IPTPP2/443-301/13-4/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2013 r. (data wpływu 12 kwietnia 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania i opodatkowania importu usług z tytułu nabycia usługi licencji, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla wniesienia pierwszej połowy opłaty wstępnej, stawki podatku VAT, podatku naliczonego oraz kursu przeliczenia waluty obcej - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania i opodatkowania importu usług z tytułu nabycia usługi licencji, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego, stawki podatku VAT, podatku naliczonego oraz kursu przeliczenia waluty obcej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 lipca 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz stanowiska w sprawie odnośnie zadanego pytania oznaczonego ostatecznie jako nr 5 w stanie faktycznym wniosku ORD-IN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

1. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest między innymi działalność w zakresie produkowania aparatury rozdzielczej i sterowniczej energii elektrycznej oraz pozostałego sprzętu elektrycznego. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem VAT i VAT-UE w dniu 20 marca 2012 r. zawarł ze Spółką z Niemiec - będącą czynnym podatnikiem VAT-UE, nieprowadzącą działalności na terenie Polski, posiadającą certyfikat rezydencji - umowę licencyjną na kwotę 10.000 EUR na użytkowanie informacji technicznych potrzebnych do produkcji wyrobów. Umowa weszła w życie z dniem jej podpisania i pozostaje w mocy przez początkowy okres 3 lat przy spełnieniu warunków z niej wynikających. Przekazanie licencji nastąpiło w dniu 29 czerwca 2012 r. i w tym dniu Zainteresowany zapłacił połowę opłaty wstępnej w kwocie 5.000 EUR.

2. Z treści umowy wynikają następujące warunki:

* informacje techniczne oznaczają m.in.: informacje, technologie, metody, pomysły, koncepcje, wiedzę specjalistyczną (know how),

* Wnioskodawcy nie wolno udzielać dalszych licencji na prawa wynikające z umowy, ponieważ licencjodawca zastrzega sobie wszelkie prawa, tytuły prawne oraz interes do informacji technicznych,

* Spółka musi kupować od Spółek stowarzyszonych części rozdzielnic,

* udzielona licencja jest odwoływalna, nieprzenoszalna, ograniczona, niewyłączna,

* przekazanie licencji nastąpi po podpisaniu umowy i wniesieniu opłaty umownej.

3. Warunki płatności opłaty wstępnej:

* 5.000 EUR w terminie 30 dni od zawarcia umowy,

* 5.000 EUR w terminie 30 dni następujących po rocznicy zawarcia umowy.

Dodatkowo licencjobiorca będzie płacił opłatę za wsparcie w kwocie 1.500 EUR, która jest obowiązkowa w pierwszym roku. Licencjobiorca będzie płacił opłatę za wsparcie w terminie trzydziestu dni od każdej rocznicy zawarcia umowy. Opłata za wsparcie, w wypadku kiedy jest to konieczne, zawiera doradztwo w zakresie zastosowań elektrycznych.

4. Dnia 3 maja 2012 r. licencjodawca wystawił Zainteresowanemu fakturę na kwotę 5.000 EUR z terminem płatności 2 lipca 2012 r. za pierwszą ratę opłaty wstępnej.

5. Dnia 21 marca 2013 r. licencjodawca wystawił Wnioskodawcy fakturę za drugą połowę opłaty wstępnej 5.000 EUR i opłatę za wsparcie 1.500 EUR z terminem płatności 20 maja 2013 r.

Spółka uznała zakup licencji know-how za import usług i opodatkowała pierwszą ratę opłaty wstępnej podatkiem naliczonym i należnym według stawki 23% od kwoty 5.000 EUR, wystawiając fakturę wewnętrzną z datą dokonania jej zapłaty, tj. 29 czerwca 2012 r. przeliczając po średnim kursie NBP z dnia 28 czerwca 2012 r.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu o następującej treści: "W związku z informacją, że umowa licencyjna została zawarta ze Spółką z Niemiec nieprowadzącą działalności na terenie Polski, proszę o doprecyzowanie czy ww. usługi są świadczone przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski...", Zainteresowany wskazał, że:

1. Spółka z Niemiec nie prowadzi działalności na terenie Polski i nie posiada tu siedziby,

2. czynności polegające na nabyciu licencji mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo opodatkowała import usług podatkiem naliczonym i należnym według stawki 23% od kwoty 5.000 EUR, wystawiając fakturę wewnętrzną w dniu 29 czerwca 2012 r. i przeliczając wartość po średnim kursie NBP z dnia 28 czerwca 2012 r... (oznaczone ostatecznie w treści wniosku ORD-IN jako pytanie nr 5)

Zdaniem Wnioskodawcy (uzupełnionym w piśmie z dnia 4 lipca 2013 r.), zgodnie z art. 19 ust. 19a pkt 1 ustawy o VAT usługa udzielenia licencji jest importem usług w kwocie zapłaconej 29 czerwca 2012 r. 5.000 EUR, a obowiązek podatkowy w podatku naliczonym i należnym powstał zgodnie z art. 19 ust. 19b w momencie zapłaty, tj. 29 czerwca 2012 r., która nastąpiła przed ustalonym w fakturze terminem płatności 2 lipca 2012 r. Do przeliczenia Spółka zastosowała średni kurs NBP z dnia poprzedzającego zapłatę.

Ponieważ Spółka zapłaciła za usługę udzielenia licencji przed jej zakończeniem, to obowiązek w podatku VAT powstał w momencie zapłaty, tj. 29 czerwca 2012 r. i dlatego też, aby udokumentować podatek naliczony i należny Spółka w dniu powstania obowiązku w VAT wystawiła fakturę wewnętrzną.

Według stanu prawnego obowiązującego do końca 2012 r. podatnicy na udokumentowanie:

* nieodpłatnych dostaw towarów zrównanych z odpłatnymi,

* nieodpłatnych świadczeń usług zrównanych z odpłatnymi,

* wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów,

* świadczenia usług, dla których podatnikiem jest nabywca,

* dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca,

obowiązani byli wystawiać faktury wewnętrzne.

Zgodnie z § 11 ust. 1 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do końca 2012 r., w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-4 i 7-11, ust. 16a i 16b oraz ust. 19a ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego. Z kolei w myśl ust. 3 przepis ust. 2 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostaw energii elektrycznej i cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Rozporządzenie nie precyzuje, czy chodzi w tym punkcie o termin do wystawienia faktury wewnętrznej, czy faktury handlowej przez sprzedawcę. Co prawda w przepisie nie jest wskazane wprost, iż chodzi o fakturę wewnętrzną, niemniej jednak z uwagi na to, iż termin do wystawienia faktury handlowej nie może być regulowany przepisami polskimi, ponieważ zagraniczny wystawca nie podlega w ogóle polskiej jurysdykcji podatkowej w tym zakresie należy uznać, iż powyższy przepis ma zastosowanie właśnie do przypadku wystawienia faktury wewnętrznej.

Zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

Z kolei zgodnie z art. 19 ust. 19a tej ustawy w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

W myśl art. 19 ust. 19b tej ustawy do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.

Zatem z powyższego wynika, iż faktura wewnętrzna powinna być wystawiona nie później niż w momencie dokonanej zapłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z uwagi na okoliczność, że zakres zadanego pytania dotyczy zdarzeń zaistniałych w 2012 r., tut. Organ dokonał rozstrzygnięcia w niniejszej interpretacji indywidualnej w świetle stanu prawnego obowiązującego w roku 2012.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez import usług, na podstawie art. 2 pkt 9 ustawy, rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień ust. 2 ww. artykułu ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97 (art. 17 ust. 3 ustawy).

