IPTPP2/443-140/11-4/IR - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży biletów komunikacji miejskiej oraz uzyskanej prowizji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 9 maja 2011 r. (data wpływu 13 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży biletów komunikacji miejskiej oraz uzyskanej prowizji - jest prawidłowe.

W dniu 13 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży biletów komunikacji miejskiej oraz uzyskanej prowizji. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.) poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, przedstawienie własnego stanowiska oraz o brakującą opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się głównie sprzedażą hurtową i detaliczną wyrobów tytoniowych oraz artykułów chemii gospodarczej. Odbiorcami są najczęściej sklepy ogólnospożywcze oraz kioski. Wnioskodawca zawarł umowę z Zarządem Transportu Miejskiego w celu dystrybucji biletów komunikacji miejskiej w formie papierowej.

Podstawą rozliczeń sprzedaży biletów jest faktura VAT, wystawiona przez ZTM. Wartość brutto faktury obliczona jest jako iloczyn ilości nabytych biletów oraz ich wartości nominalnej, natomiast wartość netto biletów pomniejszona jest o podatek VAT 8%. Za sprzedaż biletów otrzymuje Wnioskodawca wynagrodzenie - prowizję w wysokości uzgodnionej w umowie. Prowizja jest wartością netto - Wnioskodawca wystawia dla (...) fakturę VAT ze stawką VAT 23%. Faktura VAT na prowizję jest wystawiona niezwłocznie po otrzymaniu faktury VAT na kupno biletów.

Zdaniem Wnioskodawcy ceną nabytych biletów jest cena nominalna netto pomniejszona o wartość otrzymanej prowizji netto i w takich cenach Wnioskodawca przyjmuje bilety do magazynu. Wartość netto dokumentu przyjęcia biletów do magazynu (PZ) jest pomniejszona o wartość netto prowizji w stosunku do wartości netto faktury VAT za zakupione bilety.

Po doliczeniu niewielkiej marży oraz stawki VAT 8%, bilety te Wnioskodawca sprzedaje odbiorcom. Cena brutto sprzedawanych przez Wnioskodawcę biletów jest niższa od ich wartości nominalnej.

W piśmie z dnia 15 lipca 2011 r. (data wpływu 19 lipca 2011 r.) Wnioskodawca dokonując opisu stanu faktycznego wskazał, iż pośredniczy również w sprzedaży biletów komunikacji miejskiej. Wnioskodawca kupuje bilety bezpośrednio od Zarządu Transportu Miejskiego i odsprzedaje je do dalszej dystrybucji. Odbiorcami są najczęściej kioski i sklepy. Odbiorcy kupują od Wnioskodawcy bilety w cenie niższej niż cena nominalna, wydrukowana na bilecie.

Do pewnego czasu Wnioskodawca kupował bilety od Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego zgodnie z zawarta umową. MPK sprzedawało Wnioskodawcy bilety w cenie niższej niż cena nominalna. Upust (marża) w stosunku do ceny nominalnej w wysokości ok. 7% zawarty był na fakturze zakupu. W tej cenie (niższej niż nominalna) przyjmował Wnioskodawca bilety dowodem PZ do magazynu i po doliczeniu niewielkiej marży sprzedawał odbiorcom (wciąż w cenie niższej niż wydrukowana na bilecie). Przykładowo cena nominalna biletu wynosiła XXX zł, Wnioskodawca kupił go w cenie XXX zł, a sprzedał go w cenie XXX zł.

Z dniem 1 maja 2011 r. nastąpiła zmiana podmiotu będącego dystrybutorem biletów. W miejsce MPK został nim ZTM. Wnioskodawca zawarł umowę z Zarządem Transportu Miejskiego "Organizacja dystrybucji biletów jednorazowych i czasowych w formie papierowej". W świetle tej umowy podstawą rozliczeń sprzedaży biletów jest faktura VAT, wystawiona przez ZTM. Wartość brutto faktury obliczona jest jako iloczyn ilości nabytych biletów oraz ich wartości nominalnej (wartość netto biletów pomniejszona jest o podatek VAT 8%). Za sprzedaż biletów Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie - prowizję w wysokości ok. 7% ceny netto zakupionych biletów. Prowizja jest wartością netto - Wnioskodawca wystawia dla ZTM fakturę VAT ze stawką VAT 23%. Faktura VAT na prowizję jest wystawiona niezwłocznie po otrzymaniu faktury VAT na kupno biletów. Zatem ZTM sprzedaje Wnioskodawcy bilety na fakturze po cenie nominalnej, bez żadnych upustów. Na 7% prowizję za zakupione bilety Wnioskodawca wystawia fakturę dla ZTM, czyli w tej samej wysokości, co upust od poprzedniego sprzedawcy.

Wraz ze zmianą fakturowania biletów pojawił się dla Wnioskodawcy problem, w jakiej cenie ewidencjonować nabyte bilety do magazynu i dalszej odsprzedaży, czy w cenie nominalnej, czy też w cenie pomniejszonej o wartość otrzymanej prowizji.

Zdaniem Wnioskodawcy ceną nabytych biletów jest cena nominalna netto pomniejszona o wartość otrzymanej prowizji netto i w takich cenach przyjmuje Wnioskodawca je do magazynu. Wartość netto dokumentu przyjęcia biletów do magazynu (PZ) jest pomniejszona o wartość netto prowizji w stosunku do wartości netto faktury VAT zakupu.

Po doliczeniu niewielkiej marży 1-2% oraz stawki VAT 8%, bilety te sprzedaje Wnioskodawca swoim odbiorcom. Cena brutto sprzedawanych biletów jest niższa od ich wartości nominalnej. Zatem Wnioskodawca postępuje tak jak w poprzednim przykładzie: cena nominalna biletu wynosi XXX zł, Wnioskodawca kupuje go w cenie XXX zł pomniejsza o prowizję XXX zł i sprzedaje w cenie XXX zł, i osiąga zysk XXX zł na bilecie. Bilety kupuje Wnioskodawca w cenie nominalnej ze stawką VAT 8% i taki VAT odlicza. Wnioskodawca wystawia fakturę VAT na prowizję za zakupione bilety ze stawką VAT 23% i taki VAT odprowadza do US. Wnioskodawca sprzedaje bilety w cenie niższej niż nominalna ze stawką VAT 8% i taki VAT odprowadza do US. Wartość faktury na zakupione bilety jest wyższa niż wartość dowodu przyjęcia do magazynu (PZ). Różnica odpowiada w swej wysokości wartości prowizji, którą otrzymuje Wnioskodawca za zakupione bilety. Różnicę księguje w odchylenia od cen ewidencyjnych zakupu towarów i co miesiąc saldem odchyleń koryguje koszt całkowity zakupu sprzedanych towarów. Wartość prowizji księguje Wnioskodawca w przychody w dniu wystawienia faktury. Wartość sprzedanych biletów jest przychodem w dniu wystawienia faktury, bądź paragonu. Różnicę pomiędzy ceną zakupu, a wartością biletów przyjętych do magazynu refunduje Wnioskodawca otrzymaną prowizją od zakupionych biletów, doliczając minimalny zysk przy ich sprzedaży.

Wnioskodawca ponadto poinformował, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 15 lipca 2011 r.).

