IPTPP2/443-486/11-2/PM - Zasady zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-486/11-2/PM Zasady zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 19 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie spełnienia warunku zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie spełnienia warunku zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

W dniu 21 czerwca 2011 r. wysłano do dłużnika - Grupa A. (listem poleconym za potwierdzeniem odbioru) zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zawiadomienie zostało przesłane na adres siedziby dłużnika wskazany w aktualnym odpisie KRS. Ponadto adres ten został potwierdzony w zaświadczeniu wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego potwierdzającym, iż dłużnik jest nadal czynnym podatnikiem VAT. Niestety w lipcu 2011 r. wróciła do Wnioskodawcy wysłana korespondencja z adnotacją na kopercie: "zwrot, wyprowadził się (brak takiej firmy), (brak szyldu)".

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż w 2010 r. po licznych próbach odzyskania należności skierował sprawę przeciwko dłużnikowi Grupa A. na drogę postępowania sądowego i 24 września 2010 r. otrzymał sądowy nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. W dniu 4 stycznia 2011 r. Kancelaria Adwokacka Sp. k. skierowała wniosek o wszczęcie egzekucji komorniczej do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym. W dniu 17 marca 2011 r. Komornik Sądowy poinformował wierzyciela, że egzekucja z wierzytelności okazała się bezskuteczna i w terminie 3 dni od dnia 21 marca 2011 r. postępowanie w powyższej sprawie zostanie umorzone. W dniu 23 marca 2011 r. Komornik Sądowy wydał postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

Do dnia dzisiejszego dłużnik nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie. Podany przez dłużnika adres jego siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z Krajowym Rejestrem Sądowym i nie można ustalić miejsca prowadzenia przez niego działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymanie zwrotu zawiadomienia z adnotacją na kopercie: adresat "wyprowadził się, firma nieznana" jest wystarczające do spełnienia warunków określonych z art. 89a ust. 2 pkt 6 oraz art. 89a ust. 3 i dokonania korekty podatku należnego w deklaracji VAT-7 za miesiąc lipiec 2011 r. (zakładając, że pozostałe warunki określone w art. 89a ust. 2 są spełnione).

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami określonymi w rozdziale nr 5 "Doręczenia" Ordynacji podatkowej a w szczególności z art. 151a zawiadomienie dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zostało przekazane ze skutkiem doręczenia.

Wierzyciel otrzymując w lipcu 2011 r. zwrotną korespondencję może uznać, iż został spełniony warunek o którym mowa w art. 89a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, wyczerpał wszystkie możliwości prób kontaktu z dłużnikiem, proces windykacji należności trwa od 20 miesięcy w związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, dłużnik nie ma prawa być "zaskoczonym" i "nieświadomym" całej sytuacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Artykuł 89a ust. 1a ustawy stanowi, iż nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1.

dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;

2.

wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;

3.

wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;

4.

wierzytelności nie zostały zbyte;

5.

od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona;

6.

wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Powołane wyżej przepisy dopuszczają zatem możliwość dokonania przez podatnika korekty podatku należnego, który powstał w związku z dostawą towarów lub świadczeniem usług na terytorium kraju, w sytuacji gdy nabywca towaru bądź usługi, nie dokonał zapłaty na rzecz dostawcy.

Aby jednak podatnik mógł dokonać korekty określonej w art. 89a ust. 1 ustawy, warunki określone w art. 89a ust. 2 muszą być spełnione łącznie. Brak któregokolwiek z wymienionych warunków stanowi przesłankę do braku takiego prawa.

W myśl art. 89a ust. 3 ustawy, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa ust. 2 pkt 6.

Przepis ten wprost wskazuje, że warunkiem niezbędnym dla dokonania korekty jest otrzymanie przez dłużnika zawiadomienia.

Potwierdza to również art. 89b ust. 5 ustawy przewidujący, iż do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach.

Z kolei art. 89b ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Zatem, podatnik chcąc skorzystać z uprawnienia do korekty podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 1 ustawy, jest obowiązany dowieść, że dłużnik został w sposób prawidłowy zawiadomiony, posiadając odpowiednie pokwitowanie odbioru.

Stosownie do zapisu art. 148 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy.

Artykuł 148 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, iż pisma mogą być również doręczone:

1.

w siedzibie organu podatkowego;

2.

w miejscu pracy adresata - osobie upoważnionej przez pracodawcę do odbioru korespondencji;

W razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony w § 1 i 2, a także w innych uzasadnionych przypadkach pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie (art. 148 § 3 Ordynacji podatkowej).

W przypadku nieobecności adresata w mieszkaniu pisma doręcza się za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Zawiadomienie o doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy domu umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania adresata lub w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata (art. 149 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Zgodnie z art. 150 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 § 1 lub art. 149:

1.

poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej - w przypadku doręczania pisma przez pocztę;

2.

pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy (miasta) - w przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę.

Adresata zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni (art. 150 § 1a Ordynacji podatkowej).

W myśl art. 150 § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, zawiadomienie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy.

Natomiast osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej - na podstawie art. 151 Ordynacji podatkowej - pisma doręcza się w lokalu ich siedziby lub w miejscu prowadzenia działalności - osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. Przepisy art. 146, art. 148 § 2 pkt 1 oraz art. 150 stosuje się odpowiednio.

W art. 151a ustawy - Ordynacja podatkowa postanowiono, że jeżeli podany przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej adres jej siedziby nie istnieje lub jest niezgodny z odpowiednim rejestrem i nie można ustalić miejsca prowadzenia działalności, pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w 2010 r. po licznych próbach odzyskania należności od dłużnika skierował sprawę na drogę postępowania sądowego i 24 września 2010 r. otrzymał sądowy nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Natomiast w dniu 4 stycznia 2011 r. skierowano wniosek o wszczęcie egzekucji komorniczej przeciwko dłużnikowi do komornika sądowego. W dniu 17 marca 2011 r. komornik sądowy poinformował Wnioskodawcę, że egzekucja z wierzytelności okazała się bezskuteczna i 23 marca 2011 r. wydał postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. Do dnia dzisiejszego dłużnik nie uregulował jednak należności w jakiejkolwiek formie.

Wnioskodawca jako wierzyciel w dniu 21 czerwca 2011 r. wysłał zatem do dłużnika listem poleconym za potwierdzeniem odbioru zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zawiadomienie zostało przesłane na adres siedziby dłużnika wskazany w aktualnym odpisie Krajowego Rejestru Sądowego. Adres ten został również potwierdzony w zaświadczeniu wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego potwierdzającym, iż dłużnik jest nadal czynnym podatnikiem VAT. Jednak w lipcu 2011 r. wysłana korespondencja wróciła do Wnioskodawcy z adnotacją na kopercie: "zwrot, wyprowadził się (brak takiej firmy), (brak szyldu)".

Możliwość skorzystania z tzw. "ulgi na złe długi" powstaje wówczas, gdy spełnione są warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela.

Jednym z warunków do skorzystania z ww. ulgi jest obowiązek poinformowania dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 89a ust. 1 ustawy. Odwołanie się w art. 89b ust. 5 ustawy wprost do przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących doręczeń, ma na celu zabezpieczenie wierzyciela przed negatywnymi konsekwencjami nieodbierania przez dłużników kierowanej do nich korespondencji.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że o ile próba doręczenia zawiadomienia o zamiarze skorygowania podatku należnego na adres siedziby dłużnika (osoby prawnej), zgodny z aktualnym odpisem z Krajowego Rejestru Sądowego, a następnie otrzymanie tej korespondencji przez Wnioskodawcę z adnotacją na kopercie: "zwrot, wyprowadził się (brak takiej firmy), (brak szyldu)" odbyła się zgodnie z art. 151 i art. 151a ustawy - Ordynacja podatkowa, to tym samym został spełniony warunek zawiadomienia dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy.

W konsekwencji Zainteresowany ma możliwość dokonania korekty, na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy, w trybie określonym w art. 89a ust. 3 ustawy, pod warunkiem - jak wskazał Wnioskodawca - spełnienia pozostałych przesłanek wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, w szczególności w zakresie spełnienia przez Wnioskodawcę warunków określonych w art. 89 ust. 2 pkt 1-5 ustawy, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl