IPTPP2/443-51/12-2/KW - Opodatkowanie otrzymywanych od gminy dopłat do linii i kursów nierentownych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-51/12-2/KW Opodatkowanie otrzymywanych od gminy dopłat do linii i kursów nierentownych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych od Gminy dopłat do linii i kursów nierentownych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych od Gminy dopłat do linii i kursów nierentownych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie transportu lądowego miejskiego i podmiejskiego na terenie Gminy S. i gmin ościennych. Jedynym właścicielem Spółki jest Gmina S. posiadająca 100% udziałów. Spółka powstała w 2000 r. z przekształcenia zakładu budżetowego. Działalność prowadzi od 1 stycznia 2001 r. W ramach działalności Spółka realizuje zadania własne Gminy w zakresie transportu zbiorowego na terenie Gminy określone w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Wykonywanie tych zadań prowadzone jest w oparciu o umowę z dnia 2 stycznia 2001 r. Nr.. o świadczenie usług przewozowych komunikacji miejskiej w.... Umowa określa zasady i warunki wykonywania usług w zakresie przewozów pasażerskich środkami komunikacji miejskiej w granicach administracyjnych miasta według ustalonych tras i rozkładu jazdy. Zgodnie z treścią umowy Gmina zapewnia dopłaty do biletów ulgowych i zapłatę za osoby podróżujące bezpłatnie w ramach przyznanych przez Radę Miejską uprawnień a także pokrycie dopłat kosztów utrzymania linii lub kursów nierentownych utrzymywanych ze względów społecznie uzasadnionych. Wysokość dopłat ustalana była przed zakończeniem każdego roku kalendarzowego na rok następny odrębnym porozumieniem stanowiącym aneks do umowy. W aneksie odrębnie ustalana była kwota dopłat do biletów i odrębnie wysokość dopłaty do linii i kursów nierentownych.

Podstawą do wyliczenia kwot dopłat były:

* ilość pasażerów, którym przysługują bezpłatne przejazdy ustalana szacunkowo,

* ilość biletów ulgowych sprzedanych przez spółkę i wyliczone z tego tytułu zmniejszenie wpływów za jeden rok licząc od 1 października roku poprzedniego do 30 września danego roku,

* różnica pomiędzy wpływami a kosztami przy realizacji linii i kursów nierentownych utrzymywanych ze względów społecznych.

Ostateczne ustalenie wielkości dopłat uzależnione było od możliwości finansowych Gminy. Zgodnie z umową dopłaty przekazywane były w ratach miesięcznych na podstawie faktur wystawianych przez Zakład Sp. z o.o. Zakład naliczał 7% a w 2011 r. 8% VAT.

Spółka uzyskuje przychody ze sprzedaży biletów, których cenę ustala Rada Miejska. Rada Miejska ustala również katalog osób uprawnionych do ulgowych lub bezpłatnych przejazdów, ustala przepisy porządkowe. Spółka zobowiązana jest honorować ulgi i przestrzegać przepisów porządkowych. Przychody ze sprzedaży biletów nie rekompensują kosztów prowadzonej działalności.

Dopłaty jakie Spółka otrzymuje nie mają wpływu na cenę biletu, czyli na cenę usługi, stanowią dofinansowanie ogólnych kosztów działalności Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dopłaty do linii i kursów nierentownych utrzymywanych ze względów społecznie uzasadnionych przekazywane Spółce przez Gminę w latach 2007-2011 stanowiły obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane dopłaty do linii i kursów nierentownych utrzymywanych ze względów społecznie uzasadnionych nie stanowią wynagrodzenia za świadczone usługi. Nie jest to również dostawa towarów ani usług.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę usługi. Dopłaty dokonywane przez Gminę nie mają żadnego wpływu na cenę usługi świadczonej przez Spółkę. Dopłata jest dofinansowaniem kosztów poniesionych przez Spółkę związanych z działalnością. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy dopłata ta nie stanowi obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 to - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosowanie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl ust. 6 powyższego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Według art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r. do 31 grudnia 2010 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie zaś z ww. artykułem ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. do 31 marca 2011 r., Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi.

Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

Kryterium uznania dotacji, subwencji i innej dopłaty o podobnym charakterze za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż jest ona dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W efekcie obrót zwiększa się tylko o takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które w sposób bezwzględny i bezpośredni mają wpływ na cenę (kwotę należną). Natomiast dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu tym podatkiem, służące pokryciu ogólnych kosztów działalności podatnika nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie transportu lądowego miejskiego i podmiejskiego. W ramach działalności Wnioskodawca realizuje zadania własne Gminy w zakresie transportu zbiorowego zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, w oparciu o umowę o świadczenie usług przewozowych komunikacji miejskiej. Umowa określa zasady i warunki wykonywania usług w zakresie przewozów pasażerskich środkami komunikacji miejskiej w granicach administracyjnych miasta według ustalonych tras i rozkładu jazdy. Zgodnie z treścią umowy Gmina zapewnia dopłaty do biletów ulgowych i zapłatę za osoby podróżujące bezpłatnie w ramach przyznanych przez Radę Miejską uprawnień a także pokrycie dopłat kosztów utrzymania linii lub kursów nierentownych utrzymywanych ze względów społecznie uzasadnionych. Wysokość dopłat ustalana była przed zakończeniem każdego roku kalendarzowego na rok następny odrębnym porozumieniem stanowiącym aneks do umowy.

W aneksie odrębnie ustalana była kwota dopłat do biletów i odrębnie wysokość dopłaty do linii i kursów nierentownych. Podstawą do wyliczenia kwot dopłat były:

* ilość pasażerów, którym przysługują bezpłatne przejazdy ustalana szacunkowo,

* ilość biletów ulgowych sprzedanych przez spółkę i wyliczone z tego tytułu zmniejszenie wpływów za jeden rok licząc od 1 października roku poprzedniego do 30 września danego roku,

* różnica pomiędzy wpływami a kosztami przy realizacji linii i kursów nierentownych utrzymywanych ze względów społecznych.

Ostateczne ustalenie wielkości dopłat uzależnione było od możliwości finansowych Gminy. Zgodnie z umową dopłaty przekazywane były w ratach miesięcznych na podstawie faktur wystawianych przez Wnioskodawcę. Spółka uzyskuje przychody ze sprzedaży biletów, których cenę ustala Rada Miejska. Rada Miejska ustala również katalog osób uprawnionych do ulgowych lub bezpłatnych przejazdów, ustala przepisy porządkowe. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż przychody ze sprzedaży biletów nie rekompensują kosztów prowadzonej działalności. Dopłaty, jakie Spółka otrzymuje nie mają wpływu na cenę biletu, czyli na cenę usługi, stanowią dofinansowanie ogólnych kosztów działalności Spółki.

Mając na uwadze treść wniosku oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż otrzymywane przez Wnioskodawcę od Gminy w latach 2007-2011 dopłaty do linii kursów nierentownych utrzymywanych ze względów społecznie uzasadnionych nie stanowiły obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl