IPTPP2/443-532/11-7/PM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-532/11-7/PM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2011 r. (data wpływu do BKIP w Piotrkowie Tryb. 2 września 2011 r.) uzupełnionego pismami z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) i z dnia 24 listopada 2011 r. (data wpływu 28 listopada 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ujmowania podatku na wystawionych rachunkach - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ujmowania podatku na wystawionych rachunkach.

W związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, pismem z dnia 30 sierpnia 2011 r., przesłało ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 2 września 2011 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.

Przedmiotowy wniosek pismami z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) i z dnia 24 listopada 2011 r. (data wpływu 28 listopada 2011 r.) został uzupełniony o stan faktyczny oraz własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w roku 2010 jako podmiot gospodarczy ustawowo zwolniony z podatku VAT (pośrednictwo ubezpieczeniowe) zawarła umowę agencyjną z firmą "A" sp. z o.o. w zakresie pośrednictwa przy likwidacji i obsługi szkód komunikacyjnych i dochodzenia z ich tytułu roszczeń, która jest płatnikiem VAT-u.

W piśmie z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 14 listopada 2011 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że usługi, które świadczy a będące przedmiotem wniosku są usługami pośrednictwa ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Wnioskodawczyni posiada licencję, zezwolenie PUNU z dnia 25 kwietnia 1997 r. Usługi o których mowa w przedmiotowym wniosku są usługami, o których mowa w art. 43 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. W roku 2011 korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zwolnienie ma charakter przedmiotowy. Dowodem księgowym dokumentującym sprzedaż świadczonej usługi jest rachunek. Umowa agencyjna określa zasady przyznawania prowizji za wykonanie czynności "Prowizja Agenta wynosi 20% za szkody osobowe i 20% za szkody rzeczowe wynagrodzenia przysługującego Dającemu zlecenie-uzyskanego na skutek zawartych za jego pośrednictwem umów."

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni wystawiając rachunek ma ujmować podatek VAT na rachunku.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym pismem z dnia 24 listopada 2011 r.), jako podmiot zwolniony ustawowo z podatku VAT nie może w świetle prawa wystawiać faktur VAT. Dlatego Wnioskodawczyni nie powinna być obciążona przedmiotowym podatkiem. Czynności, które wykonuje za które odbiera wynagrodzenie prowizyjne mieści się w świetle prawa w ramach posiadanej licencji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...)

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Należy ponadto wskazać, iż zgodnie z art. 108 ust. 1 i ust. 2 ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur zawierają przepisy obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

W myśl § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Treść powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że fakturę wystawia sprzedawca będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego, a taki powstaje między innymi z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 1 ustawy).

Jednocześnie wskazać należy, iż stosownie do art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

W myśl art. 87 § 3 Ordynacji podatkowej, podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.

Podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 87 § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i korzysta w 2011 r. ze zwolnienia o charakterze przedmiotowym. Świadczone przez Wnioskodawczynię przedmiotowe usługi, są usługami, o których mowa w art. 43 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W roku 2010 jako podmiot gospodarczy ustawowo zwolniony z podatku VAT (pośrednictwo ubezpieczeniowe) zawarła umowę agencyjną z firmą w zakresie pośrednictwa przy likwidacji i obsługi szkód komunikacyjnych i dochodzenia z ich tytułu roszczeń, która jest podatnikiem podatku VAT. Usługi które świadczy a będące przedmiotem wniosku są usługami pośrednictwa ubezpieczeniowego w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Wnioskodawczyni posiada licencję, zezwolenie PUNU z dnia 25 kwietnia 1997 r. o nr 61862/97.

Dowodem księgowym dokumentującym wykonanie świadczonej usługi jest rachunek.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynikają obowiązki dokumentowania dokonywanej sprzedaży przez podatników. Regulacje te zastrzegają możliwość udokumentowania dostaw towarów oraz świadczenia usług poprzez wystawienie faktury VAT jedynie przez czynnych podatników podatku VAT, w związku z czym podmiot nieposiadający statusu czynnego podatnika podatku od towarów i usług nie jest uprawniony do wystawiania faktur VAT. Wówczas podatnicy, prowadzące działalność gospodarczą są obowiązani na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Reasumując, Wnioskodawczyni jako niezarejestrowany podatnik podatku VAT, nie ma prawa wystawiać faktur stwierdzających dokonanie sprzedaży, oznaczonych wyrazami "Faktura VAT", bowiem zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, faktury VAT mogą być wystawiane jedynie przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni. Wnioskodawczyni niebędąca podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług jest obowiązana na żądanie usługobiorcy do wystawienia rachunku potwierdzającego wykonanie przedmiotowej usługi. Rachunek nie może zawierać podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we wniosku, w szczególności w zakresie zwolnienia przedmiotowego świadczonych przez Wnioskodawczynię usług, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji indywidualnej załatwiono wniosek w części dotyczącej obowiązku ujmowania podatku na wystawionych rachunkach. Wniosek w zakresie prawidłowości ustalenia otrzymanego wynagrodzenia załatwiono odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl