IPTPP2/443-644/14-6/JS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 grudnia 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-644/14-6/JS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2014 r. (data wpływu 27 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2014 r. (data wpływu 30 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* ustalenia miejsca świadczenia usług finansowo-księgowych;

* wystawienia faktury bez naliczania podatku VAT;

* wykazania świadczonych usług w deklaracji VAT-7;

* niewykazania świadczonych usług w informacji podsumowującej

- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* ustalenia miejsca świadczenia usług finansowo-księgowych;

* wystawienia faktury bez naliczania podatku VAT;

* wykazania świadczonych usług w deklaracji VAT-7;

* niewykazania świadczonych usług w informacji podsumowującej.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 października 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, dodatkową opłatę oraz kwestie związane z reprezentacją.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako "Spółka", "..." lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług finansowo-księgowych, które obejmują:

a. Obsługę zobowiązań, w tym:

* Nadawanie kont księgowych i odpowiednich centrów kosztów do faktur,

* Odpowiadanie na pytania klientów w sprawie płatności,

* Kontrola terminowych aprobat faktur,

* Raportowanie w zakresie zobowiązań,

* Rozliczanie delegacji,

* Skanowanie i archiwizowanie faktur,

b. Obsługę należności, tj.:

* Utrzymywanie relacji z klientami, w tym rejestrowanie skarg,

* Nadzór nad alokowaniem płatności od klientów,

* Uwalnianie zamówień,

* Windykacja,

* Raportowanie w zakresie należności,

c. Obsługę księgi głównej:

* Przygotowywanie i księgowanie poleceń księgowania,

* Uzgadnianie kont,

* Zamknięcie okresów rozliczeniowych,

* Raportowanie w zakresie księgi głównej (w tym jakościowe kontrole wewnętrzne),

* Globalne konsolidowanie danych,

d. Podatki i inne:

* Nadawanie kodu podatkowego na fakturach od dostawców,

* Analiza faktur na potrzeby raportowania podatku VAT,

* Asysta przy przygotowaniu deklaracji VAT, informacji podsumowujących, oraz raportowania Intrastat,

* Raportowanie (w tym jakościowe kontrole wewnętrzne),

* Analiza i dostosowanie danych finansowych korporacyjnych do wymogów lokalnych,

e. Kontroling - raporty sprzedażowe.

Spółka zawiera Porozumienie z podmiotem mającym siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej (dalej jako "Kontrahent") i będącym podatnikiem, w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej jako "ustawa VAT"). Beneficjentami Porozumienia są również jednostki lokalne Kontrahenta, mające siedzibę zarówno na terytorium Polski, jak i poza terytorium Polski. Zgodnie z zawartym Porozumieniem, Kontrahent jest nabywcą powyżej wskazanych usług finansowo-księgowych świadczonych przez Spółkę, natomiast poszczególne jednostki lokalne Kontrahenta są również bezpośrednimi odbiorcami wymienionych usług. W konsekwencji, odbiorcą faktury oraz płatnikiem za ww. usługi jest Kontrahent.

Jednostki lokalne Kontrahenta są oddzielnymi podmiotami prawnymi oraz podatnikami, mającymi siedzibę i prowadzącymi działalność gospodarczą w wybranym kraju. Jednostka lokalna Kontrahenta w Polsce jest podatnikiem VAT w rozumieniu ustawy VAT.

Spółka nie dokonuje dostaw towarów i świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

1. jest czynnym podatnikiem VAT.

2. Kontrahent, o którym mowa we wniosku, ma siedzibę główną (Headquarter) w Hong Kongu.

3. Kontrahent, będący nabywcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę, nie posiada stałych miejsc prowadzenia działalności gospodarczej. Beneficjentami Porozumienia z Kontrahentem jak i odbiorcami przedmiotowych usług są również jednostki lokalne Kontrahenta (osoby prawne) mające siedzibę zarówno na terytorium Polski jak i poza nim.

4. Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu związanych ze świadczeniem przedmiotowych usług finansowo-księgowych.

5. Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo odliczenia podatku naliczonego i prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w zaistniałym stanie faktycznym, w celu poprawnego rozliczenia podatku VAT, jako miejsce opodatkowania wszystkich usług finansowo-księgowych sprzedawanych Kontrahentowi, należy przyjąć miejsce, w którym siedzibę ma Kontrahent.

2. Czy w zaistniałym stanie faktycznym, prawidłowym postępowaniem jest wystawienie faktury na nabywcę, tj. Kontrahenta, z tytułu sprzedaży wszystkich usług, bez naliczenia podatku VAT.

3. Czy w zaistniałym stanie faktycznym, prawidłowym postępowaniem jest deklarowanie sprzedaży usług na rzecz Kontrahenta wyłącznie w pozycji nr 11 deklaracji VAT-7, jako sprzedaż opodatkowana poza terytorium kraju (nie ujęta w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT, tj. gdzie miejsce opodatkowania jest poza terytorium Unii Europejskiej).

4. Czy w zaistniałym stanie faktycznym, prawidłowym postępowaniem jest niewykazywanie sprzedaży usług na rzecz Kontrahenta w składanej informacji podsumowującej.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Stanowisko do pytania 1)

W zaistniałym stanie faktycznym, miejscem opodatkowania wszystkich usług finansowo-księgowych sprzedawanych przez Spółkę Kontrahentowi jest kraj, w którym siedzibę ma Kontrahent.

Stanowisko do pytania 2)

W zaistniałym stanie faktycznym, prawidłowym postępowaniem jest wystawienie faktury na nabywcę, tj. Kontrahenta, z tytułu sprzedaży wszystkich przedmiotowych usług, bez naliczenia podatku VAT.

Stanowisko do pytania 3)

W zaistniałym stanie faktycznym, prawidłowym postępowaniem jest deklarowanie sprzedaży przedmiotowych usług na rzecz Kontrahenta wyłącznie w polu nr 11 deklaracji VAT-7, jako sprzedaż opodatkowana poza terytorium kraju (nie ujęta w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT).

Stanowisko do pytania 4)

Prawidłowym postępowaniem jest niewykazywanie sprzedaży usług na rzecz Kontrahenta w składanej informacji podsumowującej.

UZASADNIENIE

W zakresie pytania 1)

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Z kolei, ust. 2 przytoczonego artykułu mówi, że w przypadku gdy usługi świadczone są dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W przedmiotowym stanie faktycznym, Spółka zawiera Porozumienie z Kontrahentem, mającym siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej, na świadczenie usług finansowo-księgowych. Beneficjentami usług świadczonych przez Wnioskodawcę jest zarówno Kontrahent oraz jego jednostki lokalne, w tym mające swoją siedzibę w Polsce. Nie mniej jednak, jednostki lokalne stanowią odrębne podmioty prawne i, przede wszystkim, są odrębnymi podatnikami.

W konsekwencji, w zakresie usług, których beneficjentami będą jednostki lokalne, nie będzie miał zastosowania art. 28b ust. 2 ustawy VAT, który odnosi się do stałych miejsc prowadzenia działalności konkretnego podatnika, tj. Kontrahenta, który ma jedynie siedzibę i nie posiada innych stałych miejsc prowadzenia działalności. Natomiast art. 8 ust. 2a ustawy VAT mówi, iż w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Zatem w przedmiotowej sprawie to Kontrahent będzie uznawany, jako podmiot który sam otrzymał i wyświadczył usługi finansowo-księgowe.

Reasumując, z perspektywy Spółki, miejsce opodatkowania wszystkich transakcji jest w kraju, w którym siedzibę ma Kontrahent.

W zakresie pytania 2)

Zgodnie z art. 106b ustawy VAT, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę z tytułu dokonanej sprzedaży.

Mając na uwadze uzasadnienie i stanowisko w zakresie pytania 1, w przypadku gdy miejsce opodatkowania usług przypada poza terytorium Polski, to nabywca usługi (Kontrahent), będący podatnikiem w rozumieniu ustawy VAT, jest zobligowany do rozliczenia podatku VAT z tytułu tej transakcji.

W konsekwencji, na fakturze dokumentującej sprzedaż wszystkich usług finansowo-księgowych dla Kontrahenta, Spółka nie powinna wykazywać podatku VAT.

W zakresie pytania 3)

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji VAT-7, w polu nr 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy VAT, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy VAT. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Z kolei, w polu nr 12 deklaracji VAT wykazuje się świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT. Przepis ten mówi o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Natomiast, zgodnie ze stanowiskiem i uzasadnieniem do pytania 1, zgodnie z art. 28b ustawy VAT, wszystkie usługi wykonywane w ramach Porozumienia z Kontrahentem podlegają opodatkowaniu w kraju siedziby Kontrahenta, tj. poza terytorium Unii Europejskiej. W konsekwencji, Spółka powinna wykazać sprzedaż przedmiotowych usług wyłącznie w polu 11 deklaracji VAT-7.

W zakresie pytania 4)

Na podstawie art. 100 ust. 1 ustawy VAT, podatnicy, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące, zawierające informacje m.in. o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Nie mniej jednak, biorąc pod uwagę powyższe konkluzje, wszystkie usługi świadczone na rzecz Kontrahenta podlegają opodatkowaniu w kraju siedziby Kontrahenta, tj. poza terytorium Unii Europejskiej. To oznacza, iż Spółka nie powinna wykazywać tej transakcji w składanej informacji podsumowującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług finansowo-księgowych, które obejmują: obsługę zobowiązań (w tym: nadawanie kont księgowych i odpowiednich centrów kosztów do faktur, odpowiadanie na pytania klientów w sprawie płatności, kontrola terminowych aprobat faktur, raportowanie w zakresie zobowiązań, rozliczanie delegacji, skanowanie i archiwizowanie faktur), obsługę należności (tekst jedn.: utrzymywanie relacji z klientami, w tym rejestrowanie skarg, nadzór nad alokowaniem płatności od klientów, uwalnianie zamówień, windykacja, raportowanie w zakresie należności, obsługę księgi głównej), podatki i inne: nadawanie kodu podatkowego na fakturach od dostawców, analiza faktur na potrzeby raportowania podatku VAT, asysta przy przygotowaniu deklaracji VAT, informacji podsumowujących, oraz raportowania Intrastat, raportowanie, analiza i dostosowanie danych finansowych korporacyjnych do wymogów lokalnych, kontroling - raporty sprzedażowe.

Spółka zawiera Porozumienie z podmiotem mającym siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej (dalej jako "Kontrahent") i będącym podatnikiem, w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług. Beneficjentami Porozumienia są również jednostki lokalne Kontrahenta, mające siedzibę zarówno na terytorium Polski, jak i poza terytorium Polski. Zgodnie z zawartym Porozumieniem, Kontrahent jest nabywcą powyżej wskazanych usług finansowo-księgowych świadczonych przez Spółkę, natomiast poszczególne jednostki lokalne Kontrahenta są również bezpośrednimi odbiorcami wymienionych usług. W konsekwencji, odbiorcą faktury oraz płatnikiem za ww. usługi jest Kontrahent. Jednostki lokalne Kontrahenta są oddzielnymi podmiotami prawnymi oraz podatnikami, mającymi siedzibę i prowadzącymi działalność gospodarczą w wybranym kraju. Jednostka lokalna Kontrahenta w Polsce jest podatnikiem VAT w rozumieniu ustawy VAT. Spółka nie dokonuje dostaw towarów i świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że Kontrahent, o którym mowa we wniosku, ma siedzibę główną (Headquarter) w Hong Kongu. Kontrahent, będący nabywcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę, nie posiada stałych miejsc prowadzenia działalności gospodarczej. Beneficjentami Porozumienia z Kontrahentem jak i odbiorcami przedmiotowych usług są również jednostki lokalne Kontrahenta (osoby prawne) mające siedzibę zarówno na terytorium Polski jak i poza nim. Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu związanych ze świadczeniem przedmiotowych usług finansowo-księgowych. Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo odliczenia podatku naliczonego i prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego.

W odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności wyjaśnić, że skoro - jak wynika z okoliczności sprawy - jednostki lokalne są także bezpośrednimi odbiorcami usług świadczonych przez Zainteresowanego, to oznacza, że Wnioskodawca świadczy usługi zarówno na rzecz Kontrahenta oraz jednostek lokalnych.

Ad. 1.

Należy wskazać, że w przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy. Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1.

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.

podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadczy wskazane we wniosku usługi finansowo-księgowe na rzecz Kontrahenta oraz jednostek lokalnych (mających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski i poza terytorium Polski) i podmioty te - jak wynika z okoliczności sprawy - są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy. Tak więc w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zasada wyrażona w art. 28b ust. 1 ustawy. Zatem miejscem opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług na rzecz Kontrahenta oraz jednostek lokalnych mających siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Polski jest miejsce, w którym podmioty te posiadają siedzibę działalności gospodarczej, tj. poza terytorium kraju.

