IPTPP2/443-167/11-4/IR - Ewidencjonowanie obrotu z tytułu sprzedaży detalicznej towarów za pośrednictwem kasy rejestrującej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 2 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 2 sierpnia 2011 r.) poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna od dnia 12 listopada 1996 r. Jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem prowadzonej działalności jest sprzedaż detaliczna artykułów medycznych, ortopedycznych, wyrobów farmaceutycznych, artykułów użytku domowego i osobistego. Są to m.in fotele, kamizelki masujące, urządzenia do masażu i zestawy naczyń kuchennych. Sprzedaży dokonuje wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Sprzedaż towarów ma miejsce na specjalnych prezentacjach przygotowywanych przez współpracujących z Wnioskodawcą pośredników handlowych. Na tych pokazach pośrednicy handlowi przedstawiają towar i jego zastosowanie. Oferowany towar klient może nabyć na pokazach w ramach kredytu a w siedzibie firmy bezpośrednio za gotówkę. Do zapakowanego towaru dołączany jest paragon z kasy fiskalnej. Sprzedaż towarów za gotówkę wynosi około 5%. Pozostałą część sprzedaży towarów stanowi sprzedaż w formie kredytu przyznawanego przez współpracujący bank po podpisaniu stosownej umowy na pokazie zorganizowanym przez przedstawiciela. Podpisane umowy kupna w imieniu firmy Wnioskodawcy, pośrednicy przekazują następnie do biura jego firmy. Po zaakceptowaniu umowy i przyznaniu klientowi kredytu towar jest pakowany i następnie ewidencjonowany przez pracownice firmy Wnioskodawcy na kasie fiskalnej. Wydruk z kasy fiskalnej jest dołączany do towaru i kurierem wysyłany na wskazany adres klienta. Z pośrednikami handlowymi współpracuje Wnioskodawca na podstawie podpisanych umów o świadczenie usług pośrednictwa handlowego. Jedynym wynagrodzeniem dla pośrednika jest wynagrodzenie za świadczone usługi pośrednictwa w formie prowizji wynikającej z ilości zawartych umów. Za każdy miesiąc rozliczeniowy pośrednik handlowy wystawia fakturę VAT oraz wykazuje, iż jest to usługa opodatkowana podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Wnioskodawca nadmienia, że pośrednicy handlowi współpracujący z firmą Wnioskodawcy nie dokonują sprzedaży we własnym imieniu i na własny rachunek na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

W piśmie z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 3 sierpnia 2011 r.) stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca dokonując opisu stanu faktycznego wskazał, iż klient, który decyduje się na zakup towaru z płatnością w formie kredytu zawiera na przygotowanych przez pośredników handlowych prezentacjach umowę kupna-sprzedaży. Równocześnie na prezentacji zawierana jest na odrębnym druku umowa kredytowa z klientem. Wydanie towaru następuje po podpisaniu umowy kupna przez przedstawicieli handlowych na przygotowanych prezentacjach. Sporadycznie towar wydawany jest w siedzibie firmy, zwykle przy sprzedaży bezpośredniej dla klienta za gotówkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ma obowiązek rejestracji sprzedaży towarów i usług za pośrednictwem kas fiskalnych, a następnie wykazywania kwot podatku należnego z tytułu przedmiotowej sprzedaży w deklaracjach dla podatku od towarów i usług. Ponadto stosownie do treści § 5 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących z zastrzeżeniem ust. 2 są obowiązani do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 5. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 30 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonane usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, rejestracja sprzedaży przez Zainteresowanego na kasie fiskalnej w siedzibie firmy jest prawidłowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Obowiązek podatkowy, w myśl art. 19 ust. 1 ustawy, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy wynika ponadto, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 9 ustawy stwierdzono, iż minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem.

Na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas: dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy, sporządzać raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym oraz sporządzać raport fiskalny za okres miesięczny po zakończeniu sprzedaży w ostatnim dniu miesiąca, nie później jednak niż przed rozpoczęciem sprzedaży w następnym miesiącu (...).

Wskazać również należy, iż zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.

W myśl § 2 pkt 20 rozporządzenia, przez sprzedaż rozumie się czynności, o których mowa w art. 2 pkt 22 ustawy.

Natomiast art. 2 pkt 22 ustawy stanowi, iż sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z opisu stanu faktycznego sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem prowadzonej działalności jest sprzedaż detaliczna artykułów medycznych, ortopedycznych, wyrobów farmaceutycznych, artykułów użytku domowego i osobistego. Są to m.in fotele, kamizelki masujące, urządzenia do masażu i zestawy naczyń kuchennych. Sprzedaży dokonuje Wnioskodawca wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Sprzedaż towarów ma miejsce na specjalnych prezentacjach przygotowywanych przez współpracujących z Wnioskodawcą pośredników handlowych. Na tych pokazach pośrednicy handlowi przedstawiają towar i jego zastosowanie. Oferowany towar klient może nabyć na pokazach w ramach kredytu a w siedzibie firmy bezpośrednio za gotówkę. Do zapakowanego towaru dołączany jest paragon z kasy fiskalnej. Sprzedaż towarów za gotówkę wynosi około 5%. Pozostałą część sprzedaży towarów stanowi sprzedaż w formie kredytu przyznawanego przez współpracujący bank po podpisaniu stosownej umowy na pokazie zorganizowanym przez przedstawiciela. Podpisane umowy kupna w imieniu firmy Wnioskodawcy, pośrednicy przekazują następnie do biura jego firmy. Po zaakceptowaniu umowy i przyznaniu klientowi kredytu towar jest pakowany i następnie ewidencjonowany przez pracownice firmy Wnioskodawcy na kasie fiskalnej. Wydruk z kasy fiskalnej jest dołączany do towaru i kurierem wysyłany na wskazany adres klienta. Z pośrednikami handlowymi współpracuje Wnioskodawca na podstawie podpisanych umów o świadczenie usług pośrednictwa handlowego. Jedynym wynagrodzeniem dla pośrednika jest wynagrodzenie za świadczone usługi pośrednictwa w formie prowizji wynikającej z ilości zawartych umów. Za każdy miesiąc rozliczeniowy pośrednik handlowy wystawia fakturę VAT oraz wykazuje, iż jest to usługa opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Pośrednicy handlowi współpracujący z firmą Wnioskodawcy nie dokonują sprzedaży we własnym imieniu i na własny rachunek na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż klient który decyduje się na zakup towaru z płatnością w formie kredytu zawiera na przygotowanych przez pośredników handlowych prezentacjach umowę kupna-sprzedaży. Równocześnie na prezentacji zawierana jest na odrębnym druku umowa kredytowa z klientem. Wydanie towaru następuje po podpisaniu umowy kupna przez przedstawicieli handlowych na przygotowanych prezentacjach. Sporadycznie towar wydawany jest w siedzibie firmy, zwykle przy sprzedaży bezpośredniej dla klienta za gotówkę.

Biorąc powyższe pod uwagę, obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej dotyczy czynności sprzedaży w rozumieniu ww. przepisu i jest nierozerwalnie związany z powstaniem obowiązku podatkowego, który w przedmiotowej sprawie powstaje z chwilą wydania towaru. Należy mieć na uwadze to, iż ewidencjonowanie obrotu w terminie innym niż moment powstania obowiązku podatkowego prowadziłoby do niezgodności prowadzonej ewidencji z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczych oraz mogłoby to skutkować nieprawidłowym sporządzeniem deklaracji podatkowej i tym samym błędnym ustaleniem należnego zobowiązania podatkowego za dany okres rozliczeniowy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż w przypadku gdy sprzedaż towarów odbywa się w siedzibie firmy Wnioskodawcy jak również podczas prezentacji organizowanych przez pośredników handlowych, którzy nie dokonują sprzedaży we własnym imieniu i na własny rachunek na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, to przedmiotowa sprzedaż winna być zaewidencjonowana przez Wnioskodawcę przy użyciu własnej kasy rejestrującej z momentem powstania obowiązku podatkowego tj. z chwilą wydania towaru klientowi. Tym samym ewidencjonowanie transakcji sprzedaży zawartych podczas prezentacji, na których następuje również wydanie towaru klientowi nie może mieć miejsca w siedzibie firmy Wnioskodawcy.

Wobec powyższego oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży usług na kasie rejestrującej, należało uznać je za nieprawidłowe.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wskazane we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.