IPTPP2/443-134/14-4/JS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2014 r. (data wpływu 20 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 18 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału we własności działek nr 346/56 i 346/57 na rzecz Gminy w zamian za odszkodowanie oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału we własności działek nr 346/56 i 346/57 na rzecz Gminy w zamian za odszkodowanie oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 kwietnia 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 15 grudnia 2007 r. Wnioskodawca nabył wraz z siostrą aktem notarialnym nieruchomość rolną - sad o pow. 5,3015 ha (po 1/2 udziału), działkę nr 346/1 w.... W momencie zakupu przedmiotowa działka objęta była planem miejscowym z podstawowym przeznaczeniem pod mieszkalnictwo jednorodzinne realizowane w formie zabudowy wolnostojącej, zbliźniaczonej z urządzeniami towarzyszącymi. Nabycie nieruchomości nastąpiło w celu uprawy sadu oraz dywersyfikacji majątku osobistego. W 2011 r. Zainteresowany wystąpił wraz z siostrą o podział nieruchomości zgodnie z obowiązującym planem miejscowym. Decyzją administracyjną nr... z dnia 5 listopada 2011 r. Urzędu Gminy działka została podzielona na 51 działek. W przedmiotowej decyzji występuje zapis "Wyznaczone zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki o nr 346/56 i 346/57 o łącznej powierzchni 0,2013 ha będą stanowiły poszerzenie dróg publicznych - gminnych (ew. nr dz. 345; 189), zgodnie z art. 98 wspomnianej ustawy (ustawa o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r.).

Postanowieniem Sądu Rejonowego działki nr 346/56 i 346/57 stały się własnością Gminy. Po otrzymaniu zaktualizowanego odpisu z ksiąg wieczystych Wnioskodawca wystąpił z podaniem do Urzędu Gminy o wykonanie operatu szacunkowego przejętych nieruchomości. Po dokonaniu wyceny nieruchomości Wnioskodawca z siostrą będzie wnioskował o wypłatę odszkodowania. W momencie zakupu działki, tj. 2007 r., Zainteresowany nie prowadził żadnej działalności gospodarczej. Aktualnie prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT jako osoba fizyczna, ale nie w zakresie obrotu nieruchomościami, we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej nie figuruje PKW.68.10.Z - kupno i sprzedaż nieruchomości na rachunek własny. Do dnia dzisiejszego nie prowadził żadnej operacji gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami poza zakupem w 2007 r. przedmiotowej działki.

Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zmianami, wydzielone działki pod drogi publiczne lub poszerzenie istniejących dróg publicznych przechodzą z mocy prawa na własność Gminy z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna. Za działki gruntu oznaczone nr 346/56 i 346/57 przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem a właściwym organem. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasady i trybu obowiązującego przy wywłaszczaniu nieruchomości. Na podstawie przytoczonego zapisu Gmina dokonała w lipcu 2013 r. sfinalizowania przejęcia przedmiotowych działek i złożyła wniosek o wpis własności w Księgach Wieczystych. Nabyta nieruchomość stanowi w 1/2 części majątek osobisty - prywatny Zainteresowanego (w 1/2 siostry).

Wnioskodawca z siostrą podjął tylko działania związane z realizacją inwestycji własnych na działkach: 346/15, 346/16, 346/17, 346/18, 346/24, polegające na opracowaniu dokumentacji projektowej budynków oraz na wystąpieniu do dostawców mediów o przyłączenie przedmiotowych działek do sieci energetycznej i gazowej (sieci te w przypadku ich realizacji stanowić będą własność dostawców mediów i będą wykonane ich kosztem i staraniem). Pozostałe działki w dalszym ciągu mają charakter rolny i prowadzona jest uprawa sadu. W 2008 r. jeszcze niepodzielona działka pierwotna nr 346/1 była 1 raz dzierżawiona (dzierżawa trwała 1 rok, co nie można uznać za działalność cząstkową i opodatkowana była podatkiem ryczałtowym - bez VAT). Wnioskodawca nie czynił (siostra również) żadnych nakładów w celu przysposobienia wydzielonych działek poza działkami, na których podjął realizację (razem z siostrą) inwestycji własnej (działki nr 346/15, 346/16, 346/17, 346/18, 346/24).

Zainteresowany nie podejmował (siostra również) działalności marketingowej związanej z potencjalną sprzedażą działek. Nie zamierza (siostra również) na dzień dzisiejszy prowadzić aktywnej działalności związanej z obrotem działkami powstałymi z podziału. Nie wyklucza to jednostkowej okazyjnej sprzedaży działek stanowiących w 1/2 części jego majątek osobisty (w 1/2 siostry). Wytworzone produkty rolne konsumuje we własnym zakresie, więc w świetle art. 2 pkt 19 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, a tym bardziej rolnika zobowiązanego do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Na działkach 346/56 i 346/57 został ustanowiony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Przedmiotowe działki o łącznej powierzchni 0,2013 ha stanowiły w planie miejscowym poszerzenie dróg publicznych - gminnych (ew. nr dz. 345, 189).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

5. Z uwagi na zadane przez Zainteresowanego w poz. 69 wniosku ORD-IN pytanie m.in. o treści " (...) czy przedmiotowy podatek należny, będę mógł pomniejszać o podatki naliczone w przypadku zakupu towarów i usług...", tut. Organ wniósł o wskazanie nabycia jakich towarów i usług dotyczy ww. pytanie Wnioskodawcy. W odpowiedzi Zainteresowany doprecyzował, że dotyczy towarów i usług związanych z obrotem nieruchomościami nabywania nieruchomości w tym między innymi: działki, mieszkania, domu. Wnioskodawca sądzi również, że materiałów i usług związanych z budową obiektów w tym domów, mieszkań i infrastruktury przynależnej, które będą stanowić po oddaniu do użytkowania majątek własny. Jeżeli w rozumieniu Ministerstwa Finansów byłby to szerszy zakres towarów i usług, Wnioskodawca uprzejmie prosi o jego rozszerzoną specyfikację;

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wartość odszkodowania pieniężnego, która będzie wypłacana przez Gminę z tytułu przejęcia działek o nr 346/56 i 346/57 pod poszerzenie gminnej drogi publicznej w opisanym przypadku, tj. występującą czynnością incydentalną, realizowaną poza strefą prowadzonej działalności gospodarczej z majątku osobistego Wnioskodawcy, jest opodatkowana VAT... A jeżeli przeniesienie własności za odszkodowaniem jest w przypadku Zainteresowanego opodatkowane, czy Wnioskodawca przedmiotowy podatek należny będzie mógł pomniejszać o podatki naliczone w przypadku zakupu towarów, usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na występującą czynność incydentalną, która związana z przeniesieniem własności gruntu na poszerzenie drogi gminnej za odszkodowaniem, jest realizowana poza strefą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i z jego majątku osobistego jest opodatkowana VAT.

W przypadku odmiennej interpretacji organu skarbowego Wnioskodawca uważa, że od każdych zakupów związanych z jego majątkiem osobistym, których dokona w przyszłości (towary, usługi), będzie mógł odliczyć naliczony w nich VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Z powyższego przepisu wynika, iż przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa). W takiej sytuacji należy uznać, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, zaś odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną - objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Ponadto należy zaznaczyć, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

W myśl art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Niepodzielność oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie do jej części odpowiadającej udziałowi.

Zgodnie z art. 196 § 1 ww. Kodeksu współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień, współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i określony jest odpowiednim ułamkiem. Każdemu ze współwłaścicieli przysługują atrybuty prawa własności, ma on względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela ze względu na charakter udziału.

Stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż udziałów we współwłasności gruntu stanowi odpłatną dostawę towarów.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przeniesienie własności nieruchomości na rzecz właściwej jednostki samorządu terytorialnego za odszkodowaniem, co do zasady stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy. Jednakże należy mieć na uwadze, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Jak bowiem stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż podstawowym kryterium dla opodatkowania dostawy towarów, w tym przypadku nieruchomości gruntowych, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Ponadto, z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Skutkiem powyższego status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji dostawy nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy gruntów w zamian za odszkodowanie podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca czy usługodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy, jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180 i C-181, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu zatem - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 Kodeksu cywilnego, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 ustawy - Kodeks cywilny uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek "Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w dniu 15 grudnia 2007 r. Wnioskodawca nabył wraz z siostrą aktem notarialnym nieruchomość rolną - sad o pow. 5,3015 ha (po 1/2 udziału), działkę nr 346/1. W momencie zakupu przedmiotowa działka objęta była planem miejscowym z podstawowym przeznaczeniem pod mieszkalnictwo jednorodzinne realizowane w formie zabudowy wolnostojącej, zbliźniaczonej z urządzeniami towarzyszącymi. Nabycie nieruchomości nastąpiło w celu uprawy sadu oraz dywersyfikacji majątku osobistego. W 2011 r. Zainteresowany wystąpił wraz z siostrą o podział nieruchomości zgodnie z obowiązującym planem miejscowym. Decyzją administracyjną nr... z dnia 5 listopada 2011 r. Urzędu Gminy działka została podzielona na 51 działek. Zgodnie z przedmiotową decyzją, wyznaczone według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działki o nr 346/56 i 346/57 o łącznej powierzchni 0,2013 ha będą stanowiły poszerzenie dróg publicznych - gminnych. Postanowieniem Sądu Rejonowego działki nr 346/56 i 346/57 stały się własnością Gminy. Po otrzymaniu zaktualizowanego odpisu z ksiąg wieczystych Wnioskodawca wystąpił z podaniem do Urzędu Gminy o wykonanie operatu szacunkowego przejętych nieruchomości. Po dokonaniu wyceny nieruchomości Wnioskodawca z siostrą będzie wnioskował o wypłatę odszkodowania. W momencie zakupu działki, tj. 2007 r., Zainteresowany nie prowadził żadnej działalności gospodarczej. Aktualnie prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT jako osoba fizyczna, ale nie w zakresie obrotu nieruchomościami, we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej nie figuruje PKW.68.10.Z - kupno i sprzedaż nieruchomości na rachunek własny. Do dnia dzisiejszego nie prowadził żadnej operacji gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami poza zakupem w 2007 r. przedmiotowej działki. Nie dokonywał dotychczas sprzedaży działek.

W lipcu 2013 r. Gmina dokonała sfinalizowania przejęcia przedmiotowych działek i złożyła wniosek o wpis własności w Księgach Wieczystych. Nabyta nieruchomość stanowi w 1/2 części majątek osobisty - prywatny Zainteresowanego (w 1/2 siostry). Wnioskodawca z siostrą podjął tylko działania związane z realizacją inwestycji własnych na działkach: 346/15, 346/16, 346/17, 346/18, 346/24, polegające na opracowaniu dokumentacji projektowej budynków oraz na wystąpieniu do dostawców mediów o przyłączenie przedmiotowych działek do sieci energetycznej i gazowej (sieci te w przypadku ich realizacji stanowić będą własność dostawców mediów i będą wykonane ich kosztem i staraniem). Pozostałe działki w dalszym ciągu mają charakter rolny i prowadzona jest uprawa sadu. W 2008 r. jeszcze niepodzielona działka pierwotna nr 346/1 była 1 raz dzierżawiona (dzierżawa trwała 1 rok, co nie można uznać za działalność cząstkową i opodatkowana była podatkiem ryczałtowym - bez VAT). Wnioskodawca nie czynił żadnych nakładów w celu przysposobienia wydzielonych działek poza działkami, na których podjął realizację inwestycji własnej (działki nr 346/15, 346/16, 346/17, 346/18, 346/24).

Zainteresowany nie podejmował działalności marketingowej związanej z potencjalną sprzedażą działek. Nie zamierza na dzień dzisiejszy prowadzić aktywnej działalności związanej z obrotem działkami powstałymi z podziału. Nie wyklucza to jednostkowej okazyjnej sprzedaży działek stanowiących w 1/2 części jego majątek osobisty (w 1/2 siostry). Wytworzone produkty rolne konsumuje we własnym zakresie. W świetle art. 2 pkt 19 ustawy nie posiada statusu rolnika ryczałtowego. Na działkach 346/56 i 346/57 został ustanowiony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Przedmiotowe działki stanowiły w planie miejscowym poszerzenie dróg publicznych - gminnych. Działki te przeszły na majątek Gminy zgodnie z art. 98 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w dniu uprawomocnienia się podziału nieruchomości, tj. 14 dni od daty wydania Decyzji - 19 sierpnia 2011 r.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że zadane pytanie we wniosku ORD-IN w kwestii dotyczącej prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dotyczy towarów i usług związanych z obrotem nieruchomościami nabywania nieruchomości w tym między innymi: działki, mieszkania, domu. Wnioskodawca sądzi również, że dotyczy materiałów i usług związanych z budową obiektów w tym domów, mieszkań i infrastruktury przynależnej, które będą stanowić po oddaniu do użytkowania majątek własny. Na dzień dzisiejszy nie zakłada wykorzystywania potencjalnie zakupionych towarów i usług, które stanowić będą majątek własny, do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Będą wykorzystywane w celu zamieszkania Wnioskodawcy (mieszkanie, dom), potencjalnej budowy jego domu - działka. Faktury będą wystawiane na Wnioskodawcę osobiście.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy wskazać, że z okoliczności sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Dokonując dostawy udziału w nieruchomościach o numerach 346/56 i 346/57 pod poszerzenie gminnej drogi publicznej w zamian za odszkodowanie, Zainteresowany nie będzie działał bowiem w charakterze handlowca. Jak wskazał Wnioskodawca - aktualnie prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT jako osoba fizyczna, ale nie w zakresie obrotu nieruchomościami, do dnia dzisiejszego nie prowadził żadnej operacji gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami poza zakupem w 2007 r. przedmiotowej działki oraz nie zamierza na dzień dzisiejszy prowadzić aktywnej działalności związanej z obrotem działkami powstałymi z podziału. Zainteresowany nie dokonywał dotychczas sprzedaży działek. Wnioskodawca nie posiada statusu rolnika ryczałtowego, a wytworzone produkty rolne konsumuje we własnym zakresie. Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że Zainteresowany nie podejmował jakichkolwiek czynności zmierzających do przygotowania przedmiotowych działek do zorganizowanej, handlowej sprzedaży.

Zatem Wnioskodawca, dokonując dostawy udziału w nieruchomościach gruntowych nr 346/56 i 346/57 w zamian za odszkodowanie, będzie korzystał z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie będzie stanowiło działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy. Wobec powyższego, Zainteresowany w związku z dostawą udziału w przedmiotowych nieruchomościach, nie będzie występował w roli podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji dostawa udziału we własności działek nr 346/56 i 346/57 na rzecz Gminy w zamian za odszkodowanie nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, Wnioskodawca w wyniku dostawy udziału w przedmiotowych działkach pod poszerzenie gminnej drogi publicznej w zamian za odszkodowanie nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem dostawa udziału w tych nieruchomościach nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego należy wskazać, że zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - na dzień dzisiejszy nie zakłada wykorzystywania potencjalnie zakupionych towarów i usług, które stanowić będą majątek własny, do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nabyte towary i usługi będą wykorzystywane w celu zamieszkania Wnioskodawcy (mieszkanie, dom), potencjalnej budowy jego domu - działka. W związku z powyższym, Zainteresowany nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących ponoszone ww. wydatki. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwać prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ ponoszone wydatki, które będą stanowić majątek własny, nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współwłaściciela przedmiotowych działek (siostry Wnioskodawcy).

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, że nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.