Natomiast w odniesieniu do usług finansowo-księgowych świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz jednostek lokalnych mających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski należy stwierdzić, że miejscem opodatkowania ww. usług jest terytorium Polski.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, należało uznać je za nieprawidłowe.

Ad. 2.

Zasady wystawiania faktur od dnia 1 stycznia 2014 r. regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1.

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;

2.

dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a.

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b.

państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1.

datę wystawienia;

2.

kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem;

16.

w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy "metoda kasowa";

17.

w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie";

18.

w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie" (...).

Zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy, faktura może nie zawierać w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b - danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.

W świetle powołanych wyżej przepisów oraz przedstawionego opisu sprawy, w odniesieniu do usług finansowo-księgowych świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta i jednostek lokalnych mających siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Polski, należy uznać, że skoro - jak wskazano powyżej - miejsce opodatkowania ww. usług znajduje się poza terytorium kraju, to Wnioskodawca w stosunku do świadczonych na rzecz Kontrahenta, a także na rzecz jednostek lokalnych mających siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Polski, obowiązany jest za przedmiotowe usługi wystawić na Kontrahenta i ww. jednostki lokalne, faktury - zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - które mogą nie zawierać podatku VAT w myśl art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy.

Natomiast w przypadku jednostek lokalnych mających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski, Wnioskodawca jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą świadczenie przedmiotowych usług finansowo-księgowych w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, z uwzględnieniem wymogów określonych w art. 106e ust. 1 ustawy, w tym m.in. z wykazaniem właściwej stawki podatku i kwoty podatku VAT.

Wobec powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, należało uznać je za nieprawidłowe.

Ad. 3.

Z kolei udzielając odpowiedzi na pytanie nr 3 należy wskazać, że zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister Finansów, rozporządzeniem z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 394), określił m.in. wzór deklaracji podatkowej VAT-7, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K, VAT-7D) stanowiącymi załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia z dnia 18 marca 2013 r. w części C. Rozliczenie podatku należnego, w pozycji 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Powyższa regulacja wskazuje na obowiązek wykazania w deklaracji podatkowej sprzedaży poza granicami kraju, w stosunku do których, gdyby zostały dokonane na terytorium kraju, przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Wymieniony przepis art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy wskazuje, że podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca, świadcząc usługi finansowo-księgowe na rzecz Kontrahenta i jednostek lokalnych mających siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Polski, ma obowiązek wykazania świadczenia tych usług w poz. 11 deklaracji VAT-7. Bowiem - jak wskazał Wnioskodawca - w stosunku do świadczonych ww. usług finansowo-księgowych przysługuje jemu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony oraz prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego.

Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca przedmiotowe usługi świadczy na rzecz jednostek lokalnych z siedzibą na terytorium Polski, to jest zobowiązany w deklaracji VAT-7 wykazać świadczenie ww. usług jako świadczenie usług na terytorium kraju w pozycji odpowiadającej właściwej stawce dla tych usług.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3, należało uznać je za nieprawidłowe.

Ad. 4.

W odniesieniu do pytania nr 4 wniosku należy wskazać, że stosownie do art. 100 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1.

wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

2.

wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

3.

dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

4.

usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca

- zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Z powyższego wynika, że w przypadku usług w informacjach podsumowujących wykazuje się wyłącznie usługi świadczone dla podmiotów z krajów członkowskich innych niż terytorium kraju. Tym samym w przypadku świadczenia usług dla podatnika z kraju trzeciego nie wykazuje się ich w informacjach podsumowujących.

Zatem w odniesieniu do usług finansowo-księgowych świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, a także na rzecz jednostek lokalnych mających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski, należy stwierdzić, że skoro ww. usługi są świadczone na rzecz podatnika z kraju trzeciego i z Polski, to Wnioskodawca nie wykazuje świadczenia tych usług w informacji podsumowującej.

Z kolei w stosunku do usług finansowo-księgowych świadczonych na rzecz jednostek lokalnych mających siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Polski, należy stwierdzić, że w przypadku jednostek lokalnych mających siedzibę działalności gospodarczej poza terytorium Unii Europejskiej Wnioskodawca nie wykazuje świadczenia tych usług w informacji podsumowującej. Natomiast w przypadku świadczenia przez Zainteresowanego ww. usług na rzecz jednostek lokalnych mających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej poza terytorium kraju, Wnioskodawca ma obowiązek składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące, zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl