IPTPP2/443-251/14-5/KW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-251/14-5/KW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 marca 2014 r. (data wpływu 31 marca 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 26 maja 2014 r. (według daty wpływu) oraz z dnia 12 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej bądź prawidłowej stawki podatku VAT dla ww. czynności.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 26 maja 2014 r. i 12 czerwca 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (sformułowane w piśmie z dnia 26 maja 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku).

Gmina K. (Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zamierza zbyć nieruchomość zabudowaną oznaczoną jako działka 2115/1 (powstała w wyniku podziału działki 2115). Działka 2115/1 stała się nieodpłatnie własnością Wnioskodawcy w wyniku utworzenia Gminy K. na podstawie § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1996 r. w sprawie utworzenia, ustalenia i zmiany granic oraz nazw i siedzib władz gmin w niektórych województwach, a także nadania niektórym gminom statusu miasta (Dz. U. Nr 155, poz. 761) oraz aktu notarialnego.... Nieruchomość będąca przedmiotem zapytania nie była wykorzystywana przez Gminę K. na cele prowadzonej działalności opodatkowanej, jak i zarówno zwolnionej, działka była nieużytkowana. Zabudowana jest budynkiem w stanie niewykończonym, w którym w części znajdują się pomieszczenia garażowe a w części przeznaczone na kotłownię. Budynek budowany był przez Kuratorium Oświaty w... w latach 1986-1991. W dniu 5 marca 1996 r. Kuratorium Oświaty przekazało przedmiotowy budynek na rzecz Gminy P. protokołem zdawczo-odbiorczym w stanie niewykończonym. Gmina P. uzyskała tytuł prawny do działki 2115 na podstawie decyzji Wojewody...... z dnia 10 kwietnia 1996 r. Budowa tego budynku nie była kontynuowana przez Gminę P., jak i Wnioskodawcę. Jego budowa nie została zakończona i nie został oddany do użytkowania.

W związku z faktem, iż budowa przedmiotowego budynku nie została zakończona, nie może on zostać sklasyfikowany według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Wszystkie budynki są trwale związane z gruntem, tj. budynek z kotłownią i garażem oraz budynek biurowo-gospodarczy. Przedmiotowy budynek nie jest przeznaczony do rozbiórki. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o wydanie pozwolenia na rozbiórkę budynku, ani też nie zgłaszał zamiaru wykonania robót rozbiórkowych właściwemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej.

Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego działka znajduje się na terenie o podstawowym przeznaczeniu usług oświaty z dopuszczeniem, jako uzupełniającego przeznaczenia, funkcji usług oraz sportu i rekreacji. W związku z powyższym, na budowę tego budynku każda z wymienionych wyżej gmin nie dokonywała żadnych wydatków i nie doszło do jego zasiedlenia w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Przerwa w zasiedleniu nie miała miejsca. W stosunku do tego budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto w piśmie z dnia 12 czerwca 2014 r. Wnioskodawca poinformował, że błędnie podano zlokalizowane na działce 2115/1 rodzaje budynków trwale związanych z gruntem. Na działce 2115/1 znajduje się budynek trwale związany z gruntem, w którym w części znajdują się pomieszczenia garażowe, a w części pomieszczenia przeznaczone na kotłownię.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż tej nieruchomości jest zwolniona z podatku od towarów i usług, jeżeli nie to jaką należy zastosować stawkę podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż tej nieruchomości jest zwolniona z podatku od towarów i usług, gdyż Zainteresowany nie miał prawa do odliczenia podatku VAT. Użytkowanie nieruchomości nie było nigdy związane ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego powyżej artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przyjęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż jak i najem, dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać że pierwsze zasiedlenie zachodzi w momencie sprzedaży lub oddania budynku (budowli) do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacji, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Jednocześnie należy zauważyć, iż kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy - obowiązujący od 1 stycznia 2014 r. - w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury.

Na mocy art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zamierza zbyć nieruchomość zabudowaną oznaczoną jako działka 2115/1 (powstała w wyniku podziału działki 2115). Działka 2115/1 stała się nieodpłatnie własnością Zainteresowanego w wyniku utworzenia Gminy K. na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1996 r. w sprawie utworzenia, ustalenia i zmiany granic oraz nazw i siedzib władz gmin w niektórych województwach, a także nadania niektórym gminom statusu miasta oraz aktu notarialnego.

Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele prowadzonej działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej, działka była nieużytkowana. Ww. działka jest zabudowana trwale związanym z gruntem budynkiem w stanie niewykończonym, w którym w części znajdują się pomieszczenia garażowe, a w części przeznaczone na kotłownię. Budynek budowany był przez Kuratorium Oświaty w latach 1986-1991. W dniu 5 marca 1996 r. Kuratorium Oświaty przekazało przedmiotowy budynek na rzecz Gminy P. protokołem zdawczo-odbiorczym w stanie niewykończonym. Gmina P. uzyskała tytuł prawny do działki 2115 na podstawie decyzji Wojewody z dnia 10 kwietnia 1996 r. Budowa tego budynku nie była kontynuowana przez Gminę P., jak i Wnioskodawcę. Jego budowa nie została zakończona i nie został oddany do użytkowania. Przedmiotowy budynek nie jest przeznaczony do rozbiórki. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o wydanie pozwolenia na rozbiórkę budynku, ani też nie zgłaszał zamiaru wykonania robót rozbiórkowych właściwemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej. Na budowę ww. budynku każda z wymienionych wyżej Gmin nie dokonywała żadnych wydatków i nie doszło do jego zasiedlenia w rozumieniu ustawy. W stosunku do tego budynku Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego w świetle powołanych przepisów prawa, wskazać należy że dostawa przedmiotowego budynku, w którym w części znajdują się pomieszczenia garażowe, a w części przeznaczone na kotłownię, nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Z okoliczności sprawy nie wynika bowiem, aby doszło dotychczas do oddania ww. budynku do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem dostawa przedmiotowego budynku, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca - w stosunku do budynku, będącego przedmiotem wniosku, nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto z przedstawionych okoliczności wynika, że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. budynku. Zatem w przypadku spełnienia powyższych przesłanek uznać należy, że dostawa trwale związanego z gruntem budynku w stanie niewykończonym, w którym w części znajdują się pomieszczenia garażowe, a w części przeznaczone na kotłownię, będzie mogła korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Ponadto, z uwagi na fakt, iż dostawa ww. budynku będzie zwolniona od podatku, to zbycie gruntu, na którym ten budynek jest posadowiony - w myśl art. 29a ust. 8 ustawy - również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie zwolniona od podatku VAT, należało uznać za prawidłowe. Zatem, odpowiedź na część pytania dotyczącego stawki podatku VAT dla ww. czynności, która została zadana pod warunkiem negatywnej odpowiedzi odnośnie zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl