IPTPP2/443-588/13-2/JS - Prawo gminy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem specjalistycznego oprogramowania do ewidencji opłat za gospodarowanie odpadami.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2013 r. (data wpływu 19 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z zakupem specjalistycznego oprogramowania do ewidencji opłat za gospodarowanie odpadami - jest prawidłowe.

W dniu 19 lipca 2013 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z zakupem specjalistycznego oprogramowania do ewidencji opłat za gospodarowanie odpadami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z zakupem oprogramowania komputerowego wystawione będą na Wnioskodawcę. Realizowane zadanie należy do zadań własnych Gminy. Wynika to z Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (art. 7 ust. 1: Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

Oprogramowanie komputerowe nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Oprogramowanie komputerowe nie będzie wykorzystywane do czynności zwolnionych z podatku VAT. Oprogramowanie komputerowe będzie wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z tym, że wydatki związane z realizacją zadania nie będą związane z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jak również i z czynnościami, w stosunku do których Gminie nie przysługuje ww. prawo, nie zachodzi konieczność przyporządkowania wydatków do poszczególnych czynności.

Wnioskodawca składa wniosek do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o dofinansowanie zakupu oprogramowania komputerowego wspomagającego obsługę gospodarki odpadami na terenie Gminy.

Gmina jest czynnym podatnikiem VAT. Wydanie interpretacji indywidualnej niezbędne jest do uzyskania dofinansowania na zakup oprogramowania do ewidencji opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Rada gminy, zgodnie z art. 6k ust. 1 pkt 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008 z późn. zm.), zobowiązana jest ustalić wysokość stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach nie wskazuje jednak, czy w stawce tej należy uwzględnić podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług. Z kolei według art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Treść art. 15 ust. 6 ustawy o VAT stanowi, iż nie uznaje się za podatnika VAT organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż Gmina ustalając stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz pobierając tę opłatę, wykonuje zadania z zakresu władzy publicznej określone w przepisach art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, w związku z całym szeregiem przepisów ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (art. 6h-6 r).

Ponadto, opłata ta ma charakter daniny publicznej (ustalanej w sposób określony w ustawie) i jest niejako narzucana właścicielom nieruchomości. Stanowi ona dochód Gminy przeznaczany na działania wykonywane w interesie publicznym (por. art. 6r. ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach).

Zatem w zakresie pobierania przedmiotowych opłat Wnioskodawca występuje w pozycji nadrzędnej w stosunku do innych podmiotów uczestniczących w tej czynności (właścicieli nieruchomości), dlatego też należy uznać, iż jest to czynność mieszcząca się w sferze publicznoprawnej, w wykonaniu której Gmina występuje w roli organu władzy publicznej.

W związku z powyższym Gmina w omawianym zakresie nie jest podatnikiem VAT, zatem w stawce opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi nie uwzględnia się kwoty podatku VAT. Powyższy wniosek wynika również z literalnego brzmienia art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem Gmina będzie uznana za podatnika VAT w dwóch przypadkach. Po pierwsze, gdy wykonuje ona czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jej władczych zadań, a po drugie, gdy wykonuje co prawda czynności mieszczące się w ramach jej zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych (wniosek z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT).

Jakkolwiek pobieranie przedmiotowej opłaty następuje w ramach władczych zadań Gminy (na co wskazywano wyżej), to nie następuje to na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawieranej pomiędzy Gminą a właścicielami nieruchomości. Uprawnienie do pobierania opłaty wynika bowiem wyłącznie z ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz z odpowiednich przepisów prawa miejscowego (uchwał rady gminy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma możliwość prawną odzyskania podatku od towarów i usług w związku ze składanym wnioskiem do WFOŚiGW na zakup specjalistycznego oprogramowania do ewidencji opłat za gospodarowanie odpadami.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina jest czynnym podatnikiem VAT, przepis art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług przyjmuje zasadę, że prawo do odliczania podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W związku ze składanym wnioskiem do WFOŚiGW Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności opodatkowanych.

Zdaniem Gminy brak jest możliwości odliczenia podatku naliczonego od zakupu oprogramowania, gdyż opłata ta ma charakter daniny publicznej, do której nie stosuje się przepisów ustawy o VAT. Nie uznaje się za podatnika VAT organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z treści wniosku wynika, że Gmina, będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, składa wniosek do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o dofinansowanie zakupu oprogramowania komputerowego wspomagającego obsługę gospodarki odpadami na terenie Gminy. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z zakupem oprogramowania komputerowego wystawione będą na Wnioskodawcę. Oprogramowanie komputerowe nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych z podatku VAT. Oprogramowanie komputerowe będzie wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Realizowane zadanie należy do zadań własnych Gminy. Wnioskodawca ustalając stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz pobierając tę opłatę, wykonuje zadania z zakresu władzy publicznej określone w przepisach art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym. Zainteresowany wskazał, że jakkolwiek pobieranie przedmiotowej opłaty następuje w ramach władczych zadań Gminy, to nie następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawieranej pomiędzy Gminą a właścicielami nieruchomości. Uprawnienie do pobierania opłaty wynika bowiem wyłącznie z ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz z odpowiednich przepisów prawa miejscowego (uchwał rady gminy). Ponadto, opłata ta ma charakter daniny publicznej (ustalanej w sposób określony w ustawie) i jest niejako narzucana właścicielom nieruchomości. Stanowi ona dochód Gminy przeznaczany na działania wykonywane w interesie publicznym.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ - jak wynika z wniosku - oprogramowanie komputerowe nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, będzie wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu nabycia przedmiotowego oprogramowania komputerowego. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwać prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania podatku VAT w związku z zakupem specjalistycznego oprogramowania do ewidencji opłat za gospodarowanie odpadami, ponieważ wydatki ponoszone z tytułu nabycia tego oprogramowania nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.