IPTPP2/443-425/14-4/IR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2014 r. (data wpływu 5 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 lipca 2014 r. (data wpływu 1 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 oraz nr 6 - jest prawidłowe,

* pytania oznaczonego we wniosku jako nr 3, 4 oraz 5 w części dotyczącej powstania obowiązku podatkowego w trybie określonym w art. 19a ust. 1 ustawy - jest prawidłowe,

* pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2 - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego oraz wystawiania faktur.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 lipca 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz wpłatę brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W celu zapewnienia swym kontrahentom stałej dostępności do oferowanych przez Spółkę (Wnioskodawca) towarów, a także w celu zredukowania kosztów transportu i czasu dostaw towarów do wybranych odbiorców, Spółka zamierza podpisać z kilkoma odbiorcami krajowymi będącymi podatnikami podatku od towarów i usług, umowy magazynowania jej towarów na zasadzie składu konsygnacyjnego, czy składu typu call off (nazywanych też umowami składowania, przechowywania). Na ich podstawie odbiorcy będą na zlecenie Wnioskodawcy świadczyli za wynagrodzeniem, w swoich magazynach na terenie kraju usługi magazynowania powierzonych im towarów.

Usługi te będą obejmowały wszystkie czynności niezbędne do przyjęcia, przechowania, wydania towaru, włącznie z prowadzeniem kartoteki (ewidencji) magazynowej i wystawianiem dokumentów magazynowych w szczególności dokumentów rozchodowych z prowadzonego magazynu dla pobieranych przez siebie towarów. Usługodawca będzie też zapewniał wyposażenie niezbędne do obsługi magazynu tj. regały, środki transportu, sprzęt komputerowy, środki łączności oraz będzie materialnie odpowiedzialny za wszelkie niedobory i szkody powstałe w powierzonych towarach. Składowany towar przeznaczony będzie dla odbiorcy, z którym będzie podpisana umowa magazynowania. Umowa będzie realizowana w ten sposób, że kontrahent w momencie, kiedy będzie potrzebował magazynowany zgodnie z umową towar (w celu dalszej odsprzedaży, bądź zużycia na własne potrzeby) będzie pobierał go z prowadzonego magazynu (będzie realizował tzw. pobranie bezpośrednie).

Na koniec każdego tygodnia i na ostatni dzień miesiąca za niepełny tydzień kończący miesiąc (przyjęte w umowie okresy rozliczeniowe), dla wszystkich takich pobrań bezpośrednich kontrahent wystawi i prześle do Spółki (zleceniodawcy usług magazynowania) zbiorczy dokument tj. zbiorcze zestawienie wszystkich zakupionych od zleceniodawcy towarów. W oparciu o ten zbiorczy dokument Spółka wystawi jedną zbiorczą fakturę VAT z datą zakończenia dostawy równą dacie ostatniego dnia okresu przyjętego jako rozliczeniowy. Zbiorcze zestawienie wszystkich zakupionych od zleceniodawcy towarów mogłoby być także wystawiane tylko raz na koniec każdego miesiąca (przyjęty w umowie okres rozliczeniowy) wtedy zbiorcza faktura VAT obejmowałaby wszystkie towary pobrane z magazynu na przestrzeni miesiąca.

Nie wyklucza się, że w przypadku wyraźnej dyspozycji Wnioskodawcy towar będzie wydawany innym wskazanym odbiorcom. Wydanie takie będzie dokumentowane wystawionym dokumentem WZ, który po przesłaniu do Spółki będzie podstawą wystawienia faktury VAT. Tak więc sprzedaż będzie mogła być dokonywana zarówno na rzecz prowadzącego magazyn jak i podmiotów trzecich.

Towary cały czas będą się znajdowały w ewidencji magazynowej Spółki. Przesunięcie do magazynu prowadzonego przez odbiorcę dokonywane będą dokumentem przesunięcia między magazynowego (MM). Towary do momentu dokonania sprzedaży będą pozostawały własnością Wnioskodawcy. Spółka będzie miała prawo dostępu do przechowywanych towarów, kontroli ich stanu i ilości oraz ich odebrania.

W piśmie z dnia 30 lipca 2014 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. W odpowiedzi na pytanie o treści "Czy z momentem przesunięcia towarów do innych magazynów kontrahenta po uprzednim ich przekazaniu do magazynu kontrahenta dysponującego oddziałami z odrębnymi magazynami będzie następowało przeniesienie na kontrahenta prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel..." wskazał, iż intencją Spółki nie jest przeniesienie prawa do dysponowania towarami jak właściciel. Nadal będą zachowane wszelkie prawa Spółki charakterystyczne dla władztwa ekonomicznego nad przekazanym do przechowania towarem. Nie zmienia się pierwotny cel i intencje stron umowy opisane we wniosku. Spółka ma jednak wątpliwość, czy organ podatkowy nie będzie odmiennego zdania i nie uzna, iż fakt upoważnienia kontrahenta do przemieszczania towarów między swoimi magazynami oznaczał, iż kontrahent od momentu otrzymania towaru dysponuje nim jak właściciel a co za tym idzie powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy następuje już w momencie przekazania towaru do magazynu kontrahenta.

3. W odpowiedzi na pytanie o treści "Czy kontrahent Wnioskodawcy będący nabywcą towaru Spółki zawarł wraz z Wnioskodawcą umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności..." wskazał, iż nie są zawierane osobne umowy w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki. Możliwość wystawiania faktur przez pracownika kontrahenta może być regulowana w umowie magazynowania i określona, jako jedna z technicznych czynności wykonywanych w ramach kompleksowej usługi magazynowania towarów. Tak więc, pracownik kontrahenta wystawiając fakturę będzie działał w ramach umowy o prowadzenie magazynu (obejmującej obowiązek wystawienia określonych w umowie dokumentów), a nie jako podmiot nabywający towar Spółki wystawiający w jej imieniu i na jej rzecz fakturę oznaczonej "samofakturowanie".

4. W odpowiedzi na pytanie o treści "Czy pracownik kontrahenta Spółki jest osobą upoważnioną przez Wnioskodawcę do wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy..." wskazał, iż pracownik kontrahenta wystawiając fakturę będzie działał w ramach umowy o prowadzenie magazynu (obejmującej obowiązek wystawienia określonych w umowie dokumentów), a nie jako podmiot nabywający towar Spółki wystawiający w jej imieniu i na jej rzecz fakturę oznaczonej "samofakturowanie". Pracownik taki będzie miał ograniczony dostęp do programu komputerowego Spółki, dzięki czemu będzie miał możliwość wystawiania faktur bezpośrednio w programie Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy nastąpi w momencie przekazania towaru do magazynu kontrahenta, czy w momencie dokonania sprzedaży i wydania towaru odbiorcy z magazynu kontrahenta.

2. Czy sytuacja, gdy sprzedaż jest rozliczana w okresach rozliczeniowych i dokumentowana jedną zbiorczą fakturą wystawianą na koniec okresu rozliczeniowego z datą zakończenia dostawy na koniec tego okresu, wypełnia normę art. 19a ust. 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli czy data dokonania dostawy, a co za tym idzie data obowiązku podatkowego powstaje z ostatnim dniem okresu rozliczeniowego.

3. Czy dla daty powstania obowiązku podatkowego w trybie określonym w art. 19a ust. 1, 3 i 4 ma znaczenie fakt, że towary z magazynu zewnętrznego sprzedawane są wyłącznie kontrahentowi, z którym Spółka ma podpisaną umowę magazynowania ma znaczenie dla sprawy.

4. Czy dla daty powstania obowiązku podatkowego w trybie określonym w art. 19a ust. 1, 3 i 4 ma znaczenie fakt, że po przekazaniu towarów do magazynu kontrahenta dysponującego oddziałami z odrębnymi magazynami będzie on w zależności od potrzeb zgłaszanych przez oddziały przesuwał przyjęte towary do innych swoich magazynów przy zachowanych pozostałych warunkach opisanych we wniosku.

5. Czy dla daty powstania obowiązku podatkowego w trybie określonym w art. 19a ust. 1, 3 i 4 ma znaczenie fakt, że na mocy porozumienia Spółki z kontrahentem, pracownik kontrahenta w momencie sprzedaży towaru oprócz dokumentu WZ będzie wystawiał w programie komputerowym Spółki również fakturę.

6. Czy jeżeli na mocy porozumienia Spółki z kontrahentem, pracownik kontrahenta w momencie sprzedaży towaru oprócz dokumentu WZ będzie wystawiał w programie komputerowym Spółki również fakturę, to czy jest to traktowane jako samofakturowanie w rozumieniu art. 106d.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie powstanie obowiązku podatkowego na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy w przypadku pojedynczych transakcji sprzedaży innym odbiorcom niż prowadzący magazyn nastąpi w momencie dokonania sprzedaży i wydania towaru odbiorcy z magazynu kontrahenta, a w przypadku faktur zbiorczych dla towarów pobranych z magazynu w okresie rozliczeniowym przez prowadzącego go, zgodnie z art. 19a ust. 3 i 4 z datą zakończenia przyjętego w umowie okresu rozliczeniowego.

W ocenie Spółki, nie ma wpływu na datę powstania obowiązku podatkowego umówienie się z odbiorcą, iż może on fizycznie przechowywać towar w kilku magazynach, którymi dysponuje w zależności od potrzeb zgłaszanych przez oddziały. Bez znaczenia pozostaje również fakt, że sprzedaż jest dokumentowana jedną zbiorczą fakturą wystawianą na koniec okresu rozliczeniowego oraz to, że na mocy porozumienia Spółki z kontrahentem, pracownik kontrahenta w momencie sprzedaży towaru oprócz dokumentu WZ będzie wystawiał w programie komputerowym Spółki również fakturę. Zdaniem Wnioskodawcy, wystawianie w programie komputerowym Spółki przez pracownika kontrahenta oprócz dokumentu WZ również faktury nie będzie traktowane jako samofakturowanie w rozumieniu art. 106d.

Według Wnioskodawcy, aby rozporządzać towarem jak właściciel, podmiot powinien mieć swobodę w dysponowaniu towarem w swoim interesie zbliżoną do właściciela. A więc powinno nastąpić przeniesienie władztwa ekonomicznego na podmiot, co wiąże się m.in. z prawem do korzystania z rzeczy, pobierania z niej pożytków, jej zbycia, porzucenia, zniszczenia i obciążania itp. Zdaniem Spółki, w przedstawionej we wniosku sytuacji moment przekazania przez Spółkę towarów do magazynu kontrahenta jedynie na przechowanie nie może być utożsamiany z przekazaniem prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, ponieważ umowy, jakie będzie zawierała Spółka nie będą zawierały przeniesienia, czy udzielenia kontrahentowi jakichkolwiek praw charakterystycznych dla władztwa ekonomicznego. Przeniesienie to nastąpi dopiero w momencie wydania tych towarów z magazynu prowadzonego przez kontrahenta w chwili ich sprzedaży.

Artykuł 19a ust. 3 mówi, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia. Ust. 4 mówi, że ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów. Zgodnie z umowami, które Spółka zamierza podpisać, wielokrotne pobrania w ciągu okresu rozliczeniowego towarów z magazynu Spółki będą rozliczane periodycznie, na koniec każdego okresu. Zatem spełniona jest norma art. 19a ust. 3 i 4 a więc obowiązek podatkowy powstanie z dniem rozliczenia pobrań dokonanych w trakcie okresu rozliczeniowego.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, nie można do interpretacji tego przepisu zastosować wykładni przedstawianych w części interpretacji podatkowych i wyroków sąd administracyjnych dotyczących sprzedaży o charakterze ciągłym, o której mowa w nieobowiązującym już przepisie § 5 ust. 1 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, ponieważ zdaniem Spółki nie można utożsamiać sprzedaży o charakterze ciągłym z dostawą towarów, dla której ustalane są następujące po sobie terminy rozliczeń.

