IPTPP2/443-582/13-4/JS - Możliwość uznania urzędu gminy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wykonywania czynności w ramach umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2013 r. (data wpływu 18 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2013 r. (data wpływu 7 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Gminy, a nie Urzędu, za podatnika VAT i kwestii związanej z rejestracją dla celów podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 18 lipca 2013 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia całości bądź części podatku naliczonego w drodze korekt na podstawie art. 91 ust. 7 i 7a ustawy z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, w tym faktur otrzymanych przez Gminę przed rejestracją jako podatnika VAT oraz z faktur zawierających dane Urzędu Gminy i Miasta, jak również uznania Gminy, a nie Urzędu, za podatnika VAT i kwestii związanej z rejestracją dla celów podatku VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 października 2013 r. (data wpływu 7 października 2013 r.) poprzez doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wskazanie, że wniosek dotyczy wszystkich pytań w zakresie zarówno zaistniałego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego, sprostowanie w zakresie liczby stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych oraz brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Gmina X (dalej: "Gmina" lub "Wnioskodawca") jest zarejestrowanym podatnikiem VAT (potwierdzenie VAT-5 zostało wydane w dniu 6 maja 2013 r., a pierwszą deklarację Gmina złożyła za maj 2013 r. zgodnie ze złożonym formularzem VAT-R). Urząd Gminy i Miasta (dalej jako: "Urząd") nie jest i nigdy nie był zarejestrowany dla celów podatku VAT.

Gmina i Urząd posiadają własne Numery Identyfikacji Podatkowej. Numer NIP został nadany Gminie decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego z 2005 r. Urząd posługuje się odrębnym numerem NIP, uzyskanym na mocy decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z 1996 r.

W związku z realizowanymi przez Gminę inwestycjami i wydatkami bieżącymi, Gmina otrzymywała i otrzymuje faktury dokumentujące poniesione wydatki. Otrzymane przez Gminę faktury zasadniczo uwzględniały i uwzględniają dane Gminy (tekst jedn.: Gmina wskazana była i jest jako nabywca i podany był nr NIP Gminy).

Niemniej, zdarzały i zdarzają się również przypadki błędnego wystawiania przez kontrahentów faktur, na których wskazano:

i. Gminę jako nabywcę z podaniem numeru NIP Urzędu,

ii. Urząd jako nabywcę z podaniem numeru NIP Gminy,

iii. Urząd jako nabywcę z podaniem numeru NIP Urzędu.

Z uwagi na to, że Gmina do maja 2013 r. nie była zarejestrowana dla celów VAT, nie odliczała ona podatku naliczonego od wydatków.

Obecnie na terenie Gminy funkcjonuje spółka prawa handlowego - Zakład Usług Komunalnych (dalej jako: "Spółka"). Spółka ta powstała w wyniku przekształcenia Zakładu Gospodarki Komunalnej (dalej jako: "Zakład"). Operacja ta miała miejsce 30 kwietnia 2013 r.

Po utworzeniu Spółki Gmina zawarła z nią cywilnoprawną umowę odpłatnej dzierżawy sieci kanalizacyjnych (sanitarnych) i sieci wodociągowych położonych na obszarach Gminy i należących do Gminy (dalej jako: "Infrastruktura"). Gmina nie wyklucza też zawarcia w przyszłości innych umów cywilnoprawnych skutkujących wykonywaniem przez Gminę usług bądź dostaw towarów za wynagrodzeniem.

W związku ze zmianą modelu funkcjonowania (w szczególności utworzenie Spółki), Gmina zarejestrowała się dla potrzeb podatku VAT i wykazuje czynności opodatkowane VAT w swoich rozliczeniach. Jednocześnie Gmina zamierza tam gdzie będzie to możliwe odliczać podatek VAT naliczony z tytułu ponoszenia wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi VAT.

W piśmie z dnia 3 października 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wydatki objęte zakresem pytań (2, 2.1., 2.2. wniosku ORD-IN) dotyczą środków trwałych. W tym sensie będą to wydatki inwestycyjne.

2. Wydatki objęte zakresem pytań (2, 2.1., 2.2. wniosku ORD-IN) dotyczą wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych (rozumianych jako ruchomości bądź nieruchomości).

3. Gmina dokonuje amortyzacji objętych zakresem pytań środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych dla potrzeb rachunkowości prowadzonej przez Gminę zgodnie z wymogami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). Jako jednostka samorządu terytorialnego Gmina jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.): "Zwalnia się od podatku (...) 6) jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego". Tym samym Gmina nie stosuje przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do środków trwałych, lecz dokonuje amortyzacji na zasadach przewidzianych w ustawie o rachunkowości. Fakt ten jest jednak bez znaczenia w przedmiotowej materii, gdyż organy podatkowe potwierdzają prawo jednostek samorządu terytorialnego takich jak Gmina do korekty na zasadach określonych w art. 91 Ustawy o VAT. Tytułem uzupełnienia Wnioskodawca wskazał np. na stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2012 r., w której organ podatkowy stwierdził, że: "dla wypełnienia dyspozycji przepisu art. 90 ust. 5 ustawy, wystarczającym jest fakt, że powyższe składniki majątku stanowią środki trwałe i jako takie, podlegają amortyzacji rachunkowej, zgodnie z zasadami określonymi w regulacjach dotyczących rachunkowości. Fakt, iż Miasto faktycznie nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych w odniesieniu do tych składników z uwagi na zwolnienie od podatku CIT nie pozbawia Wnioskodawcy uprawnień określonych w art. 90 ust. 5 ustawy".

4. Zakres zadanych pytań (2, 2.1., 2.2. wniosku ORD-IN) dotyczy środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych o wartości początkowej przekraczającej 15 000 zł.

5. Zakres zadanych pytań (2, 2.1., 2.2. wniosku ORD-IN) dotyczy środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych oddanych do użytkowania przed dniem zarejestrowania Gminy jako czynnego podatnika VAT.

6. Gmina wykorzystywała towary i usługi nabyte przed rejestracją do czynności zwolnionych z podatku VAT (Gmina korzystała w tym zakresie ze zwolnienia podmiotowego statuowanego w art. 113 Ustawy o VAT) oraz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (działalność publicznoprawna Gminy).

Zgodnie z treścią pytania nr 2 wniosku ORD-IN, po dokonaniu rejestracji Gmina rozpoczęła wykorzystywanie nabytych towarów i usług stanowiących środki trwałe/wartości niematerialne i prawne w całości lub częściowo do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest uznanie, że w przypadku wykonywania czynności opodatkowanych VAT to Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego występuje w charakterze podatnika VAT i w konsekwencji to Gmina, a nie Urząd, powinna zarejestrować się dla celów podatku VAT... (oznaczone jako pytanie nr 1 wniosku ORD-IN)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wykonywania czynności opodatkowanych VAT to Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego powinna występować w charakterze podatnika VAT i w konsekwencji to Gmina, a nie Urząd, powinna zostać zarejestrowana dla celów podatku VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W konsekwencji, ze względu na fakt, iż to jednostki samorządu terytorialnego są podmiotami posiadającymi osobowość prawną, należy uznać, że to gminy, a nie obsługujące je urzędy, powinny być traktowane jako podatnicy VAT. W szczególności, w przypadku, gdy realizują one działania na podstawie umów cywilnoprawnych (np. sprzedaż nieruchomości, odpłatna (y) dzierżawa/najem nieruchomości), jednostki samorządu terytorialnego uznawane są za podatników VAT.

Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet gdy dotyczą one zadań własnych gminy, podmioty te są podatnikami VAT.

Podsumowując, należy uznać, iż w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, Gmina występuje w charakterze podatnika VAT. Ponadto, ponieważ to Gmina, a nie Urząd, posiada osobowość prawną i w określonym zakresie może korzystać z niej w celu prowadzenia działalności gospodarczej, Urząd nie powinien być uznawany za odrębnego podatnika VAT.

Pogląd ten został m.in. potwierdzony w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, np. w indywidualnej interpretacji z dnia 25 sierpnia 2009 r., sygn. IBPP1/443-853/09/MS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, który stwierdził, że: "Biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe gminy i urzędu, również na gruncie podatku od towarów i usług nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy. Zatem Urząd Gminy w imieniu Gminy realizuje zadania własne Gminy. Natomiast zdolność prawną i zdolność do dokonywania czynności prawnych ma Gmina, nie zaś Urząd Gminy. W konsekwencji podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności jest wyłącznie Gmina, w żadnym zaś przypadku Urząd Gminy. (...) W świetle powyższego dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług Gmina i Urząd Gminy powinny stosować NIP nadany Gminie. Wszystkie dokumenty wymagające oznaczenia (numeru) NIP sporządzane przez Urząd dotyczące czynności przypisywanych prawnie gminom, powinny być sygnowane numerem NIP osoby prawnej, w której imieniu wykonywane są te czynności czyli numerem NIP Gminy."

Jednocześnie w indywidualnej interpretacji z dnia 25 sierpnia 2009 r., sygn. IBPP1/443-517/09/MS, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach potwierdzone zostało, że: "(...) na Gminie ciąży obowiązek związany z rejestracją w zakresie podatku od towarów i usług, jak również obowiązek prowadzenia ewidencji dla potrzeb rozliczania podatku od towarów i usług. Natomiast urzędy gminy realizujące zadania spoczywające na samorządowych osobach prawnych, a skutkujące obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług, występują wyłącznie jako aparaty pomocnicze działające w imieniu i na rzecz ww. osób prawnych. W świetle powyższego Urząd Gminy nie może być zarejestrowany jako odrębny od Gminy podatnik VAT, w związku z czym nie ma prawa wystawiać faktur VAT i otrzymywać faktur VAT, nie może składać deklaracji VAT-7. Natomiast zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT (Gminy i Urzędu Gminy) powinna być wyłącznie Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną".

Stanowisko to znajduje odzwierciedlenie w utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych oraz w wydawanych w imieniu Ministra Finansów na wniosek jednostek samorządu terytorialnego interpretacjach indywidualnych.

Stanowisko takie zaprezentował m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 marca 2010 r., sygn. I FSK 273/09, w którym stwierdził on, iż "Z tytułu realizacji tych czynności - jeżeli są one wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych - podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 6 u.p.t.u. jest gmina będąca osobą prawną (...). W związku z powyższym nie może budzić wątpliwości, że w deklaracji dla potrzeb podatku VAT powinien być podawany numer identyfikacji osoby prawnej będącej podatnikiem podatku od towarów i usług, w imieniu której wykonywane są czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, tzn. numer nadany gminie".

W związku z powyższym należy uznać, iż w zakresie wypełniania wszelkich obowiązków z tytułu podatku od towarów i usług właściwym podmiotem tych czynności będzie jedynie Gmina. Uznać należy, że Urząd działa jedynie jako reprezentant Gminy.

Tym samym zgodnie ze stanowiskiem Gminy w odpowiedzi na pytanie 1 wniosku ORD-IN. Gmina uważa, że podatnikiem VAT z tytułu wykonywania czynności w ramach umów cywilnoprawnych jest sama Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego. W konsekwencji, Gmina w sposób prawidłowy dokonała rejestracji dla celów podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina, stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, z późn. zm.), jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym, organami gminy są rada gminy i wójt (burmistrz, prezydent miasta). Jak stanowi natomiast art. 11a ust. 3 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o wójcie, należy przez to rozumieć także burmistrza oraz prezydenta miasta. W myśl art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy. Jak wynika z powyższego, urząd gminy nie jest jednostką organizacyjną w rozumieniu ww. art. 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jest wyłącznie zorganizowanym zespołem osób i środków służących do pomocy organowi administracyjnemu.

Z powyższego wynika, że urząd gminy (miasta) jest jednostką pomocniczą, służącą do wykonywania zadań gminy oraz do jej obsługi techniczno-organizacyjnej. Urząd, działając w imieniu gminy, realizuje jej zadania własne. Natomiast zdolność prawną i zdolność do dokonywania czynności prawnych ma wyłącznie gmina. Ustawa o samorządzie gminnym nie przyznaje urzędowi gminy (miasta) statusu jednostki organizacyjnej gminy, ale wyłącznie status aparatu pomocniczego organu gminy (wójta, burmistrza, prezydenta miasta). Tym samym urząd realizując zadania gminy może działać wyłącznie z zachowaniem swego statusu, jako jednostki pomocniczej organu wykonawczego.

Zatem na podstawie przepisów regulujących ustrój gminy oraz przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, to gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług, jako jednostka samorządu terytorialnego, ze względu na przyznaną jej ustawowo osobowość prawną. Natomiast urząd gminy (miasta), realizując zadania spoczywające na samorządowej osobie prawnej, a skutkujące obowiązkiem podatkowym w podatku od towarów i usług, występuje wyłącznie jako aparat pomocniczy, działający w imieniu i na rzecz ww. osoby prawnej.

Z przytoczonych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, iż nie występuje odrębna od podmiotowości gminy podmiotowość urzędu gminy (miasta). Gmina i urząd nie mogą być odrębnymi (odrębnie zarejestrowanymi) podatnikami podatku od towarów i usług, gdyż są to ściśle ze sobą związane podmioty.

Jak już zaznaczono powyżej, podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności może być wyłącznie gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną, nie zaś urząd gminy (miasta). Dlatego też tylko gmina może składać rozliczenia deklaracyjne w podatku od towarów i usług. Urząd nie może być zarejestrowany jako odrębny od gminy podatnik VAT, w związku z czym nie może być uprawniony do składania deklaracji w imieniu własnym (tekst jedn.: używając własnej nazwy) w ramach realizacji zadań gminy.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Zgodnie z art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia (...).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT (potwierdzenie VAT-5 zostało wydane w dniu 6 maja 2013 r., a pierwszą deklarację Gmina złożyła za maj 2013 r. zgodnie ze złożonym formularzem VAT-R). Urząd Gminy i Miasta (dalej jako: "Urząd") nie jest i nigdy nie był zarejestrowany dla celów podatku VAT. Gmina i Urząd posiadają własne Numery Identyfikacji Podatkowej. Numer NIP został nadany Gminie decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego z 2005 r. Urząd posługuje się odrębnym numerem NIP, uzyskanym na mocy decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z 1996 r.

Obecnie na terenie Gminy funkcjonuje spółka prawa handlowego - Zakład Usług Komunalnych (dalej jako: "Spółka"). Spółka ta powstała w wyniku przekształcenia Zakładu Gospodarki Komunalnej. Operacja ta miała miejsce 30 kwietnia 2013 r. Po utworzeniu Spółki Gmina zawarła z nią cywilnoprawną umowę odpłatnej dzierżawy sieci kanalizacyjnych (sanitarnych) i sieci wodociągowych położonych na obszarach Gminy i należących do Gminy. W związku ze zmianą modelu funkcjonowania (w szczególności utworzenie Spółki), Gmina zarejestrowała się dla potrzeb podatku VAT i wykazuje czynności opodatkowane VAT w swoich rozliczeniach. Po dokonaniu rejestracji Gmina rozpoczęła wykorzystywanie nabytych towarów i usług stanowiących środki trwałe/wartości niematerialne i prawne w całości lub częściowo do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy wskazać, że w zakresie podatku od towarów i usług podatnikiem jest Gmina. Z powyższej konstrukcji prawnej, jednoznacznie wynika, że Urząd uczestnicząc w realizacji określonych zadań spoczywających na Gminie, a skutkujących obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku od towarów i usług, występuje wyłącznie jako jednostka organizacyjna wspomagająca wykonywanie zadań przez Gminę i nie jest zdolny do podejmowania samodzielnych działań we własnym imieniu i na własny rachunek w tym zakresie.

Zatem w przypadku wykonywania przez Gminę, jako jednostkę samorządu terytorialnego, czynności cywilnoprawnych podlegających podatkowi od towarów i usług, podatnikiem tego podatku jest/będzie wyłącznie Gmina, posiadająca osobowość prawną. Ponadto należy wskazać, że Urząd nie jest uprawniony do wystawiania, otrzymywania faktur oraz składania deklaracji w imieniu własnym (tekst jedn.: używając własnej nazwy) w ramach realizacji zadań Gminy.

Jednocześnie należy wskazać, ż z przytoczonych przepisów wynika, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy, obowiązane są podmioty, o których mowa w art. 15 ustawy. Są to - jak już wskazano powyżej - podmioty będące osobami prawnymi, jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej lub osobami fizycznymi wykonującymi samodzielnie działalność gospodarczą (w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy) bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zatem to Gmina, a nie Urząd, winna złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Reasumując, w przypadku wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem VAT Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, występuje w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i to Gmina, a nie Urząd, powinna złożyć zgłoszenie rejestracyjne zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie fatycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Tut. Organ informuje, że również powołany przez Zainteresowanego wyrok sądowy jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonym w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Niniejszą interpretacją indywidualną załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie uznania Gminy, a nie Urzędu, za podatnika VAT i kwestii związanej z rejestracją dla celów podatku VAT. Natomiast wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia całości bądź części podatku naliczonego w drodze korekt na podstawie art. 91 ust. 7 i 7a ustawy z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, w tym faktur otrzymanych przez Gminę przed rejestracją jako podatnika VAT oraz z faktur zawierających dane Urzędu Gminy i Miasta, został rozpatrzony interpretacją indywidualną Nr IPTPP2/443-582/13-5/JS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.