IPTPP2/443-591/11-4/PM - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży pawilonu agroturystycznego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-591/11-4/PM Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży pawilonu agroturystycznego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 grudnia 2011 r. (data wpływu 16 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży pawilonu agroturystycznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży pawilonu agroturystycznego.

Przedmiotowy wniosek pismem z dnia 14 grudnia 2011 r. został uzupełniony o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego i opłatę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

A. nabyli w latach 1998 i 1999 dwie działki rolne. Działki zostały zakupione na cele własne, w celu wybudowania domu mieszkalnego, które nie są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W roku 2000 wybudowano na działce dom mieszkalny. W roku 2003 wystąpiono o pozwolenie na budowę pawilonu agroturystycznego na działce. Budowa tego pawilonu została zakończona w styczniu 2011 r. Budynek ten został zaliczony do ewidencji środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej. Podatek VAT związany z budową pawilonu agroturystycznego został zwrócony.

Obecnie planowana jest sprzedaż całej nieruchomości (działki wraz z domem oraz pawilonem agroturystycznym).

W piśmie z dnia 14 grudnia 2011 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, iż prowadzona jest działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Spółka prowadzi działalność gospodarczą od 1998 r., obecnie w zakresie szkoły nauki jazdy i w zakresie gastronomii i usług restauracyjnych i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pawilon agroturystyczny znajduje się na działkach 295/2 i 296. Działki mają nadal charakter rolny. Budynek pawilonu został oddany do użytkowania (pozwolenie na użytkowanie uzyskano w styczniu 2011 r.) do działalności polegającej na usługach gastronomicznych i restauracyjnych. Pawilon agroturystyczny został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w maju 2011 r. Czas od dnia wybudowania do dostawy budynku będzie krótszy niż dwa lata. Wnioskodawcy (Spółce cywilnej) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie były ponoszone wydatki na ulepszenie budynku po jego wybudowaniu i oddaniu do użytkowania. Nie ponoszono wydatków na ulepszenie, wobec czego nie przysługiwało prawo do odliczenie podatku naliczonego. Budynek nie był poddany ulepszeniu i nie był oddany w dzierżawę, najem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca musi zapłacić podatek VAT od sprzedaży pawilonu agroturystycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż pawilonu agroturystycznego podlega podatkowi VAT. W przypadku sprzedaży pawilonu agroturystycznego, Wnioskodawca (Spółka cywilna) budując go zamierzał wykorzystywać go do prowadzenia działalności gospodarczej. Budynek po wybudowaniu i po odbiorze został wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy. Uzyskano też zwrot podatku VAT związany z budową budynku agroturystycznego. W związku z tym, transakcja sprzedaży budynku będzie opodatkowana podatkiem VAT. Transakcja będzie udokumentowana fakturą VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział jednakże opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto, za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy zauważyć, iż kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 5a ustawy).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jako Spółka cywilna jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą od 1998 r., w zakresie szkoły nauki jazdy oraz w zakresie gastronomii i usług restauracyjnych. W latach 1998 i 1999 A. nabyli dwie działki rolne na cele własne. W roku 2003 wystąpiono o pozwolenie na budowę pawilonu agroturystycznego. Budowa tego pawilonu została zakończona w styczniu 2011 r. i z tego tytułu uzyskano zwrot podatku VAT. Pawilon agroturystyczny znajduje się na działkach 295/2 i 296. Budynek pawilonu został oddany do użytkowania (pozwolenie na użytkowanie uzyskano w styczniu 2011 r.) do działalności polegającej na usługach gastronomicznych i restauracyjnych Pawilon agroturystyczny został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w maju 2011 r. Spółka zamierzała wykorzystywać pawilon do prowadzenia działalności gospodarczej. Od momentu wybudowania pawilonu do dnia dostawy upłynie okres krótszy niż dwa lata. W stosunku do pawilonu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie były natomiast ponoszone wydatki na jego ulepszenie po wybudowaniu i oddaniu do użytkowania. W związku z tym nie przysługiwało prawo do odliczenie podatku naliczonego. Budynek pawilonu nie był oddany w dzierżawę oraz najem.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że planowana dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu użytkownikowi nie miało dotąd miejsca. Wobec powyższego dostawa przedmiotowej nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Sprzedaż ta nie będzie również korzystała ze zwolnienia, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ponieważ Wnioskodawcy przy wybudowaniu tego pawilonu agroturystycznego przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, planowana sprzedaż pawilonu agroturystycznego, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy. Zbycie gruntu, na którym ww. pawilon jest posadowiony nie będzie również korzystało ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zatem planowana przez Wnioskodawcę dostawa ww. pawilonu agroturystycznego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej 23% i Wnioskodawca będzie zobowiązany do jego zapłaty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Końcowo informuje się, że w zakresie podatku od towarów i usług odnośnie opodatkowania sprzedaży domu mieszkalnego wraz z działką oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl