IPTPP2/443-183/13-10/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2013 r. (data wpływu 8 marca 2013 r.) uzupełnionym pismami z dnia 10 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.) oraz 4 czerwca 2013 r. (data wpływu 7 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży ośrodka wczasowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży ośrodka wczasowego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 10 maja 2013 r. i 4 czerwca 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo posiada ośrodek wypoczynkowy, który zamierza sprzedać. Nieruchomość obejmuje prawo wieczystego użytkowania gruntu działki zabudowanej 7 domkami letniskowymi i budowlami. Położona jest w..., ul...., działka nr..., pow. 3460 m^2, gm...., pow...., woj..... Wpis w księdze wieczystej... przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych w....

Na podstawie umowy z dnia 12 listopada 1986 r. o dzierżawę terenu działka została przekazana Przedsiębiorstwu od 1 stycznia 1987 r. przez Urząd Gminy Decyzją Naczelnika Gminy z dnia 29 grudnia 1987 r. grunt został oddany Przedsiębiorstwu w zarząd z przeznaczeniem pod funkcję wypoczynkową zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego. Trwanie zarządu ustalono na czas nieokreślony licząc od dnia 1 stycznia 1988 r. Decyzją Wojewody z dnia 14 czerwca 1994 r. Wojewody Urzędu Wojewódzkiego. Przedsiębiorstwo nabyło prawo wieczystego użytkowania gruntu od dnia 5 grudnia 1990 r. do 5 grudnia 2089 r. W 1987 r. na działce zostało wybudowane ogrodzenie, sieć wodociągowa, szambo z siecią kanalizacyjną, doprowadzona energia elektryczna. Zostały zakupione wraz z montażem domki wypoczynkowe. W ww. okresie brak było możliwości do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ taki wówczas nie funkcjonował.

W dniu 2 czerwca 2012 r. na zlecenie Wnioskodawcy został sporządzony operat szacunkowy wartości rynkowej nieruchomości w celu wyznaczenia ceny jej zbycia. Wyceny dokonał Rzeczoznawca Majątkowy Uprawnienia nr... - Biuro Nieruchomości... z.... Wartość rynkowa nieruchomości została oszacowana na kwotę... zł (bez wyodrębnienia wartości budynków, budowli oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu). Wyceniona nieruchomość nie jest aktualnie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, plan stracił ważność z dniem 1 stycznia 2004 r. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego, przyjętym uchwałą z dnia 30 grudnia 2002 r. nr. Rady Gminy..., przedmiotowy teren znajduje się w kompleksie "strefa turystyczno - osiedleńcza w zieleni leśnej". Na terenie działki znajduje się 7 domków letniskowych o identycznej funkcji, konstrukcji i stopniu zużycia. Są to obiekty drewniane, wykonane w technologii szkieletowej, 1 kondygnacyjne, niepodpiwniczone, dach dwuspadowy. Każdy posadowiony na płycie fundamentowej - żelbetowej, wylewanej. Konstrukcja szkieletowa z belek drewnianych 6 x 8 cm obitych deskami elewacyjnymi i boazerią. Dach dwuspadowy, drewniany. Pokrycie dachu - płyta falista ebonitowa. Stolarka okienna drewniana pojedyncza. Stolarka drzwiowa drewniana, płycinowa. Posadzki i podłogi: deski na dźwigarach, linoleum, w łazience terakota. Wykończenie ścian wewnętrznych - boazeria, w łazience glazura. Wykończenie ścian zewnętrznych - deska elewacyjna zaimpregnowana. W każdym domku jest instalacja elektryczna, woda, kanalizacja. Wyposażenie każdego domku stanowią: tapczany, lodówki, telewizory, szafki kuchenne, kuchenki i butle gazowe, patelnie, garnki oraz pozostałe wyposażenie kuchni. W zdecydowanej większości jest to pierwsze wyposażenie budynków, w stosunku do których nie przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Każdy obiekt składa się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki i tarasu. Powierzchnia użytkowa każdego domku wynosi 27,80 m².

W latach 2006-2010 Przedsiębiorstwo ponosiło wydatki na ulepszenie wszystkich 7 budynków i korzystało z prawa obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wydatki na ulepszenie przekroczyły w przypadku każdego z domków 250% ich wartości początkowej. W zakresie budowli - na sieć wodociągową (zakopana w ziemi) Przedsiębiorstwo nie ponosiło żadnych wydatków na ulepszenie. Ogrodzenie wykonane z siatki drucianej na słupkach metalowych (na podmurówce 71 mb) - nie były poniesione wydatki na ulepszenie. Poniesione zostały wydatki na modernizację sieci kanalizacyjnej w 1994 r. poprzez likwidację szamba i podłączenie kanalizacji do sieci gminnej. Koszt modernizacji stanowił ok. 45% wartości początkowej budowli. Wykonawcą była osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą niebędąca podatnikiem VAT, a tym samym nie przysługiwało Przedsiębiorstwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ośrodek wypoczynkowy był i jest wykorzystany wyłącznie w okresie letnim w miesiącach czerwiec - wrzesień. Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi zakwaterowania (brak stołówki). Za pełną odpłatnością z ośrodka korzystają pracownicy, jak i osoby niebędące pracownikami zakładu Zainteresowanego. Sprzedaż usług zakwaterowania opodatkowana jest stawką podatku VAT w wysokości 8%.

Ponadto w piśmie z dnia 10 maja 2013 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że:

1. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;

2a) ośrodek wypoczynkowy, który Wnioskodawca zamierza sprzedać nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.),

2b) ośrodek wypoczynkowy stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Jest wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, zdolnym do bycia odrębnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym usługi zakwaterowania;

Natomiast w uzupełnieniu wniosku z dnia 4 czerwca 2013 r. Zainteresowany wskazał, że przedmiotem sprzedaży będzie ośrodek wczasowy jako całość, która obejmuje prawo wieczystego użytkowania gruntu, budynki, budowle oraz wyposażenie budynków.

Ośrodek jest wyodrębniony terytorialnie, znajduje się w..., ul...., woj..... Jest wyodrębniony w regulaminie organizacyjnym przedsiębiorstwa jako oddział samodzielnie realizujący odrębne usługi. Podstawą jest statut nadany zarządzeniem przez organ założycielski, tj. Ministra Sprawiedliwości. W systemie rachunkowości przedsiębiorstwa dla ewidencji kosztów funkcjonowania ośrodka wyodrębniona jest specjalna grupa kont w zespole "5" - 530-1. Zobowiązania związane z działalnością ośrodka za dostawę energii elektrycznej, wywóz śmieci, dostawę wody, podatek od nieruchomości, opłata za wieczyste użytkowanie gruntów i inne koszty ewidencjonowane są w księgach odrębnie i dotyczą wyłącznie ośrodka. Na dostawę mediów zawarte są z dostawcami umowy o ich świadczenie i dotyczą wyłącznie ośrodka wypoczynkowego. Prowadzenie ośrodka wypoczynkowego stanowi uboczną działalność niezwiązaną z działalnością podstawową, do której przedsiębiorstwo zostało powołane, tj. działalność produkcyjna w celu zatrudnienia skazanych i ich resocjalizację poprzez pracę. Ośrodek stanowi funkcjonalnie odrębną całość i posiada zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Zgodnie ze statutem przedsiębiorstwa przedmiotem działania poza działalnością produkcyjną jest między innymi świadczenie usług krótkotrwałego zakwaterowania PKD 55.23.Z. Składniki majątkowe umożliwią nabywcy prowadzenie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca podkreślił, że przedmiotowy teren znajduje się w kompleksie "strefy turystyczno - osiedleńczej w zieleni leśnej". Zatem nabywca nie może prowadzić innej działalności gospodarczej aniżeli działalność dotychczasowa.

Zobowiązania związane z prowadzeniem ośrodka są przez przedsiębiorstwo regulowane na bieżąco. Zobowiązania, takie jak opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntu, podatku od nieruchomości, będą ciążyły na nabywcy ośrodka wczasowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż budynków nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, ponieważ wydatki na ich ulepszenie były wyższe niż 30%. Zachodzi obowiązek zastosowania stawki podatku VAT 23%.

Zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu nie korzysta ze zwolnienia z VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów o podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, iż sprzedaż budynków trwale związanych z gruntem podlega opodatkowaniu. Podlega opodatkowaniu stawką taką, jak budynki, czyli w wysokości 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a budowle korzystają ze zwolnienia z VAT, ponieważ nie przysługiwało w stosunku do nich prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Sprzedaż wyposażenia korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ponieważ są to towary używane w oparciu o art. 43 ust. 2 ustawy i w stosunku do nich na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada ośrodek wypoczynkowy, który zamierza sprzedać. Nieruchomość obejmuje prawo wieczystego użytkowania gruntu działki zabudowanej 7 domkami letniskowymi i budowlami. Na podstawie umowy z dnia 12 listopada 1986 r. o dzierżawę terenu działka została przekazana Zainteresowanemu od 1 stycznia 1987 r. przez Urząd Gminy. Decyzją Naczelnika Gminy grunt został oddany Przedsiębiorstwu w zarząd z przeznaczeniem pod funkcję wypoczynkową zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego. Trwanie zarządu ustalono na czas nieokreślony licząc od dnia 1 stycznia 1988 r. Decyzją Wojewody z dnia 14 czerwca 1994 r. Wnioskodawca nabył prawo wieczystego użytkowania gruntu od dnia 5 grudnia 1990 r. do 5 grudnia 2089 r. W 1987 r. na działce zostało wybudowane ogrodzenie, sieć wodociągowa, szambo z siecią kanalizacyjną, doprowadzona energia elektryczna. Zostały zakupione wraz z montażem domki wypoczynkowe. W dniu 2 czerwca 2012 r. na zlecenie Wnioskodawcy został sporządzony operat szacunkowy wartości rynkowej nieruchomości w celu wyznaczenia ceny jej zbycia. Wyceniona nieruchomość nie jest aktualnie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, plan stracił ważność z dniem 1 stycznia 2004 r. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, przyjętym uchwałą z dnia 30 grudnia 2002 r., przedmiotowy teren znajduje się w kompleksie "strefa turystyczno - osiedleńcza w zieleni leśnej". Na terenie działki znajduje się 7 domków letniskowych o identycznej funkcji, konstrukcji i stopniu zużycia. W każdym domku jest instalacja elektryczna, woda, kanalizacja. Każdy obiekt składa się z dwóch pokoi, kuchni, łazienki i tarasu. Powierzchnia użytkowa każdego domku wynosi 27,80 m².

Zainteresowany wskazał, że ośrodek wypoczynkowy, który zamierza sprzedać nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny. Przedmiotowy ośrodek wypoczynkowy stanowi natomiast zorganizowaną część przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy. Jest wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, zdolnym do bycia odrębnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym usługi zakwaterowania.

Ponadto Wnioskodawca doprecyzował, że przedmiotem sprzedaży będzie ośrodek wczasowy jako całość, która obejmuje prawo wieczystego użytkowania gruntu, budynki, budowle oraz wyposażenie budynków. Ośrodek jest wyodrębniony terytorialnie. Jest wyodrębniony w regulaminie organizacyjnym przedsiębiorstwa jako oddział samodzielnie realizujący odrębne usługi. Podstawą jest statut nadany zarządzeniem przez organ założycielski, tj. Ministra Sprawiedliwości. W systemie rachunkowości przedsiębiorstwa dla ewidencji kosztów funkcjonowania ośrodka wyodrębniona jest specjalna grupa kont w zespole "5". Zobowiązania związane z działalnością ośrodka za dostawę energii elektrycznej, wywóz śmieci, dostawę wody, podatek od nieruchomości, opłata za wieczyste użytkowanie gruntów i inne koszty ewidencjonowane są w księgach odrębnie i dotyczą wyłącznie ośrodka. Na dostawę mediów zawarte są z dostawcami umowy o ich świadczenie i dotyczą wyłącznie ośrodka wypoczynkowego. Prowadzenie ośrodka wypoczynkowego stanowi uboczną działalność niezwiązaną z działalnością podstawową, do której przedsiębiorstwo zostało powołane, tj. działalność produkcyjna w celu zatrudnienia skazanych i ich resocjalizację poprzez pracę. Ośrodek stanowi funkcjonalnie odrębną całość i posiada zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Zgodnie ze statutem przedsiębiorstwa przedmiotem działania poza działalnością produkcyjną jest między innymi świadczenie usług krótkotrwałego zakwaterowania PKD 55.23.Z. Składniki majątkowe umożliwią nabywcy prowadzenie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca podkreślił, że przedmiotowy teren znajduje się w kompleksie "strefy turystyczno - osiedleńczej w zieleni leśnej". Zatem nabywca nie może prowadzić innej działalności gospodarczej aniżeli działalność dotychczasowa. Zobowiązania związane z prowadzeniem ośrodka są przez przedsiębiorstwo regulowane na bieżąco. Zobowiązania, takie jak opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntu, podatku od nieruchomości, będą ciążyły na nabywcy ośrodka wczasowego.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro - jak wskazał Wnioskodawca - ośrodek wypoczynkowy, który zamierza sprzedać, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, wyodrębnioną organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie, to jego sprzedaż, na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy, będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

Przy czym wskazać należy, że definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy zbywane w ramach tej czynności składniki stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przytoczonych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro zatem przedmiotem sprzedaży będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, która będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to ustalenie stawki podatku VAT dla dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu, budynków, budowli oraz wyposażenia budynków, składających się na ww. zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jest bezprzedmiotowe.

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Podany we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe stanowi jedyną faktyczną podstawę udzielonej interpretacji i tym samym wyznacza granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywoływać określone w ustawie skutki prawne. Od początku wprowadzenia w procedurze podatkowej instytucji "interpretacji" przyjmuje się, że specyfika regulacji dotyczącej interpretacji przepisów prawa podatkowego wyklucza stosowanie przepisów Ordynacji podatkowej regulujących postępowanie dowodowe (wyjaśniające), zatem postępowanie w przedmiocie interpretacji bazuje wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Jeszcze raz podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Tut. Organ przy wydawaniu interpretacji nie dysponuje bowiem odpowiednimi narzędziami, w tym określonymi w Dziale IV ustawy - Ordynacja podatkowa, umożliwiającymi przeprowadzenie postępowania podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.