IPTPP2/443-416/11-4/JN - Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupami dokonywanymi na potrzeby prowadzonego biura turystycznego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu 29 lipca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 października 2001 r. (data wpływu 13 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupami dokonywanymi w związku z utrzymaniem i prowadzeniem biura turystycznego - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2011 r. wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupami dokonywanymi w związku z utrzymaniem i prowadzeniem biura turystycznego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 13 października 2011 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 4 października 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (uzupełniony pismem z dnia 11 października 2011 r).

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usługi i prowadzi biuro usług turystycznych. Podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku (art. 119 ust. 1 ustawy o VAT). Na podstawie art. 119 ust. 4 ustawy o VAT Wnioskodawcy nie przysługuje obniżenie kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty tj. usługi hotelowe, gastronomiczne, transportowe itp. wchodzące w skład oferty turystycznej dla klienta. Ponadto Wnioskodawca nabywa towary i usługi na potrzeby związane z utrzymaniem i prowadzeniem biura turystycznego tj. opłata za wynajem lokalu, opłata za energię elektryczną, internet, telefon, zakup kserokopiarki, które nie są usługami nabytymi dla bezpośredniej korzyści turysty, a jedynie usługami nabytymi do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca dodaje, iż pracownicy Urzędu Skarbowego stoją na stanowisku, że Wnioskodawca winien się rozliczać na podstawie art. 119 ustawy o VAT bez rozbijania kosztów na nabyte dla bezpośredniej korzyści turysty i na te nabyte w związku z prowadzoną opodatkowaną działalnością, przez co Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania i odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług.

W uzupełnieniu przedmiotowego wniosku (pismo z dnia 11 października 2011 r.) Wnioskodawca dodaje, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Do czerwca 2011 r. podatek VAT od towarów i usług był płacony w całości od uzyskanej marży według prowadzonej ewidencji nabycia i sprzedaży usług turystycznych, bez potrąceń podatku naliczonego związanego z kosztami utrzymania i prowadzenia biura. W dniu 25 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca złożył Urzędzie Skarbowym korektę deklaracji VAT-7 za miesiąc czerwiec 2011 r. według założonej ewidencji zakupów, od których przysługuje odliczenie podatku naliczonego. W dniu 23 września 2011 r. Wnioskodawca złożył korektę deklaracji VAT-7 za miesiące: styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj 2011 r. zgodnie z ewidencją zakupów, od których przysługuje odliczenie podatku naliczonego. Wnioskodawca wskazuje również, iż częściowe odliczenie podatku naliczonego VAT dokonano w oparciu o art. 90 ust. 3 i 4 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 11 października 2011 r.):

Czy zakupy kosztowe ponoszone w związku z prowadzoną działalnością, tj. opłata za wynajem lokalu, opłata za energię elektryczną, telefon, internet, zakup sprzętu biurowego itp., mogą stanowić podstawę do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z tymi zakupami w zakresie, w jakim wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 119 ust. 4 ustawy o VAT, gdy podstawą opodatkowania jest marża, podatnik nie może odliczać podatku naliczonego od podatku należnego, ale w przypadku towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty, przez co Wnioskodawca rozumie zakup usługi hotelowej, gastronomicznej, transportowej itp. ujętej w ofercie turystycznej. Natomiast, usługi typu: wynajem lokalu, energia elektryczna, telefon, internet, sprzęt biurowy, są zdaniem Wnioskodawcy nabywane w związku z prowadzeniem i funkcjonowaniem biura - działalności gospodarczej, a tym samym wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych i winny być rozliczne na ogólnych zasadach na podstawie art. 86 ustawy o VAT

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054)), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepis art. 119 ustawy o VAT wprowadza szczególny sposób opodatkowania usług turystycznych, którego istotą jest opodatkowanie marży stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących usługi turystyki. Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Stosownie do ust. 2 art. 119 cyt. ustawy o VAT, przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, gdzie przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystycznej, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Mowa tu zatem o usługach, które w całości składają się na usługę turystyczną świadczoną przez organizatora turystyki. Użycie w cytowanym przepisie słowa "w szczególności" oznacza, iż jest to katalog otwarty. Konsekwentnie inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, iż czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Szczególne procedury przy świadczeniu usług turystyki w świetle art. 119 ust. 3 ustawy o VAT stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

* działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

* przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na fakt, iż z dniem 1 lipca 2011 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 134, poz. 780) został uchylony zapis art. 119 ust. 3 pkt 1, dotyczący posiadania przez podatnika świadczącego usługę turystyki siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 119 ust. 3a ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Podatnikom, o których mowa w ust. 3, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty (art. 119 ust. 4 ustawy o VAT).

W przypadku gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 ustawy o VAT.

W przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca dał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, co m.in. oznacza, iż zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie zaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy o VAT, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 ustawy o VAT.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usługi i prowadzi biuro usług turystycznych. Wnioskodawca wskazuje, iż nie przysługuje mu obniżenie kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty tj. usługi hotelowe, gastronomiczne, transportowe itp. wchodzące w skład oferty turystycznej dla klienta. Ponadto Wnioskodawca nabywa towary i usługi na potrzeby związane z utrzymaniem i prowadzeniem biura turystycznego tj. opłata za wynajem lokalu, opłata za energię elektryczną, internet, telefon, zakup kserokopiarki, które nie są usługami nabytymi dla bezpośredniej korzyści turysty, a jedynie usługami nabytymi do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z powołanych w powyższej treści przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od dokonanych zakupów towarów i usług jest uzależnione od zaistnienia związku poniesionego wydatku z czynnościami opodatkowanymi. Art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zastrzega jednak, iż to odliczenie nie przysługuje w sytuacji szczególnej procedury przy świadczeniu usług turystyki zgodnie z art. 119 ust. 4, czyli gdy są nabywane towary i usługi dla bezpośredniej korzyści turysty. Ww. przepis art. 119 ust. 4 ustawy o VAT nie pozbawia natomiast podatnika świadczącego usługi turystyki opodatkowane na zasadach marży prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tzw. kosztami ogólnymi działalności, pod warunkiem, że nabywane w tym celu towary i usługi wykorzystywane będą do czynności opodatkowanych.

Zatem w oparciu o przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie może odliczyć podatku naliczonego od podatku należnego w przypadku towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty, np. zakup usługi hotelowej, gastronomicznej, transportowej itp. Natomiast od usług zakupionych w związku z ogólnymi kosztami prowadzenia i funkcjonowania biura np. najem lokalu, energia elektryczna, telefon, internet czy zakup sprzętu biurowego, podatnik może odliczyć podatek naliczony na podstawie art. 86 ustawy o VAT w zakresie w jakim ww. towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do usług nabywanych w związku z prowadzeniem i funkcjonowaniem biura, na ogólnych zasadach określonych w art. 86 ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zawarte w uzupełnieniu wniosku i odnoszące się do proporcji odliczenia podatku naliczonego), które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.