żadna decyzja o warunkach zabudowy, a są to tereny rolnicze i nie ma planu przestrzennego zagospodarowania (35/11). Działek nr 152/1 i nr 152/2 Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać.

Wnioskodawca nie jest jako osoba fizyczna czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie prowadził i nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Na działkach będących przedmiotem sprzedaży Zainteresowany nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Budowany przez Wnioskodawcę budynek - dom planował przeznaczyć na cele mieszkalne - cele osobiste, chciał zamieszkać tam wraz ze swoją rodziną.

Wnioskodawca, jako osoba prywatna, nie posiada innej nieruchomości przeznaczonej w przyszłości do sprzedaży.

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży innych nieruchomości niż wskazane we wniosku. Ponadto nie udostępniał, nie wynajmował, nie wydzierżawiał innym osobom przedmiotowych działek. Zainteresowany nie dokonywał żadnych nakładów w celu przygotowania gruntów do sprzedaży (uzbrojenie terenu, ogrodzenie itp.) dla działki 35/7, 35/12, 35/11, 152/1. Do sprzedanej przez Wnioskodawcę działki zabudowanej domem (w stanie surowym zadaszonym) (35/10), przed rozpoczęciem jego budowy został doprowadzony prąd, co było konieczne do rozpoczęcia budowy. Na działce nr 152/2 Wnioskodawca planuje wybudowanie w przyszłości mniejszego od sprzedanego domu jednorodzinnego na potrzeby prywatne to jest zamieszkanie w nim, co będzie się wiązało z koniecznością doprowadzenia prądu i w przyszłości ogrodzenia, ale Zainteresowany nie planuje sprzedaży tej działki.

Wnioskodawca nie podejmował działań marketingowych (reklama, ogłoszenia w prasie itp.) w związku ze sprzedażą działek nr 35/7; nr 35/10, 35/12; nie podejmował i nie planuje działań marketingowych w związku z przewidywaną sprzedażą działki nr 35/11, nie planuje sprzedać działek nr 152/1 i nr 152/2 więc nie planuje podejmować w stosunku do tych działek działań marketingowych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że z okoliczności sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując sprzedaży działek nr 35/7, 35/12, 35/11 i nr 35/10, Wnioskodawca nie działa/nie będzie działał w charakterze handlowca. Z przedstawionych okoliczności wynika, iż Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto Wnioskodawca nie podejmował jakichkolwiek czynności zmierzających do przygotowania działek do zorganizowanej, handlowej sprzedaży. Do sprzedaży działek zmusiła Wnioskodawcę pogarszająca się sytuacja finansowa. Na działkach będących przedmiotem sprzedaży Zainteresowany nigdy nie prowadził działalności gospodarczej. Budowany przez Wnioskodawcę budynek - dom planował przeznaczyć na cele mieszkalne - cele osobiste, chciał zamieszkać tam wraz ze swoją rodziną Ponadto z okoliczności wynika, iż Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży innych nieruchomości niż wskazane we wniosku, nie udostępniał, nie wynajmował, nie wydzierżawiał innym osobom przedmiotowych działek. Poza sprzedażą przedmiotowych działek Zainteresowany nie zamierza dokonywać dalszej sprzedaży nieruchomości, nie podejmował czynności zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności ww. działek, nie podejmował działań marketingowych w celu sprzedaży tych działek.

Zatem, Wnioskodawca, dokonując sprzedaży działek niezabudowanych (nr 35/7, 35/12, 35/11) i działki zabudowanej domem w trakcie budowy (nr 35/10), korzysta/będzie korzystał z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie będzie wykonywaniem działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działek, a dostawę tych działek cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując należy uznać, iż Wnioskodawca w wyniku sprzedaży przedmiotowych działek nie działa/nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem ich sprzedaż nie jest/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.