IPTPP2/443-330/11-2/BM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa do napędu motocykla - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lipca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie paliwa do napędu motocykla.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Prowadzi Pani działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. W ramach prowadzonej działalności wykorzystuje do celów służbowych motocykl, który jest środkiem trwałym firmy. Paliwo tankowane do motocykla jest kupowane na fakturę rozliczaną w kosztach działalności. Zamierza Pani w przyszłości odliczać podatek naliczony od tego paliwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy motocykl należy uważać za pojazd samochodowy, którego dotyczą ograniczenia z art. 4 nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), a co za tym idzie, czy zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług można odliczać całość tego podatku od paliwa zakupionego do motocykla.

Zdaniem Wnioskodawcy, motocykl nie jest pojazdem, którego dotyczą ograniczenia z art. 4 nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 16 grudnia 2010 r. Motocykl nie jest bowiem samochodem osobowym, ani też pojazdem samochodowym, dla którego określa się dopuszczalną ładowność w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem motocykli nie dotyczy art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazała Pani, iż Jej stanowisko zbieżne jest z wyrokiem NSA z dnia 27 sierpnia 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. zasady odliczenia podatku związanego z nabyciem paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych reguluje zapis art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.).

Na podstawie art. 4 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W myśl postanowień art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Z kolei ust. 2 tegoż artykułu stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 ww. artykułu).

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy nie definiują pojęcia "pojazd samochodowy", dlatego też należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.). Jak wskazują art. 2 pkt 31 i pkt 33 ww. ustawy, "pojazd" oznacza środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, zaś "pojazd samochodowy" - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego. Motocykl natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 45 cyt. ustawy, jest to pojazd samochodowy jednośladowy lub z bocznym wózkiem - wielośladowy.

W świetle powyższego uznać należy, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej mają również zastosowanie do motocykli, z uwagi na fakt, iż motocykle uznane są za pojazdy samochodowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż zamierza Pani odliczać podatek naliczony z tytułu nabycia paliwa do motocykla będącego środkiem trwałym firmy, wykorzystywanym do celów służbowych.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 4 ustawy nowelizującej, nie będzie Pani przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od nabywanego paliwa wykorzystywanego do napędu przedmiotowego motocykla. Wskazać przy tym należy, że na rozstrzygnięcie powyższej kwestii nie może mieć wpływu ładowność pojazdu samochodowego, gdyż obowiązujące przepisy nie uzależniają prawa do odliczenia podatku naliczonego od ładowności pojazdu, ale od dopuszczalnej masy całkowitej i spełnienia jednego z warunków określonych w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Odnosząc się do powołanego przez Panią wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 sierpnia 2008 r. sygn. akt I FSK 983/07, stwierdzić należy, iż zapadł on wprawdzie w odniesieniu do analogicznej jak niniejsza sytuacji, jednak zaistniałej w innym stanie prawnym, tj. obowiązującym w okresie od 1 maja 2004 r. do 21 sierpnia 2005 r., kiedy to ustawodawca uzależniał prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku od towarów i usług m.in. od kryterium dopuszczalnej ładowności samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych. Stąd w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia podnoszony w ww. orzeczeniu sądu argument, iż motocykl nie posiada określonej ładowności i w związku z tym nie dotyczy go ograniczenie w odliczaniu podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.