Według Zainteresowanego, nie ma znaczenia dla daty powstania obowiązku podatkowego w trybie określonym w art. 19a ust. 1, 3 i 4 fakt, że w zależności od swoich potrzeb kontrahent przechowujący towary Spółki będzie mógł je przechowywać w kilku magazynach, ponieważ nie zmienia to celu, intencji stron i faktycznej treści umowy. Nadal będą zachowane wszelkie prawa Spółki charakterystyczne dla władztwa ekonomicznego nad przekazanym do przechowania towarem.

Wystawianie w programie komputerowym Spółki przez pracownika kontrahenta oprócz dokumentu WZ również faktury, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie traktowane jako samofakturowanie w rozumieniu art. 106d. Faktura wystawiana będzie automatycznie w momencie wystawienia WZ na podstawie danych zawartych w dokumencie WZ i w systemie. Wystawienie faktury zostanie określone jako jedna z technicznych czynności wykonywanych w ramach kompleksowej usługi magazynowania towarów. Tak więc, pracownik kontrahenta wystawiając fakturę będzie działał w ramach umowy o prowadzenie magazynu (obejmującej obowiązek wystawienia określonych w umowie dokumentów), a nie jako podmiot nabywający towar Spółki wystawiający w jej imieniu i na jej rzecz fakturę oznaczonej "samofakturowanie".

Nadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w nawiązaniu do pytania nr 3 zamieszczonego we wniosku uważa, że nie ma znaczenia fakt, że towary z magazynu zewnętrznego sprzedawane są wyłącznie kontrahentowi, z którym Spółka ma podpisaną umowę magazynowania, ponieważ nie zmienia to celu, intencji stron i faktycznej treści umowy. Zdaniem Spółki nie nastąpi przekazanie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel. Nadal będą zachowane wszelkie prawa Spółki charakterystyczne dla władztwa ekonomicznego nad przekazanym do przechowania towarem. Dlatego nie ma znaczenia, czy towary przechowywane w magazynie zewnętrznym będą sprzedawane tylko kontrahentowi prowadzącemu ten magazyn czy innym kontrahentom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

* pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 oraz nr 6 - jest prawidłowe,

* pytania oznaczonego we wniosku jako nr 3, 4 oraz 5 w części dotyczącej powstania obowiązku podatkowego w trybie określonym w art. 19a ust. 1 ustawy - jest prawidłowe,

* pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2 - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym towarami - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - art. 2 pkt 22 ustawy.

Wskazać w tym miejscu również należy, że w związku z późn. zm. do ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzonymi ustawą z 7 grudnia 2012 r., o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), które obowiązują od dnia 1 stycznia 2014 r., w zakresie obowiązku podatkowego zastosowanie znajdzie art. 19a ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę - art. 19a ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

W myśl art. 19a ust. 4 ustawy, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

Z kolei w świetle art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Natomiast stosownie do art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca (Spółka) będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w celu zapewnienia swym kontrahentom stałej dostępności do oferowanych przez Spółkę towarów, a także w celu zredukowania kosztów transportu i czasu dostaw towarów do wybranych odbiorców, zamierza podpisać z kilkoma odbiorcami krajowymi będącymi podatnikami podatku od towarów i usług, umowy magazynowania jego towarów na zasadzie składu konsygnacyjnego, czy składu typu call off (nazywanych też umowami składowania, przechowywania). Na ich podstawie odbiorcy będą na zlecenie Wnioskodawcy świadczyli za wynagrodzeniem, w swoich magazynach na terenie kraju usługi magazynowania powierzonych im towarów. Usługi te będą obejmowały wszystkie czynności niezbędne do przyjęcia, przechowania, wydania towaru, włącznie z prowadzeniem kartoteki (ewidencji) magazynowej i wystawianiem dokumentów magazynowych w szczególności dokumentów rozchodowych z prowadzonego magazynu dla pobieranych przez siebie towarów. Usługodawca będzie też zapewniał wyposażenie niezbędne do obsługi magazynu tj. regały, środki transportu, sprzęt komputerowy, środki łączności oraz będzie materialnie odpowiedzialny za wszelkie niedobory i szkody powstałe w powierzonych towarach. Składowany towar przeznaczony będzie dla odbiorcy, z którym będzie podpisana umowa magazynowania. Umowa będzie realizowana w ten sposób, że kontrahent w momencie, kiedy będzie potrzebował magazynowany zgodnie z umową towar (w celu dalszej odsprzedaży, bądź zużycia na własne potrzeby) będzie pobierał go z prowadzonego magazynu (będzie realizował tzw. pobranie bezpośrednie).

