IPTPP2/443-412/11-2/JN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2011 r. (data wpływu 28 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek - jest prawidłowe.

W dniu 28 lipca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego od dnia 24 kwietnia 2001 r., które nabył w drodze umowy o dożywocie zawartej między Wnioskodawcą a jego mamą. Gospodarstwo składa się z 12 działek o łącznej pow. 11,25 ha. Przez cały okres, czyli przez 10 lat Wnioskodawca zajmował się utrzymywaniem tego gospodarstwa i działki rolne wchodzące w jego skład były użytkowane rolniczo.

Wnioskodawca oświadczył, że nie jest rolnikiem ryczałtowym ani zarejestrowanym podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa. Żadna z działek gospodarstwa Wnioskodawcy nie była dzierżawiona lub wynajmowana, a tym samym Wnioskodawca nie uzyskiwał z tego tytułu dochodów.

W tym roku Wnioskodawca zamierza 3 działki wchodzące w skład gospodarstwa o łącznej pow. ok. 2 ha podzielić na mniejsze wielkości 5 - 6 arów i znaleźć inwestora, który byłby zainteresowany kupnem tych działek. Wnioskodawca zaznaczył, iż to przyszły inwestor wystąpi do gminy o wydanie warunków zabudowy dla tych działek, ponieważ gmina nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego, a studium zagospodarowania jest obecnie w projekcie.

Po sprzedaży tych działek otrzymane środki finansowe Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na budowę domu oraz na bieżące potrzeby. Jednocześnie Wnioskodawca oświadczył, iż nie będzie sprzedawał dalszych działek w sposób ciągły, ponieważ będą one dalej użytkowane rolniczo.

Wnioskodawca podkreślił, iż podzielone działki będą sprzedane dwóm lub więcej osobom. Jedna z tych osób jest osobą fizyczną, a druga zajmuje się obrotem nieruchomościami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po sprzedaży tych działek Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek VAT od sprzedaży towarów i usług, czy też będzie zwolniony z tej zapłaty.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, z którego wynika, że osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności rolniczej i nie staje się podatnikiem VAT tylko że sprzedała kilka działek, które należą do jego majątku osobistego i nie były zakupione z zamiarem odsprzedaży tylko odziedziczone po rodzicach ta sprzedaż nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT. W związku z tym Wnioskodawca prosi o wydanie pisemnej interpretacji zastosowania prawa podatkowego w swojej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, iż podatnicy dokonujący odpłatnej dostawy towaru, w tym także nieruchomości, winni taką transakcję opodatkować. Aby jednak dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tych czynności.

Zatem, jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej, nie wskazują, iż miałyby być one czynione w ramach działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem, w przedmiotowej sprawie podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy nieruchomość była wykorzystywana w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które nabył w dniu 24 kwietnia 2001 r. w drodze umowy o dożywocie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a jego matką. Gospodarstwo składa się z 12 działek o łącznej pow. 11,25 ha. Wnioskodawca użytkował przedmiotowe działki na cele rolnicze. Równocześnie Wnioskodawca oświadczył, że nie jest rolnikiem ryczałtowym, ani zarejestrowanym podatnikiem VAT z tytułu prowadzonego gospodarstwa rolnego. Żadna z działek gospodarstwa Wnioskodawcy nie była dzierżawiona lub wynajmowana, a tym samym Wnioskodawca nie uzyskiwał z tego tytułu dochodów. Wnioskodawca zamierza 3 działki wchodzące w skład przedmiotowego gospodarstwa rolnego o łącznej pow. ok. 2 ha podzielić na działki o mniejszej wielkości (5-6 arów), a następnie znaleźć inwestora, który byłby zainteresowany kupnem przedmiotowych działek. Wnioskodawca zaznaczył, iż to przyszły inwestor wystąpi do gminy o wydanie warunków zabudowy dla tych działek, ponieważ gmina nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego, a studium zagospodarowania jest obecnie w projekcie. Po sprzedaży tych działek otrzymane środki finansowe Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na budowę domu oraz na bieżące potrzeby. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, iż nie będzie sprzedawał dalszych działek w sposób ciągły, ponieważ będą one dalej użytkowane rolniczo.

Grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcę nie można uznać jako podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Okoliczności sprawy nie wskazują bowiem na to, iż dokonując sprzedaży działek będzie działał On w charakterze handlowca, bowiem w chwili nabycia zamiarem Wnioskodawcy nie była ich późniejsza sprzedaż. Wręcz przeciwnie, działki wchodzące w skład przedmiotowego gospodarstwa rolnego były użytkowane rolniczo, jednakże nie służyły do prowadzenia działalności gospodarczej. Należy wskazać, że definicję działalności gospodarczej wypełnia również rolnik ryczałtowy dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze (art. 2 pkt 19 ustawy o VAT). Jak wskazał Wnioskodawca nie jest On jednak rolnikiem ryczałtowym ani zarejestrowanym podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego, co wynika z treści złożonego wniosku. Żadna z działek nie była ponadto przedmiotem najmu lub dzierżawy. Przedmiotowe działki nie były zatem wykorzystywane w działalności gospodarczej lecz stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe, planowaną sprzedaż przedmiotowych działek należy uznać za dokonaną z majątku osobistego, a tym samym za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion działalności gospodarczej. Wnioskodawcza sprzedając grunt będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca w sytuacji przedstawionej we wniosku nie działa w charakterze podatnika VAT, tym samym sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży tych działek.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Odnosząc się do wyroku wskazanego przez Wnioskodawcę, należy podkreślić, że został on potraktowany jako element argumentacji Wnioskodawcy, jest to jednak rozstrzygnięcie odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiąże on strony postępowania w tej konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne choćby podobne lub zbieżne sprawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.