IPTPP2/443-510/14-4/DS - Ustalenie możliwości odliczenia podatku VAT z tytułu zamiany zabezpieczenia

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 października 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-510/14-4/DS Ustalenie możliwości odliczenia podatku VAT z tytułu zamiany zabezpieczenia

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT z tytułu zamiany zabezpieczenia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT z tytułu zamiany zabezpieczenia oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.) poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz przeredagowaniu pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku).

Spółka z o.o. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług budowlanych. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wykonuje wyłącznie czynności opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z zawartą umową, inwestor ma prawo zatrzymać Spółce część należnego wynagrodzenia umownego na poczet zabezpieczenia dobrego i terminowego wykonania umowy. Są to tak zwane kaucje pieniężne zwalniane w dwóch częściach: 50% po podpisaniu bezusterkowego końcowego protokołu odbioru robót i 50% po upływie 3-ch lat od daty wydania decyzji zezwalającej na użytkowanie budynku.

Pierwsza część kaucji została zwolniona Spółce w 2012 r., do rozliczenia została druga część tj. 50% kaucji, która jest przedmiotem niniejszego wniosku.

W prawie podatkowym pojęcie kaucji nie zostało zdefiniowane. W słowniku języka polskiego kaucja określona jest jako suma pieniężna złożona w ramach gwarancji dotrzymania zobowiązania i stanowiąca odszkodowanie w razie niedopełnienia tego zobowiązania. Co do zasady więc, kaucja będąca zabezpieczeniem umowy podlega zwrotowi w momencie jej wykonania. Zawierając w umowie z inwestorem zapis o zatrzymywaniu kaucji Spółka postępuje zgodnie z art. 353 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Ponieważ, okres na jaki została zatrzymana kaucja obejmuje długi okres tj.:

1.

kwota 420.143,81 zł powinna być zwolniona nie wcześniej niż 28 czerwca 2015 r.

2.

kwota 386.973,26 zł powinna być zwolniona nie wcześniej niż 30 marca 2016 r. to Spółka zawarła z inwestorem porozumienie w dniu 4 kwietnia 2014 r., w którym inwestor wyraża zgodę, na zwrot części (403.558,53 zł) zatrzymanej kaucji przed tak długim okresem w zamian za doręczenie dwóch weksli "in blanco" wraz z deklaracjami wekslowymi oraz za wynagrodzenie z tytułu zamiany zabezpieczenia tj. paragraf 4 porozumienia brzmi: Z tytułu zamiany przysługującego zabezpieczenia poprzez zastąpienie części zabezpieczenia pieniężnego innym zabezpieczeniem niepieniężnym (weksel) Spółka zobowiązuje się zapłacić wynagrodzenie w wysokości 30.000,00 zł powiększone o należny podatek VAT.

Kwotę 403.558,53 zł. Spółka otrzymała w dniu 6 czerwca 2014 r. natomiast pozostała kwota 403.558,54 zł zostanie zwolniona zgodnie z terminami z umowy 1) 210.071,90 zł - 28 czerwca 2015 r. 2) 193.486,63 zł w dniu 30 marca 2016 r.

Na to wynagrodzenie Spółka otrzymała fakturę o treści: wynagrodzenie z tytułu zamiany zabezpieczenia. Faktura jest w kwocie netto i opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.

Spółka zakwalifikowała wydatek w kwocie netto do kosztów rodzajowych, a ponieważ nie odliczyła podatku VAT to kwota 6.900,00 zł została zakwalifikowana do pozostałych kosztów operacyjnych.

Spółka uważa, że czynność zamiany zabezpieczenia dokonana przez inwestora jest związana z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, ponieważ wcześniejszy zwrot kaucji pieniężnej, umożliwia firmie wcześniejsze dysponowanie środkami pieniężnymi które w całości wykorzystuje do prowadzenia działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.)

Spółka w nawiązaniu do art. 64 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zadaje następujące pytanie:

Czy podatek VAT z faktury o treści "wynagrodzenie z tytułu zamiany zabezpieczenia zgodnie z porozumieniem z dnia 4 kwietnia 2014 r." podlega odliczeniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, od faktur na takie czynności nie można odliczyć podatku VAT, ponieważ wynagrodzenie z tytułu zamiany zabezpieczenia zostało nieprawidłowo udokumentowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Na świadczenie mogą się jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione lub niepodlegające opodatkowaniu, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego.

Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia. Jeżeli dany towar lub usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście, jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku od towarów i usług (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym od podatku) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia tego podatku.

W art. 88 ustawy zawarto natomiast katalog przesłanek negatywnych, których wystąpienie uniemożliwia obniżenie podatku. Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wniosku wynika, że Spółka z o.o. prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług budowlanych. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wykonuje wyłącznie czynności opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z zawartą umową, inwestor ma prawo zatrzymać Spółce część należnego wynagrodzenia umownego na poczet zabezpieczenia dobrego i terminowego wykonania umowy. Są to tak zwane kaucje pieniężne zwalniane w dwóch częściach: 50% po podpisaniu bezusterkowego końcowego protokołu odbioru robót i 50% po upływie 3-ch lat od daty wydania decyzji zezwalającej na użytkowanie budynku.

Pierwsza część kaucji została zwolniona Spółce w 2012 r., do rozliczenia została druga część tj. 50% kaucji, która jest przedmiotem niniejszego wniosku.

W prawie podatkowym pojęcie kaucji nie zostało zdefiniowane. W słowniku języka polskiego kaucja określona jest jako suma pieniężna złożona w ramach gwarancji dotrzymania zobowiązania i stanowiąca odszkodowanie w razie niedopełnienia tego zobowiązania. Co do zasady więc, kaucja będąca zabezpieczeniem umowy podlega zwrotowi w momencie jej wykonania. Zawierając w umowie z inwestorem zapis o zatrzymywaniu kaucji Spółka postępuje zgodnie z art. 353 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Ponieważ, okres na jaki została zatrzymana kaucja obejmuje długi okres tj.:

1.

kwota 420.143,81 zł powinna być zwolniona nie wcześniej niż 28 czerwca 2015 r.

2.

kwota 386.973,26 zł powinna być zwolniona nie wcześniej niż 30 marca 2016 r. to Spółka zawarła z inwestorem porozumienie w dniu 4 kwietnia 2014 r., w którym inwestor wyraża zgodę, na zwrot części (403.558,53 zł) zatrzymanej kaucji przed tak długim okresem w zamian za doręczenie dwóch weksli "in blanco" wraz z deklaracjami wekslowymi oraz za wynagrodzenie z tytułu zamiany zabezpieczenia tj. paragraf 4 porozumienia brzmi: Z tytułu zamiany przysługującego zabezpieczenia poprzez zastąpienie części zabezpieczenia pieniężnego innym zabezpieczeniem niepieniężnym (weksel) Spółka zobowiązała się zapłacić wynagrodzenie w wysokości 30.000,00 zł powiększone o należny podatek VAT.

Kwotę 403.558,53 zł. Spółka otrzymała w dniu 6 czerwca 2014 r. natomiast pozostała kwota 403.558,54 zł zostanie zwolniona zgodnie z terminami z umowy 1) 210.071,90 zł - 28 czerwca 2015 r., 2) 193.486,63 zł w dniu 30 marca 2016 r.

Na to wynagrodzenie Spółka otrzymała fakturę o treści: wynagrodzenie z tytułu zamiany zabezpieczenia. Faktura jest w kwocie netto i opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23% Spółka zakwalifikowała wydatek w kwocie netto do kosztów rodzajowych, a ponieważ nie odliczyła podatku VAT to kwota 6.900,00 zł została zakwalifikowana do pozostałych kosztów operacyjnych.

Spółka uważa, że czynność zamiany zabezpieczenia dokonana przez inwestora jest związana z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, ponieważ wcześniejszy zwrot kaucji pieniężnej, umożliwia firmie wcześniejsze dysponowanie środkami pieniężnymi które w całości wykorzystuje do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Odnosząc się wątpliwości Wnioskodawcy, w oparciu o tak przedstawione okoliczności sprawy oraz uwzględniając powołane wyżej regulacje prawne, w pierwszej kolejności wskazać należy, iż czynność zamiany zabezpieczenia pieniężnego - kaucji, na zabezpieczenie niepieniężne (weksel) z tytułu, której czynności Wnioskodawca wypłacił Inwestorowi wynagrodzenie będzie stanowiła świadczenie usług, które ma charakter odpłatny. Zatem przedmiotowa czynność, jako odpłatne świadczenie usług, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze okoliczność, z której wynika, iż powyższa czynność jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz skoro - jak wskazał Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT - dysponuje środkami pieniężnymi z tytułu wcześniejszego zwrotu kaucji pieniężnej, które w całości wykorzystuje do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, to Zainteresowanemu przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. usługi, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wynikających z art. 88 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl