IPTPP2/443-178/11-6/AW - Podatek od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 24 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPP2/443-178/11-6/AW Podatek od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Domu Pomocy Społecznej przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 23 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu 29 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2011 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej.

Pismem z dnia 22 lipca 2011 r. (data wpływu 29 lipca 2011 r.) wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego oraz kwestie związane z reprezentacją.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Dom Pomocy Społecznej jest zarejestrowany jako podatnik podatku VAT. Świadczy usługi na rzecz swoich mieszkańców (podopiecznych) zakwalifikowane do usług opieki społecznej zwolnione z podatku VAT. Odpłatność za usługi pobytu w DPS następuje na podstawie decyzji administracyjnych wystawianych przez Ośrodki Pomocy Społecznej. Natomiast regulacja zobowiązań następuje przede wszystkim w formie przelewów na rachunek DPS, dokonywanych przez organ rentowy ZUS i KRUS w formie potrąceń z tytułu odpłatności za pobyt w DPS w wysokości 65% z pobieranej przez mieszkańca emerytury. Występują jednak przypadki, w których podopieczni dokonują płatności gotówkowych bezpośrednio do kasy DPS. Są to dopłaty do pobytu w sytuacji gdy kwota przelewu otrzymanego z ZUS / KRUS nie pokrywa w całości kwoty odpłatności wynikającej z decyzji administracyjnej. Ponadto mieszkańcy DPS dokonują płatności gotówkowych za leki, wykupione przez DPS na podstawie imiennych recept, a nie refundowanych przez NFZ (tj. leki płatne w 100% i leki powyżej limitu). Wszystkie wpłaty gotówkowe są potwierdzone dowodem wpłaty wystawionym przez kasjera DPS. Ogółem w 2010 r. osoby fizyczne dokonały płatności gotówkowych na łączną kwotę 38 158,37 zł.

W związku z opublikowaniem w dniu 26 lipca 2010 r. przez Ministerstwo Finansów nowego rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (tekst jedn. - Dz. U. Nr 138, poz. 930) DPS z dniem 1 maja 2011 r. zaprzestał przyjmowania wpłat gotówkowych za świadczone usługi na rzecz osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca nie rozpoczął przed dniem 1 stycznia 2011 r. ewidencjonowania wykonywanych czynności (świadczonych usług) przy użyciu kas rejestrujących.

Ponadto podkreślono, że świadczone usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające, edukacyjne na poziomie obowiązującego standardu, w zakresie i formach wynikających z indywidualnych potrzeb osób w nim przebywających, zwanych mieszkańcami są zwolnione z podatku VAT. Udział przychodów ze sprzedaży tych usług stanowi 97,96% przychodów ogółem. Tylko 2,04% sprzedaży to przychody opodatkowane podatkiem od towarów i usług uzyskane ze sprzedaży usług na rzecz podmiotów zewnętrznych. Wartość sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10 000 euro.

Kwota z działalności Wnioskodawcy (tj. zwolnionej od podatku od towarów i usług) uzyskana z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej przekroczyła w 2010 r. 40 000 zł.

Od dnia 26 sierpnia 2002 r. Wnioskodawca zrezygnował z możliwości odliczania podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług od podatku należnego. Podatek należny w całości odprowadzany jest na rachunek miejscowego Urzędu Skarbowego.

Dowody dokumentujące sprzedaż świadczonych usług, według oceny Wnioskodawcy, jednoznacznie określają transakcję, której zapłata dotyczy, a mianowicie:

* organ gminy właściwy dla osoby kierowanej do DPS wydaje decyzję ustalającą odpłatność za pobyt, następnie

* osoba skierowana, po przybyciu do DPS, składa do ZUS oświadczenie upoważniające organ emerytalno - rentowy do potrącenia z otrzymywanej emerytury określonej w decyzji o odpłatności kwoty za pobyt w DPS - takie działanie jest zgodne z przepisami ustawy o pomocy społecznej,

