IPTPP2/443-200/11-4/PM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2011 r. (data wpływu 25 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* obowiązku zgłoszenia fiskalizacji kasy rejestrującej do urzędu skarbowego - jest nieprawidłowe, oraz

* utraty zwolnienia z obowiązku rejestrowania obrotu przy użyciu kasy rejestrującej w związku z przypadkową fiskalizacją oraz konieczności powiadomienia urzędu skarbowego - jest prawidłowe.

W dniu 25 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zgłoszenia fiskalizacji kasy rejestrującej do urzędu skarbowego oraz utraty zwolnienia z obowiązku rejestrowania obrotu przy użyciu kasy rejestrującej w związku z przypadkową fiskalizacją oraz konieczności powiadomienia urzędu skarbowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzący działalność w zakresie ochrony zdrowia (gabinet stomatologiczny) w 2010 r. nie osiągnął obrotu w wysokości 40.000 zł. Korzysta ze zwolnienia z obowiązku rejestrowania obrotu przy użyciu kas rejestrujących.

W kwietniu 2011 r. przewidując możliwość przekroczenia kwoty obrotu w wysokości 40.000 zł nabył w celach szkoleniowych kasę rejestrującą nie dokonując zgłoszenia tego faktu do urzędu skarbowego i nie dokonując odliczeń kosztów zakupu. Na skutek nieporozumienia kasa została przez sprzedawcę zafiskalizowana.

W piśmie z dnia 12 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowej fiskalizacji dokonał pracownik serwisu posiadający stosowne uprawnienia, legitymujący się identyfikatorem. Pracownik ten dokonał zgłoszenia faktu fiskalizacji kasy rejestrującej naczelnikowi urzędu skarbowego. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca nie dokonano wydruku pierwszego dobowego raportu fiskalnego. Obrót, o którym mowa w art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług na rzecz osób fizycznych etc. w roku 2010 nie przekroczył kwoty 40.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 z dnia 17 lipca 2002 r.) § 5 ust. 1 pkt 10:"Podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani do zgłoszenia kasy w terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego zgodnie z załącznikiem 3 do rozporządzenia."

Zgłoszenia kas dokonują podatnicy prowadzący ewidencję przy użyciu kas rejestrujących. W rozporządzeniu nie ma mowy o podatnikach objętych zwolnieniem. Zakup kasy nie jest warunkiem wystarczającym do dokonania zgłoszenia.

Ad. 2

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930) jedynym kryterium utraty zwolnienia w omawianym przypadku jest wysokość obrotu osiągniętego w roku podatkowym. Przesłanka ta nie zachodzi, zatem podatnik nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących.

Błędy osób trzecich nie mogą, skutkować utratą praw podatnika.

Ad. 3

Pisemne wyjaśnienie zaistniałej sytuacji pozwoli urzędowi skarbowemu na pełne zorientowanie się w zaistniałej sytuacji i zapobiegnie wszczęciu postępowania w związku z niedopełnieniem obowiązku zgłoszenia kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się:

* za nieprawidłowe w zakresie obowiązku zgłoszenia fiskalizacji kasy rejestrującej do urzędu skarbowego, oraz

* za prawidłowe w zakresie utraty zwolnienia z obowiązku rejestrowania obrotu przy użyciu kasy rejestrującej w związku z przypadkową fiskalizacją oraz konieczności powiadomienia urzędu skarbowego.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego.

W art. 111 ust. 8 ustawy upoważniono Ministra Finansów do wydania rozporządzenia, w którym może uregulować kwestie zwolnienia określonych grup podatników lub czynności na czas określony z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów.

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Natomiast na mocy § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 30 kwietnia 2011 r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), niewymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Na podstawie zapisów zawartych w § 2 pkt 2 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2010 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2009 r. Nr 224, poz. 1797) zwolniono z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia. W poz. 26 tego załącznika wymieniono świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85).

W myśl § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. obowiązywała Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), według której usługi w zakresie ochrony zdrowia klasyfikowało się do grupowania 85.

Jak wskazuje analiza grupowania statystycznego oznaczonego symbolem PKWiU 85 (według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r.), zakres przedmiotowy usług w zakresie ochrony zdrowia jest szeroki i obejmuje usługi świadczone przez szpitale, usługi medyczne świadczone przez przychodnie i praktyki lekarskie, usługi stomatologiczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, pozostałe (w tym usługi położnych, pielęgniarek, fizykoterapeutów i innych osób zajmujących się usługami paramedycznymi, usługi pogotowia ratunkowego, usługi świadczone przez laboratoria medyczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że od dnia 1 maja 2011 r. nie mogą już korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencji za pomocą kasy rejestrującej między innymi usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej - sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 85 według obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

Zgodnie z treścią przepisu § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r., również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl § 3 ust. 6 rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

Na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ww. rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas: dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy, sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu (...).

Natomiast zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.

W myśl § 7 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., podatnicy zobowiązani są m.in. dokonać zgłoszenia kasy w terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy (...).

Przez fiskalizację kasy, o której mowa § 2 pkt 2 ww. rozporządzenia, rozumie się jednokrotną i niepowtarzalną czynność inicjującą pracę modułu fiskalnego kasy z pamięcią fiskalnej kasy, zakończoną wydrukiem dobowego raportu fiskalnego. Fiskalizacji tej dokonuje pracownik prowadzący serwis.

Obowiązek zgłoszenia fiskalizacji kasy spoczywa nie tylko na podatniku ale również na prowadzącym serwis, który fakt ten zobowiązany jest zgłosić naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie ustawowym 7 dni od dnia fiskalizacji kasy (§ 14 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r.).

Z momentem fiskalizacji kasy podatnik, zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., może prowadzić sprzedaż wyłącznie w trybie fiskalnym i nie może prowadzić sprzedaży w żadnym innym trybie niefiskalnym, w tym również w trybie szkoleniowym.

Oznacza to, iż do momentu rzeczywistej fiskalizacji kasa rejestrująca pracuje w trybie szkoleniowym czyli w tzw. w trybie próbnym, natomiast wykonywane raporty dobowe nie są zapisywane w module fiskalnym.

Z opisu stanu faktycznego sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie ochrony zdrowia (gabinet stomatologiczny). W 2010 r. kwota obrotu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła 40.000 zł i Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z obowiązku rejestrowania obrotu przy użyciu kasy rejestrującej. W kwietniu 2011 r. przewidując możliwość przekroczenia ww. kwoty obrotu Wnioskodawca nabył w celach szkoleniowych kasę rejestrującą, nie dokonując zgłoszenia tego faktu do urzędu skarbowego i nie dokonując odliczenia kosztów zakupu tej kasy. Na skutek nieporozumienia sprzedawca kasy rejestrującej dokonał jej fiskalizacji. Pracownik serwisu posiadający stosowne uprawnienia i legitymujący się identyfikatorem, dokonał faktu zgłoszenia przedmiotowej fiskalizacji kasy do naczelnika urzędu skarbowego. Nie dokonano wydruku pierwszego dobowego raportu fiskalnego.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca świadcząc usługi w zakresie ochrony zdrowia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w 2010 r. nie przekroczył kwoty obrotu w wysokości 40.000 zł, zatem od dnia 1 maja 2011 r. Zainteresowany może korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia. Jednakże w sytuacji gdy obrót Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, przekroczy kwotę 40.000 zł, to Zainteresowany będzie zobowiązany do rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, po upływie dwóch miesięcy od momentu przekroczenia kwoty obrotu 40.000 zł.

Okoliczność przypadkowej fiskalizacji nie przesądza o utracie prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, pod warunkiem, że po fakcie fiskalizacji, Wnioskodawca nie dokonał zaewidencjonowania na kasie jakiejkolwiek czynności sprzedaży. W zaistniałej sytuacji Wnioskodawca powinien dokonać zgłoszenia kasy w terminie 7 dni od dnia jej fiskalizacji, celem nadania numeru ewidencyjnego oraz jednocześnie poinformować urząd skarbowy, że do czasu przekroczenia ww. limitu nie będzie wykorzystywał zgłoszonej przez pracownika serwisu kasy rejestrującej w działalności gospodarczej.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wskazane we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.