Przy czym wskazać należy, że dla analizy kwestii importu usług istotne jest ustalenie miejsca świadczenia usług.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. I tak, zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3, działu V:

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem VAT i VAT-UE, w dniu 20 marca 2012 r. zawarł umowę licencyjną ze Spółką z Niemiec, będącą czynnym podatnikiem VAT-UE, nieprowadzącą działalności i nieposiadającą siedziby na terenie Polski, na kwotę 10.000 EUR na użytkowanie informacji technicznych potrzebnych do produkcji wyrobów. Umowa weszła w życie z dniem jej podpisania i pozostaje w mocy przez początkowy okres 3 lat przy spełnieniu warunków z niej wynikających. Przekazanie licencji nastąpiło w dniu 29 czerwca 2012 r. i w tym dniu Zainteresowany zapłacił połowę opłaty wstępnej w kwocie 5.000 EUR.

Wnioskodawca wskazał następujące warunki płatności opłaty wstępnej:

* 5.000 EUR w terminie 30 dni od zawarcia umowy,

* 5.000 EUR w terminie 30 dni następujących po rocznicy zawarcia umowy.

Dodatkowo licencjobiorca będzie płacił opłatę za wsparcie w kwocie 1.500 EUR, która jest obowiązkowa w pierwszym roku. Licencjobiorca będzie płacił opłatę za wsparcie w terminie trzydziestu dni od każdej rocznicy zawarcia umowy. Opłata za wsparcie, w wypadku kiedy jest to konieczne, zawiera doradztwo w zakresie zastosowań elektrycznych.

Dnia 3 maja 2012 r. licencjodawca wystawił Zainteresowanemu fakturę na kwotę 5.000 EUR z terminem płatności 2 lipca 2012 r. za pierwszą ratę opłaty wstępnej.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że czynności polegające na nabyciu licencji mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Po przeanalizowaniu okoliczności sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, że kontrahent z Niemiec udzielający licencji na informacje techniczne w celu montażu urządzeń, nieposiadający siedziby na terytorium Polski świadczy usługę na rzecz podatnika zdefiniowanego w art. 28a ustawy - Wnioskodawcy. Miejscem świadczenia i opodatkowania usług świadczonych przez Spółkę z Niemiec, zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, jest terytorium kraju, w którym Wnioskodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. Polska. W konsekwencji, mając na uwadze art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, Zainteresowany jest zobowiązany z tytułu nabycia przedmiotowej licencji do rozpoznania importu usług.

W sprawie będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy należy dokonać również analizy przepisów dotyczących określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla importu usług i wystawiania faktur wewnętrznych.

I tak, stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy).

Według art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje zatem, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od momentu wydania towaru lub wykonania usługi).

Jednakże ustawodawca wyodrębnił szereg zdarzeń, od których obowiązek podatkowy powstaje na zasadach szczególnych.

Według art. 19 ust. 19 ustawy, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, ust. 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług, z zastrzeżeniem ust. 19a i 19b.

Zgodnie z art. 19 ust. 19a ustawy, w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług, z tym że:

Artykuł 19 ust. 19a ustawy określa zatem moment powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług na rzecz podmiotów będących podatnikami z tytułu ich importu, dla których miejsce świadczenia ustalane jest na podstawie art. 28b ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku importu usług, do których stosuje się art. 28b ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług.

Jednocześnie ustawodawca sprecyzował, co należy rozumieć przez wykonane usługi w odniesieniu do usług rozliczanych (opłacanych) w kolejnych okresach rozliczeniowych. Jeżeli okres rozliczeniowy jest nie dłuższy niż rok, a usługi z importu są świadczone w powtarzających się stale okresach rozliczeniowych, to wówczas usługa jest uznawana za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności. Obowiązek podatkowy będzie zatem powstawał w ostatnim dniu danego okresu rozliczeniowego. Nie ma znaczenia termin płatności ani moment dokonania zapłaty. Decyduje upływ okresu rozliczeniowego.

Jeżeli natomiast okres rozliczeniowy jest dłuższy niż rok (usługa jest świadczona dłużej niż rok), to wówczas usługę uznaje się za wykonaną w ostatnim dniu roku kalendarzowego. Obowiązek podatkowy będzie zatem powstawał w ostatnim dniu danego roku. Także w tym przypadku nie ma znaczenia termin płatności ani moment dokonania zapłaty.

Ponadto, na mocy art. 19 ust. 19b ustawy, do usług, o których mowa w ust. 19a, przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio.

Treść tego przepisu wskazuje więc na ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu usług, dla których miejsce świadczenia określa się na podstawie zasady ogólnej, wykonywanych na rzecz podmiotów będących podatnikami z tytułu importu usług, także w przypadku otrzymania przed wykonaniem usługi płatności w formie np.: przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty.

Natomiast stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a ustawy).

Zgodnie z ust. 3 tego artykułu, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do części należności otrzymywanych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 106 ust. 7 ustawy).

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w artykule 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

W myśl § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Zgodnie z § 10 ust. 1 powołanego powyżej rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Według § 11 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10, ust. 13 pkt 1-4 i 7-11, ust. 16a i 16b oraz ust. 19a ustawy fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

W myśl § 11 ust. 2 powołanego rozporządzenia faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Stosownie do § 24 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 24 ust. 2 rozporządzenia).

W świetle powołanych wyżej przepisów prawa oraz na podstawie przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że w związku z zapłatą pierwszej połowy opłaty wstępnej należnej z tytułu nabycia licencji, stanowiącej u Wnioskodawcy import usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zapłaty tej części opłaty wstępnej, tj. 29 czerwca 2012 r., zgodnie z art. 19 ust. 19b ustawy.

W myśl § 11 ust. 1 cytowanego powyżej rozporządzenia Zainteresowany jest zatem zobowiązany do wystawienia faktury wewnętrznej, dokumentującej uiszczenie pierwszej połowy opłaty wstępnej w związku z usługą nabycia licencji, która stanowi u niego import usług, nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego, tj. 29 czerwca 2012 r.

Odnosząc się natomiast stawki podatku, która winna mieć zastosowanie w przedmiotowej sprawie należy wskazać, że na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W oparciu o art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Po dokonaniu analizy informacji zawartych w opisie sprawy stwierdzić należy zatem, że w niniejszej sprawie dla usługi nabycia licencji stanowiącej u Wnioskodawcy import usług nie znajdzie zastosowania zwolnienie, ani obniżona stawka podatku. Zatem powyższa czynność podlega opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku VAT, tj. 23%.

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca.

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy lub usługobiorcy odpowiednio od świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest usługobiorca, od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej regulacje prawne oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że wykazany przez Wnioskodawcę podatek należny z tytułu importu usług związany z nabyciem licencji na użytkowanie informacji technicznych staje się podatkiem naliczonym, który podlega odliczeniu, bowiem jak wskazał Zainteresowany - zawarcie przedmiotowej umowy licencyjnej ma związek z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie natomiast do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy, podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem przypadku gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru.

Według art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

W przypadku gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury (art. 31a ust. 2 ustawy).

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa należy uznać, że w niniejszej sprawie Zainteresowany winien dokonać przeliczenia na złote według kursu średniego waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, który jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 19 ust. 19b ustawy przypadł na dzień 29 czerwca 2012 r.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zaistniałego stanu faktycznego.

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zaistniałego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania i opodatkowania importu usług z tytułu nabycia usługi licencji, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla wniesienia pierwszej połowy opłaty wstępnej, stawki podatku VAT, podatku naliczonego oraz kursu przeliczenia waluty obcej. Natomiast kwestie dotyczące: zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla wniesienia drugiej połowy opłaty wstępnej oraz opłaty za wsparcie z tytułu importu usług oraz kursu przeliczenia waluty obcej w związku z uiszczeniem drugiej połowy opłaty wstępnej oraz opłaty za wsparcie, a także podatku dochodowego od osób prawnych zostały załatwione odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.