* organ emerytalno - rentowy wystawia decyzję o ponownym ustaleniu emerytury / renty, z której wynika, że "...świadczenie zmniejsza się z tytułu odpłatności z pobyt w Domu Pomocy Społecznej - tj. o zł....".Powyższe dokumenty (tj. decyzja o odpłatności, oświadczenie mieszkańca, decyzja ZUS) znajdują się w aktach osobowych mieszkańca,

* następnie organ emerytalno - rentowy przekazuje na rachunek DPS kwotę wynikającą z powyższej decyzji tytułem "świadczenia ZUS", podając jednocześnie nr decyzji oraz imię i nazwisko mieszkańca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy w świetle obowiązujących przepisów, Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

2.

Czy Wnioskodawca ma możliwość skorzystania ze zwolnienia z tego obowiązku.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi DPS są nadal zwolnione z podatku VAT, tylko że są wymienione w załączniku do nowego rozporządzenia jako czynności zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących. Ewidencja usług zwolnionych z VAT przy zastosowaniu kas rejestrujących w dalszym ciągu nie spowoduje powstania w DPS zobowiązania podatkowego. W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie powinien być objęty obowiązkiem prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, a jeśli taki obowiązek występuje, powinien skorzystać ze zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrz wspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrz wspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy.

Powyższą tezę wspiera pośrednio art. 111 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem zwolnionym od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od daty złożenia wniosku przez podatnika.

Oznacza to, że nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej.

Z powyższej normy prawnej wprost wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają zwolnieniu przedmiotowemu i czy są dokonywane przez podatników zwolnionych podmiotowo od podatku VAT.

Należy ponadto zauważyć, iż osoby, o których mowa w przepisie art. 111 ust. 1 ustawy, są ostatecznymi konsumentami, u których nie występuje podatek należny i nie dokonują odliczeń. Wobec tego, że wymienieni nabywcy nie są zainteresowani w wykazywaniu podatku naliczonego, w praktyce mogłoby dojść do nieprawidłowości w ewidencjonowaniu kwot należnych z tytułu sprzedaży towarów i świadczenia usług na ich rzecz. Zatem celem wprowadzenia kas fiskalnych była przede wszystkim potrzeba zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej umożliwia również realizację prawa konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu (paragonu) zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji, w tym strukturze ceny.

Jak wynika z art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. obowiązywały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Zgodnie z zapisem § 2 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do ww. rozporządzenia, w którym w poz. 26 wymieniono świadczenie usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej (PKWiU 85).

Natomiast od 1 stycznia 2011 r. obowiązują w tym zakresie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930).

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 ww. załącznika wymieniono świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła 2).

Przy czym 2) oznacza, że zwolnienie nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Korzystanie ze zwolnienia wymienionego w poz. 37 wymaga więc spełnienia określonych warunków wynikających wprost z zapisu tej regulacji. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy można zatem stosować jeżeli:

* zapłata za usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika,

* z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła,

* podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Nie wystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z zapisu § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) tego rozporządzenia wynika natomiast, iż zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 30 kwietnia 2011 r. czynności objęte do dnia 31 grudnia 2010 r. zwolnieniem od ewidencjonowania wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797), nie wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

W świetle powyższego, do dnia 30 kwietnia 2011 r. zostało przedłużone zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w przypadku świadczenia ww. usług w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, jako nie wymienionych w załączniku do ww. rozporządzenia z dnia 26 lipca 2010 r.

Tym samym, od 1 maja 2011 r. wobec podatników świadczących usługi w ww. zakresie, powstał obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na zasadach ogólnych.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zwolnienie, o którym wyżej mowa, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy (§ 3 ust. 6).

Jak wynika z § 5 wyżej powołanego rozporządzenia, podatnicy, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, osiągnięty obrót ewidencjonują jako obrót zwolniony od podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 139 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 1998 r. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) ze świadczeń pieniężnych określonych w ustawie - po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych - podlegają potrąceniu, z uwzględnieniem art. 141, należności m.in. z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych. Nadmienić należy, że zgodnie z powołanym przepisem organ rentowy dokonuje potrąceń na wniosek dyrektorów tych placówek.

Natomiast art. 140 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy określa górną granicę tych potrąceń, stanowiąc, że potrącenia należności z tytułu odpłatności za pobyt osób uprawnionych do świadczeń w domach pomocy społecznej, zakładach opiekuńczo-leczniczych lub zakładach pielęgnacyjno - opiekuńczych nie mogą przekraczać 65% kwoty świadczenia.

Artykuł 60 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2007 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) stanowi, iż pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Stosownie do art. 61 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnosi mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu.

Zgodnie z art. 62 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:

1.

z emerytury lub renty mieszkańca domu - przez właściwy organ emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami;

2.

z zasiłku stałego mieszkańca domu - przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia; opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na rachunek bankowy domu pomocy społecznej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca - Dom Pomocy Społecznej (DPS), świadczy usługi w zakresie pomocy społecznej zwolnione z podatku VAT. Odpłatność za usługi pobytu w DPS następuje na podstawie decyzji administracyjnych wystawianych przez Ośrodki Pomocy Społecznej. Natomiast regulacja zobowiązań następuje przede wszystkim w formie przelewów na rachunek DPS, dokonywanych przez organ rentowy ZUS i KRUS w formie potrąceń z tytułu odpłatności za pobyt w DPS w wysokości 65% z pobieranej przez mieszkańca emerytury. Występują jednak sytuacje, w których podopieczni dokonują płatności gotówkowych bezpośrednio do kasy DPS. Od dnia 1 maja 2011 r. Wnioskodawca zaprzestał przyjmowania wpłat gotówkowych za świadczone usługi na rzecz osób fizycznych. Dowody dokumentujące sprzedaż przedmiotowych usług - w ocenie Wnioskodawcy - jednoznacznie określają transakcję, której zapłata dotyczy.

Ponadto, jak wskazano we wniosku, DPS nie rozpoczął przed dniem 1 stycznia 2011 r. ewidencjonowania wykonywanych czynności przy użyciu kas rejestrujących. Kwota z działalności Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej przekroczyła w 2010 r. 40 000 zł.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy osiągnięty przez Wnioskodawcę obrót z tytułu świadczenia usług na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy przekroczył w ubiegłym roku kwotę 40.000 zł (jak wynika z wniosku), to ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży usług pomocy społecznej przy zastosowaniu kasy rejestrującej Wnioskodawca mógł korzystać do dnia 30 kwietnia 2011 r., stosownie do zapisu § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia. Tym samym od dnia 1 maja 2011 r. wobec Wnioskodawcy powstał obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej przedmiotowych usług, świadczonych na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Biorąc jednak pod uwagę okoliczność, że za przedmiotowe usługi od 1 maja 2011 r. zapłata w całości następuje przelewem na rachunek bankowy a - jak wskazał Wnioskodawca - z dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczy, to na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia, Wnioskodawca korzysta do dnia 31 grudnia 2012 r. ze zwolnienia przedmiotowego z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej obrotu na rzecz osób wymienionych w art. 111 ust. 1 ustawy, o ile w tym okresie nie wystąpią przesłanki ograniczające to prawo.

Jednocześnie należy zauważyć, iż wbrew zawartemu we wniosku twierdzeniu, na powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej nie ma wpływu fakt niewystępowania u podatnika zobowiązania podatkowego z tytułu podatku VAT (zwolnienie przedmiotowe od podatku od towarów i usług), bowiem jak wynika z powołanych przepisów, ewidencję tą są zobowiązani prowadzić wszyscy podatnicy (także korzystający ze zwolnienia przedmiotowego od podatku), których obroty z tytułu sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy przekroczyły 40.000 zł.

Oceniając zatem stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej, należy uznać za nieprawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl