IPTPP2/443-449/11-8/JN - Możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-449/11-8/JN Możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2011 r. (data wpływu 8 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu 2 listopada 2011 r.) i z dnia 25 listopada 2011 r. według daty nadania (data wpływu 2 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego VAT w pełnej wysokości od rat leasingowych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu 2 listopada 2011 r.) i z dnia 25 listopada 2011 r. według daty nadania (data wpływu 2 grudnia 2011 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz o brakujący podpis.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2000 r. na podstawie wpisu do ewidencji działalność gospodarczej w zakresie m.in. działalności ochroniarskiej w zakresie obsługi systemów bezpieczeństwa. Obecnie rozszerza przedmiot swojej działalności m.in. o wynajem i dzierżawę samochodów osobowych. W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza wziąć w leasing samochód osobowy. Samochód ten po zapłaceniu opłaty wstępnej niezwłocznie zamierza oddać w odpłatne używanie innej osobie na podstawie umowy najmu o charakterze ciągłym na co najmniej 7 miesięcy. Czynsz za wynajmowany samochód uiszczany będzie co miesiąc. Z uwagi na to, że samochód ten Wnioskodawca weźmie w leasing do wykonywania działalności gospodarczej polegającej na oddaniu samochodu w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, przy ratach leasingowych od tego samochodu odliczy w całości podatek naliczony zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 ppkt. b.

Po upływie okresu obowiązywania umowy najmu Wnioskodawca będzie nadal wynajmował wyleasingowany przez siebie samochód innym przedsiębiorcom lub osobom prywatnym, lub poprzedniemu najemcy. Nie wyklucza jednak, że po upływie okresu obowiązywania umowy najmu zawartej na okres co najmniej 7 miesięcy zaprzestanie wynajmowania samochodu i przeznaczy go do własnej działalności. Będzie nim wykonywał min. przejazdy w celu spotkań z klientami.

W piśmie z dnia 25 października 2011 r. (data wpływu 2 listopada 2011 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Nabycie przedmiotowego samochodu będzie miało związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po ewentualnym zaprzestaniu po upływie 7 miesięcy od oddania samochodu w odpłatne używanie, jego dalszego odpłatnego wynajmowania i przeznaczeniu samochodu do celów związanych z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca będzie mógł nadal odliczać pełen podatek naliczony VAT od rat leasingowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, po ewentualnym zaprzestaniu po upływie 7 miesięcy od oddania samochodu w odpłatne używanie, jego dalszego wynajmowania, przy jednoczesnym przeznaczeniu samochodu do celów związanych z prowadzoną dotychczas przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, będzie mógł nadal odliczać pełen podatek naliczony VAT od rat leasingowych.

Artykuł 86 ust. 7 ustawy mówi, że w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe, o których mowa w ust. 3 na podstawie umowy leasingu, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od raty, nie więcej niż 6.000 zł. Jednakże, jak wskazał Wnioskodawca, czytając dalej ust. 4 art. 86, stanowi, że przepis ust. 3 nie dotyczy m.in. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (art. 86 ust. 4 pkt 7 ppkt b) ustawy). Zdaniem Wnioskodawcy została spełniona przesłanka z art. 86 ust. 4 pkt 7 ppkt 8 ustawy, warunkująca prawo do odliczania podatku naliczonego, tj. samochód osobowy oddany zostanie w odpłatne użytkowanie na podstawie umowy najmu przez okres dłuższy niż 6 miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów oraz paliwa wykorzystywanego do ich napędu zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie tej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W ust. 2 ww. art. 3 wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1.

pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;

2.

pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;

3.

pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;

4.

pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

5.

pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;

6.

pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

7.

przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

a.

odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub

b.

oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ww. ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3 ustawy nowelizującej).

Jak wynika z powołanych uregulowań zasadą jest, że w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) i b) ustawy nowelizującej, tj. w przypadkach gdy nabywane ww. samochody i pojazdy są odsprzedawane jako przedmiot działalności podatnika lub oddane w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli jest to przedmiotem działalności podatnika, a ponadto samochody te są przeznaczone wyłącznie na te cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

Użyte w zacytowanym przepisie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. a) i b) ustawy nowelizującej, sformułowanie "przedmiotem działalności podatnika" w zestawieniu z dalszą częścią zdania w brzmieniu "jest odsprzedaż tych samochodów (pojazdów)" lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób.

Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odsprzedażą bądź wynajmem konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu "tych", przy czym ich odsprzedaż lub najem jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie.

Zatem sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami lub wynajmu samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odsprzedaży lub do najmu.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż z przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ww. ustawy nowelizującej wynika, że od nabycia samochodu osobowego lub użytkowanego na podstawie umowy leasingu, przysługuje 100% odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych lub z faktury dokumentującej jego nabycie, pod warunkiem przeznaczenia przez podatnika tego samochodu wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

W przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotyczącą jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł (art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej).

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2000 r. na podstawie wpisu do ewidencji działalność gospodarczej w zakresie m.in. działalności ochroniarskiej w zakresie obsługi systemów bezpieczeństwa. Obecnie rozszerza przedmiot swojej działalności m.in. o wynajem i dzierżawę samochodów osobowych. W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza wziąć w leasing samochód osobowy. Samochód ten po zapłaceniu opłaty wstępnej niezwłocznie zamierza oddać w odpłatne używanie innej osobie na podstawie umowy najmu o charakterze ciągłym na co najmniej 7 miesięcy.

Po upływie okresu obowiązywania umowy najmu Wnioskodawca będzie nadal wynajmował wyleasingowany przez siebie samochód innym przedsiębiorcom lub osobom prywatnym, lub poprzedniemu najemcy. Nie wyklucza jednak, że po upływie okresu obowiązywania umowy najmu zawartej na okres co najmniej 7 miesięcy zaprzestanie wynajmowania samochodu i przeznaczy go do własnej działalności. Będzie nim wykonywał m.in. przejazdy w celu spotkań z klientami.

Nabycie przedmiotowego samochodu będzie miało związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sytuacji, gdy po ewentualnym zaprzestaniu, po upływie 7 miesięcy od oddania samochodu w odpłatne używanie, jego dalszego odpłatnego wynajmowania i przeznaczeniu samochodu do celów związanych z dotychczas prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca będzie mógł nadal odliczać pełen podatek naliczony VAT od rat leasingowych.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca przyjmie samochód osobowy w użytkowanie na podstawie umowy leasingu i przeznaczy go na cele wynajmu przez okres co najmniej sześciu miesięcy, wówczas za okres, w którym wystąpiła usługa najmu, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości wynikającego z faktur dokumentujących raty leasingowe. W przypadku natomiast gdy po okresie 6 miesięcznego najmu Wnioskodawca przeznaczy samochód wyłącznie na inne cele działalności gospodarczej niż wynajem, to od momentu zmiany przeznaczenia, nie będzie mógł kontynuować odliczenia podatku naliczonego w 100%. Wystąpi u Wnioskodawcy ograniczenie odliczenia, tj. 60% od każdej kolejnej raty leasingowej, przy czym nie więcej niż 6 000 zł licząc łącznie od początku trwania okresu leasingu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl