IPTPP2/443-603/11-4/BM - Zwolnienie od podatku VAT usług wyżywienia świadczonych na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówki szkolne na rzecz dzieci i młodzieży.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zespołu Szkół, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2011 r. (data wpływu 22 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2011 r. (data wpływu 16 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży posiłków w stołówce internatu, opodatkowania usług dożywiania dzieci z innych szkół tej samej gminy, zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe

W dniu 22 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży posiłków w stołówce internatu, opodatkowania usług dożywiania dzieci z innych szkół tej samej gminy, zwolnienia podmiotowego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 grudnia 2011 r. o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest szkołą ponadgimnazjalną (jednostką budżetową) podlegającą pod Starostwo Powiatowe. Wnioskodawca działalność prowadzi w małej gminie, w budynku szkolnym, który użytkuje wspólnie ze Szkolą Podstawową i Publicznym Gimnazjum. Szkoły te podlegają pod Urząd Gminy. Przy szkole funkcjonuje internat dla jej uczniów. Do 31 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca działał jako Liceum Ogólnokształcące (dział 801) i był zwolniony z podatku od towarów i usług.

Od 1 września 2011 r. Zainteresowany zamierzał rozszerzyć swoją działalność o naukę w szkole zawodowej i policealnej.

W związku z tym została zmieniona nazwa szkoły na Zespól Szkół oraz NIP i REGON. W ramach zespołu miały istnieć:

* liceum ogólnokształcące

* szkoła zawodowa

* studium policealne.

Jednak w wyniku braku naboru uczniów do klasy zawodowej i policealnej obecnie w szkole funkcjonuje tylko liceum ogólnokształcące, do którego uczęszcza tylko 40 uczniów.

Szkoła wraz z przyległym internatem nie była płatnikiem VAT. Obecnie w ramach swojej działalności wykonuje następujące usługi:

W piśmie z dnia 13 grudnia 2011 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano że Szkoła nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Stołówka internatu jest integralną częścią internatu. Stołówka jest prowadzona na zasadach wskazanych w art. 67a ustawy z dnia 7 września 1991 r., o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Szkoły z terenu tej samej gminy, którym stołówka świadczy usługi w zakresie dożywiania są jednostkami budżetowymi. Ośrodek Pomocy Społecznej, który pokrywa koszty wyżywienia dla uczniów jest jednostką budżetową. Ze szkołami oraz z Ośrodkiem Pomocy Społecznej szkoła ma zawarte umowy o świadczenie usług dożywiania uczniów. Sprzedaż posiłków w stołówce internatu prowadzona jest na rzecz pracowników pedagogicznych sprawujących opiekę nad wychowankami internatu oraz dla nauczycieli pracujących w szkole, którzy nie sprawują opieki w internacie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, szkoła prowadzi działalność w zakresie usług edukacyjnych. Stołówka w internacie prowadzona jest przez personel szkoły wyłącznie dla uczniów i pracowników szkoły, nie ma charakteru ogólnodostępnego. W związku z tym sprzedaż posiłków dla swoich uczniów i pracowników powinna być zwolniona z podatku VAT.

Odnośnie dożywiania dzieci z innych szkół, które działają na terenie tej samej gminy, usługi te również spełniają kryteria usług edukacyjnych, są bowiem ściśle związane z działalnością w zakresie oświaty. Powinny zatem być także zwolnione z VAT.

Szkoła powinna zostać zwolniona z podatku VAT, ponieważ świadczone usługi są w większości zwolnione z podatku od towarów i usług. Świadczenie pozostałych usług, które są opodatkowane podatkiem VAT nie spowoduje przekroczenia kwoty granicznej obrotów 150.000 zł w roku 2011 jak i w następnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Artykuł 5a ustawy, stanowi, iż towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z dokumentów celnych oraz o kwotę podatku zapłaconą od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem:

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Jak wynika z ust. 11 ww. artykułu, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest szkołą ponadgimnazjalną (jednostką budżetową) podlegającą pod Starostwo Powiatowe. Wnioskodawca działalność prowadzi w małej gminie, w budynku szkolnym, który użytkuje wspólnie ze Szkolą Podstawową i Publicznym Gimnazjum. Szkoły te podlegają pod Urząd Gminy. Przy szkole funkcjonuje internat dla jej uczniów. Do 31 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca działał jako Liceum Ogólnokształcące (dział 801) i był zwolniony z podatku od towarów i usług.

Od 1 września 2011 r. Zainteresowany zamierzał rozszerzyć swoją działalność o naukę w szkole zawodowej i policealnej.

W związku z tym została zmieniona nazwa szkoły na Zespól Szkół oraz NIP i REGON.

Szkoła wraz z przyległym internatem nie była płatnikiem VAT. Obecnie w ramach swojej działalności wykonuje następujące usługi:

Szkoła nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Stołówka internatu jest integralną częścią internatu. Stołówka jest prowadzona na zasadach wskazanych w art. 67a ustawy z dnia 7 września 1991 r., o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Szkoły z terenu tej samej gminy, którym stołówka świadczy usługi w zakresie dożywiania są jednostkami budżetowymi. Ośrodek Pomocy Społecznej, który pokrywa koszty wyżywienia dla uczniów jest jednostką budżetową. Ze szkołami oraz z Ośrodkiem Pomocy Społecznej szkoła ma zawarte umowy o świadczenie usług dożywiania uczniów. Sprzedaż posiłków w stołówce internatu prowadzona jest na rzecz pracowników pedagogicznych sprawujących opiekę nad wychowankami internatu oraz dla nauczycieli pracujących w szkole, którzy nie sprawują opieki w internacie.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia z opodatkowania dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a), nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Według § 13 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., nadanym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 136, poz. 798) - zwalnia się od podatku usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Stosownie do postanowienia § 2 ww. rozporządzenia z dnia 29 czerwca 2011 r. - zwolnienie to może być stosowane również do usług wykonanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r.

Ponadto zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r.) zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem, że:

(§ 13 ust. 9 ww. rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r.).

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cyt. ustawy, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4 wskazanej ustawy, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m.in. powołane.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówki szkolne na rzecz dzieci i młodzieży, spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż - o ile stołówka działa na podstawie ww. przepisów ustawy o systemie oświaty - usługi stołówkowe świadczone na rzecz wychowanków internatu oraz uczniów Wnioskodawcy - jako usługi mieszczące się w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą - od dnia 1 stycznia 2011 r. korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy czym zwolnienie to znajduje zastosowanie zarówno w przypadku, gdy wynagrodzenie za ww. usługę świadczoną przez stołówkę Wnioskodawcy dla ucznia Zespołu Szkół, uiszczane jest przez ucznia, jak i w przypadku gdy należność ta uiszczana jest (w całości lub w części) przez inny podmiot (w przedmiotowym stanie faktycznym Ośrodek Pomocy Społecznej).

Natomiast usługi wyżywienia świadczone, przez stołówki szkolne dla pracowników pedagogicznych Szkoły należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegającymi na ich żywieniu, mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę. W konsekwencji usługi te od dnia 1 lipca 2011 r. podlegają zwolnieniu od podatku do towarów i usług stosownie do § 13 ust. 1 pkt 26 w związku z § 13 ust. 8 i ust. 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 czerwca 2011 r. Natomiast na podstawie § 2 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r. zwolnienie powyższe może być stosowane również do usług wykonanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika również, że Wnioskodawczyni świadczy usługi stołówkowe dla innych szkół z terenu tej samej Gminy.

We wniosku wskazano, że w ramach porozumienia z Ośrodkiem Pomocy Społecznej większość kosztów obiadów pokrywa Ośrodek.

Zarówno Wnioskodawca jak i inne szkoły z terenu Gminy, dla których Zainteresowany świadczy usługi oraz OPS są jednostkami budżetowymi.

W odniesieniu do tej części opisu stanu faktycznego stwierdzić należy co następuje:

W myśl § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 6 kwietnia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi świadczone pomiędzy:

Skoro zatem sprzedaż posiłków, wytwarzanych w stołówce internatu jest dokonywana pomiędzy jednostkami budżetowymi tj. z jednej strony Zespołem Szkół a z drugiej szkołami oraz Ośrodkiem Pomocy Społecznej, to świadczenie usług stołówkowych dokonywane przez Zespół Szkół na rzecz innych szkół oraz OPS, podlega zwolnieniu na mocy § 13 ust. 1 pkt 13 cyt. rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż usługi świadczone przez stołówkę w internacie dla uczniów oraz pracowników pedagogicznych szkoły oraz świadczenia usług dla innych szkół należało uznać za prawidłowe. Wskazać jednakże należy, że prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wynika z innej podstawy prawnej niż przywołana przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca powoływał, iż usługi w ww. zakresie winny korzystać ze zwolnienia jako, że są usługami edukacyjnymi, czyli określonymi w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Natomiast podstawę zwolnienia usług Wnioskodawcy, jak wskazano w interpretacji, stanowią uregulowania art. 43 ust. 1 pkt 24 ww. ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 26 i ust. 8 i 9 oraz § 13 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. oraz § 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r., dotyczące usług w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz usług świadczonych pomiędzy jednostkami budżetowymi.

Ponadto należy wskazać, iż ww. usługi, które będą korzystały ze zwolnienia nie będą brane pod uwagę przy określaniu wysokości limitu obrotów zgodnie z art. 113 ust. 1 i 2 ustawy. Jak wskazano we wniosku, świadczenie pozostałych usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT nie spowoduje przekroczenia kwoty 150.000 zł, zatem Zespół Szkół będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.