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując działania szczegółowo opisane w części G formularza postępuje prawidłowo zgodnie z zasadami obowiązującego prawa. Sposób prowadzenia ewidencji i zakupu biletów komunikacji miejskiej jest prawidłowy, ponieważ szczegółowe wyliczenia tak w zakresie rozliczenia podatku VAT przy zakupie z uwzględnieniem otrzymanej prowizji, jak i przy sprzedaży pozostają niezmienione od wyliczeń przed dniem 1 maja 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 - art. 41 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 146a ustawy, wprowadzonego przez art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) i zmienionego przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W pozycji 155 załącznika nr 3 do ustawy wymienione są usługi pasażerskiego, miejskiego i podmiejskiego transportu lądowego - PKWiU 49.31.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze - w myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy - stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

W tym miejscu należy zatem wskazać na treść przepisu art. 758 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), w myśl którego przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Zgodnie z przepisem art. 7581 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli sposób wynagrodzenia nie został w umowie określony, agentowi należy się prowizja.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zajmuje się głównie sprzedażą hurtową i detaliczną wyrobów tytoniowych oraz artykułów chemii gospodarczej. Pośredniczy również w sprzedaży biletów komunikacji miejskiej. Wnioskodawca kupuje bilety bezpośrednio od Zarządu Transportu Miejskiego i odsprzedaje je do dalszej dystrybucji. Odbiorcami są najczęściej kioski i sklepy. Odbiorcy kupują od Wnioskodawcy bilety w cenie niższej niż cena nominalna, wydrukowana na bilecie.

Do pewnego czasu Wnioskodawca kupował bilety od Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego zgodnie z zawarta umową. MPK sprzedawało Wnioskodawcy bilety w cenie niższej niż cena nominalna. Upust (marża) w stosunku do ceny nominalnej w wysokości ok. 7% zawarty był na fakturze zakupu. W tej cenie (niższej niż nominalna) przyjmował Wnioskodawca bilety dowodem PZ do magazynu i po doliczeniu niewielkiej marży sprzedawał je odbiorcom (wciąż w cenie niższej niż wydrukowana na bilecie). Przykładowo cena nominalna biletu wynosiła XXX zł, Wnioskodawca kupił go w cenie XXX zł, a sprzedał go w cenie XXX zł.

Z dniem 1 maja 2011 r. nastąpiła zmiana podmiotu będącego dystrybutorem biletów. W miejsce MPK został nim ZTM. Wnioskodawca zawarł umowę z Zarządem Transportu Miejskiego "Organizacja dystrybucji biletów jednorazowych i czasowych w formie papierowej". W świetle tej umowy podstawą rozliczeń sprzedaży biletów jest faktura VAT, wystawiona przez ZTM. Wartość brutto faktury obliczona jest jako iloczyn ilości nabytych biletów oraz ich wartości nominalnej (wartość netto biletów pomniejszona jest o podatek VAT 8%). Za sprzedaż biletów Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie - prowizję w wysokości ok. 7% ceny netto zakupionych biletów. Prowizja jest wartością netto - Wnioskodawca wystawia dla ZTM fakturę VAT ze stawką VAT 23%. Faktura VAT na prowizję jest wystawiona niezwłocznie po otrzymaniu faktury VAT na kupno biletów. Zatem ZTM sprzedaje Wnioskodawcy bilety na fakturze po cenie nominalnej, bez żadnych upustów ze stawką VAT 8%. Wnioskodawca wystawia fakturę VAT na prowizję za zakupione bilety ze stawką VAT 23% i następnie sprzedaje bilety w cenie niższej niż nominalna ze stawką VAT 8%.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że jeżeli bilety dotyczą pasażerskiego transportu lądowego zaklasyfikowanego do grupy PKWiU 49.31 podlegającego w myśl art. 41 ust. 2 ustawy oraz poz. 155 załącznika nr 3 do ustawy opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, to sprzedaż przez Wnioskodawcę biletów dotyczących tych usług podlega również opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 8%. Jeśli między przedsiębiorstwem komunikacyjnym a Wnioskodawcą zawarta jest umowa pośrednictwa wówczas prowizja lub inna postać wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu świadczenia na rzecz Zarządu Transportu Miejskiego usług pośrednictwa w sprzedaży biletów podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej tj. 23%.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wskazane we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. W kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.