Na koniec każdego tygodnia i na ostatni dzień miesiąca za niepełny tydzień kończący miesiąc (przyjęte w umowie okresy rozliczeniowe), dla wszystkich takich pobrań bezpośrednich kontrahent wystawi i prześle do Spółki (zleceniodawcy usług magazynowania) zbiorczy dokument tj. zbiorcze zestawienie wszystkich zakupionych od zleceniodawcy towarów. W oparciu o ten zbiorczy dokument Wnioskodawca wystawi jedną zbiorczą fakturę VAT z datą zakończenia dostawy równą dacie ostatniego dnia okresu przyjętego jako rozliczeniowy. Zbiorcze zestawienie wszystkich zakupionych od zleceniodawcy towarów mogłoby być także wystawiane tylko raz na koniec każdego miesiąca (przyjęty w umowie okres rozliczeniowy) wtedy zbiorcza faktura VAT obejmowałaby wszystkie towary pobrane z magazynu na przestrzeni miesiąca. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przypadku wyraźnej Jego dyspozycji towar będzie wydawany innym wskazanym odbiorcom. Wydanie takie będzie dokumentowane wystawionym dokumentem WZ, który po przesłaniu do Spółki będzie podstawą wystawienia faktury VAT. Tak więc sprzedaż będzie mogła być dokonywana zarówno na rzecz prowadzącego magazyn jak i podmiotów trzecich. Towary cały czas będą się znajdowały w ewidencji magazynowej Wnioskodawcy. Przesunięcie do magazynu prowadzonego przez odbiorcę dokonywane będą dokumentem przesunięcia między magazynowego (MM). Towary do momentu dokonania sprzedaży będą pozostawały własnością Wnioskodawcy. Spółka będzie miała prawo dostępu do przechowywanych towarów, kontroli ich stanu i ilości oraz ich odebrania.

Nadto Wnioskodawca wskazał, iż z momentem przesunięcia towarów do innych magazynów kontrahenta po uprzednim ich przekazaniu do magazynu kontrahenta dysponującego oddziałami z odrębnymi magazynami intencją Spółki nie jest przeniesienie prawa do dysponowania towarami jak właściciel. Nadal będą zachowane wszelkie prawa Spółki charakterystyczne dla władztwa ekonomicznego nad przekazanym do przechowania towarem. Nie zmienia się pierwotny cel i intencje stron umowy opisane we wniosku. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż nie są zawierane osobne umowy w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Spółki. Możliwość wystawiania faktur przez pracownika kontrahenta może być regulowana w umowie magazynowania i określona, jako jedna z technicznych czynności wykonywanych w ramach kompleksowej usługi magazynowania towarów. Tak więc, pracownik kontrahenta wystawiając fakturę będzie działał w ramach umowy o prowadzenie magazynu (obejmującej obowiązek wystawienia określonych w umowie dokumentów), a nie jako podmiot nabywający towar Spółki wystawiający w jej imieniu i na jej rzecz fakturę oznaczonej "samofakturowanie". Pracownik taki będzie miał ograniczony dostęp do programu komputerowego Spółki, dzięki czemu będzie miał możliwość wystawiania faktur bezpośrednio w programie Spółki.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy zawartych w pytaniach nr 1 i 2 wniosku dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego wskazać należy, iż z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powołany wyżej przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w okolicznościach niniejszej sprawy w przypadku gdy towar dostarczany będzie kontrahentowi w celu jego magazynowania, a następnie pobierany i wydawany innemu odbiorcy niż prowadzący magazyn, powstanie obowiązku podatkowego nastąpi z chwilą faktycznego dokonania czynności dostawy towaru odbiorcy z magazynu kontrahenta tj. z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania tym towarem.

Natomiast w sytuacji gdy sprzedaż jest rozliczana w okresach rozliczeniowych i dokumentowana jedną zbiorczą fakturą wystawianą na koniec okresu rozliczeniowego z datą zakończenia dostawy na koniec tego okresu wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie nie będą miały zastosowania przepisy dotyczące powstania obowiązku podatkowego zawarte w art. 19a ust. 3 i 4 ustawy odnoszące się do sprzedaży ciągłej. Zaznaczyć przy tym należy, iż wystawianie faktur zbiorczych należy odróżnić od dokumentowania sprzedaży ciągłej. W przypadku bowiem, gdy bez większych przeszkód - tak jak to ma miejsce w niniejszej sprawie - można wyszczególnić zarówno moment dokonania dostawy towaru oraz określić jednoznacznie przedmiot poszczególnych dostaw, mamy do czynienia ze świadczeniami jednorazowymi dokonywanymi w ustalonych umowami okresach czasu, które można wyodrębnić jako samodzielne dostawy, określone jednoznacznie co do przedmiotu oraz czasu ich realizacji.

W związku z powyższym oraz okolicznością, iż przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie przewidują szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku transakcji dokumentowanych fakturą zbiorczą stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy sprzedaż jest rozliczana w okresach rozliczeniowych i dokumentowana jedną zbiorczą fakturą wystawianą na koniec okresu rozliczeniowego, obowiązek podatkowy powstanie odrębnie dla każdej z dostaw wskazanej na fakturze zbiorczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 należało uznać za prawidłowe, natomiast w zakresie pytania nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Z kolei udzielając odpowiedzi na pytania nr 3, 4 i 5 wskazać należy, iż w niniejszej sprawie dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w trybie przewidzianym w art. 19a ust. 1 ustawy nie będzie miał znaczenia fakt, że towary z magazynu sprzedawane będą wyłącznie kontrahentowi, z którym Spółka ma podpisaną umowę magazynowania jak również okoliczność, że po przekazaniu towarów do magazynu kontrahenta dysponującego oddziałami z odrębnymi magazynami będzie on w zależności od potrzeb zgłaszanych przez oddziały przesuwał przyjęte towary do innych swoich magazynów przy zachowanych pozostałych warunkach opisanych we wniosku. Także bez wpływu na powyższe będzie miał fakt, że na mocy porozumienia Spółki z kontrahentem, pracownik kontrahenta w momencie sprzedaży towaru oprócz dokumentu WZ będzie wystawiał w programie komputerowym Spółki również fakturę

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 3, 4 oraz 5 w części dotyczącej powstania obowiązku podatkowego w trybie określonym w art. 19a ust. 1 ustawy, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że w związku z uznaniem przez tut. Organ, iż w okolicznościach niniejszej sprawy nie będą miały zastosowania przepisy dotyczące powstania obowiązku podatkowego zawarte w art. 19a ust. 3 i 4 ustawy odnoszące się do sprzedaży ciągłej, odpowiedź na pytanie nr 3, 4 oraz 5 w części dotyczącej tych przepisów, stała się bezprzedmiotowa.

Odnosząc się natomiast do kwestii zawartej w pytaniu nr 6 wskazać należy na przepis art. 106d ust. 1 ustawy, stanowiący, iż podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

- jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

W świetle ust. 2 art. 106d ustawy, faktury może wystawiać w imieniu i na rzecz podatnika również upoważniona przez niego osoba trzecia, w szczególności jego przedstawiciel podatkowy, o którym mowa w art. 18a.

Zatem mając na względzie wyżej powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, w sytuacji gdy - jak wskazał Wnioskodawca - pracownik kontrahenta będzie miał ograniczony dostęp do programu komputerowego Spółki, dzięki czemu będzie miał możliwość wystawiania faktur bezpośrednio w programie Spółki działając w ramach umowy o prowadzenie magazynu (obejmującej obowiązek wystawienia określonych w umowie dokumentów), a nie jako podmiot nabywający towar Spółki wystawiający w jej imieniu i na jej rzecz fakturę oznaczoną "samofakturowanie" to uznać należy, że przedmiotowa czynność nie będzie traktowana jako samofakturowanie w rozumieniu art. 106d ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 6 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.