IPTPP2/443-657/13-4/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2013 r. (data wpływu 12 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług pośrednictwa świadczonych na rzecz banku - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2013 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania usług pośrednictwa świadczonych na rzecz banku.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z tym, iż Wnioskodawca zamierza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozszerzyć działalność gospodarczą o prowadzenie usług pośrednictwa finansowego na rzecz banku ma wątpliwość, czy czynności faktycznie wykonywane w ramach tej przyszłej umowy będą zwolnione z podatku VAT.

Zgodnie z paragrafem przyszłej umowy z bankiem:"Przedmiotem przyszłej umowy z bankiem byłoby stałe osobiste pośredniczenie za wynagrodzeniem (prowizyjnym) w zawieraniu przez bank umów o produkty banku z klientami. Usługa pośrednictwa świadczona przez koordynatora zespołu polega na dokonywaniu na rzecz banku następujących czynności faktycznych, których celem jest maksymalizacja liczby i dochodowości produktów pozyskanych przez bank za pośrednictwem zespołu sprzedaży podległego koordynatorowi zespołu:

* przedstawieniu klientom oferty produktowej,

* prezentowaniu klientom profilu działalności banku,

* organizowaniu kontaktów doradców finansowych z firmami i innymi instytucjami,

* organizowaniu współpracy doradców finansowych z pracownikami bankowości oddziałowej,

* zachowaniu standardów jakościowych określonych przez bank w procedurach, komunikatach,

* pozyskiwaniu i przekazywaniu doradcom kontaktów do klientów,

* podejmowaniu czynności zmierzających do utrzymania odpowiedniego stanu osobowego zespołu,

* przekazywaniu doradcom finansowym wszystkich informacji związanych z pośredniczeniem w zawieraniu przez bank umów o produkty skierowane przez bank do doradców finansowych,

* podpisywaniu w imieniu banku oświadczeń o wysokości prowizji należnej doradcom z podległego zespołu sprzedaży,

* wykonywaniu dodatkowych zleconych przez bank czynności związanych z pośredniczeniem w zawieraniu przez bank umów z klientami."

Wykaz czynności faktycznych jest szeroki, ale wszystkie te czynności składają się na jedną usługę jaką jest usługa pośrednictwa świadczona przez koordynatora zespołu (Wnioskodawcę) na rzecz banku. Generalnie usługa polega na pozyskaniu klientów dla banku na sprzedawane przez niego produkty finansowe, w szczególności kredyty, pożyczki hipoteczne, kredyty i pożyczki gotówkowe, kredyty i pożyczki konsumpcyjne, zwane ogólnie produktami. Celem wszystkich czynności jest pozyskanie klienta na produkty banku. Z tytułu świadczonej usługi Wnioskodawca będzie otrzymywać wynagrodzenie za efekt podejmowanych działań, wynagrodzenie jest zatem prowizyjne w zależności od ilości i wartości produktów.

Ponieważ ustawa VAT nie definiuje usług pośrednictwa ani też nie odsyła do norm technicznych jakimi były numery statystyczne PKWiU, stąd pytanie Wnioskodawcy czy ww. czynności stanowią usługę pośrednictwa zwolnioną z podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu opisanych we wniosku świadczonych usług pośrednictwa na rzecz banku Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, własne stanowisko w tej sprawie opiera na następujących wyrokach:

* III SA/Wa 2916/11 - wyrok WSA w Warszawie z 26 lipca 2012 r.,

* III SA/Wa 2732/11 - wyrok WSA w Warszawie z 25 czerwca 2012 r.

W ocenie Wnioskodawcy art. 5a oraz 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, nie regulują pojęcia"pośrednictwa", a zatem, aby ustalić jego zakres pojęciowy należy ustalić znaczenie tego pojęcia na gruncie języka potocznego.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN pośrednictwo oznacza:

Zatem w sytuacji Wnioskodawcy, gdzie ewidentnie Jego usługa pośrednictwa polegałaby na kojarzeniu klienta z bankiem (doradca finansowy), mamy do czynienia z wykonywaniem działalności polegającej na świadczeniu usług pośrednictwa.

Stanowisko Wnioskodawcy ma również oparcie w wyroku w sprawie sygn. C-453/05, w którym TSUE stwierdził, że pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazanie stronie danej umowy okazji do zawarcia umowy, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby obie strony zawarły umowę. Podobne stanowisko zajęło także Ministerstwo Finansów w indywidualnych interpretacjach.

Reasumując, kompleksowa usługa pośrednictwa, jaką Wnioskodawca zamierza wykonywać na rzecz banku, będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca na potwierdzenie własnego stanowiska w sprawie, przywołał rozstrzygnięcie NSA w wyroku z 26 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 923/12 oraz interpretację nr ILPP2/443-530/13/PR lub IPP1/443-198/13-4/IGo, lub orzeczenie TSUE w sprawie C-453/05.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano natomiast opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W myśl art. 43 ust. 13 ustawy zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 14 ustawy przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Zgodnie z art. 43 ust. 15 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Stosownie do treści przepisu art. 135 (1) (b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), państwa członkowskie zwalniają udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Z brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, wyraźnie wynika, iż intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych, zarówno tych wykonywanych przez banki, jak również świadczonych przez inne podmioty pośredniczące w ich udzielaniu. Należy stwierdzić, iż wymienione zwolnienie ma charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianego zwolnienia wyłącznie do określonej grupy podmiotów.

Pogląd taki potwierdza orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), gdzie Trybunał stwierdził iż "zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem". Konkludując można stwierdzić, że wg TSUE usługa finansowa świadczona przez podmiot trzeci nie traci w przedmiotowej sytuacji przymiotu takiej usługi.

W celu rozstrzygnięcia co w świetle ww. przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem "pośrednictwa" warto w tym celu odnieść się do wyroku w sprawie sygn. C-453/05 Volker Ludwig gdzie TSUE stwierdził, że "pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową".

Ponadto, w powołanej sprawie C-453/05 TSUE wskazał, iż "okoliczność, iż podatnik analizuje sytuację majątkową samodzielnie wyszukanych klientów w celu uzyskania dla nich kredytów, nie stanowi przeszkody dla stwierdzenia istnienia świadczenia pośrednictwa kredytowego zwolnionego zgodnie z art. 13 część B lit. d pkt 1 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, jeśli w świetle poprzedzających wskazówek interpretacyjnych usługę pośrednictwa kredytowego oferowaną przez tego podatnika należy uznać za świadczenie główne, w stosunku do którego doradztwo majątkowe ma charakter pomocniczy z tym skutkiem, że to ostatnie dzieli los prawny pośrednictwa kredytowego. (...)".

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:

* usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie,

* z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej,

* celem jest dążenie do zawarcia umowy (należy zaznaczyć, że pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy),

* usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozszerzyć działalność gospodarczą o prowadzenie usług pośrednictwa finansowego na rzecz banku. Zgodnie z paragrafem przyszłej umowy z bankiem:"Przedmiotem przyszłej umowy z bankiem byłoby stałe osobiste pośredniczenie za wynagrodzeniem (prowizyjnym) w zawieraniu przez bank umów o produkty banku z klientami. Usługa pośrednictwa świadczona przez koordynatora zespołu polega na dokonywaniu na rzecz banku następujących czynności faktycznych, których celem jest maksymalizacja liczby i dochodowości produktów pozyskanych przez bank za pośrednictwem zespołu sprzedaży podległego koordynatorowi zespołu:

* przedstawieniu klientom oferty produktowej,

* prezentowaniu klientom profilu działalności banku,

* organizowaniu kontaktów doradców finansowych z firmami i innymi instytucjami,

* organizowaniu współpracy doradców finansowych z pracownikami bankowości oddziałowej,

* zachowaniu standardów jakościowych określonych przez bank w procedurach, komunikatach,

* pozyskiwaniu i przekazywaniu doradcom kontaktów do klientów,

* podejmowaniu czynności zmierzających do utrzymania odpowiedniego stanu osobowego zespołu,

* przekazywaniu doradcom finansowym wszystkich informacji związanych z pośredniczeniem w zawieraniu przez bank umów o produkty skierowane przez bank do doradców finansowych,

* podpisywaniu w imieniu banku oświadczeń o wysokości prowizji należnej doradcom z podległego zespołu sprzedaży,

* wykonywaniu dodatkowych zleconych przez bank czynności związanych z pośredniczeniem w zawieraniu przez bank umów z klientami."

Wykaz czynności faktycznych jest szeroki, ale wszystkie te czynności składają się na jedną usługę jaką jest usługa pośrednictwa świadczona przez koordynatora zespołu (Wnioskodawcę) na rzecz banku. Generalnie usługa polega na pozyskaniu klientów dla banku na sprzedawane przez niego produkty finansowe, w szczególności kredyty, pożyczki hipoteczne, kredyty i pożyczki gotówkowe, kredyty i pożyczki konsumpcyjne, zwane ogólnie produktami. Celem wszystkich czynności jest pozyskanie klienta na produkty banku. Z tytułu świadczonej usługi Wnioskodawca będzie otrzymywać wynagrodzenie za efekt podejmowanych działań, wynagrodzenie jest zatem prowizyjne w zależności od ilości i wartości produktów.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie będzie zawierał umów w imieniu banku. Na pytanie o treści: "Czy Wnioskodawca będzie negocjował warunki indywidualnej umowy, czy będzie miał wpływ na warunki umowy (np. warunki dotyczące płatności)..." Wnioskodawca wskazał, że umowa z bankiem tego nie określa, ale Jego zadaniem jest wskazać klientowi okazji do zawarcia umowy z bankiem, kontaktować się z klientem oraz negocjować w imieniu i na rzecz klienta banku warunki wzajemnych świadczeń. Celem działalności Zainteresowanego jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby obie strony zawarły umowę, przy czym Wnioskodawca, jako pośrednik, nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy klienta z bankiem. Działania jakie Zainteresowany będzie wykonywał polegają właśnie na stworzeniu możliwości zapoznania osób, potencjalnych klientów, z ofertą banku, to także możliwość kontaktu z doradcą finansowym banku oraz otrzymanie wniosku i zawarcia umowy, słowem uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę.

Wnioskodawca będzie występować w imieniu klienta wobec banku, jako koordynator będzie przekazywać do banku informację o zainteresowaniu klienta produktami bankowymi. Klient będzie znał rolę Wnioskodawcy, przy czym jako koordynator będzie mógł pełnić rolę doradcy finansowego jako jego zastępca.

Członkowie zespołu występujący stricte jako doradcy finansowi zawierają umowę agencyjną z bankiem, zatem nie będą pracownikami Wnioskodawcy. Doradcy - członkowie zespołu działają w imieniu banku na mocy udzielonych im pełnomocnictw, zatem nie będą świadczyć usług (wykonywać czynności) na rzecz Zainteresowanego. Są oni upoważnieni przez bank do reprezentowania go wobec klientów, a zatem mają uprawnienie od banku do sprzedaży ich produktów. Wynagrodzenie członków zespołu zależy od banku, są na prowizji, Wnioskodawca im nic nie będzie wypłacał. Członkowie otrzymują wynagrodzenie prowizyjne od banku, np. od uruchomienia kredytu, jego terminowej spłaty, każda transakcja zawarta przez klienta z bankiem i wypłacona za niego prowizja skutkuje przekazaniem części prowizji członkom zespołu, który takiego klienta przekazał do odpowiedniej placówki banku.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa i wyroki oraz przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że podstawową rolą Wnioskodawcy w ramach zawartej umowy z bankiem będzie koordynowanie zespołem doradców finansowych działających w imieniu banku. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy Zainteresowany będzie odpowiedzialny za organizowanie kontaktów doradców finansowych z firmami i innymi instytucjami, organizowanie współpracy doradców finansowych z pracownikami bankowości oddziałowej, pozyskiwanie i przekazywanie doradcom kontaktów do klientów, przekazywanie doradcom finansowym wszystkich informacji związanych z pośredniczeniem w zawieraniu przez bank umów o produkty skierowane przez bank do doradców finansowych, podpisywanie w imieniu banku oświadczeń o wysokości prowizji należnej doradcom z podległego zespołu sprzedaży.

A zatem przedmiotowe czynności będą czynnościami pobocznymi, pomocniczymi, stanowiącymi jedynie wsparcie dla usług głównych, tj. pośrednictwa finansowego i z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej pozostaną bez znaczenia. Czynności takie będą wyłącznie pochodną czynności pośrednictwa finansowego i należy je traktować w oderwaniu od nich, jako odrębne elementy związane z pośrednictwem.

Z kolei w odniesieniu do wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, jak: przedstawienie klientom oferty produktowej, prezentowanie klientom profilu działalności banku, podejmowanie czynności zmierzających do utrzymania odpowiedniego stanu osobowego zespołu, należy stwierdzić, że są to czynności techniczne obejmujące obsługę pewnych procesów związanych ze sprzedażą produktów finansowych (kredytów, pożyczek), które w tym przypadku sprzedawane są przez bank. Czynności te mają charakter czynności techniczno-administracyjnych i polegają na wykonywaniu działań uzupełniających w stosunku do czynności zasadniczych, tj. sprzedaży produktów finansowych.

Ponadto - jak podał Wnioskodawca - nie będzie zawierał umów w imieniu banku. Ze wskazanych przez Zainteresowanego okoliczności wynika, że będzie występować w imieniu klienta wobec banku, nie zaś w imieniu banku wobec klienta.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę całokształt przedstawionych okoliczności, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie brak jest elementów przemawiających za uznaniem tego typu czynności za "odrębną działalność pośrednictwa, której celem zasadniczym jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę".

Jednocześnie należy wskazać, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą stanowiły jedynie element usług pośrednictwa, co na mocy art. 43 ust. 14 ustawy, podlega wyłączeniu ze zwolnienia od podatku.

Reasumując, usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, lecz - zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy - będą podlegały opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna nie wywiera zatem skutku prawnego dla banku oraz doradców finansowych działających w imieniu banku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.