IPTPP1/4512-372/15-4/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2015 r. (data wpływu 30 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 sierpnia 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia terminu ponownego skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* określenia terminu ponownego skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy

* wystawiania faktur dokumentujących świadczone usługi.

Wniosek został uzupełniony w dniu 6 sierpnia 2015 r. w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług medycznych, sklasyfikowaną pod symbolem PKD 86.21.Z "praktyka lekarska ogólna". Od wielu lat jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Składa miesięczne deklaracje VAT-7. W ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej z siedzibą w S. i filią w C. Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o VAT wystawia co miesiąc faktury ze stawką zwolnioną dla NFZ. Dodatkowo świadczy usługę najmu lokalu pod działalność gospodarczą, którą opodatkowuje podstawową stawką VAT 23%. Ponadto Wnioskodawca rozpoczął świadczenie usług polegających na badaniu kandydatów na kierowców, które również opodatkowuje stawką VAT 23%. Koszty do tej pory ponoszone w ramach prowadzenia działalności gospodarczej dotyczyły tylko i wyłącznie usług ze stawką zwolnioną (w związku z najmem Wnioskodawca nie ponosi żadnych wydatków opodatkowanych podatkiem VAT), zatem Wnioskodawca nigdy nie dokonywał pomniejszenia podatku VAT należnego z tytułu najmu o VAT naliczony. W chwili obecnej zamierza powrócić do zwolnienia z VAT na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu otrzymania interpretacji podatkowej w tej sprawie.

Wnioskodawca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jest od 1 grudnia 2001 r. Z prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zrezygnował od dnia 1 grudnia 2001 r. Wnioskodawca nie wykonuje ani nie zamierza wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ww. ustawy. Wartość sprzedaży w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła 150.000 zł (określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jeśli na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, licząc od końca roku, w którym Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia z VAT, minął rok oraz jeśli wartość sprzedaży w ubiegłym i bieżącym roku nie przekroczyła limitu 150 tysięcy złotych określonego w art. 113 ust. 1 oraz jeśli Wnioskodawca nie wykonuje czynności określonych w art. 113 ust. 13, to może od początku dowolnego miesiąca powrócić do zwolnienia z VAT (składając aktualizację VAT-R).

Zdaniem Wnioskodawcy, po spełnieniu warunków art. 113 ust. 11, art. 113 ust. 1 i 9 oraz art. 113 ust. 13 Wnioskodawca będzie mógł od początku dowolnego miesiąca powrócić do zwolnienia VAT. Zasady powrotu do zwolnienia z VAT określono w art. 113 ust. 11 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zdaniem Wnioskodawcy, może on ponownie skorzystać ze zwolnienia nie wcześniej niż po upływie roku. Wnioskodawca uważa, że ten warunek został przez niego spełniony, gdyż czynnym podatnikiem VAT jest już od wielu lat. Ponadto zarówno w ubiegłym, jak i w bieżącym roku nie przekroczył limitu określonego w art. 113 ust. 1 (zdecydowana część sprzedaży to usługi zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1, których nie wlicza się do tego limitu, zaś sprzedaż opodatkowana stawką 23% jest w granicach 5 tysięcy miesięcznie). Wnioskodawca również nie wykonuje czynności określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT. Zatem zgodnie ze stanowiskiem sądów administracyjnych po spełnieniu wyżej wymienionych warunków Wnioskodawca może od początku dowolnego miesiąca skorzystać ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W światle art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy).

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 10 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 113 ust. 11 ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Stosownie zaś do art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

Przy wyznaczaniu na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy terminu, od którego możliwe jest ponowne skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 tej ustawy, przez podatników, którzy utracili prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnowali z tego zwolnienia, należy uwzględnić orzecznictwo sądów administracyjnych, w tym m.in. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 września 2014 r. sygn. akt I FSK 1463/13. W ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że "Ustawodawca nie wprowadził (...) dodatkowego warunku w postaci ponownego skorzystania ze zwolnienia w pierwszym okresie rozliczeniowym następującym po roku podatkowym, w którym podatnik nie przekroczył limitu sprzedaży. Wyznaczył jedynie początkowy moment, od którego podatnik może ponownie skorzystać ze zwolnienia. (...) Objęcie zwolnieniem może mieć zatem miejsce od początku dowolnego miesiąca, następującego po wyznaczonym w art. 113 ust. 11 Uptu okresie karencji."

Z powołanego wyżej przepisu art. 113 ust. 11 ustawy wynika, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostały spełnione pozostałe przesłanki ponownego skorzystania ze zwolnienia, tzn.: wartość sprzedaży nie przekroczyła u podatnika w poprzednim roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy i nie zachodziły przypadki wyłączające stosowanie zwolnienia, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. W przypadku, gdy podatnik zdecydował się na ponowne skorzystanie ze zwolnienia w trakcie roku podatkowego musi zostać również spełniony warunek, że do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego podatnik zamierza ponownie skorzystać ze zwolnienia nie zostanie przekroczona wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że co do zasady, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia może ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* wartość sprzedaży u podatnika w poprzednim roku podatkowym i roku bieżącym nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W świetle przywołanych przepisów oraz przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca, spełniający warunki, o których mowa w art. 113 ust. 1, ust. 11 i ust. 13 ustawy, może wybrać ponownie zwolnienie przewidziane w art. 113 ust. 1 ustawy od dowolnego miesiąca w trakcie roku kalendarzowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacja załatwiono wniosek w części dotyczącej określenia terminu ponownego skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Wniosek w pozostałym zakresie załatwiono odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.