IPTPP2/443-635/11-7/IR - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług planowanej sprzedaży działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 15 września 2011 r. (data wpływu 30 września 2011 r.) uzupełnionym pismami: z dnia 9 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) i z dnia 20 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży działek.

Przedmiotowy wniosek pismem z dnia 20 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.) został uzupełniony poprzez doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 2 kwietnia 2004 r. Wnioskodawczyni razem z córką zakupiła gospodarstwo rolne o pow. 13.200 m ^2. Gospodarstwo to zakupiła jako osoba fizyczna do majątku prywatnego. Wnioskodawczyni prowadziła i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania architektoniczno-budowlanego i jest podatnikiem VAT, lecz gospodarstwo nie zostało kupione na firmę ani w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Następnie w 2007 r. w celu zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni wraz z córką dokonały podziału gospodarstwa na 4 niezabudowane działki rolne o powierzchni powyżej 3000 m ² każda z nich, przylegające do siebie, o numerach 66/1, 66/2, 66/3 i 66/4. Gospodarstwo rolne zostało podzielone w taki sposób, aby zabezpieczony został dojazd - dostęp do drogi publicznej działki nr 66/4, którą otrzymała Wnioskodawczyni córka po zniesieniu współwłasności.

Po zniesieniu współwłasności Wnioskodawczyni stała się właścicielką trzech niezabudowanych działek rolnych o łącznej powierzchni 1,0018 ha o numerach 66/1, 66/2 i 66/3, przy czym w wyniku konieczności regulacji granic i wydzielenia działki o szer. 6,0 m pod przejazd do działki 66/4 - ostatniej w kolejności stanowiącej własność córki Wnioskodawczyni, która nie miała dojazdu z drogi publicznej, działki numer 66/1 i 66/2 uzyskały odpowiednio numery 100 i 99.

W chwili nabycia gospodarstwa w 2004 r. jak i po podziale, i zniesieniu współwłasności działki te miały status wg ewidencji gruntów - gruntów rolnych. Brak było miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Do chwili obecnej za grunty te Wnioskodawczyni opłacała podatek rolny. Na działce numer 66/1 otrzymała pozwolenie na utworzenie zagrody siedliskowej - zgodę na budowę budynku gospodarczego i mieszkalnego. Budowa budynku została zakończona w 2010 r. Grunty powyższe były używane w celach rolniczych - uprawa kukurydzy, zbóż, ziół w większości na potrzeby własne oraz w celu wzniesienia budynku dla zaspokojenia własnych potrzeb. Dopiero z końcem września 2011 r. wejdzie w życie plan zagospodarowania przestrzennego i wówczas działki 100, 99 i 66/3 uzyskają status działek budowlanych.

Gospodarstwo rolne zostało zakupione w celach rolniczych, a nie z zamiarem dalszej odsprzedaży. Jednak wskutek poniesienia przez Wnioskodawczynię dużych kosztów budowy budynku na działce 100, zdecydowała się sprzedać działkę o numerze 99 o pow. 3000 m ^2. Umowa sprzedaży została zawarta w dniu 15 września 2011 r. Przedmiotem sprzedaży była działka o numerze 99 posiadająca wg ewidencji gruntów na dzień zawarcia umowy status nieruchomości rolnej, zaś kupując zakupił powyższą działkę na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności rolniczej. Kupujący ma status rolnika ewidencjonowanego. Z uwagi na okoliczność, iż w nowo uchwalonym planie zagospodarowania przestrzennego działka numer 100 jak i numer 66/3 będą miały status działek budowlanych Wnioskodawczyni planuje w przyszłości sprzedać też działkę numer 66/3. Zakupem działki zainteresowana jest Gmina. Wnioskodawczyni nie wyklucza też w przyszłości wydzielenia z działki numer 100, za nowo wzniesionym budynkiem, małej działki budowlanej, którą będzie chciała sprzedać w wypadku pogorszenia się jej sytuacji finansowej. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczy Wnioskodawczyni na własne potrzeby.

W piśmie z dnia 20 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż była i jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Płaci podatek rolny. Działka numer 66/3 nie była i nie jest przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Wnioskodawczyni nie dokonywała wcześniej sprzedaży gruntów innych niż wskazane we wniosku. Do sprzedaży działki wskazanej we wniosku z dnia 15 września 2011 r. zmusił Wnioskodawczynię wiek (62 lata, w lutym 2012 r. - 63 lata oraz to, że po śmierci współmałżonka jest osobą samotną). Wnioskodawczyni ponadto wskazała, iż nie podjęła żadnych działań w celu przygotowania działki do sprzedaży Nie uzbrojono terenu, nie ogrodzono działki, nie zamieszczono ogłoszeń.

Natomiast klasyfikacja działki niezabudowanej numer 99 w momencie jej sprzedaży była następująca:

Ponadto Wnioskodawczyni nadmienia, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych w sytuacji braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego o przeznaczeniu gruntu decydują zapisy w ewidencji gruntów, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17stycznia 2011 r. w sprawie o sygn. akt I FPS 8/10, w myśl którego w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, przy zastosowaniu art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 100 z 2000 r.), w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla klasyfikacji terenu niezabudowanego wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków, a nie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (ONSA i WSA 2011/3/51). Podobnie wyrok WSA w Gdańsku z 8 czerwca 2011 r. w sprawie o sygn akt. I SA/Gd/353/11 (opubl. Lex 821098) i wyrok NSA z 15 kwietnia 2008 r. w sprawie II FSK 372/07 (Lex 490966). Jednocześnie Wnioskodawczyni podkreśla, iż organy podatkowe mają obowiązek zastosować się do orzecznictwa sądowego i tak w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 13 stycznia 2010 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Bd 933/09, czytamy, że art. 14e § 1 o.p. wychodzi poza zasadę związania wyrokiem tylko w sprawie, w której on zapadł i nadaje orzecznictwu sądów administracyjnych walor normatywny także w stosunku do innych indywidualnych spraw załatwianych w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych). Orzecznictwo jest miernikiem legalności wydawanych interpretacji indywidualnych. Jego nieuzasadnione zaś pomijanie w ocenie Wnioskodawczyni narusza wyrażoną w art. 121 § 1 o.p. zasadę prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych i może skutkować w ramach kontroli sądowo-administracyjnej uchyleniem interpretacji indywidualnej z tej przyczyny. (opubl. LEX nr 559377).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż działki numer 66/3 oraz ewentualnie mogącej powstać działki z działki numer 100 nie jest opodatkowana podatkiem VAT z uwagi na okoliczność, iż działka numer 66/3 czy działka numer 100 nie były nigdy elementem prowadzonej przez Zainteresowaną działalności gospodarczej, stanowiły majątek prywatny Wnioskodawczyni, nie zostały nabyte w celu ich sprzedaży, lecz na potrzeby własne (budowa budynku gospodarczo-mieszkalnego) i cele rolnicze, a decyzja o ich sprzedaży pojawiła się w związku ze zmianą okoliczności i planów życiowych. Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 wydany w składzie siedmiu sędziów (ONSA i WSA 2008 r., nr 1 poz. 8), przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie.

Taka zaś właśnie sytuacja w ocenie Zainteresowanej występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego. Majątek taki nabywany bowiem był na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być zdaniem Wnioskodawczyni uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT. Sąd zaznaczył, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można bowiem w ocenie Zainteresowanej pominąć, że pod pojęciem "handel" mieści się nabywanie towarów w sposób zorganizowany w celu ich odsprzedaży, czyli nabycie gruntów musi być dokonane w celu prowadzenia działalności polegającej na obrocie nieruchomościami, co zdaniem Wnioskodawczyni w jej sprawie nie ma miejsca. Podobnie wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 13 stycznia 2010 r. w sprawie I SA/Bd 933/09, opubl. LEX 559377. Z kolei wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 7 grudnia 2010 r. w sprawie I SA/Bd 944/10 - sprzedaż kilku działek budowlanych, wydzielonych - po zmianie przeznaczenia gruntów rolnych na cele budowlane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego-z gospodarstwa rolnego, nie może być uznana za działalność handlową, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jeżeli brakuje w niej profesjonalnego, stałego i zorganizowanego charakteru tej działalności (LEX nr 747197).

Ponadto zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż działek nie mieści się w wykonywanej przez nią działalności architektoniczno-budowlanej. Sprzedaż działek nie mieści się też w działalności rolniczej, która stosownie do art. 2 pkt 15 ustawy o VAT wskazuje że mieści się w niej tylko produkcja roślinna, zwierzęca etc., a nie sprzedaż działek, w tym budowlanych. Por. też wyrok NSA z 23 lutego 2010 r., sygn. akt I FSK 42/09, zgodnie z którym: "Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach osobistych". Podobnie wyrok WSA w Szczecinie z 20 lipca 2011 r. w sprawie I SA/Sz 496/11 (LEX 863758).

Ponadto Zainteresowana wskazała, iż uzyskane ze sprzedaży pieniądze przeznaczy na cele osobiste, w tym wykończenie domu powstałego na działce 100.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Rolnikiem ryczałtowym, w myśl art. 2 pkt 19 ustawy, jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług, w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

* po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 2 kwietnia 2004 r. Wnioskodawczyni razem z córką zakupiła gospodarstwo rolne o pow. 13.200 m ^2. Gospodarstwo to zakupiła jako osoba fizyczna do majątku prywatnego. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania architektoniczno-budowlanego i jest podatnikiem VAT, lecz gospodarstwo nie zostało kupione na firmę ani w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Gospodarstwo rolne zostało zakupione w celach rolniczych, a nie z zamiarem dalszej odsprzedaży.

Następnie w 2007 r. w celu zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni wraz z córką dokonały podziału gospodarstwa na 4 niezabudowane działki rolne o powierzchni powyżej 3000 m ² każda z nich, przylegające do siebie o numerach 66/1, 66/2, 66/3 i 66/4. Po zniesieniu współwłasności Wnioskodawczyni stała się właścicielką trzech niezabudowanych działek rolnych o łącznej powierzchni 1,0018 ha o numerach 66/1, 66/2 i 66/3, przy czym w wyniku konieczności regulacji granic i wydzielenia działki o szer. 6,0 m pod przejazd do działki 66/4 stanowiącej własność córki Wnioskodawczyni, działki numer 66/1 i 66/2 uzyskały odpowiednio numery 100 i 99. W chwili nabycia gospodarstwa w 2004 r. jak i po podziale, i zniesieniu współwłasności działki te miały status wg ewidencji gruntów - gruntów rolnych. Do chwili obecnej za grunty te Wnioskodawczyni opłacała podatek rolny. Na działce numer 66/1 (obecnie nr 100) otrzymała pozwolenie na utworzenie zagrody siedliskowej - zgodę na budowę budynku gospodarczego i mieszkalnego. Budowa budynku została zakończona w 2010 r. Grunty powyższe były używane w celach rolniczych - uprawa kukurydzy, zbóż, ziół w większości na potrzeby własne oraz w celu wzniesienia budynku dla zaspokojenia własnych potrzeb. Jednak wskutek poniesienia dużych kosztów budowy budynku na działce 100, Wnioskodawczyni sprzedała działkę o numerze 99 jak również planuje w przyszłości sprzedać też działkę numer 66/3. Zakupem działki zainteresowana jest Gmina. Wnioskodawczyni nie wyklucza też w przyszłości wydzielenia z działki numer 100, za nowo wzniesionym budynkiem, małej działki budowlanej, którą będzie chciała sprzedać w wypadku pogorszenia się jej sytuacji finansowej. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczy Wnioskodawczyni na własne potrzeby.

Nadto Wnioskodawczyni wskazała, iż była i jest rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 19 ustawy. Płaci podatek rolny. Nie dokonywała wcześniej sprzedaży gruntów. Nie podjęła żadnych działań w celu przygotowania działek do sprzedaży: nie uzbrojono terenu, nie ogrodzono działek, nie zamieszczono ogłoszeń.

W opisanym zdarzeniu przyszłym trudno uznać Wnioskodawczynię za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą przedmiotowych działek. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży przedmiotowego gruntu działała w charakterze "handlowca" w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie można bowiem stwierdzić, że nabyła grunt w celu odsprzedaży, ponieważ jak wskazała Zainteresowana gospodarstwo rolne zostało zakupione w celach rolniczych na potrzeby własne oraz w celu wzniesienia budynku dla zaspokojenia własnych potrzeb, a nie z zamiarem dalszej odsprzedaży. Z przedstawionego opisu wynika także, iż Wnioskodawczyni nie dokonywała jakiegokolwiek uatrakcyjnienia działek, to jest nie ponosiła jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania gruntu do sprzedaży: nie uzbrojono terenu, nie ogrodzono działek, nie zamieszczono ogłoszeń.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowych, a czynność ta wykonywana jest w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, w oparciu o przedstawione przez Zainteresowaną zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym odpowiedź na drugą część pytania jest bezprzedmiotowa.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

W kwestii dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie stanu faktycznego w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki nr 99 wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie Nr IPTPP2/443-635/11-6/IR. Natomiast w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.