IPTPP2/443-497/14-2/IR - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2014 r. (data wpływu 2 lipca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności sprzedaży prawa użytkowania wieczystego - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności sprzedaży prawa użytkowania wieczystego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym w podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej w....przy ul....., działka 21/1, o powierzchni 3.894 m^2, dla której Sąd Rejonowy dla.... prowadzi księgę wieczystą numer.... Wnioskodawca nabył powyższe prawo użytkowania wieczystego na mocy umowy sprzedaży z dnia 11 maja 2007 r. - sprzedaż powyższa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (22%).

Powyższa nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W odniesieniu do powyższej nieruchomości Prezydent Miasta... wydał w dniu 14 kwietnia 2008 r. decyzję nr..... o warunkach zabudowy. Wyżej wymieniona decyzja ustaliła warunki i szczegóły zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu mieszkaniowo - usługowego z garażami podziemnymi i elementami zagospodarowania terenu.

Zgodnie z danymi z ewidencji gruntów powyższa nieruchomość jest niezabudowana. Z ewidencji gruntów wynika bowiem, iż działka 21/1 stanowi zurbanizowane tereny niezabudowane oznaczone symbolem Bp. Znaczna część powyższej nieruchomości jest ogrodzona siatką stalową. Na terenie nieruchomości nie znajdują się żadne budynki, latarnie bądź inne urządzenia. Na części powyższej nieruchomości jest położony asfalt (powierzchnia 929 m²) oraz beton (powierzchnia 622 m²).

Znaczna część powierzchni nieruchomości pokrytej betonem wykorzystywana jest na potrzeby parkingu. Z parkingu tego korzysta osoba trzecia na mocy umowy dzierżawy zawartej z Wnioskodawcą. Dzierżawa rozpoczęła się dnia 1 lipca 2013 r. Z tytułu czynszu dzierżawnego Wnioskodawca wystawia osobie trzeciej faktury VAT. Jednocześnie osoba trzecia w okresie od trzeciego kwartału 2011 r. do dnia 30 czerwca 2013 r. korzystała z parkingu bezumownie, za co wypłaciła Wnioskodawcy odszkodowanie za bezumowne korzystanie z tegoż parkingu.

Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie nieruchomości o wartości większej lub równej 30% wartości początkowej tej nieruchomości. Wnioskodawca nie poniósł także wydatków na ulepszenie parkingu o wartości większej lub równej 30% jego wartości początkowej.

Wnioskodawca nie wybudował parkingu, powyższa nieruchomość została przez Wnioskodawcę nabyta już z istniejącym parkingiem.

Dnia 10 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży prawa użytkowania wieczystego powyższej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Jaką stawką w podatku od towarów i usług powinna zostać opodatkowana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego opisanego w niniejszym wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego) powinna podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej Ustawa).

Zgodnie z powyższym przepisem zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Na gruntach będących przedmiotem sprzedawanego prawa użytkowania wieczystego znajdują się budowle w postaci wylewki asfaltowej i betonowej, wykorzystywanej na potrzeby parkingu. Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane wylewki powyższe należy uznać za budowle.

Jednocześnie dostawa nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego) nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 Ustawy pierwszym zasiedleniem jest oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Wnioskodawca nie dokonał wybudowania budowli (wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z istniejącymi już budowlami). Ponadto Wnioskodawca nie dokonał ulepszeń nieruchomości, które stanowiły co najmniej 30% jej wartości początkowej. Wnioskodawca nie dokonał także ulepszeń budowli, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Jednocześnie oddanie budowli (parkingu) w dzierżawę osobie trzeciej na mocy umowy dzierżawy z dnia 1 lipca 2013 r., która to czynność jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, nie skutkuje uznaniem tej czynności za pierwsze zasiedlenie.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że dostawa nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Zgodnie z przepisem art. 29a ust. 8 Ustawy do dostawy budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu - stąd do dostawy gruntów niezabudowanych stosuje się stawkę podatkową w podatku od towarów i usług taką jak do dostawy budowli trwale z gruntem związanych. Tym samym transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego powinna podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, iż zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W przypadku terenów zabudowanych budynkami lub budowlami zwolnienie od podatku przysługuje na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, zgodnie z treścią ust. 11 ww. artykułu musi również zawierać:

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powołanego wyżej przepisu art. 29a ust. 8 ustawy jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Przepis ten obejmuje swoim zakresem także sprzedaż gruntów będących w użytkowaniu wieczystym.

Z kolei w świetle art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący podatnikiem czynnym w podatku od towarów i usług, jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości - działki 21/1 o powierzchni 3.894 m^2. Wnioskodawca nabył powyższe prawo użytkowania wieczystego na mocy umowy sprzedaży z dnia 11 maja 2007 r. - sprzedaż powyższa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (22%). Powyższa nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W odniesieniu do powyższej nieruchomości Prezydent Miasta wydał w dniu 14 kwietnia 2008 r. decyzję o warunkach zabudowy. Wyżej wymieniona decyzja ustaliła warunki i szczegóły zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu mieszkaniowo - usługowego z garażami podziemnymi i elementami zagospodarowania terenu.

Zgodnie z danymi z ewidencji gruntów powyższa nieruchomość jest niezabudowana. Z ewidencji gruntów wynika, iż bowiem, iż działka 21/1 stanowi zurbanizowane tereny niezabudowane oznaczone symbolem Bp. Znaczna część powyższej nieruchomości jest ogrodzona siatką stalową. Na terenie nieruchomości nie znajdują się żadne budynki, latarnie bądź inne urządzenia. Na części powyższej nieruchomości jest położony asfalt (powierzchnia 929 m²) oraz beton (powierzchnia 622 m²).

Znaczna część powierzchni nieruchomości pokrytej betonem wykorzystywana jest na potrzeby parkingu. Z parkingu tego korzysta osoba trzecia na mocy umowy dzierżawy zawartej z Wnioskodawcą. Dzierżawa rozpoczęła się dnia 1 lipca 2013 r. Z tytułu czynszu dzierżawnego Wnioskodawca wystawia osobie trzeciej faktury VAT. Jednocześnie osoba trzecia w okresie od trzeciego kwartału 2011 r. do dnia 30 czerwca 2013 r. korzystała z parkingu bezumownie, za co wypłaciła wnioskodawcy odszkodowanie za bezumowne korzystanie z tegoż parkingu.

Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie nieruchomości o wartości większej lub równej 30% wartości początkowej tej nieruchomości. Wnioskodawca nie poniósł także wydatków na ulepszenie parkingu o wartości większej lub równej 30% jego wartości początkowej. Wnioskodawca nie wybudował parkingu, powyższa nieruchomość została przez Wnioskodawcę nabyta już z istniejącym parkingiem. Dnia 10 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży prawa użytkowania wieczystego powyższej nieruchomości.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, iż aby teren, na którym znajduje się działka o numerze ew. 21/1 uznać za teren niezabudowany lub też zabudowany, w pierwszej kolejności należy ustalić czy znajdujące się na tej działce naniesienia w postaci ogrodzenia z siatki stalowej oraz miejsca parkingowe z betonu i asfaltu stanowią budowle.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęć "budowli" i "budynku", zasadnym więc jest sięgnięcie do regulacji prawa budowlanego, gdzie takie definicje sformułowano.

Stosownie do art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 z późn. zm.) przez obiekt budowlany rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekt małej architektury.

Zgodnie zaś z art. 3 pkt 2 ww. ustawy przez budynek należy przez rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z kolei według pkt 3 budowla to każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Na mocy art. 3 ust. 3a ww. ustawy ilekroć jest w niej mowa o obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Z kolei art. 3 pkt 9 wyżej cytowanej ustawy - Prawo budowlane stanowi, że przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Mając na uwadze opis sprawy i obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, iż naniesienia w postaci ogrodzenia i miejsc parkingowych z asfaltu i betonu na działce o numerze 21/1 będącej przedmiotem użytkowania wieczystego, które to prawo Wnioskodawca zamierza sprzedać, nie stanowią budowli lub ich części na gruncie ustawy - Prawo budowlane. Przedmiotowe naniesienia w świetle wyżej cytowanego art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane stanowią urządzenia budowlane. Ponadto z okoliczności niniejszej sprawy wynika, że w odniesieniu do terenu oznaczonego jako działka nr 21/1 została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, która ustaliła warunki i szczegóły zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu mieszkaniowo - usługowego z garażami podziemnymi i elementami zagospodarowania terenu. W związku z tym, należy przyjąć, że przedmiotem dostawy będzie prawo użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę.

W konsekwencji należy stwierdzić, że transakcja dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego o numerze ew. 21/1, stanowiącego teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%, bowiem z okoliczności sprawy nie wynika aby przedmiotowy grunt był wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy uznać należy je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.